@ Global Look Press - Κείμενο: Rafael Fakhrutdinov
Ο νέος στόχος εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Ντόναλντ Τραμπ θα είναι μια ακόμη προσπάθεια ανατροπής του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, σημειώνουν αμερικανικά ΜΜΕ. Υποστηρίζεται ότι αυτό θα μοιάζει με την πτώση της κυριαρχίας του Άσαντ στη Συρία. Είναι πράγματι έτσι και γιατί ο Τραμπ χρειάζεται τη Βενεζουέλα;
Η κυβέρνηση του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θέλει αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα - την ανατροπή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, αναφέρει το αμερικανικό δημοσίευμα Axios , επικαλούμενο σύμβουλο Τραμπ που συμμετέχει σε συζητήσεις εξωτερικής πολιτικής. Η ομάδα του Τραμπ θέλει ο Μαδούρο να ακολουθήσει το δρόμο του πρόσφατα ανατραπέντος Σύρου ηγέτη Μπασάρ αλ Άσαντ.
Αλλά η αλλαγή καθεστώτος δεν σημαίνει απαραίτητα στρατιωτική δράση, λένε οι σύμβουλοι του Τραμπ. «Δεν θα ήμασταν καθόλου αντίθετοι στο να είναι ο Μαδούρο γείτονας με τον Άσαντ στη Μόσχα», είπε η ομάδα του Τραμπ. «Δεν είναι βιώσιμο», είπε ο διαπραγματευτής εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ για την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο Μαδούρο καταστρέφει κυριολεκτικά τη χώρα. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα με τους πρόσφυγες, στέλνουν εγκληματίες στις ΗΠΑ, πέφτει η παραγωγή πετρελαίου. Οι Κινέζοι, οι Ρώσοι και οι Κουβανοί δραστηριοποιούνται επίσης στη Βενεζουέλα».
Το ενδιαφέρον του Τραμπ για αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα έχει ενταθεί μετά την απόφαση του προέδρου Μπάιντεν την τελευταία στιγμή την Τρίτη να χαλαρώσει τους περιορισμούς των ΗΠΑ στην Κούβα, το σοσιαλιστικό καθεστώς της οποίας ο Τραμπ θεωρεί το κέντρο των προβλημάτων της Λατινικής Αμερικής.
Ο Μαδούρο ορκίστηκε για την τρίτη εξαετή θητεία του στα μέσα Ιανουαρίου, αψηφώντας τους επικριτές, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, που υποστηρίζουν ότι η νίκη του στις εκλογές του Ιουλίου ήταν παράνομη. Την ίδια μέρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ανακοίνωσαν κυρώσεις κατά ανώτερων μελών της κυβέρνησης Μαδούρο, συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας της κρατικής εταιρείας πετρελαίου PDVSA.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αύξησε την αμοιβή στα 25 εκατομμύρια δολάρια για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στη σύλληψη του Μαδούρο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι ο Edmundo Gonzalez, υποψήφιος από την πολιτική συμμαχία της αντιπολίτευσης United Platform, κέρδισε τις εκλογές στη Βενεζουέλα.
Παρεμπιπτόντως, πριν από έξι χρόνια -τον Ιανουάριο του 2019- επίσης υπό τον Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν ήδη να απομακρύνουν τον Μαδούρο. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του κοινοβουλίου της Βενεζουέλας, Χουάν Γκουαϊδό, ανακοίνωσε τον εαυτό του σε συγκέντρωση. Ο. Πρόεδρος της Βενεζουέλας και ορκίστηκε. Λίγες ώρες αργότερα, ο Τραμπ τον αναγνώρισε ως αρχηγό του κράτους. Ωστόσο, στη Βενεζουέλα ξεκίνησε μια ποινική έρευνα εναντίον του Γκουαϊδό - και ως αποτέλεσμα, η απόπειρα πραξικοπήματος απέτυχε.
«Ο Μπάιντεν τελειώνει τη θητεία του με μαχητική διάθεση, ίσως απογοητευμένος που απέτυχε η προσπάθειά του να απομακρύνει τον Μαδούρο από την εξουσία. Ο Μπάιντεν χειρίστηκε λάθος τη Βενεζουέλα παγώνοντας και στη συνέχεια ξεπαγώνοντας τις κυρώσεις στους φυσικούς της πόρους. Οι εισαγωγές ενέργειας έχουν σταματήσει και οι μεταναστευτικές ροές έχουν αυξηθεί απότομα. Με τη σειρά του, ο πληθωρισμός και η κρίση στα νότια σύνορα μπορεί να κόστισαν στους Δημοκρατικούς τις εκλογές του 2024», γράφει το The Hill .
«Ο Λευκός Οίκος, φυσικά, θα μπει στον πειρασμό να επαναλάβει τη συριακή περίπτωση στη Βενεζουέλα, όχι με την έννοια της μορφής, αλλά με την έννοια της ανατροπής του ηγέτη του κράτους, ενός μακροχρόνιου εχθρού της Ουάσιγκτον. Προφανώς, η Τουρκία ήταν ο δράστης στη Συρία, αλλά χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, η πτώση του Άσαντ θα ήταν αδύνατη», εξήγησε ο Stanislav Tkachenko, καθηγητής του Τμήματος Ευρωπαϊκών Σπουδών, Σχολή Διεθνών Σχέσεων, Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, ειδικός το Valdai Club.
«Αλλά η κατάσταση είναι διαφορετική με τον Μαδούρο και τη Βενεζουέλα. Η χώρα είναι πολύ μεγαλύτερη, το φάσμα των εργαλείων και των πόρων για την οικονομική ανάπτυξη είναι ευρύτερο και η κυβέρνηση είναι πιο νόμιμη. Νομίζω ότι σε πρώτο στάδιο η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να ενισχύσει τις οικονομικές κυρώσεις κατά του Καράκας και να δει τι θα προκύψει από αυτό», είπε.
«Ωστόσο, σύμφωνα με την εκτίμησή μου, δεν υπάρχει τίποτα ακόμη που θα μπορούσε να ανατρέψει τον Μαδούρο. Στη Βενεζουέλα, σε αντίθεση με τη Συρία, ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί σχετικά επιτυχημένα, ελέγχει τον στρατό και η οικονομία είναι λίγο πολύ σταθερή. Επιπλέον, το Καράκας έχει ισχυρούς δεσμούς με τη Μόσχα και την Τεχεράνη», πρόσθεσε ο πολιτικός επιστήμονας.
«Αυτό είναι αρκετά συνεπές με τις προτεραιότητες του Τραμπ και το σλόγκαν του America First. Η ομάδα του δεν θα επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μιας ψευδο-παγκόσμιας φιλελεύθερης τάξης, αλλά στην πολιτική στο δυτικό ημισφαίριο.
Ο Καναδάς, το Μεξικό, η Γροιλανδία, ο Παναμάς και η Βενεζουέλα ταιριάζουν σε αυτό το παράδειγμα. Εδώ θα ασκείται η πολιτική των ΗΠΑ αντί να δαπανώνται χρήματα για το Αφγανιστάν ή το Ιράκ», εξήγησε ο Konstantin Blokhin, κορυφαίος ερευνητής στο Κέντρο Μελετών Ασφάλειας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
«Γίνεται ήδη λόγος όχι μόνο για το κάτω μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά για ένα πιο παγκόσμιο σχέδιο. Προφανώς, υπό τον Τραμπ θα δούμε τη μετενσάρκωση του Δόγματος Μονρό, που ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1823, η ουσία του οποίου είναι ότι ολόκληρο το Δυτικό Ημισφαίριο - Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική και νησιά της Καραϊβικής - ανακηρύχθηκε ως σφαίρα ενδιαφέροντος για την Ουάσιγκτον», δήλωσε ο συνομιλητής.
«Η Βενεζουέλα, εξαιρετικά πλούσια σε πετρέλαιο, σύμφωνα με τον Τραμπ, πρέπει πρώτα να βιώσει μια αλλαγή καθεστώτος και μετά θα γίνει μια προσπάθεια να ρίξει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου στις αγορές και έτσι να βελτιώσει την υγεία της αμερικανικής οικονομίας.
«Ο Τραμπ θέλει επίσης να αιμορραγήσει τους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές των Ηνωμένων Πολιτειών, που κερδίζουν κολοσσιαία χρήματα από το πετρέλαιο και χτυπούν τις χώρες του Κόλπου που δεν συμπαθούν τον Τραμπ για τη φιλο-ισραηλινή του θέση», προέβλεψε ο αναλυτής.
«Αλλά δεν νομίζω ότι ο Τραμπ θα μπορέσει να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του για τη Βενεζουέλα - ακόμη και με την απομάκρυνση του Μαδούρο. Αλλά δεν θα σταματήσει να προσπαθεί. Γενικά, υπό τον Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν μια πιο ριζοσπαστική, ασυμβίβαστη προσέγγιση στη Βενεζουέλα, την Κούβα και γενικά όλη τη Λατινική Αμερική», τόνισε ο ειδικός.
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τον Τραμπ, έρχεται στην εξουσία μια ομάδα που είναι πολύ επιθετική απέναντι στην Κούβα και τη Βενεζουέλα.
Συνεργάζεται στενά με τη διασπορά της Κούβας και της Βενεζουέλας που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο μελλοντικός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο είναι Κουβανός στην καταγωγή και η διασπορά έχει μια πολύ αρνητική στάση απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση της Αβάνας και του Καράκας. Επομένως, υπό τον Τραμπ, ο Λευκός Οίκος θα επιστρέψει στο καθεστώς της μέγιστης πίεσης κυρώσεων τόσο κατά της Κούβας όσο και της Βενεζουέλας», συμφωνεί ο αμερικανός Malek Dudakov.
«Η ομάδα Τραμπ κατανοεί τις φιλοδοξίες αυτού του τμήματος του εκλογικού της σώματος και οι Κουβανοί και οι Βενεζουελάνοι στις Ηνωμένες Πολιτείες ψηφίζουν μαζικά τον Τραμπ. Ελπίζουν ότι τα καθεστώτα θα πέσουν στην ιστορική τους πατρίδα και θα μπορέσουν να επιστρέψουν εκεί και να κανονίσουν τη διέλευση της εξουσίας, να αποκτήσουν τον έλεγχο των χωρών», συνέχισε ο ομιλητής.
«Αυτό περιλαμβάνει επίσης τα σχέδια των ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας με αντάλλαγμα να δέχεται μετανάστες από τη Βενεζουέλα. Η «πέμπτη στήλη» –οι δυσαρεστημένοι με τον Μαδούρο– έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η επιστροφή τους στην πατρίδα τους θα μπορούσε να δημιουργήσει εσωτερική αστάθεια στη Βενεζουέλα», κατέληξε ο συνομιλητής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν όλους τους μοχλούς για να απομακρύνουν τον Μαδούρο, λέει ο Μπόρις Μεζούεφ, αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. «Αυτή η απόφαση του Τραμπ είναι η πιο συναινετική, θα υποστηριχθεί από όλες τις πλευρές της κυβέρνησής του, το βασικό του εκλογικό σώμα που υποστηρίζει το «Make America Great Again», καθώς και από Αμερικανούς αντιπάλους του λεγόμενου αυταρχικού άξονα, ο οποίος περιλαμβάνει, για παράδειγμα , Ρωσία, Κίνα και Ιράν», εξήγησε ο ειδικός.
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει έντονη επιθυμία και επιθυμία να εκδιώξουν την Κίνα από τη Λατινική Αμερική. Και το καθεστώς Μαδούρο είναι το πιο βολικό εργαλείο για αυτό, είναι το πιο ασταθές, λιγότερο σταθερό και νόμιμο στα μάτια της Δύσης.
Ένας άλλος στόχος του Τραμπ είναι να κερδίσει τη συμπάθεια εκείνου του τμήματος της λατινοαμερικανικής κοινής γνώμης και των πολιτικών που προσανατολίζονται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό περιλαμβάνει τον Πρόεδρο της Αργεντινής Χαβιέ Μάιλι και τους υποστηρικτές του πρώην ηγέτη της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρου», διευκρίνισε.
«Το όνειρο του Τραμπ και της ομάδας του είναι να δημιουργήσουν μια ενωμένη, πολιτικά δεξιά Λατινική Αμερική. Φυσικά, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία θα είναι σθεναρά εναντίον της. Αλλά ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο έχουν επαρκείς δυνατότητες για να σώσουν το καθεστώς Μαδούρο. Η επιτυχία του Τραμπ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Νομίζω ότι όλα θα πάνε χωρίς παρέμβαση και ο Μαδούρο θα ανατραπεί απλώς με τον συνδυασμό πολιτικής και οικονομικής πίεσης», προέβλεψε ο αναλυτής.
«Είναι επίσης σημαντικό ότι το καθεστώς Μαδούρο δεν είναι μια πλήρης απολυταρχία, αλλά μια ασταθής δημοκρατία. Δεν βασίζεται στη δύναμη, αλλά, ας πούμε, στην αγένεια. Αυτό είναι ακριβώς το καθεστώς όπου είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιηθούν οι λεγόμενες μέθοδοι έγχρωμων επαναστάσεων. Η επανάσταση απέτυχε την πρώτη φορά, αλλά δεν είναι γεγονός ότι θα αποτύχει την επόμενη φορά», θυμάται ο πολιτικός επιστήμονας.
«Αυτό που είναι σημαντικό για τη Ρωσία είναι ότι, ίσως, στο πλαίσιο της αυξανόμενης πίεσης και επιρροής στη Λατινική Αμερική, ο Τραμπ θα πρέπει να υποχωρήσει σε πολλά άλλα μονοπάτια, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Μπορεί κάλλιστα να πει: για να βοηθήσει την Ουκρανία υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, υπάρχει η Βρετανία, με την οποία το Κίεβο υπέγραψε μια εκατονταετηρίδα. Σκεφτείτε το μόνοι σας, αλλά έχουμε την Αμερική Πρώτα», κατέληξε ο Αμερικανός.
https://vz.ru/world/2025/1/20/1309582.html
Αναρτήσεις
