tag:blogger.com,1999:blog-64285318456675003142024-03-17T23:35:46.824+02:00ΚΙΝΗΜΑ ΛΑΟΥΟ ΛΑΟΣ στην ΕΞΟΥΣΙΑ: Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - Διακήρυξη 3ης Σεπτέμβρη-Εθνική Λαϊκή Ενότητα - Συμβόλαιο με το Λαό 1981Unknownnoreply@blogger.comBlogger5063125tag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-85231639504292087572024-03-17T23:34:00.007+02:002024-03-17T23:34:45.838+02:00 Ο ΓλυκαΝΑλαΤΟς…<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfklHlqgvmFagEh9sGp_WOGZdTBneHNBlFg_LZ9ZkFFHZSI_I_rZAe_Zq2EHIOpVnfM_AYHP53DCo6zDP_BftdcCoUR6HNlHWdMOnS4C8wSpjIvpCG92n_HugetOGU46xkzBbGRCk9Ww4GZKAEWKFCCzWR7tGZ03DMchXUNgKWhA6l9OF5kY5U_1Zyq8U"><img height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfklHlqgvmFagEh9sGp_WOGZdTBneHNBlFg_LZ9ZkFFHZSI_I_rZAe_Zq2EHIOpVnfM_AYHP53DCo6zDP_BftdcCoUR6HNlHWdMOnS4C8wSpjIvpCG92n_HugetOGU46xkzBbGRCk9Ww4GZKAEWKFCCzWR7tGZ03DMchXUNgKWhA6l9OF5kY5U_1Zyq8U=w490-h276" width="490" /></a></div>Του Ελισαίου Βαγενά*</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση του ΚΚΕ έξω από την Ελληνική Βουλή ενόχλησε αφάνταστα τον γνωστό δημοσιογράφο Ι. Πρετεντέρη όχι απλώς γιατί χιλιάδες κόκκινες σημαίες πλημμύρισαν το Σύνταγμα, άλλωστε είναι γνωστό πως βγάζει σπυράκια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, αλλά και γιατί η συγκέντρωση έσπασε τη «σιγή νεκροταφείου» και τα έβαλε με το «ποτάμι» της παραπληροφόρησης για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους του ΝΑΤΟ, στους οποίους η κυβέρνηση της ΝΔ σέρνει τη χώρα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Έτσι, αυτός ο λαμπερός αστέρας της ελληνικής δημοσιογραφίας αποφάσισε να καταπιαστεί με το ζήτημα, εκφράζοντας αρχικά ως εξής την αθώα του έκπληξη: «Ομολογώ ότι έως τώρα δεν ήξερα πως εμπλέκομαι σε κάποιον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Τι το πιο σύνηθες», θα αναλογιστούμε. Γιατί είναι αλήθεια πως κι αυτός ακόμη ο πρωθυπουργός «μας», όπως ο ίδιος φρόντισε να μας ενημερώσει, δεν είχε πολυκαταλάβει για τον πόλεμο, μέχρι που άκουσε τις βόμβες να πέφτουν εκεί στην Οδησσό...</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι κι αν έχει στείλει όπλα εκατοντάδων εκατομμυρίων (τεθωρακισμένα, πυραύλους και κάθε είδους πυρομαχικά κ.ο.κ.) στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας, όπλα που χρυσοπλήρωσε ο λαός μας, υποτίθεται «για την άμυνα της πατρίδος».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι κι αν ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Γ. Μπορέλ, δήλωσε πως η ΕΕ χρηματοδοτεί τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας με 138 δισεκατομμύρια ευρώ, που «αντλήθηκαν» από τις «τσέπες» των Ευρωπαίων (μεταξύ αυτών και των Ελλήνων) φορολογούμενων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι κι αν το ΝΑΤΟ περικυκλώνει με βάσεις και στρατεύματα τη Ρωσία και κάνει τα μεγαλύτερα στρατιωτικά γυμνάσια, εξετάζοντας και τη χρήση πυρηνικών όπλων, «παίζοντας» μαζί με τη ρωσική ηγεσία στο παιχνίδι του τρόμου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι κι αν η χώρα μας μετατράπηκε με τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ σε μια μεγάλη πολεμική «σφηκοφωλιά», που σαν «μαγνήτης» τραβά τα πυρά των αντιποίνων της απέναντι πλευράς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι κι αν ο «σύμμαχος» Μακρόν προετοιμάζει τους λαούς της Ευρώπης για αποστολή και ευρωπαϊκών στρατευμάτων στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πέρα από τους μισθοφόρους και συμβούλους, που ήδη βρίσκονται εκεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για όλα αυτά χαμπάρι δεν έχει πάρει ο κ. Πρετεντέρης ή όπως λέει ο λαός είναι κι αυτός «στην κοσμάρα του».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αντίθετα, εκείνο που ωστόσο έπεσε στην αντίληψή του ήταν πως «η Ρωσία του Πούτιν μπούκαρε να καταλάβει την Ουκρανία και οι Ουκρανοί υπερασπίζονται την πατρίδα τους».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι βλέπετε υπερβολή να ζητάς από τον λαμπερό αυτό «αστέρα της δημοσιογραφίας» να γνωρίζει έστω τη ρήση του μεγάλου θεωρητικού του πολέμου, του Κλαούζεβιτς, που αποδέχτηκαν και οι μαρξιστές διανοητές, πως «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα, βίαια, μέσα».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακόμη, όμως και τότε θα μπορούσε ο συγκεκριμένος, εάν δεν τον διέτρεχε μια αθεράπευτη εμπάθεια κατά του ΚΚΕ, να πρόσεχε την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα. Θα μάθαινε μέσα σε λίγη ώρα αρκετές αλήθειες για τις αιτίες, αλλά και την εξέλιξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, στον οποίο εμπλέκεται και η χώρα μας για συμφέροντα αντιλαϊκά, που ο ίδιος εξυπηρετεί με το δημοσιογραφικό «πενάκι» του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αλλά, βέβαια, υπάρχουν κι ελαφρυντικά, μιας κι όταν βρίσκεσαι κλεισμένος στη «γυάλα» του συστήματος, οι «κεραίες» σου δεν πιάνουν παραπάνω από αυτά που επιτρέπει η εμβέλεια της αμερικανικής, άντε και της ισραηλινής πρεσβείας. Να, γιατί κι ο κ. Πρετεντέρης σημειώνει στο ίδιο άρθρο πως «επίσης γνώριζα ότι η Χαμάς μπούκαρε στο Ισραήλ (…) και στη συνέχεια το Ισραήλ ισοπεδώνει τη Γάζα». Ο δυστυχής δεν έχει καν «πάρει πρέφα» πως εδώ και 70 χρόνια το Ισραήλ έχει εισβάλει, κατέχει τα εδάφη της Παλαιστίνης, καταπιέζει έναν ολόκληρο λαό, έχει επιβάλει καθεστώς απαρτχάιντ στον λαό της Παλαιστίνης και θεωρεί πως όλα ξεκίνησαν με την επίθεση της Χαμάς...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γνωρίζουμε, όμως, πως κατά βάθος ο γνωστός δημοσιογράφος προσπάθησε να είναι αντικειμενικός ή έστω κάτι «πήρε το αυτί του», όπως γράφει για τις «γεωπολιτικές ανησυχίες του ΚΚΕ», αλλά κατά την εξυπνακίστικη δήλωσή του προτιμά «τις άλλες ιστορίες με τους sugar daddies». Τον καταλαβαίνουμε! Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, μιας και η σαπίλα του συστήματος πάντα «ταιριάζει γάντι» με τη διαφθορά, όπως «ο τέντζερης με το καπάκι».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">* Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: <a href="https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/358779/o-glykanalatos">902.gr</a></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-37768464150308262642024-03-12T13:16:00.005+02:002024-03-12T13:16:28.503+02:00 Ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2024/03/thes1-640x426-1.webp"><img height="261" src="https://ardin-rixi.gr/wp-content/uploads/2024/03/thes1-640x426-1.webp" width="469" /></a></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">του Γιώργου Ρακκά</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για την διαπόμπευση που εξαπέλυσε ένας όχλος ως επί το πλείστον εφήβων, εναντίον των τρανς στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, φταίνε ως γνωστόν «οι παπάδες» –που ζήτημα αν τους βλέπουν μια φορά τον χρόνο. Και όχι η τραπ που τους γανώνει κάθε μέρα το μυαλό στη βία, τον ανδρικό σωβινισμό, και τους κώδικες των συμμοριών. Φταίει η «σκοταδιστική Θεσσαλονίκη» (προς θεού όμως, όχι στα στερεότυπα). Λες και δεν εμφανιζόταν όλο το προηγούμενο διάστημα βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης όπου σχολεία μετατρέπονταν σε ρινγκ μιας επιδημικής βίας ανηλίκων, η οποία αντλεί από κάθε πρόσφορη εχθροπάθεια και εξαπολύεται «εναντίον όλων»: συμμαθητών, καθηγητών, ακόμα και απέναντι στα ντουβάρια και τον εξοπλισμό των σχολείων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για τον όχλο φταίνε λοιπόν όσοι υποστήριξαν πως «ο πατέρας και η μητέρα έχουν σημασία» κατά την πρόσφατη συζήτηση για τον νόμο –πλέον– περί γάμου και τεκνοθεσίας των ζευγαριών ιδίου φύλου. Όχι όσοι έσπευσαν να «ακροδεξιοποιήσουν» κάθε διαφωνία, δίνοντας έτσι την εντύπωση στον όντως σωβινισμό ότι νομιμοποιείται σαν την μοναδική αντιπολίτευση έναντι στην ισοπέδωση των πάντων. Λες και μεταξύ της πλειοψηφίας που κατήγγειλε και εξέφρασε τον αποτροπιασμό τους για την διαπόμπευση, δεν ήταν και άνθρωποι που υπερασπίζονται την ανθρωπολογική και πολιτιστική σταθερά των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν από την άλλη, ένας παρόμοιος όχλος διαπομπεύει τους δικούς μας ιδεολογικούς και πολιτικούς αντιπάλους, ξυλοφορτώνοντας για παράδειγμα, όποιον πιτσιρικά φοράει την ελληνική σημαία, ή κρεμάει από την τσάντα του την Παναγία, τότε απλώς «ήταν δίκαιο που έγινε πράξη».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και βέβαια, αποκρύπτεται συστηματικά η συμμετοχή αλλοδαπών στο συμβάν, μην τυχόν και αμαυρωθεί το παραμύθι του πολυπολιτισμού, και ο δήθεν προοδευτικός του χαρακτήρας· ενώ είναι γνωστό, ότι η ισοπέδωση κάθε νόρμας, μαζί με την σάρωση κάθε ενιαίας πολιτιστικής σταθεράς και συμφωνίας υπονομεύει τις ανοιχτές κοινωνίες, τις μετατρέπει σε φοβικές και αρτηριοσκληρωτικές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μια τεράστια εργαλειοποίηση βρίσκεται σε εξέλιξη έπειτα από την επίθεση του όχλου πιτσιρικάδων εναντίον των Τρανς, το βράδυ του Σαββάτου στην πλ. Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το γεγονός υπόκειται σε συστηματική εκμετάλλευση γενικεύσεων που μοναδικό στόχο έχουν να αποδείξουν την ιδεολογική και πολιτική επιρροή ενός αριστεροφιλελεύθερου συμπεριληπτισμού. Εκείνου που προσπαθεί να μας πείσει πως για το συμβάν φταίει η αφ’ εαυτής «βίαιη, βρώμικη και κακή» κοινωνία, που προφανώς χρειάζεται ισχυρότερες δόσεις πλύσης εγκεφάλου στην εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, στη δημόσια συζήτηση, προκειμένου να γλυτώσει από τον αρχέγονο φασισμό της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το χειρότερο αυτής της υστερίας, είναι πως καταλήγει να υποτιμάει το ίδιο το γεγονός, το οποίο και καταπλακώνεται κάτω από τις υπεραπλουστεύσεις. Αντί, λοιπόν, η κοινωνία, μπροστά σε όλα τα κρούσματα της εφηβικής βίας και εχθροπάθειας, να αναστοχαστεί το πως και γιατί οι νεώτερες γενιές αναπτύσσουν συμπεριφορές και μια κουλτούρα τύπου «Fight Club», προβαίνει σε έναν τελετουργικό εξορκισμό και προχωράει παρακάτω.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Έτσι, όμως, ο πυρήνας του ζητήματος παραμένει άθικτος: ότι οι νέες γενιές συμπεριφέρονται ολοένα και περισσότερο «σαν κανίβαλοι» εξαιτίας ενός εκρηκτικού συνδυασμού του παιδοκεντρισμού που τους ανάγει σε «μικρούς αυτοκράτορες», της αποκαθήλωσης κάθε αυθεντίας, της κατάρρευσης οποιουδήποτε συμπαγούς πλαισίου αρχών, αξιών, μιας μίζερης συλλογικής και ατομικής προοπτικής, και της ολοκληρωτικής απορρύθμισης των ρόλων στις σχέσεις των δύο φύλων, την οικογένεια, ή την ίδια την κοινωνία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ποιος όμως θα τα συζητήσει όλα αυτά όταν ο τόνος που δίνεται από τις αντιδράσεις της συμπεριληπτικής ιεράς εξέτασης, είναι ότι πρέπει να αντιτάξουμε «υστερία κόντρα στην υστερία»; Έχουμε αναπτύξει μια εξαρτημένη σχέση με το απεχθές και το αποκρουστικό, καθώς το χρειαζόμαστε ώστε να επιδείξουμε μια ηθική υπεροχή που χωρίς εκείνο δεν μπορεί να σταθεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιδιδόμαστε στους τελετουργικούς εξορκισμούς, μέσω μιας τριήμερης παλίρροιας κραυγών και οδυρμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακολουθεί μια προσωρινή άμπωτη, μέχρι το επόμενο υστερικό ξέσπασμα. Η συμπεριληπτική υστερία δίνει όμως και ευρύτερα τον τόνο, ενίοτε την ακολουθούν ακόμα και οι ίδιοι οι αντίπαλοί της. Εν τέλει, γρήγορα βυθιζόμαστε στην απόλυτη σχετικότητα μιας αλήθειας που κρίνεται εξ ολοκλήρου από την ταυτότητα του καθενός μας, και τις πολιτικές πεποιθήσεις που εκείνη διαμορφώνει. Αδυνατούμε, έτσι, να προσεγγίσουμε το καθεαυτό γεγονός με τις συγκεκριμένες του προεκτάσεις. Να το αντιμετωπίσουμε, δηλαδή, σαν αυτό που πραγματικά είναι. Αντίθετα, το υποτάσσουμε πάντοτε σε γενικεύσεις, αναγωγές, ακόμα και σε συμψηφισμούς όταν το εκάστοτε συμβάν δεν μας συμφέρει ιδεολογικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συμβαίνει, επομένως, το αντίστροφο απ’ ό,τι το κύμα των τελευταίων ημερών υπαινίσσεται. Δεν είναι «το κακό» που ήταν κρυμμένο στην αφάνεια, και ξεχύθηκε μέσα από τις οθόνες μας με τα βίντεο από το συμβάν. Είναι πως στον ψηφιακό κόσμο, και ιδίως τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ένας πολιτισμικός πόλεμος έχει ξεσπάσει εδώ και καιρό, και ενίοτε περνάει και στον πραγματικό κόσμο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όσο για το «σκοτάδι» που βλέπουν κάποιοι να καλύπτει τα πάντα, εάν οι άνθρωποι παρέμεναν όπως τις προηγούμενες δεκαετίες με μια στοιχειώδη πολιτική και ιστορική συνείδηση, θα καταλάβαιναν πως η σπουδή του woke να επιβάλει έναν «νέο άνθρωπο», με έναν μεσσιανισμό που θυμίζει τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες του 20ου αιώνα, επαναφέρει στην επιφάνεια απεχθείς στάσεις και συμπεριφορές που σε μεγάλο βαθμό είχαμε καταφέρει να υπερβούμε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://ardin-rixi.gr/archives/255970</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-8363926171022772132024-03-10T21:11:00.008+02:002024-03-10T21:11:46.078+02:00 Ποτέ δεν είναι αργά<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhdO6H7Js1M1PFtCcMckKyNMQJdz6fibJZqqqZioVQaPRw7Xa3Dn8ZlWUkLYNrTVHsZ8MGzdNEUq6_kft_7xztjt7t3fc5maHHEX1Wm5Z2tbS54ceyOiSLkui4LEprCLvXceVYFrhNBx3tkXOgDsiCJ4lLIB3PHhMBJW1ynygi3CW0ID_7M0O6tdDcXoXg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img data-original-height="1600" data-original-width="900" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhdO6H7Js1M1PFtCcMckKyNMQJdz6fibJZqqqZioVQaPRw7Xa3Dn8ZlWUkLYNrTVHsZ8MGzdNEUq6_kft_7xztjt7t3fc5maHHEX1Wm5Z2tbS54ceyOiSLkui4LEprCLvXceVYFrhNBx3tkXOgDsiCJ4lLIB3PHhMBJW1ynygi3CW0ID_7M0O6tdDcXoXg=w225-h400" width="225" /></a></div><div style="text-align: justify;">Κατεβαίνεις στο κέντρο, αγχώνεσαι για την κίνηση, κοιτάς βιαστικά του εργάτη το ρολόι, «άργησα» σκέφτεσαι, φτάνεις αλαφιασμένος και... όλα είναι εκεί. Όλα είναι συνειδητά, η συγκέντρωση ανάβει, η πλατεία είναι γεμάτη, έστω και χωρίς ΕΦΕΕ. Αλλά με αυτήν την αιώνια δικλίδα, της φοιτητικής χαλαρότητας, σχεδόν ηδυπαθούς: μη βιάζεσαι, ποτέ δεν είναι αργά. Τα παιδιά έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Και η πορεία ξεκινά πάντα με ένα διώρο καθυστέρηση απ’ το κάλεσμα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κι όμως έχουμε αργήσει -και οι άλλοι έχουν κινήσει. Γιατί έχεις γίνει μεταφοιτητής στα 40, πριν καν το καταλάβεις. Και ο μόνος τρόπος να γεμίσεις με νόημα τα χρόνια, τη στιγμή που περνά και χάνεται, να πυκνώσεις τον χρόνο, να μη νιώσεις ότι γερνάς, είναι το κίνημα, η συλλογικότητα, η ομορφιά του αγώνα που μας έλεγαν. Οργανωθείτε, μας έλεγαν Αστερίξ. Θα συναντήσετε ένα ωραίο, συντροφικό περιβάλλον, μας έλεγαν -και είχαν βασικά δίκιο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δίνεις στον εαυτό σου λόγια παρηγοριά ότι είσαι σαν δύο εικοσάρηδες φοιτητές. Προσπαθείς να μπεις ξανά στα παπούτσια τους, να νιώσεις πώς σκέφτονται, τι έχουν ζήσει. Κρίση, μνημόνια, ξανά κρίση, καπάκι πανδημία, μια κρίση διαρκείας, η κρίση σαν κανονικότητα. Αλλά υψώνουν ανάστημα, κόντρα στον κανόνα της εποχής, με τα γονατιστά τετράποδα. Μην καρτεράτε να ξενοιάσουμε, μήτε για μια στιγμή. Μηδέ όσο κρατά ένα χαβαλέ βιντεάκι στο τικ-τοκ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παρακολουθείς αμήχανος την αργκό τους, τι λένε, τι (μουσική) ακούνε, τι (βιντεάκια) βλέπουν, τι παίζουν, με τι γελάνε, τι τους συγκινεί. Σε βλέπουν να τους περιεργάζεσαι μουδιασμένος. Συχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί. Οκ, λένε από μέσα τους. Αλλά ποια είναι αυτή η Ρόζα;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ποτέ δεν είναι αργά να συναντηθούμε -και ας μην βγήκε ένα κάλεσμα για απογευματινό συλλαλητήριο. Ίσως είναι λίγο αργά για να αποτρέψουμε την ψήφιση του νόμου. Δεν είναι αργά για να τον ακυρώσουμε στην πράξη. Πότε ωριμάζουν οι συνθήκες; Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή; Ένα ξεπούλημα πριν αργά, ένα μετά ακόμα πιο αργά. Τώρα είναι η στιγμή. Ποτέ δεν είναι αργά για να παλέψουμε και να τους πάρουμε αμπάριζα -όχι άλλο σύριζα, όχι άλλο Πασόκ.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο ντι-τζέι παίζει Σαράγεβο, ratm -μάλλον δικός μας είναι-, Κάπα-Θήτα -σίγουρα δικός μας είναι. Πολιτικά, ηλικιακά, δεν έχει σημασία. Βλέπεις μια κοπέλα με πατερίτσες, ένα ζευγάρι ηλικιωμένους με άσπρα μαλλιά, χωρίς μαυρίλα στα μυαλά. Ένας καπουτσίνος (κουκουλοφόρος), με το παιδί του κατά πόδας, και το σπρέι παρά πόδα, γράφει συνθήματα στο κτίριο, με υπογραφή «τα φαντάσματα του ’06-’07». Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από το Μαξίμου. Μα δε θα παίζουμε σ’ αυτόν τον θίασο (του Τεό) μόνο ως φαντάσματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKTDBP2woSbtzh4n9kAVcAZwP3ew1ypDOKrOy4oTzQFkZnPtOBcMhgg86iokxO6bt3YF7rllA8ZsnjAAh1sjCh-T5Pl-V0czWVofeNaQIVhjTwNZnzP3fglfU7a9-nEVEqvPeaz3b9Lz1ZX6ZSxKbdT9ZQgT1VmfWBjw6slwRn0PJeJ8-g_Z27mqThY8f1/s1600/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1_Viber_2024-03-08_13-58-17-679.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKTDBP2woSbtzh4n9kAVcAZwP3ew1ypDOKrOy4oTzQFkZnPtOBcMhgg86iokxO6bt3YF7rllA8ZsnjAAh1sjCh-T5Pl-V0czWVofeNaQIVhjTwNZnzP3fglfU7a9-nEVEqvPeaz3b9Lz1ZX6ZSxKbdT9ZQgT1VmfWBjw6slwRn0PJeJ8-g_Z27mqThY8f1/s320/%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1_Viber_2024-03-08_13-58-17-679.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Μια φωτεινή επιγραφή μας καλεί να σκεφτούμε τι θα γινόταν αν κυβερνούσαν οι γυναίκες. Μαριέττα το ακούς; Πες το στον Πιερακάκη, να φοβηθεί λιγάκι, τι τον περιμένει.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι μπάτσοι κάνουν χύμα προσαγωγές, για να μην κατέβει κόσμος στο κέντρο. Σταματούν τα παιδιά από την Πάτρα στο Μεταξουργείο. Χτες άφηναν φασιστοειδή από το Ισραήλ να αλωνίζουν και να την πέφτουν σε όποιον είχε παλαιστινιακή σημαία. Ποτέ δεν είναι αργά να καταλάβεις ότι η αστυνομία είναι επιλεκτική και αποτελεσματική μόνο όταν θέλει και έχει σχετικές εντολές άνωθεν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το παιδί βγαίνει στην κάμερα, δεμένος επίδεσμος στο κεφάλι, αίματα στο μπλουζάκι, η αδέσμευτη ρεπόρτερ τον ρωτάει αν έφαγε πέτρα, της απαντά «είναι από χτύπημα γκλομπ», την παρακαλά σχεδόν να μην το κόψει, ο Ευαγγελάτος από το στούντιο καγχάζει, «τι να κόψουμε, ζωντανή μετάδοση είναι...». Μετά από λίγο η κάμερα απομακρύνεται, πέφτει ξαφνικά το κύκλωμα. Ποτέ δεν είναι αργά να καταλάβει πως δεν υπάρχουν συμπτωματικές συμπτώσεις. Η τέταρτη εξουσία φτάνει όπου δεν μπορεί το κνούτο της καταστολής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η επίσημη αστυνομία δίνει τυχαίους αριθμούς -ίσως για το Λόττο. Τελικό άθροισμα 17.500. Που σημαίνει τουλάχιστον τα διπλά, με συντελεστή βαρύτητας και προσομοίωσης στην πραγματικότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πάμε από τους δρόμους, στους διαδρόμους, όπου τα βρίσκουν όλοι μαζί ενάντια στις δηλώσεις του Κουτσούμπα. Όποιος κατάλαβε ότι ο ΓΓ είπε τις φοιτήτριες πόρνες, είναι απλά χαζός φασαίος και δεν έχει σωτηρία. Όποιος προχώρησε μάλιστα στην ψαγμένη χαζομάρα ότι το είπε για να γίνει viral από το Luben, είναι Πασόκος με περικεφαλαία ή με πολιτική -μικρή σημασία έχει. Και όσοι καταπίνουν αμάσητη μια ενορχηστρωμένη επίθεση, με στοχευμένα ρεπορτάζ για την «άνοδο και πτώση του Γραμματέα», είναι σχεδόν κλινικές περιπτώσεις -εγκεφαλικά νεκροί προς το ανεγκέφαλο. Περίπου στο επίπεδο του Παπανίκου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmkcpkWFJ95d52YfbN5Jcyz9iG1svCwP5cQRUIpb3P0XmUrL-iv3TfVOX5QST851fSMm2QSnrNtZODsFWsYz8ovQ73euSdbePztDEbt_QBWzJvUv9uj02-O0IqqP4im0K7PPsti1OTEWJxX_RbVC19GPuCZBWBohyphenhyphenGb-FPQUY14hgMq3aE3_njBzk0esbm/s680/3.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmkcpkWFJ95d52YfbN5Jcyz9iG1svCwP5cQRUIpb3P0XmUrL-iv3TfVOX5QST851fSMm2QSnrNtZODsFWsYz8ovQ73euSdbePztDEbt_QBWzJvUv9uj02-O0IqqP4im0K7PPsti1OTEWJxX_RbVC19GPuCZBWBohyphenhyphenGb-FPQUY14hgMq3aE3_njBzk0esbm/s320/3.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;">Φίλε φα(ρι)σαίε, που δε διαβάζεις αυτό το κείμενο, γιατί έχεις όριο λέξεων ένα ποστ του Ανδρουλιδάκη, μάντεψε αν και τι έχασες από την ουσία της χτεσινής συνεδρίασης στη Βουλή και αν γνωρίζεις την απάντηση στην ερώτηση: πόσα κόμματα είναι τελικά από θέση αρχής ενάντια στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρθρου 16.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ποτέ δεν είναι αργά να αναρωτηθείς πόσες φορές αγανάκτησαν όλοι αυτοί οι αγανακτισμένοι με τον σεξισμό -σε συσκευασία αντικομμουνισμού- όσων έβγαζαν ιστορίες από την κοιλιά τους για τις σοβιετικές γυναίκες που τους κάθονταν για ένα ζευγάρι νάιλον κάλτσες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ποτέ δεν είναι αρκετά αργά για να ακούς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να κάνει «πραγματική αντιπολίτευση» μέχρι τελικής πτώσης, διαβάζοντας ένα προς ένα όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου. Ή για να κάνεις την αυτοκριτική σου που την είχες για αντισυστημικιά και αναρριγούσες το ’15 με τις φλογερές παρεμβάσεις της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Popolo avanti, vogliamo Sugar Daddie...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Ζέτα Μακρή, σοκαρισμένη, απεφάνθη πως δε θα ακούγαμε ποτέ τέτοια λέξη από την Παπαρήγα. Κι αυτή είναι μια πολύ καλή αφορμή για να επανακυκλοφορήσει η μπροσούρα της Αλέκας για το γυναικείο ζήτημα, με ξεχωριστό κεφάλαιο για τους ζαχαρομπαμπάδες και ειδική αφιέρωση. Αλλά είναι συγκινητικό να βλέπεις ότι η φάμπρικα-η φάμπρικα δε σταματά και συνεχίζει με την Αλέκα το ίδιο βιολί και την αέναη αλυσίδα σχολίων του στιλ: αααχ, (διακοπή, ρουφηξιά τσιγάρου για έμφαση), παλιά με τον Ζαχαριάδη, τον Χαρίλαο και την Αλέκα, ήταν αλλιώς...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η κόρη του βασιλοκομμουνιστή Βούλτεψη είχε βάλει όμως τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη, λέγοντας πως το ΚΚΕ είχε τις αντάρτισσες στο βουνό για να πλέκουν κάλτσες. Εντάξει, μπορεί παράλληλα να πολεμούσαν, να σκότωναν φασίστες, να έπαιρναν στρατιωτικά αξιώματα και παράσημα, να φορούσαν παντελόνια, να μιλούσαν σε συνελεύσεις και να ψήφιζαν, αλλά μην αφήνεις ποτέ μικρές λεπτομέρειες να χαλάσουν ένα τόσο ωραίο ανέκδοτο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το πιο εντυπωσιακό όμως δεν είναι να τα ακούς όλα αυτά από μια παράταξη που έχει κάνει σημαία τις γυναίκες του ’40 που έπλεκαν κάλτσες για τους φαντάρους στην Πίνδο, γιατί δεν έχει και τόσο πολλά να πει για αυτήν την εποχή. Είναι ότι είχαν «άμιλλα» για τη χειρότερη ατάκα από συναδέλφους τους του «δημοκρατικού τόξου».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μην μπερδεύεσαι ούτε στιγμή. Προοδευτικό είναι να μην κρίνεις τους άλλους, να τους αφήνεις ελεύθερους να κάνουν ό,τι θέλουν και να μισθώνουν όποιον θέλουν. Αυτοδιάθεση σώματος το λένε, μην ακούς δογματικούς και κολλημένους, που δε μιλάνε για σεξεργάτριες. Να πώς τιμάνε τη μέρα της γυναίκας...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0xCVx_esATMRq30jnN-9JVYYLRK24_0p46jx0qp0jLlhtsnKLwYRZtdzT9tHCKy-uBARLTuQx0x4xU3kBQjenHT-HkGNFmfYKlhLguPdpyU7WXXYlnJR5Ol0Ayu_kD7t15VCyMOZnZQx-6jdFIE8Yx0x33t8oTP2gCPG1onxAS_j9R_exnsI7pvqoNlEc/s1600/2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0xCVx_esATMRq30jnN-9JVYYLRK24_0p46jx0qp0jLlhtsnKLwYRZtdzT9tHCKy-uBARLTuQx0x4xU3kBQjenHT-HkGNFmfYKlhLguPdpyU7WXXYlnJR5Ol0Ayu_kD7t15VCyMOZnZQx-6jdFIE8Yx0x33t8oTP2gCPG1onxAS_j9R_exnsI7pvqoNlEc/s320/2.jpg" /></a></div>Ας κλείσουμε όμως με κάτι σχετικό. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο, εύστοχο, επίκαιρο και συγκινητικό, από τη σφισσα που σου διηγείται ότι ο ρωσικής καταγωγής συνάδελφός της στη δουλειά της ευχήθηκε, της πήγε ένα λουλούδι και απορούσε γιατί δεν είναι αργία -έστω απεργία- αυτή η μέρα, όπως στη μαμά πατρίδα. Γιατί είχε σοβιετική παιδεία-ανατροφή και εκεί αν ξεχνούσες τις ευχές και το δωράκι, τέτοια μέρα, κέρδιζες τη γενική κατακραυγή των υπολοίπων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υγ: όχι, η κε του μπλοκ δεν είναι ενημερωμένη και δεν έχει γιουροβιζιονική άποψη γενικώς -πόσο μάλλον χτες, λόγω της ημέρας, που είχε πολύ πιο σοβαρά θέματα στη διάταξη. Και δεν είμαστε καν στην Ισπανία, με το <a href="https://www.youtube.com/watch?v=U7L9WCTGGII">φεμινιστικό Zorra</a> -που είναι ο θηλυκός Ζορό, αλλά δεν προφέρεται έτσι και σημαίνει αλεπουδίτσα, με διπλή σημασία όμως, ανάλογη με τη δική μας «πεταλουδίτσα»- για να δικαιολογούσε κάπως τον επικοινωνιακό αντιπερισπασμό που σάρωσε το αριστεροχώρι...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σκέφτομαι και γράφω από το <a href="https://www.blogger.com/profile/14138727204732083869">Μπρεζνιεφικό απολίθωμα </a>στις <a href="https://sfyrodrepano.blogspot.com/2024/03/blog-post_9.html">2:35:00 μ.μ.</a></div><div style="text-align: justify;">Ετικέτες <a href="https://sfyrodrepano.blogspot.com/search/label/%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%B1">ιδιωτικά πανεπιστήμια</a>, <a href="https://sfyrodrepano.blogspot.com/search/label/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82">μέρα της γυναίκας</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://sfyrodrepano.blogspot.com/2024/03/blog-post_9.html</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-36931526037054202412024-03-10T21:01:00.000+02:002024-03-10T21:01:20.604+02:00ΚΚΕ: Τη Δευτέρα στις 7.30 μ.μ. στο Σύνταγμα το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στην εμπλοκή – Θα μιλήσει ο Δ. Κουτσούμπας<div style="text-align: justify;"><img height="264" src="https://i0.wp.com/www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2024/03/IMG_0146.jpeg?quality=92&fit=1280%2C570" width="469" /></div><div style="text-align: justify;">ΑΠΟ <a href="https://www.imerodromos.gr/author/admin/">ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ</a> </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μεγάλο συλλαλητήριο διοργανώνει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τη Δευτέρα 11 Μάρτη, στις 7.30 μ.μ., στο Σύνταγμα, με σύνθημα «Καμία στρατιωτική αποστολή εκτός συνόρων! Να σταματήσει η..</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μεγάλο συλλαλητήριο διοργανώνει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τη Δευτέρα 11 Μάρτη, στις 7.30 μ.μ., στο Σύνταγμα, με σύνθημα «Καμία στρατιωτική αποστολή εκτός συνόρων! Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας στους πολέμους των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Η ελπίδα στην πάλη του λαού!».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι προσυγκεντρώσεις</div><div style="text-align: justify;">Οι προσυγκεντρώσεις της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και των αντίστοιχων Οργανώσεων της ΚΝΕ για το συλλαλητήριο στις 11 Μάρτη έχουν οριστεί για τις 6.30 μ.μ. στα εξής σημεία:<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάνιγγος: Ενέργεια – Νερό, Μέταλλο, Φάρμακο – Χημική Βιομηχανία, Μεταποίηση, Κατασκευές, Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες – Πληροφορική, Επισιτισμός – Τουρισμός, Εμπόριο, Χρηματοοικονομικό, Δικηγόροι, ΕΒΕ, ΜΜΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ομόνοια: Α’ Αθήνας, Βορειοδυτική Αθήνα, Βόρεια, Νοτιοδυτικές και Δυτικές Συνοικίες Αθήνας, Βορειοδυτική Αττική, Πειραιάς, Μεσόγεια – Λαυρεωτική.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προπύλαια: ΑΕΙ – Ερευνα, Εκπαιδευτικοί, Νότιες και Ανατολικές Συνοικίες Αθήνας, Καλλιτέχνες, ΟΤΑ – Δημόσια Διοίκηση, Υγεία – Πρόνοια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακόμη, οργανώσεις δρομολογούν λεωφορεία για την ευκολότερη πρόσβαση. Συγκεκριμένα, μέχρι στιγμής, πούλμαν θ’ αναχωρήσουν από τις εξής περιοχές: Άνω Λιόσια, στις 5.30 μ.μ. από τριγωνική πλατεία (πίσω από το Δημαρχείο)</div><div style="text-align: justify;">Ασπρόπυργος στις 5.45 μ.μ. από την παραλία</div><div style="text-align: justify;">Ελευσίνα, στις 5.30 μ.μ. από δημοτικό πάρκινγκ</div><div style="text-align: justify;">Κόκκινο Μύλο, στις 5.45 μ.μ. από τριγωνική πλατεία</div><div style="text-align: justify;">Μενίδι, στις 5.45 μ.μ. από πλατεία Καράβου</div><div style="text-align: justify;">Ολυμπιακό Χωριό, στις 5.30 μ.μ. από Κακλαμανάκη 21</div><div style="text-align: justify;">Κάλεσμα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://i0.wp.com/m.902.gr/sites/default/files/styles/902-grid-8/public/MediaV2/20240227/anakoinosi_kke.jpg?resize=710%2C399&ssl=1" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο κάλεσμά της η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕσημειώνει μεταξύ άλλων:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Τώρα είναι η ώρα να ακουστεί ένα μεγάλο ΟΧΙ στη μετατροπή της χώρας μας σε αιχμή του δόρατος στους ιμπεριαλιστικούς δολοφονικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τώρα να ακουστεί το μεγάλο ΝΑΙ στο δικαίωμα να ζούμε ειρηνικά, με αλληλεγγύη με τους άλλους λαούς, νοικοκύρηδες στον τόπο μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, για να μπει τέλος στον σάπιο κόσμο των πολέμων!».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τονίζει ότι «η μεγάλη απεργία στις 28 Φλεβάρη, οι αγώνες των αγροτών στα μπλόκα με αιτήματα επιβίωσης, ο οργανωμένος αγώνας των φοιτητών και των συλλόγων τους για δωρεάν σπουδές και πτυχία με αξία, δείχνουν τον δρόμο!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εκεί που το πραγματικό δίλημμα ακούγεται δυνατά: `Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και αναδεικνύει τις σύγχρονες διεκδικήσεις και ανάγκες του εργαζόμενου λαού.Να επιστρέψει τώρα η φρεγάτα. Να ακυρωθεί η απόφαση για αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα και χρησιμοποίηση του Στρατηγείου της Λάρισας.</div><div style="text-align: justify;">Να επιστρέψουν όλες οι αποστολές των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εκτός συνόρων.</div><div style="text-align: justify;">Να σταματήσει η αποστολή στρατιωτικού οπλισμού στην Ουκρανία.</div><div style="text-align: justify;">Κανένας Ελληνας αξιωματικός και στρατιώτης έξω από τα σύνορα.</div><div style="text-align: justify;">Να κλείσουν τώρα οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα.</div><div style="text-align: justify;">Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ».</div><div style="text-align: justify;">Συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Στη Θεσσαλονίκη από την ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ την Τετάρτη 13 Μάρτη, στις 7 μ.μ. στον πεζόδρομο Αγίας Σοφίας. Θα μιλήσει ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Τη Δευτέρα 11 ΜάρτηΣτα Χανιά στις 7.30 μ.μ. στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς. Θα μιλήσει ο Σάββας Βασιλειάδης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης.</div><div style="text-align: justify;">Στο Ηράκλειο στις 7 μ.μ. στην πλατεία Ελευθερίας. Θα μιλήσει ο Δημήτρης Βρύσαλης, μέλος της ΕΠ Κρήτης.</div><div style="text-align: justify;">Στην Καλαμάτα στις 7 μ.μ. στην Αριστομένους (παλιό δημαρχείο). Θα μιλήσει ο Δημήτρης Τζαβάρας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ.</div><div style="text-align: justify;">Στη Σπάρτη στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Βασίλης Μπίζας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου.</div><div style="text-align: justify;">Στην Τρίπολη στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Πετρινού. Θα μιλήσει ο Θανάσης Κολιζέρας, μέλος του ΓΠ Πελοποννήσου.</div><div style="text-align: justify;">Στο Ναύπλιο στις 7 μ.μ. στην πλατεία Δημαρχείου. Θα μιλήσει ο Γιώργος Λάμπας, μέλος του ΓΠ Πελοποννήσου.</div><div style="text-align: justify;">Στην Κόρινθο στις 7 μ.μ. στα Περιβολάκια. Θα μιλήσει ο Νίκος Κουτουμάνος, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας Περιοχής Πελοποννήσου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Την Τρίτη 12 ΜάρτηΣτην Πάτρα στις 7.30 μ.μ. στην πλατεία Τριών Συμμάχων. Θα μιλήσει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.</div><div style="text-align: justify;">Στο Αγρίνιο στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Νίκος Παπαναστάσης, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του Κόμματος.</div><div style="text-align: justify;">Στον Βόλο στις 7 μ.μ. στην πλατεία Αγίου Νικολάου. Θα μιλήσει ο Βασίλης Μεταξάς, βουλευτής του Κόμματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Την Τετάρτη 13 Μάρτη στη Λάρισα, στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Νίκος Παπαναστάσης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://www.imerodromos.gr/kke-th-deutera-stis-7-30-m-m-sto-suntagma-to-megalo-sullalhthrio-enantia-sthn-emplokh-tha-milhsei-o-d-koutsoumpas/</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-63954056137013629972024-03-09T17:15:00.001+02:002024-03-09T17:15:08.475+02:00 Χόρχε Μπουκάι - «Θέλω..»<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgVUfnuDOOcBcAEU-aExk9xIBLDNpdM8qQ25Fuq93ljuIeEPtNjhnIYUDvTE6GtZG9i8YDB-1UGN9cTtbrNVaLMdC-ulnI47ZiZG1FlomLcToY5LFQe8Rm0s4OxVZK5ezNbN0Tv5mWDGE4kYxYLc9-IHoyPWURKm_FVLTILoUGudWg9Datnud5MRbIlRm4"><img height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgVUfnuDOOcBcAEU-aExk9xIBLDNpdM8qQ25Fuq93ljuIeEPtNjhnIYUDvTE6GtZG9i8YDB-1UGN9cTtbrNVaLMdC-ulnI47ZiZG1FlomLcToY5LFQe8Rm0s4OxVZK5ezNbN0Tv5mWDGE4kYxYLc9-IHoyPWURKm_FVLTILoUGudWg9Datnud5MRbIlRm4=w400-h225" width="400" /></a></div><a href="https://sioualtec.blogspot.com/search?q=%CE%A7%CF%8C%CF%81%CF%87%CE%B5+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CE%B9&max-results=20&by-date=true">Χόρχε Μπουκάι</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γιατί το ν' ακούς και το να κρίνεις είναι δύο πράγματα διαφορετικά και συχνά ασύμβατα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν μ' ακούς όπως εγώ θέλω να μ' ακούσεις, ακούς τη φωνή και τα λόγια μου. Όταν με κρίνεις -εσύ όπως όλοι οι άλλοι-, ακούς μόνο τα δικά σου λόγια, που καμιά φορά δεν είναι καν δικά σου· είναι λόγια που φτάνουν σ' εσένα με τη φωνή όσων σε έκριναν και συνεχίζουν να σε κρίνουν χωρίς να σ' έχουν ακούσει πρώτα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω τη βοήθειά σου και όχι να αποφασίζεις για μένα...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρ<span><a name='more'></a></span>ώχνεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να με πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν.. Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέλω να ξέρεις... πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου... Χωρίς όρους..</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Θέλω» - Χόρχε Μπουκάι- εκδόσεις Opera</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: <a href="https://www.o-klooun.com/anadimosiefseis/xorxe-boukai-thelo">o-klooun</a></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-56676107139403609232024-03-08T15:10:00.003+02:002024-03-08T15:10:47.641+02:00 Η συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Λένιν γύρω από το Γυναικείο Ζήτημα<div style="text-align: justify;"><a href="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/03/clara-zetkin-%CE%9A%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B1-%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%BA%CE%B9%CE%BD.jpg"><img height="293" src="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/03/clara-zetkin-%CE%9A%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B1-%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%BA%CE%B9%CE%BD.jpg" width="479" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Β.Ι. Λένιν για το «Γυναικείο Ζήτημα», (την ταξική ουσία της φυλετικής ανισοτιμίας, την προοπτική κατάκτησης της ισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και από την πείρα της νεαρής τότε Σοβιετικής Εξουσίας, καθώς και την αναγκαιότητα της οργάνωσης ενός παγκόσμιου γυναικείου κινήματος που θα αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργατριών, όλων των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα) έγινε στα 1920, κατά την περίοδο διεξαγωγής του Β’ Συνεδρίου της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Κλάρα Τσέτκιν, ήταν επιφανής παράγοντας του Γερμανικού και του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος. Ήταν επικεφαλής του προλεταριακού κινήματος των γυναικών της Γερμανίας και δούλεψε στις διεθνείς σοσιαλιστικές οργανώσεις των γυναικών, ενώ από το 1921 ήταν μέλος του προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς και επικεφαλής της Διεθνούς Γραμματείας Γυναικών της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Με δική της πρόταση, στη Β` Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιερώθηκε η 8η του Μάρτη, ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Και καθιερώθηκε στη μνήμη των εργατριών από τα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η κινητοποίηση των οποίων στις 8 του Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών. Έτσι, στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, ζητήματα ενάντια στην εκμετάλλευση, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών. Στους εργοδότες και στην κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες και οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα.</div><a name='more'></a><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τη συζήτηση με τον Λένιν, κατέγραψε η Κλάρα Τσέτκιν στο «Σημειωματάριό» της και ολοκληρωμένα την έγραψε στα 1925, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Β.Ι.Λένιν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αναδημοσιεύεται από το βιβλίο «Λένιν αρχηγός, σύντροφος, άνθρωπος» των εκδόσεων «ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ», 1975.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο σύντροφος Λένιν μιλούσε συχνά μαζί μου για το γυναικείο ζήτημα. Έδινε, όπως φαίνεται πολύ μεγάλη σημασία στο γυναικείο κίνημα, σαν ζητήματος τόσο ουσιαστικού, που αγκαλιάζει πολλές πλευρές του κινήματος των μαζών, και που μπορεί σ’ ορισμένες συνθήκες να γίνει τμήμα του αποφασιστικό. Είναι αυτονόητο πως γι’ αυτόν η απόλυτη κοινωνική ισοτιμία της γυναίκας ήταν βασικό γεγονός εκτός συζητήσεως για έναν κομμουνιστή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πρώτη μας πολύωρη συνομιλία πάνω σ’ αυτό το θέμα έγινε το φθινόπωρο του 1920 στο μεγάλο γραφείο του Λένιν στο Κρεμλίνο. Ο Λένιν καθόταν στο γραφείο του, που σκεπασμένο με χαρτιά και βιβλία μαρτυρούσε για τις ασχολίες και τις δουλειές του, αλλά δίχως την «ακαταστασία της μεγαλοφυίας».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Πρέπει αναμφίβολα να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό παγκόσμιο γυναικείο κίνημα πάνω σε σαφή, καθορισμένη θεωρητική βάση, άνοιξε ο Λένιν τη συζήτηση, αφού χαιρετιστήκαμε. Είναι φανερό πως χωρίς μαρξιστική θεωρία δεν μπορεί να υπάρχει καλή πράξη. Για μας τους κομμουνιστές είναι απαραίτητο και σ’ αυτό το ζήτημα ένα απόλυτο ξεκαθάρισμα αρχών. Πρέπει να ξεχωρίζουμε εντελώς από τα υπόλοιπα κόμματα. Είναι αλήθεια πως το ΙΙ Συνέδριό μας της Διεθνούς δεν κατόρθωσε, δυστυχώς να συζητήσει το γυναικείο ζήτημα, αλλά δεν μπόρεσε να πάρει μια οποιαδήποτε οριστική θέση. Το ζήτημα σκάλωσε στην επιτροπή. Αυτή πρέπει να επεξεργαστεί απόφαση, θέσεις, μια σταθερή γραμμή. Μα ως τώρα λίγο προωθήθηκε η δουλειά της. Σ’ αυτό απάνω πρέπει, εσείς να τη βοηθήσετε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είχα κιόλας ακούσει από άλλους, αυτά που μου έλεγε τώρα ο Λένιν, και εξέφρασα το θαυμασμό μου γι’ αυτό. Ήμουνα κατενθουσιασμένη από τα όσα είχαν κάνει οι Ρωσίδες γυναίκες στη διάρκεια της Επανάστασης, από όλα όσα κάνουν τώρα για την περιφρούρηση της Επανάστασης και την παραπέρα ανάπτυξή της. Όσον αφορά τη θέση και τη δράση των συντροφισσών μέσα στο κόμμα των μποσλεβίκων, μου φαινόταν πως σ’ αυτό το σημείο το κόμμα είναι κυριολεκτικά υποδειγματικό. Μόνο αυτό δίνει στο διεθνές κομμουνιστικό γυναικείο κίνημα πολύτιμες, εκπαιδευμένες και δοκιμασμένες δυνάμεις, όντας ταυτόχρονα και ένα μεγάλο ιστορικό παράδειγμα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Αυτό είναι σωστό, αυτό είναι πολύ καλό, παρατήρησε ο Λένιν με ελαφρό χαμόγελο. Στην Πετρούπολη, εδώ στη Μόσχα, σε πόλεις και σε βιομηχανικά κέντρα, που βρίσκονται μακριά, οι προλετάρισσες μεγαλούργησαν στη διάρκεια της Επανάστασης. Χωρίς αυτές δε θα μπορούσαμε να νικήσουμε. `Η ίσως να μην νικούσαμε και καθόλου. Αυτή είναι η γνώμη μου. Πόσο θάρρος δείξανε, πόσο θαρραλέες είναι και τώρα! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα βάσανα και στερήσεις έχουν υποστεί. Και βαστάν, βαστάν γιατί θέλουν να υπερασπίσουν τα Σοβιέτ, γιατί θέλουν τη λευτεριά και τον κομμουνισμό. Ναι, είναι υπέροχες οι εργάτριές μας, είναι μαχήτριες της τάξης τους. Είναι άξιες θαυμασμού και αγάπης. Πρέπει γενικά να ομολογήσουμε πως στην Πετρούπολη, στη διάρκεια του αγώνα εναντίον μας οι «καντέτικες» κυρές έδειξαν μεγαλύτερο θάρρος απ’ ό,τι οι γιούνκερς.</div><div style="text-align: justify;">Αυτή είναι η αλήθεια: στο κόμμα μας έχουμε σταθερές, έξυπνες και ακούραστα δραστήριες κομμουνίστριες. Θα μπορούσαν να καταλάβουν υπεύθυνες θέσεις στα Σοβιέτ, στις Εκτελεστικές Επιτροπές, στα Επιτροπάτα του Λαού, στα ιδρύματα. Απ’ αυτές πολλές δούλευαν μέρα και νύχτα, είτε στο κόμμα, είτε μέσα στο λαό των προλετάριων και των αγροτών, είτε στο Κόκκινο Στρατό. Είναι για μας εξαιρετικά πολύτιμο πράγμα αυτό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και είναι σπουδαίο για τις γυναίκες όλου του κόσμου, γιατί μαρτυρεί τις ικανότητες των γυναικών, τη μεγάλη αξία που έχει η δουλειά τους για την κοινωνία. Η πρώτη προλεταριακή δικτατορία ανοίγει πραγματικά το δρόμο προς την απόλυτη κοινωνική ισοτιμία της γυναίκας. Αυτή ξεριζώνει περισσότερες προκαταλήψεις, απ’ ό,τι οι όγκοι των όσων έχουν γραφεί για την ισοτιμία της γυναίκας. Και όμως, παρ’ όλα αυτά, δεν έχομε ακόμα ένα παγκόσμιο κομμουνιστικό γυναικείο κίνημα, και πρέπει να το πετύχουμε πάση θυσία. Πρέπει να καταπιαστούμε αμέσως να το φτιάξουμε. Χωρίς αυτό το κίνημα δεν είναι και δε θα είναι ποτέ πλέρια η δουλειά της Διεθνούς μας και των κομμάτων της. Και η επαναστατική μας δουλειά πρέπει να προχωρεί κατά τρόπο ολοκληρωμένο. Πέστε μου πώς έχουν τα πράγματα, πώς δουλεύουν οι κομμουνιστές στο εξωτερικό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρχισα να διηγιέμαι για όλα, όσα μπορούσα να γνωρίζω στις συνθήκες της τοτινής αδύνατης και μη ταχτικής σύνδεσης ανάμεσα στα κόμματα, που προχώρησαν στην Κομμουνιστική Διεθνή. Ο Λένιν άκουε με προσοχή, σκύβοντας ελαφρά προς τα μπρος χωρίς να εκδηλώνει ανία, ανυπομονησία ή κούραση, παρακολουθώντας με έντονο ενδιαφέρον ακόμα και δευτερεύουσες λεπτομέρειες. Δεν ξέρω κανέναν που θα μπορούσε καλύτερα από κείνον να σε ακούσει, να τα βάζει γρηγορότερα όλα στη σειρά καθορίζοντας τη γενική τους σύνδεση. Αυτό φαινόταν από κάτι σύντομες και πάντα πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, που έκανε από καιρό σε καιρό, ενώ εγώ διηγόμουν, καθώς και από το πώς ύστερα γυρνούσε σ’ αυτή ή εκείνη τη λεπτομέρεια της ομιλίας. Ο Λένιν έκανε αρκετές μικροπαρατηρήσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εννοείται μιλούσε ιδιαίτερα λεπτομερειακά για την κατάσταση στη Γερμανία. Του είπα πως η Ρόζα(1)έδινε μεγάλη σημασία στο τράβηγμα όσο γίνεται πλατύτερων γυναικείων μαζών στην επαναστατική δουλειά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα, η Ρόζα επέμενε για την έκδοση εφημερίδας, αφιερωμένης στο γυναικείο κίνημα. Όταν ο Λέο Ιογκιχές συζητούσε μαζί μου το σχέδιο δουλειάς του κόμματος, στην τελευταία του συνάντηση μαζί μου, ενάμισι εικοσιτετράωρο πριν τον δολοφονήσουν, και σχέδιο οργανωτικής δουλειάς μέσα στις γυναίκες εργάτριες. Το κόμμα καταπιάστηκε μ’ αυτό το ζήτημα στην πρώτη κιόλας παράνομη συνδιάσκεψή του. Οι εκπαιδευμένες και έμπειρες διαφωτίστριες και καθοδηγήτριες, που αναδείχτηκαν στην προπολεμική και την πολεμική περίοδο, έμειναν όλες σχεδόν χωρίς εξαίρεση στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και των δυο αποχρώσεων και συγκρατούσαν με την επιρροή τους τις αναταραγμένες μάζες των εργατριών. Ωστόσο και μέσα στις γυναίκες είχε ήδη δημιουργηθεί ένας μικρός πυρήνας συντροφισσών με ενεργητικότητα και αυταπάρνηση, που συμμετείχαν σ’ όλη τη δουλειά και τον αγώνα του κόμματός μας. Το Κόμμα έχει πια οργανώσει πάνω σε πρόγραμμα τη δράση μέσα στις γυναίκες. Εννοείται πως όλα αυτά είναι μόνο η αρχή, αλλ’ όμως μια καλή αρχή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Δεν είναι άσχημα, δεν είναι καθόλου άσχημα, είπε ο Λένιν. Η ενεργητικότητα, η αυταπάρνηση και ο ενθουσιασμός των κομμουνιστριών, το θάρρος και η σύνεσή τους σε περίοδο παρανομίας ή μισοπαρανομίας ξανοίγουν καλή προοπτική για την ανάπτυξη της δουλειάς. Η κατάχτηση των μαζών και η οργάνωση εκδηλώσεων είναι πολύτιμα. Πώς πάει όμως η δουλειά για μια σαφή κατανόηση των βάσεων αυτού του ζητήματος για μια σχετική εκπαίδευση των συντροφισσών; Γιατί αυτό έχει αποφασιστική σημασία για τη δουλειά μέσα στις μάζες. Δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα, ποιος είπε το: «για την πραγματοποίηση μεγάλων έργων, χρειάζεται ενθουσιασμός». Εμείς και οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου έχουμε να πραγματοποιήσουμε ακόμα πραγματικά μεγάλα έργα. Έτσι λοιπόν, τι ενθουσιάζει τις συντρόφισσές σας, το γυναικείο προλεταριάτο στη Γερμανία; Πώς πάει η υπόθεση της προλεταριακής ταξικής συνειδητοποίησής τους; Είναι συγκεντρωμένα τα ενδιαφέροντά τους, η δραστηριότητά τους στα πολιτικά αιτήματα της στιγμής; Γύρω από τι συγκεντρώνεται η σκέψη τους;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σχετικά μ’ αυτό έχω ακούσει περίεργα πράγματα από Ρώσους και Γερμανούς συντρόφους. Αυτό πρέπει να σας το πω. Μου είπαν πως μια κομμουνίστρια προικισμένη εκδίδει στο Αμβούργο μια εφημερίδα για τις πόρνες, και προσπαθεί να τις οργανώσει για επαναστατική πάλη. Η Ρόζα, σαν κομμουνίστρια, ενεργούσε, εμπνεόταν από ανθρωπιστικά αισθήματα, όταν σ’ ένα άρθρο της είχε πάρει θέση υπέρ μιας πόρνης, που λόγω παραβίασης αστυνομικών κανονισμών, σχετικά με το ελεεινό επάγγελμά της, οδηγήθηκε στη φυλακή. Είναι αξιολύπητες αυτές, γιατί είναι διπλά θύματα της αστικής κοινωνίας. Πρώτον, είναι θύματα του καταραμένου συστήματος ιδιοκτησίας, και επί πλέον της καταραμένης ηθικής υποκρισίας. Είναι ολοφάνερο αυτό. Μονάχα ένας βάναυσος, κοντόφθαλμος άνθρωπος, μπορεί να το ξεχνά. Όμως άλλο είναι να το καταλαβαίνεις, και άλλο είναι πώς να σας το πω – να πας να οργανώσεις τις πόρνες, σαν ειδικό επαναστατικό μαχητικό τμήμα, και να εκδίδεις γι’ αυτές επαγγελματικό όργανο. Μα δεν υπάρχουν στη Γερμανία, εργάτριες της βιομηχανίας, που πρέπει να οργανώσουμε, για τις οποίες πρέπει να υπάρχει εφημερίδα, που είναι απαραίτητο να τις τραβήξουμε στον αγώνα μας; Εδώ πρόκειται για μια αρρωστιάρικη παρέκκλιση. Αυτό μου θυμίζει πολύ τη μόδα των λογοτεχνών, που παρουσίαζε την κάθε πόρνη να έχει μορφή γλυκιάς Παναγίας. Είναι αλήθεια πως και εδώ η βάση ήταν υγιής: η κοινωνική συμπόνια, η αγανάκτηση ενάντια στην ηθική υποκρισία της αξιοσέβαστης αστικής τάξης. Αλλά η υγιής αυτή αρχή κάτω απ’ την αστική διάβρωση εκφυλίστηκε. Η πορνεία γενικά και εδώ σε μας θα μας προβάλει πολλά ακόμα δύσκολα προβλήματα. Να επαναφέρουμε την πόρνη στην παραγωγική δουλειά, να βρούμε γι’ αυτήν μια θέση στην κοινωνική οικονομία, να, σε τι έγκειται το ζήτημα. Είναι όμως δύσκολο και περίπλοκο να το επιτύχουμε στις σημερινές συνθήκες της οικονομίας μας και γενικά των υφισταμένων όρων. Ορίστε, ένα μέρος του γυναικείου κινήματος, που ορθώνεται μπροστά μας σ’ όλο το πλάτος του και απαιτεί τη λύση του ύστερα από την κατάχτηση της κρατικής εξουσίας απ’ το προλεταριάτο. Αυτό το ζήτημα σε μας, στη Σοβιετική Ρωσία, θα μας δημιουργήσει πολλές ακόμα σκοτούρες. Ας γυρίσουμε όμως στη δική σας ειδική περίπτωση που έχουμε στη Γερμανία. Το κόμμα δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να βλέπει με απάθεια αυτές τις αντικανονικές ενέργειες των μελών του. Αυτό δημιουργεί συγχύσεις και σκορπάει τις δυνάμεις. Εσείς όμως προσωπικά τι κάνατε για να τις εμποδίσετε;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προτού ακόμα προλάβω να απαντήσω, ο Λένιν συνέχισε:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Δεν τέλειωσε ακόμα, Κλάρα, ο κατάλογος των αμαρτιών σας. Μου είπαν ότι στις βραδιές ανάγνωσης και συζήτησης με τις εργάτριες εξετάζονται, ως επί το πλείστον, ζητήματα του φύλου και του γάμου, ως εάν αυτό αποτελούσε αντικείμενο υψίστης σημασίας για την πολιτική διαπαιδαγώγηση και τη διαφωτιστική δουλειά. Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου, όταν μου το είπαν. Το πρώτο κράτος της προλεταριακής δικτατορίας παλεύει με τους αντεπαναστάτες όλου του κόσμου. Η κατάσταση μέσα στην ίδια τη Γερμανία απαιτεί μεγίστη συσπείρωση όλων των προλεταριακών επαναστατικών δυνάμεων για την απόκρουση της αντεπανάστασης, που προβάλλει ολοένα και μεγαλύτερη πίεση. Και τον ίδιο καιρό οι δραστήριες κομμουνίστριες εξετάζουν τα ζητήματα του φύλου και το ζήτημα των μορφών του γάμου στο παρόν, στο παρελθόν και το μέλλον! Θεωρούν σαν πρώτιστο καθήκον τους να διαφωτίσουν την εργάτρια σ’ αυτόν τον τομέα. Λένε πως τη μεγαλύτερη απήχηση βρήκε η μπροσούρα μιας Βιεννέζας κομμουνίστριας για τα ζητήματα του φύλου. Τι σαχλαμάρα είναι αυτή η φυλλάδα! Ο,τι σωστό βρίσκεται μέσα, οι εργάτες από πολύ πριν το έχουν διαβάσει στον Μπέμπελ, όπου όμως δεν είναι σε μορφή ανιαρή και ακατέργαστη όπως στην μπροσούρα, μα σε μορφή γοητευτική, που σε συναρπάζει, όλο επίθεση κατά της αστικής κοινωνίας. Η μπροσούρα αναφερόμενη στις φροϋδικές απόψεις παίρνει μια κάποια «επιστημονική» χροιά, αλλά αυτά όλα είναι ερασιτεχνικά φληναφήματα. Η θεωρία του Φρόυδ είναι τώρα, ως εκ του είδους της, μια μοντέρνα παραδοξολογία. Αντικρίζω με δυσπιστία τις θεωρίες του φύλου, που εκθέτονται σε άρθρα, σε αναλύσεις, σε μπροσούρες κλπ. με λίγα λόγια, σε κείνη την ειδική αρθρογραφία, που άνθισε πλούσια στο λιπασμένο έδαφος της αστικής κοινωνίας. Δεν τρέφω εμπιστοσύνη σε κείνους, που συνεχώς και επίμονα μένουν απορροφημένοι στα ζητήματα του φύλου, όπως ένας Ινδός φακίρης προσηλώνεται στον αφαλό του. Μου φαίνεται πως αυτή η αφθονία των θεωριών του φύλου, που στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι υποθέσεις, και μάλιστα συχνά αυθαίρετες, πηγάζει από προσωπικές ανάγκες. Ακριβώς από την τάση να δικαιολογήσουν στην αστική ηθική τη δική τους αντικανονική ή υπερβολική σεξουαλική ζωή και να εκλιπαρήσουν ανοχή για τον εαυτό τους. Για μένα αυτός ο καμουφλαρισμένος σεβασμός προς την αστική ηθική με διαθέτει τόσο εναντίον στα ζητήματα του φύλου, όπως και το ερωτικό πασπάτεμα. Όσο κι αν θέλει να εμφανιστεί η κίνηση αυτή σαν διαμαρτυρία και επαναστατική, ωστόσο σε τελευταία ανάλυση είναι απόλυτα αστική. Είναι μια εξαιρετικά αγαπημένη απασχόληση των διανοουμένων και των συγγενικών προς αυτούς στρωμάτων. Μέσα στο κόμμα, μέσα στο ταξικά – συνειδητό, το αγωνιζόμενο προλεταριάτο, γι’ αυτήν δεν υπάρχει θέση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο σημείο αυτό έκανα την παρατήρηση ότι στις συνθήκες της κυριαρχίας της ατομικής ιδιοχτησίας και του αστικού καθεστώτος τα ζητήματα του φύλου και του γάμου κάνουν να ωριμάσουν ποικίλα καθήκοντα, οι προστριβές και τα βάσανα των γυναικών όλων των τάξεων και των στρωμάτων. Ο πόλεμος και οι συνέπειές του όξυναν εξαιρετικά για τις γυναίκες τις προστριβές και τα βάσανα, που υπήρχαν πρωτύτερα ακριβώς στον τομέα των σχέσεων ανάμεσα στα φύλα. Βγήκαν στο φανερό προβλήματα, που πριν τα κρύβανε από τις γυναίκες. Σ’ αυτό προστίθεται και η ατμόσφαιρα της επανάστασης που άρχισε. Κλονίζεται σ’ όλα τα σημεία του ο κόσμος των παλιών αισθημάτων και ιδεών. Αδυνατίζουν και σπάνε οι παλιές κοινωνικές σχέσεις. Ξεπροβάλλουν τα έμβρυα των νέων, μη διαμορφωμένων ακόμα ιδεολογικών προϋποθέσεων για τις σχέσεις του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Το ενδιαφέρον προς τα ζητήματα αυτά εξηγείται από την ανάγκη να ξεκαθαριστεί η κατάσταση, από μια ανάγκη προς νέους προσανατολισμούς. Σ’ αυτό οφείλεται επίσης και η αντίδραση ενάντια στις παραποιήσεις και την απάτη της αστικής κοινωνίας. Οι αλλαγές των μορφών του γάμου και της οικογένειας στην πορεία της ιστορίας, σε εξάρτησή τους απ’ την οικονομία, είναι ένα βολικό μέσο για το ξερίζωμα από το μυαλό των εργατριών της προκατάληψης για την αιωνιότητα της αστικής κοινωνίας. Μια ιστορικο-κριτική στάση απέναντί της πρέπει να φτάνει ανεπιφύλαχτα στη διάλυση του αστικού καθεστώτος, στο ξεσκέπασμα της ουσίας του και των συνεπειών που προκαλεί, συμπεριλαμβανομένου του στιγματισμού της απατεωνίστικης ηθικής. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Η κάθε μαρξιστική ανάλυση που αφορά ένα σπουδαίο τμήμα του ιδεολογικού εποικοδομήματος της κοινωνίας, ένα σημαντικό κοινωνικό φαινόμενο οφείλει να οδηγεί στην ανάλυση του αστικού καθεστώτος και της βάσης του, της ατομικής ιδιοχτησίας, και κάθε τέτοια ανάλυση οφείλει να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «πρέπει να καταστραφεί η Καρχηδόνα».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν κουνούσε το κεφάλι χαμογελώντας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Ώστε έτσι! Εσείς, ακριβώς σαν δικηγόρος υπερασπίζεστε τις συντρόφισσές σας και το κόμμα σας! Εννοείται, αυτό που λέτε, είναι δίκαιο. Για το λάθος όμως που έγινε στη Γερμανία, αυτό μπορεί στην καλύτερη περίπτωση, να χρησιμεύσει για συγχώρηση, μα όχι για δικαιολογία. Το λάθος παραμένει λάθος. Μπορείτε εσείς να με βεβαιώσετε πως στη διάρκεια της ανάγνωσης και των συζητήσεων τα ζητήματα του φύλου και του γάμου εξετάζονται από την άποψη ενός συνεπούς, συνδεμένου με τη ζωή, ιστορικού υλισμού; Αυτό το πράγμα προϋποθέτει πολύπλευρες βαθιές γνώσεις, την πλέον ξεκάθαρη μαρξιστική αφομοίωση τεράστιου υλικού. Πού έχετε εσείς τώρα δυνάμεις για τέτοιο πράγμα; Αν είχατε τέτοιες δυνάμεις, ποτέ δε θα συνέβαινε ώστε μια μπροσούρα, σαν αυτή που λέμε, να χρησίμευε για διδαχτικό υλικό στις βραδιές ανάγνωσης και συζητήσεως. Αντί να την κριτικάρουν, τη συνιστούν και τη διαδίδουν. Πού λοιπόν οδηγεί σε τελευταία ανάλυση αυτή η μη ικανοποιητική, η μη μαρξιστική συζήτηση; Στο να μην εκλαμβάνονται σαν μέρη του κύριου κοινωνικού ζητήματος τα ζητήματα του φύλου και του γάμου. Απεναντίας το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα αρχίζει να φαίνεται σαν εξάρτημα του ζητήματος του φύλου. Το πρωταρχικό περνάει σε δευτερεύουσα μοίρα. Αυτό όχι μόνο παρεμποδίζει το ξεκαθάρισμα αυτού του ζητήματος, μα συσκοτίζει γενικά τη σκέψη, συσκοτίζει την ταξική συνείδηση των εργατριών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εκτός απ’ αυτό, θα κάνω ακόμα μια όχι περιττή παρατήρηση. Ήδη ο σοφός Σολομών έλεγε: «καιρός παντί πράγματι». Πέστε μου, σας παρακαλώ, είναι τώρα ώρα να απασχολείτε τις εργάτριες επί μήνες ολόκληρους για το πώς αγαπούν και αγαπιούνται, για το πώς να κορτάρουν και να κορτάρονται; Και, εννοείται, πως γίνονταν αυτά στο παρελθόν, πως γίνονται τώρα και πως θα γίνονται στο μέλλον και μάλιστα στους διάφορους λαούς. Και αυτό, παρακαλώ, το ονομάζουν με καμάρι ιστορικό υλισμό. Τώρα ο νους και ο λογισμός των εργατριών πρέπει να κατευθύνεται στην προλεταριακή επανάσταση. Αυτή θα δημιουργήσει τις βάσεις και για μια πραγματική ανανέωση των θεσμών του γάμου και των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα. Τώρα όμως στην πρώτη σειρά προβάλλουν εντελώς άλλα προβλήματα κι όχι οι μορφές του γάμου στους νέγρους της Αυστραλίας, ούτε οι εσωοικογενειακοί γάμοι του αρχαίου κόσμου. Η ιστορία βάζει στην ημερήσια διάταξη για το Γερμανό προλετάριο, όπως και πριν, το ζήτημα των Σοβιέτ, το ζήτημα της Συνθήκης των Βερσαλλιών και της επίδρασής της πάνω στη ζωή των γυναικών, το ζήτημα της ανεργίας, του μεροκάματου που πέφτει, των φόρων και πολλά άλλα. Κοντολογίς, επιμένω, στην άποψή μου πως δεν είναι σωστή, δεν είναι καθόλου σωστή, αυτή η μέθοδος για την πολιτική και κοινωνική διαφώτιση των εργατριών. Πώς και δε μιλήσατε; Σεις έπρεπε ν’ αντιτάξετε το κύρος σας ενάντια σ’ αυτά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εξήγησα στον εφαρπασμένο φίλο μου πως δεν παρέλειψα καμιά ευκαιρία που να μην κάνω κριτική, που να μη διαφωνήσω με τις συντρόφισσες καθοδηγήτριες, να βγάζω και λόγους σε διάφορα μέρη. Εξάλλου εκείνος γνωρίζει το ουδείς προφήτης εν τη εαυτού πατρίδι και μέσα στους συγγενείς του. Με την κριτική μου γέννησα την υποψία πως «είναι μέσα μου ακόμα δυνατές οι επιβιώσεις των σοσιαλδημοκρατικών θέσεων και του μικροαστισμού παλιάς μόδας». Ωστόσο, η κριτική έπιασε τόπο. Τα ζητήματα του φύλου και του γάμου δεν αποτελούν πια τα κεντρικά θέματα στους ομίλους και στις βραδιές συζητήσεων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν συνέχισε να ξετυλίγει το νήμα των σκέψεών του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Ξέρω, ξέρω, είπε, σχετικά μ’ αυτό μένα και με υποπτεύονται κάποτε για φιλισταϊσμό. Το αντιμετωπίζω όμως ήρεμα. Πάντα είναι τρομερά έξυπνα τα κιτρινόραμφα κλωσόπουλα, που μόλις βγήκαν από τ’ αυγό των αστικών αντιλήψεων. Μας συμβαίνει να το υφιστάμεθα αυτό, αλλά δε σκοπεύουμε και «να διορθωθούμε». Και το νεολαιίστικο κίνημα υποφέρει από τις τωρινές απόψεις των ζητημάτων του φύλου και από το υπερβολικό ενδιαφέρον προς αυτά τα ζητήματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν τόνισε ειρωνικά τη λέξη «τωρινές» και ταυτόχρονα σαν να έδειχνε αποστροφή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Όπως με πληροφόρησαν, τα ζητήματα του φύλου αποτελούν επίσης το αγαπημένο αντικείμενο μελέτης των νεολαιίστικών σας οργανώσεων. Λένε πως δε φτάνουν οι ομιλητές πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Αυτή η αηδία είναι εξαιρετικά επιζήμια για το νεολαιίστικο κίνημα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Μπορεί μάλλον να συντελέσει σ’ ένα υπέρμετρο ερεθισμό, σε υπόθαλψη της σεξουαλικής ζωής σε ορισμένα πρόσωπα και να επιφέρει υπόσκαψη της υγείας και των δυνάμεων των νέων. Οφείλομε να παλέψουμε και ενάντια σ’ αυτό το φαινόμενο. Εξάλλου δεν είναι λίγα τα σημεία προσέγγισης του γυναικείου και του νεολαιίστικου κινήματος. Οι κομμουνίστριες συντρόφισσές μας πρέπει παντού να κάνουν μια σχεδιασμένη δουλειά από κοινού με τη νεολαία. Αυτό τις ανεβάζει, τις μεταφέρει από τον κόσμο της ατομικής μητρότητας στον κόσμο της κοινωνικής μητρότητας. Είναι απαραίτητο να βοηθάμε στην οποιαδήποτε αφύπνιση της κοινωνικής ζωής και δράσης των γυναικών, για να μπορέσουν να υπερνικήσουν τη στενότητα της μικροαστικής, ατομιστικής, οικιακής και οικογενειακής ψυχολογίας τους. Αλλά αυτό να γίνεται μαζί με τ’ άλλα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και σε μας επίσης ένα σημαντικό τμήμα της νεολαίας ασχολείται επισταμένα «με την αναθεώρηση της αστικής αντίληψης και της αστικής ηθικής» στα ζητήματα του φύλου. Και, πρέπει να προσθέσω, ένα σημαντικό τμήμα της καλύτερης νεολαίας μας, που πραγματικά πολλά υπόσχεται. Το ζήτημα έχει όπως προ ολίγου υποδείξατε. Μέσα στην ατμόσφαιρα των συνεπειών του πολέμου και της επανάστασης, που άρχισε, γκρεμίζονται, χάνοντας την ανασταλτική τους δύναμη, οι παλιές ιδεολογικές αξίες. Οι νέες αξίες αποκρυσταλλώνονται βαθμιαία, με την πάλη. Επαναστατικοποιούνται οι αντιλήψεις σχετικά με τις σχέσεις του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, σχετικά με τις σχέσεις του άντρα προς τη γυναίκα, επαναστατικοποιούνται και τα αισθήματα και οι σκέψεις. Ανάμεσα στο δικαίωμα του ατόμου και στο δικαίωμα της κολεχτίβας και, συνεπώς, και στις υποχρεώσεις του ατόμου μπαίνουν νέα σύνορα. Αυτό είναι μια αργή και συχνά πολύ οδυνηρή πορεία εξαφάνισης και γέννησης. Όλα αυτά αφορούν και τον τομέα των σεξουαλικών σχέσεων, γάμου, οικογένειας. Η αποσύνθεση, το σάπισμα, η βρομιά του αστικού γάμου, με το δύσκολό του διαζύγιο, με την ελευθερία για το σύζυγο και τη σκλαβιά για τη σύζυγο, το επαίσχυντο ψεύδος της σεξουαλικής ηθικής και των σχέσεων προκαλούν στους καλύτερους ανθρώπους βαθύ αίσθημα αποτροπιασμού.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η καταπίεση των νόμων του αστικού κράτους για το γάμο και την οικογένεια επιδεινώνει το κακό και οξύνει τις προστριβές. Είναι η καταπίεση της «ιεράς ατομικής ιδιοχτησίας». Αυτή εξαγιάζει την εξαγορά, την ποταπότητα, τη βρομιά. Η κατά σύμβαση απατεωνιά της «τίμιας» αστικής κοινωνίας συμπληρώνει τα υπόλοιπα. Οι άνθρωποι ξεσηκώνονται ενάντια στη χυδαιότητα και στη διαστροφή που επικρατεί. Και σ’ αυτή την εποχή, που γκρεμίζονται πανίσχυρα κράτη, που σπάνε οι παλιές σχέσεις κυριαρχίας, που αρχίζει να πεθαίνει ένας ολόκληρος κοινωνικός κόσμος, σ’ αυτή την εποχή αλλάζουν γρήγορα τα αισθήματα του ξεχωριστού ατόμου. Μια υποκινητική δίψα για ποικιλία απολαύσεων γίνεται εύκολα ασυγκράτητη. Οι μορφές του γάμου και των σχέσεων των φύλων υπό την αστική έννοια δεν ικανοποιούν πια. Στον τομέα του γάμου και των σεξουαλικών σχέσεων ζυγώνει μια επανάσταση, επάξια της προλεταριακής. Εννοείται πως το εξαιρετικά μπερδεμένο κουβάρι των ζητημάτων, που βάζει η επανάσταση στην ημερήσια διάταξη απασχολεί τόσο τις γυναίκες, όσο και τη νεολαία. Και αυτές και εκείνη βασανίζονται πάρα πολύ από τη σημερινή ακαταστασία στον τομέα των σεξουαλικών σχέσεων. Η νεολαία ξεσηκώνεται ενάντια σ’ αυτά με την προσιδιάζουσα στην ηλικία της ορμητικότητα. Αυτό είναι ευνόητο. Δε θα υπήρχε μεγαλύτερο ψεύδος, παρά αν αρχίζαμε να κηρύττουμε στη νεολαία τον καλογερίστικο ασκητισμό και την αγιότητα της βρομερής αστικής ηθικής. Είναι όμως ζήτημα αν είναι καλό τα ζητήματα του φύλου, που αυτά τα χρόνια προβάλλουν έντονα από φυσιολογικές αιτίες, να γίνονται το επίκεντρο της ψυχικής κατάστασης της νεολαίας. Οι συνέπειες είναι κυριολεκτικά ολέθριες. Μπορείτε να ρωτήσετε γι’ αυτό τη σ. Λίλινα. Αυτή θα έχει πείρα λόγω της ευρείας δουλειάς της στα διάφορα διαπαιδαγωγικά ιδρύματα και ξέρετε πως αυτή είναι πραγματική κομμουνίστρια δίχως προλήψεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Εννοείται πως «βασίζεται σε αρχές», και στηρίζεται τάχα στη θεωρία, η αλλαγή στάσης της νεολαίας στα ζητήματα της σεξουαλικής ζωής. Πολλοί ονομάζουν τη θέση τους «επαναστατική» και «κομμουνιστική». Αυτοί σκέφτονται ειλικρινά πως έτσι είναι. Αυτό, σε μένα το γέρο, δεν κάνει εντύπωση. Αν και εγώ λιγότερο παντός άλλου είμαι μελαγχολικός ασκητής, όμως σε μένα η λεγόμενη «νέα σεξουαλική ζωή» της νεολαίας, και συχνά και των μεγάλων, μου φαίνεται πολύ συχνά εντελώς αστική, μου φαίνεται μια παραλλαγή του αγαθού αστικού οίκου ανοχής. Όλα αυτά δεν έχουν τίποτα το κοινό με τον ελεύθερο έρωτα, όπως τον καταλαβαίνουμε εμείς, οι κομμουνιστές. Εσείς φυσικά ξέρετε, περίφημη θεωρία, ότι, τάχα στην κομμουνιστική κοινωνία για να ικανοποιήσεις τους σεξουαλικούς σου πόθους και την ερωτική σου ανάγκη, θα είναι τόσο απλό και ασήμαντο, σαν να πίνεις ένα ποτήρι νερό. Η νεολαία μας απ’ αυτή τη θεωρία του «ποτηριού με νερό» λύσσαξε, κυριολεχτικά λύσσαξε. Η θεωρία αυτή έγινε η κακή μοίρα πολλών αγοριών και κοριτσιών. Οι οπαδοί της ισχυρίζονται, πως η θεωρία αυτή είναι μαρξιστική. Ευχαριστώ πολύ, για ένα τέτοιο «μαρξισμό» που συνδέει άμεσα, απ’ ευθείας και εξ ολοκλήρου, αποκλειστικά και μόνο εκ της οικονομικής βάσης, όλα τα φαινόμενα και τις αλλαγές που συντελούνται στο ιδεολογικό εποικοδόμημα της κοινωνίας. Το ζήτημα όμως δεν είναι καθόλου τόσο απλό. Υπάρχει κάποιος Φρίντριχ Ενγκελς, που προ πολλού ήδη καθόρισε αυτή την αλήθεια, που αφορά τον ιστορικό υλισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θεωρώ τη θεωρία του «ποτηριού με νερό» απολύτως μη μαρξιστική και επιπλέον αντικοινωνική. Στη σεξουαλική ζωή εκδηλώνεται όχι μόνο εκείνο που δίνεται απ’ τη φύση αλλά και εκείνο που επιπλέον εισάγεται απ’ τον πολιτισμό, ανεξάρτητα αν είναι ανώτερο ή κατώτερο. Ο Ενγκελς στην «Καταγωγή της οικογένειας», υποδείχνει πόσο σοβαρό είναι, να εξελιχθεί και να ραφιναριστεί ο σεξουαλικός έρωτας. Οι σχέσεις ανάμεσα στα φύλα δεν είναι απλώς έκφραση παιχνιδιού ανάμεσα στην κοινωνική οικονομία και στη φυσική ανάγκη. Δε θα ήταν μαρξισμός, μα ορθολογιστική στενοκεφαλιά, αν επιδιώκαμε να αναγάγουμε άμεσα στην οικονομική βάση της κοινωνίας την αλλαγή αυτών των σχέσεων, καθ’ εαυτών, αποσπασμένων απ’ τη γενική σύνδεσή τους με την όλη ιδεολογία. Εννοείται, η δίψα απαιτεί ικανοποίηση. Μπορεί όμως ένας ομαλός κοινωνικός άνθρωπος κάτω από ομαλές συνθήκες να ξαπλώσει στο δρόμο μέσα στη λάσπη και να πιει νερό απ’ το βάλτο; Ή ακόμα και από ένα ποτήρι που στις άκρες του ακούμπησαν δεκάδες χείλια; Μα το σπουδαιότερο απ’ όλα είναι η κοινωνική πλευρά. Το να πίνεις νερό είναι πραγματικά ατομική σου υπόθεση. Στον έρωτα όμως συμμετέχουν δυο, και γεννιέται τρίτος, η νέα ζωή. Εδώ περικλείεται το κοινωνικό συμφέρον, δημιουργείται η υποχρέωση απέναντι στην κολεχτίβα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Σαν κομμουνιστής δεν τρέφω ούτε την παραμικρότερη συμπάθεια προς τη θεωρία του «ποτηριού με νερό», έστω κι αν είναι στολισμένη με την ταμπέλα του «απελευθερωμένου έρωτα». Κι ακόμα δεν είναι ούτε νέα, ούτε και κομμουνιστική. Πιθανόν να θυμάστε που τη θεωρία αυτή τη διακήρυσσαν στη λογοτεχνία των σαλονιών, στα μέσα περίπου, του περασμένου αιώνα σαν «χειραφέτηση της καρδιάς». Η μπουρζουαζία τη μετέτρεψε στην πράξη σε χειραφέτηση του σώματος. Το κήρυγμα εκείνου του καιρού ήταν πιο έξυπνο απ’ ό,τι τώρα, τι γίνεται στην πράξη δεν μπορώ να κρίνω.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεν είναι που θέλω με την κριτική μου να κηρύξω τον ασκητισμό. Ούτε μου πέρασε απ’ το νου. Ο κομμουνισμός πρέπει να φέρνει μαζί του όχι τον ασκητισμό, αλλά τη χαρά της ζωής και τη ζωτικότητα, που δημιουργεί και η πληρότητα της ερωτικής ζωής. Έχω τη γνώμη όμως πως η συχνά παρατηρούμενη τώρα πέραν των ορίων σεξουαλική ζωή, δε συνεπιφέρει τη χαρά και τη ζωτικότητα, μα, απεναντίας, τις λιγοστεύει. Σε καιρό επανάστασης, αυτό είναι άσχημο, πολύ άσχημο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για τη νεολαία ιδιαίτερα είναι απαραίτητη η χαρά και η ζωτικότητα. Υγιεινό σπορ – γυμναστική, κολύμπι, εκδρομές, κάθε λογής φυσική αγωγή, ποικιλία πνευματικών ενδιαφερόντων, μελέτη, ανάλυση, έρευνα και όλα αυτά κατά το δυνατόν μαζί! Όλα αυτά δίνουν στη νεολαία περισσότερα απ’ ό,τι συνεχείς λόγοι και συζητήσεις για τα ζητήματα του φύλου και των λεγομένων «απολαύσεων της ζωής». Νους υγιής εν σώματι υγιή. Ούτε καλόγηρος, ούτε Δον Ζουάν, αλλά ούτε και Γερμανός φιλισταίος, σαν μέση οδός. Εσείς εξάλλου γνωρίζετε το νεαρό σύντροφο Χιζ. Είναι ένας θαυμάσιος νέος με μεγάλα χαρίσματα! Φοβούμαι πως απ’ αυτόν δε θα βγει παρ’ όλα αυτά τίποτα της προκοπής. Μαινόμενος ρίχνεται από τη μια ερωτική ιστορία στην άλλη. Αυτό δε βοηθάει ούτε για την πολιτική πάλη, ούτε για την επανάσταση. Δεν μπορώ επίσης να εγγυηθώ πως είναι σίγουρες και σταθερές στην πάλη κείνες οι γυναίκες που οι ατομικές τους υποθέσεις περιπλέκονται με την πολιτική, ή οι άντρες που τρέχουν πίσω από κάθε ποδόγυρο και αφήνουν να τους τυλίξει το κάθε θηλυκό. Όχι, όχι αυτά δεν ταιριάζουν με την επανάσταση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν σηκώθηκε απότομα χτυπώντας το χέρι πάνω στο τραπέζι και έκανε μερικά βήματα στο δωμάτιο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Η επανάσταση απαιτεί από τις μάζες, απ’ το άτομο συγκέντρωση, ένταση των δυνάμεων. Δεν ανέχεται τις οργιακές καταστάσεις, σαν εκείνες, που είναι συνήθειες στους ήρωες και τις ηρωίδες της λογοτεχνίας της παρακμής του Ντ. Ανούντσιο. Η έλλειψη αυτοκυριαρχίας στη σεξουαλική ζωή είναι αστική: είναι σημάδι αποσύνθεσης. Το προλεταριάτο είναι τάξη που ανεβαίνει. Δεν έχει ανάγκη από μεθύσι που θα το αποβλάκωνε ή θα το ερέθιζε. Δεν του χρειάζεται ούτε το μεθύσι του σεξουαλικού εκτραχηλισμού, ούτε το μεθύσι με αλκοόλ. Δεν του επιτρέπεται και δε θέλει να ξεχάσει την ποταπότητα, τη βρομιά και τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Αντλεί τα ισχυρότερα κίνητρα για πάλη από την κατάσταση της τάξης του, απ’ το κομμουνιστικό ιδανικό. Του χρειάζονται ξεκάθαρα πράγματα, ξεκάθαρα και πάλι ξεκάθαρα. Γι’ αυτό, επαναλαμβάνω, δε θα πρέπει να υπάρχει κανένα αδυνάτισμα, καμιά εξάντληση και καταστροφή δυνάμεων. Αυτοκυριαρχία, αυτοπειθαρχία – όχι υποδούλωση. Αυτά χρειάζονται και στον έρωτα. Να με συγχωρέσετε όμως, Κλάρα. Ξέκλινα πολύ από το αρχικό σημείο της συνομιλίας μας. Γιατί δε με ανακαλέσατε στην τάξη; Η ανησυχία με ανάγκασε να μιλήσω πολύ. Πολύ με απασχολεί το μέλλον της νεολαίας μας. Αυτή αποτελεί ένα μέρος της επανάστασης. Και αν οι επιζήμιες εκδηλώσεις της αστικής κοινωνίας αρχίσουν να μεταδίδονται και στον κόσμο της επανάστασης, τόσο πλατιά, όσο πλατιά απλώνονται οι ρίζες μερικών αγριόχορτων, τότε καλύτερα να τις αντιπολεμήσουμε έγκαιρα. Εξάλλου και τα ζητήματα που θίξαμε, αποτελούν επίσης μέρος του γυναικείου προβλήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν μιλούσε πολύ ζωηρά και πειστικά. Ένιωθα πως η κάθε λέξη του έβγαινε από τα κατάβαθα της ψυχής του. Αυτό το επιβεβαίωνε η έκφραση του προσώπου του. Κάπου – κάπου με μια απότομη χειρονομία υπογράμμιζε τη σκέψη του. Έμενα κατάπληκτη, πώς ο Λένιν παράλληλα με τα πιο σπουδαία πολιτικά ζητήματα, έδινε τόση μεγάλη προσοχή και στα μεμονωμένα φαινόμενα και τα ανέλυε. Και όχι μόνο τα φαινόμενα στη Σοβιετική Ρωσία, μα και στα καπιταλιστικά κράτη. Σαν βαθυστόχαστος μαρξιστής, συνελάμβανε το μεμονωμένο, όπου και μ’ οποιαδήποτε μορφή κι αν εκδηλωνόταν, στη σύνδεσή του με το μεγάλο, με το σύνολο, εκτιμώντας τη σημασία του γι’ αυτό το σύνολο. Η θέλησή του, ο σκοπός της ζωής του, κατευθυνόταν ολοκληρωτικά χωρίς ταλαντεύσεις, σαν ακατάβλητη δύναμη της φύσης, σ’ ένα πράγμα, στην επιτάχυνση της επανάστασης, σαν υπόθεσης των μαζών. Όλα τα εκτιμούσε ανάλογα με την επίδραση που θα μπορούσαν να ασκήσουν στις συνειδητές μαχητικές δυνάμεις της επανάστασης, τόσο, στις εθνικές όσο και στις διεθνείς, καθώς υπολογίζοντας απόλυτα τα ιστορικά δεδομένα των ιδιομορφιών στις διάφορες χώρες και τα ξεχωριστά στάδια ανάπτυξής τους, είχε πάντα μπρος στα μάτια του την ενιαία αδιαίρετη παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– «Πόσο λυπάμαι, σύντροφε Λένιν, πετάχτηκα, που τα λόγια σας δεν τα άκουσαν εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι. Εσείς εξάλλου ξέρετε πως δε χρειάζεται να πείσετε εμένα. Πόσο σπουδαίο όμως θα ήταν, αν άκουαν τη γνώμη σας και οι φίλοι και οι εχθροί!».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν χαμογέλασε με αγαθότητα:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Ίσως κάποτε μιλήσω ή γράψω για τα ζητήματα που θίξαμε. Αργότερα, όχι τώρα. Τώρα πρέπει όλος ο χρόνος και όλες οι δυνάμεις να συγκεντρώνονται σε άλλα πράγματα. Υπάρχουν πιο σοβαρές, πιο δύσκολες μέριμνες. Ο αγώνας για τη διαφύλαξη και το δυνάμωμα της σοβιετικής εξουσίας θ’ αργήσει πολύ ακόμα να τελειώσει. Πρέπει να κοιτάξουμε να χωνέψουμε, όσο γίνεται καλύτερα, γιατί είχε αυτή την έκβαση ο πόλεμος με την Πολωνία. Στο νότο υπάρχει ακόμα ο Βράνγκελ. Είναι αλήθεια, πως έχω τη σταθερή πεποίθηση, πως θα τα βγάλουμε πέρα μαζί του. Αυτό θα τους αναγκάσει να βάλουν μυαλό και τους Άγγλους και τους Γάλλους ιμπεριαλιστές και τους μικρούς υποταχτικούς τους. Μπροστά μας όμως στέκει το ακόμα δυσκολότερο καθήκον μας, η ανασυγκρότηση. Κατά την πορεία της θα διευθετηθούν σημαντικά και τα ζητήματα των σχέσεων των δύο φύλων, και τα ζητήματα γάμου και οικογένειας. Και για την ώρα εσείς πρέπει να παλεύετε όταν και όπου χρειαστεί. Δεν πρέπει να επιτρέπετε τα ζητήματα αυτά να ερμηνεύονται κατά μη μαρξιστική μέθοδο και να δημιουργούν έδαφος για αποδιοργανωτικές παρεκκλίσεις και διαστρεβλώσεις. Έφτασα, επιτέλους, στη δική σας δουλειά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν κοίταξε το ρολόι του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Έχει περάσει, είπε, κατά το ήμισυ ο χρόνος που διαθέτω. Φλυάρησα πολύ. Θα πρέπει να γράψετε τις καθοδηγητικές θέσεις για την κομμουνιστική δουλειά μέσα στις γυναίκες. Ξέρω ότι αντικρίζετε το ζήτημα από την άποψη των αρχών, ξέρω και την πραχτική πείρα σας. Γι’ αυτό θα είναι σύντομη η συνομιλία μας πάνω σ’ αυτή τη δουλειά. Έτσι λοιπόν, επί το έργον. Πώς αντιλαμβάνεστε αυτές τις θέσεις εσείς;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Του είπα με δυο λόγια τις απόψεις μου. Ο Λένιν κούνησε κάμποσες φορές επιδοκιμαστικά το κεφάλι, χωρίς να με διακόψει. Όταν τέλειωσα, τον κοίταξα ερωτηματικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Σωστά, είπε, μιλήστε γι’ αυτή τη δουλειά και με το Ζηνόβιεφ. Θα ήταν επίσης καλό, να βγάζατε κανένα λόγο γι’ αυτό, σε συνεδρίαση των υπεύθυνων κομματικών γυναικείων στελεχών και να υποβάλετε σε συζήτηση το ζήτημα. Είναι λυπηρό, που δεν είναι η σ. Ινέσσι.2 Είναι άρρωστη και έφυγε στον Καύκασο. Ύστερα από τη συζήτηση, να γράψετε τις θέσεις. Θα τις εξετάσει η επιτροπή και η Εκτελεστική Επιτροπή θα αποφασίσει οριστικά. Θα πω τη γνώμη μου μόνο πάνω σε ορισμένα βασικά σημεία, στα οποία συμμερίζομαι απόλυτα την άποψή σας. Μου φαίνονται σπουδαίες επίσης και για την τρέχουσα διαφωτιστική και προπαγανδιστική δουλειά μας, μια και θέλουμε να προετοιμάσουμε επιτυχείς εκδηλώσεις και νικηφόρες μάχες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι θέσεις πρέπει να υπογραμμίζουν έντονα πως η πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας είναι δυνατή μόνο μέσω του κομμουνισμού. Πρέπει να ξεκαθαριστεί ριζικά το ζήτημα της αδιάσπαστης σύνδεσης που υπάρχει ανάμεσα στην κατάσταση της γυναίκας, σαν ανθρώπου και μέλους της κοινωνίας, και της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Έτσι θα ξεχωρίσουμε για καλά από το αστικό κίνημα για τη «χειραφέτηση της γυναίκας». Αυτό θέτει επίσης τις βάσεις για την εξέταση του γυναικείου ζητήματος, σαν τμήματος του κοινωνικού, εργατικού ζητήματος, και επιτρέπει έτσι να το συνδέσουμε γερά με τον προλεταριακό ταξικό αγώνα και την επανάσταση. Το γυναικείο κομμουνιστικό κίνημα πρέπει κι αυτό να είναι μαζικό, πρέπει να είναι μέρος του γενικού μαζικού κινήματος, όχι μόνο του κινήματος των προλεταρίων, μα όλων των εκμεταλλευομένων και καταπιεζομένων, όλων των θυμάτων του καπιταλισμού. Εκεί έγκειται η σημασία του γυναικείου κινήματος για τον ταξικό αγώνα του προλεταριάτου και για το ιστορικό του δημιουργικό καθήκον: τη δημιουργία της κομμουνιστικής κοινωνίας. Μπορούμε με το δίκιο μας να είμαστε περήφανοι για το ότι το άνθος των γυναικών – επαναστατριών βρίσκεται στο κόμμα μας, στην Κομμουνιστική Διεθνή. Αυτό όμως ακόμα δεν έχει αποφασιστική σημασία. Πρέπει να τραβήξουμε τα εκατομμύρια των εργαζόμενων γυναικών στην πόλη και στο χωριό να συμμετάσχουν στην πάλη μας, και ιδιαίτερα στο έργο της κομμουνιστικής αναδιοργάνωσης της κοινωνίας. Χωρίς τις γυναίκες δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικό μαζικό κίνημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από τις αντιλήψεις μας στον ιδεολογικό τομέα βγαίνουν και τα οργανωτικά μέτρα. Κανενός είδους ξεχωριστές οργανώσεις των κομμουνιστριών! Η κομμουνίστρια είναι τέτοιο μέλος του κόμματος, όπως και ο κομμουνιστής, με τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Πάνω σ’ αυτό δεν μπορούν να υπάρχουν κανενός είδους διχογνωμίες. Δεν πρέπει ωστόσο να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στα γεγονότα. Το κόμμα πρέπει να έχει όργανα, εργατικές ομάδες, επιτροπές, τμήματα ή όπως αλλιώς τις πούμε, που το βασικό τους καθήκον θα είναι, να αφυπνίζουν τις πλατιές μάζες των γυναικών, να τις συνδέουν με το κόμμα και να τις κρατάν κάτω από την επιρροή του. Γι’ αυτό είναι, εννοείται απαραίτητο, να διεξάγουμε απόλυτα συστηματική δουλειά μέσα σ’ αυτές τις γυναικείες μάζες. Πρέπει να διαφωτίζουμε τις γυναίκες, που βγήκαν απ’ την παθητικότητα, να τις στρατολογούμε και να τους δίνουμε τα εφόδια για τον προλεταριακό ταξικό αγώνα κάτω από την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος. Έχω συνάμα υπ’ όψη μου όχι μόνο τις προλετάρισσες, που δουλεύουν στα εργοστάσια ή στην κουζίνα του σπιτιού. Αναλογίζομαι και τις αγρότισσες, τις γυναίκες των διαφόρων μικροαστικών στρωμάτων. Όλες αυτές είναι επίσης θύματα του καπιταλισμού, και έγιναν περισσότερο από κάθε άλλη φορά θύματά του από τον καιρό του πολέμου. Από την ψυχοσύνθεσή του όλος αυτός ο γυναικείος κόσμος, δείχνει αδιαφορία στην πολιτική, είναι ακοινώνητες, καθυστερημένες, είναι στενός ο κύκλος δράσης τους, όλος ο τρόπος της ζωής τους. Έτσι έχουν τα πράγματα. Θα ήταν ανοησία, μεγάλη ανοησία, αν δεν το προσέχαμε αυτό. Μας χρειάζονται δικά μας όργανα, που να κάνουν δουλειά μέσα σ’ αυτές, μας χρειάζονται ειδικές οργανωτικές μορφές και μέθοδοι ζύμωσης. Αυτό δεν είναι υπεράσπιση των «δικαιωμάτων της γυναίκας», κατά τον τρόπο των αστών, είναι εφαρμοσμένη επαναστατική σκοπιμότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είπα στον Λένιν πως είναι πολύτιμο στήριγμα για μένα οι συλλογισμοί του. Πολλοί σύντροφοι, πολύ καλοί σύντροφοι, πάλευαν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο ενάντια στη δημιουργία ειδικών οργάνων από το κόμμα για μια προγραμματισμένη δουλειά μέσα στις πλατιές γυναικείες μάζες. Το χαρακτήριζαν αυτό επιστροφή στις σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις, στην περιβόητη «χειραφέτηση της γυναίκας». Προσπαθούσαν να αποδείξουν πως τα κομμουνιστικά κόμματα μια και αναγνωρίζουν κατ’ αρχήν και απόλυτα την ισοτιμία της γυναίκας, πρέπει να δουλεύουν μέσα στις μάζες των εργαζομένων χωρίς κανέναν ξεχωρισμό. Ο τρόπος δουλειάς με τις γυναίκες πρέπει να είναι ο ίδιος όπως και με τους άντρες. Οιαδήποτε απόπειρα να παρθούν υπ’ όψη, όσον αφορά την προπαγάνδα ή την οργάνωση, οι περιπτώσεις που ανέφερε ο Λένιν, κακοχαρακτηρίζονταν από τους υπερασπιστές των αντιθέτων απόψεων, σαν οπορτουνισμός, σαν προδοσία και άρνηση αρχών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Αυτό δεν είναι καινούριο, και δεν αποτελεί απόδειξη διαφώνησε ο Λένιν. Μην αφήνετε να σας παραπλανάνε. Γιατί πουθενά, ούτε και στη Σοβιετική Ρωσία, δεν έχουμε στο κόμμα ίδιο με τους άντρες αριθμό γυναικών; Γιατί είναι τόσο μικρός ο αριθμός των επαγγελματικά οργανωμένων γυναικών; Τα γεγονότα αυτά μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε. Το να μην παραδέχεται κανείς την ανάγκη ύπαρξης ειδικών οργάνων για τη δουλειά μας μέσα στις πλατιές γυναικείες μάζες, είναι μία των εκδηλώσεων της υπέρμετρα βασισμένης σε αρχές και εξαιρετικά ριζοσπαστικής απόψεως των «αγαπητών φίλων» μας του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος.3 Σύμφωνα μ’ αυτούς, πρέπει να υπάρχει μόνο μορφή οργάνωσης: η εργατική ένωση. Εγώ αυτό το ξέρω. Η καταφυγή στις αρχές, εκδηλώνεται σε πολλά κεφάλια με επαναστατικές διαθέσεις, αλλά κεφάλια με συγχύσεις, «για να μη γίνει κανένα λάθος στις έννοιες», δηλ. όταν το μυαλό αρνείται να συλλάβει το νόημα των γεγονότων, όπου πρέπει να στραφεί η προσοχή. Πώς αντιμετωπίζουν οι φύλακες αυτοί της «καθαρότητας των αρχών» τις υποχρεώσεις που μας επιβάλλονται από την ιστορία στην επαναστατική μας πολιτική; Όλοι αυτοί οι συλλογισμοί γίνονται σκόνη μπροστά στην αδυσώπητη αναγκαιότητα: δεν μπορούμε να πραγματοποιούμε τη δικτατορία του προλεταριάτου χωρίς τα εκατομμύρια των γυναικών, δεν μπορούμε χωρίς αυτές να οικοδομούμε τον κομμουνισμό. Πρέπει να βρούμε το δρόμο προς αυτές, πρέπει πολλά να μελετήσουμε, να κάνουμε πολλές δοκιμές για να τον βρούμε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό είναι απόλυτα σωστό το ότι προβάλλουμε αιτήματα προς όφελος των γυναικών. Αυτό δεν είναι ένα μίνιμουμ πρόγραμμα, δεν είναι πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στο πνεύμα του σοσιαλδημοκρατισμού, στο πνεύμα της ΙΙ Διεθνούς. Αυτό δεν είναι αναγνώριση, ότι πιστεύουμε στην αιωνιότητα ή έστω στη μακρόχρονη ύπαρξη της αστικής τάξης και του κράτους της. Δεν είναι επίσης ούτε απόπειρα να καθησυχάσουμε τις μάχες των γυναικών με μεταρρυθμίσεις και να τις αποτραβήξουμε από το δρόμο της επαναστατικής πάλης. Δεν έχουν τίποτα το κοινό με τις μεταρρυθμιστικές απατεωνιές. Τα αιτήματά μας πηγάζουν πραχτικά εκ της αδηρίτου ανάγκης και των αισχρών εξευτελισμών, στους οποίους υποβάλλεται η αδύναμη και χωρίς δικαιώματα γυναίκα μέσα στο αστικό καθεστώς. Έτσι εμείς δείχνουμε πως γνωρίζουμε αυτές τις ανάγκες, νιώθουμε και την καταπίεση της γυναίκας, νιώθουμε την προνομιακή θέση των ανδρών και μισούμε, ναι, μισούμε και θέλουμε να φύγουν από τη μέση όσα καταπιέζουν και βασανίζουν την εργάτρια, τη γυναίκα του εργάτη, την αγρότισσα, τη γυναίκα του ταπεινού ανθρώπου και μάλιστα, από πολλές απόψεις, και τη γυναίκα των ευπόρων τάξεων. Τα δικαιώματα και τα κοινωνικά μέτρα, που εμείς απαιτούμε απ’ την αστική κοινωνία για τη γυναίκα, αποτελούν απόδειξη του ότι καταλαβαίνουμε τη θέση και τα συμφέροντα των γυναικών, και θα τα λάβουμε υπ’ όψη μας στην προλεταριακή δικτατορία. Εννοείται, όχι σαν κηδεμόνες, ή κηδεμονία αποκοιμίζει. Όχι, φυσικά, όχι, μα σαν επαναστάτες, που καλούν τις γυναίκες, σαν ισότιμες που είναι, να δουλέψουν οι ίδιες για την αναδιοργάνωση της οικονομίας και για το ιδεολογικό εποικοδόμημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Βεβαίωσα τον Λένιν, πως, συμμερίζομαι τις απόψεις τους, αλλά πως αυτές θα συναντήσουν αναμφίβολα, αντίσταση. Τα ασταθή και δειλά μυαλά θα τις απορρίψουν σαν «επικίνδυνο οπορτουνισμό». Και δεν επιτρέπεται να αγνοήσουμε, πως και τα σημερινά μας αιτήματά για τις γυναίκες δεν αποκλείεται να τα καταλάβουν και να τα ερμηνεύσουν λαθεμένα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Τι είναι αυτά! φώναξε ο Λένιν κάπως θυμωμένος. Ο κίνδυνος αυτός απειλεί τα πάντα, ό,τι λέμε και κάνουμε. Αν εμείς από φόβο μπρος σ’ αυτό τον κίνδυνο, επρόκειτο να παραιτηθούμε από λογικές και απαραίτητες ενέργειες, τότε απλούστατα θα μπορούσαμε να μετατραπούμε σε Ινδούς, στηλίτες. Μην κουνηθούμε, μην τυχόν κουνηθούμε, γιατί μπορεί να σωριαστούμε χάμω από το ύψος της στήλης των αρχών μας! Στην περίπτωσή μας δεν πρόκειται μόνο για το τι απαιτούμε, αλλά και πώς το απαιτούμε. Μου φαίνεται πως αυτό το υπογράμμισα αρκετά καθαρά. Εννοείται πως δεν πρέπει στην προπαγάνδα μας να επαναλαμβάνουμε στερεότυπα τα διάφορα αιτήματά μας για τις γυναίκες. Όχι, αλλά ανάλογα με τις υπάρχουσες συνθήκες θα πρέπει να παλεύουμε πότε για το ένα και πότε για το άλλο, να παλεύουμε, εννοείται, πάντα σε σχέση με τα γενικά συμφέροντα του προλεταριάτου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εννοείται, πως η κάθε σύγκρουση μας φέρνει σε αντίθεση με την αξιοσέβαστη αστική κλίκα, με τους όχι λιγότερο αξιοσέβαστους ρεφορμιστές λακέδες της. Αυτό αναγκάζει τους ρεφορμιστές ή να παλέψουν μαζί με μας, κάτω απ’ την καθοδήγησή μας, που δεν το θέλουν, ή να πετάξουν το προσωπείο. Μ’ αυτόν τον τρόπο η πάλη μας ξεχωρίζει έντονα, φανερώνει το κομμουνιστικό μας πρόσωπο. Γεννάει την εμπιστοσύνη προς εμάς των πλατιών γυναικείων μαζών, που νιώθουν τους εαυτούς τους θύματα της εκμετάλλευσης, υποδουλωμένες, καταπιεζόμενες από την κυριαρχία των αντρών, από την εξουσία του εργοδότη και απ’ ολόκληρη την αστική κοινωνία στο σύνολό της. Οι απ’ όλους προδομένες, εγκαταλειμμένες εργαζόμενες γυναίκες αρχίζουν να καταλαβαίνουν, πως πρέπει να παλέψουν μαζί με μας. Χρειάζεται τάχα ακόμα να κάνουμε επαλήθευση ιδιαίτερη, ο ένας του άλλου μας, για το ότι η πάλη για τα δικαιώματα των γυναικών πρέπει να συνδέεται με το βασικό σκοπό: την κατάκτηση της εξουσίας και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου; Αυτό τώρα είναι και παραμένει για μας το άλφα και το ωμέγα. Αυτό είναι ξεκάθαρο, απόλυτα ξεκάθαρο. Αλλά οι πλατύτατες μάζες των εργαζομένων γυναικών του λαού δεν πρόκειται να νιώσουν ακράτητο πόθο να συμμεριστούν τους αγώνες για την κρατική εξουσία, αν ήταν να διαλαλούμε πάντα και μόνο αυτό το ένα αίτημα, έστω κι αν το σαλπίζουμε με τη σάλπιγγα της Ιεριχούς! Όχι! Όχι! Οφείλουμε να συνδέσουμε πολιτικά την έκκλησή μας και στη συνείδηση των γυναικείων μαζών, με τα βάσανα, τις ανάγκες και τους πόθους των εργαζομένων γυναικών. Πρέπει οι γυναίκες να ξέρουν πως προλεταριακή εξουσία σημαίνει γι’ αυτές: πλήρη ισοτιμία δικαιωμάτων με τον άντρα, και διά νόμου και στην πράξη, στην οικογένεια, στο κράτος και στην κοινωνία, κι ακόμα γκρέμισμα της εξουσίας της αστικής τάξης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Αυτό το αποδείχνει η Σοβιετική Ρωσία, αναφώνησα εγώ, αυτή θα αποτελέσει για μας το μεγαλειώδες παράδειγμα!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν συνέχισε…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Η Σοβιετική Ρωσία τα αιτήματά μας για τις γυναίκες τα προβάλλει και τα φωτίζει με νέο φως. Στις συνθήκες της δικτατορίας του προλεταριάτου αυτά δεν είναι πια αντικείμενο πάλης ανάμεσα στο προλεταριάτο και στην αστική τάξη, μας εξυπηρετούν σαν οικοδομικό υλικό για την ανοικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας. Βλέπουν οι γυναίκες και πέρα από τα σύνορά μας, την αποφασιστική σημασία που έχει η κατάκτηση της εξουσίας απ’ το προλεταριάτο. Θα πρέπει να επεξεργαστείτε με ακρίβεια τη διαφορά που υπάρχει στη θέση των γυναικών εδώ και των γυναικών εκεί, για να κερδίσετε με το μέρος σας τις γυναικείες μάζες στην επαναστατική ταξική πάλη του προλεταριάτου. Η κινητοποίησή τους, πραγματοποιούμενη με ξεκάθαρη κατανόηση των αρχών, πάνω σε γερή οργανωτική βάση, αποτελεί ζήτημα ζωής και νίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ωστόσο ας μην αυταπατόμαστε. Τα τμήματά μας κατά χώρες δεν έχουν ακόμα κατανοήσει σωστά αυτό το ζήτημα. Κρατούν στάση παθητική, αναμονής, μπρος στο καθήκον της δημιουργίας μαζικού κινήματος των εργαζομένων γυναικών υπό κομμουνιστική καθοδήγηση. Δεν καταλαβαίνουν πως η ανάπτυξη ενός τέτοιου μαζικού κινήματος και η καθοδήγησή του αποτελεί σπουδαιότατο μέρος της όλης κομματικής δράσης και μάλιστα το ήμισυ της γενικής κομματικής δουλειάς. Η αναγνώριση εκ μέρους των, όταν τυχαίνει, της ανάγκης και της αξίας ενός ισχυρού, με ξεκάθαρο μπροστά του σκοπό, κομμουνιστικού γυναικείου κινήματος, είναι πλατωνική αναγνώριση στα λόγια και όχι συνεχής κομματική φροντίδα και χρέος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Θεωρούν σαν κάτι το δευτερεύον, σαν δουλειά που αφορά μόνο τις κομμουνίστριες, τη διαφώτιση και προπαγάνδα μέσα στις γυναικείες μάζες, την αφύπνιση και την επαναστατικοποίησή τους. Επικρίνουν τις κομμουνίστριες, ότι δεν πάει μπρος η δουλειά πιο γρήγορα, πιο ενεργητικά. Αυτό είναι εσφαλμένο, ριζικά εσφαλμένο! Πραγματικός διαχωρισμός και ισοτιμία των γυναικών a la rebours, όπως λεν οι Γάλλοι, δηλ. ισοτιμία των γυναικών απ’ την ανάποδη. Τι αποτελεί τη βάση της εσφαλμένης θέσης των τμημάτων μας κατά χώρες; (Δε μιλώ για τη Σοβιετική Ρωσία). Σε τελευταία ανάλυση όχι τίποτα άλλο παρά η υποτίμηση της γυναίκας και της δουλειάς της. Έτσι ακριβώς είναι. Δυστυχώς μπορούμε ακόμα για πολλούς συντρόφους μας να πούμε: «ξύστε τον κομμουνιστή, και θα βρείτε το φιλισταίο. Εννοείται πως πρέπει να ξύσεις το ευαίσθητο σημείο, τις ψυχικές του αντιδράσεις απέναντι στη γυναίκα. Υπάρχει μήπως γι’ αυτό πιο παραστατική απόδειξη από το πώς οι άντρες βλέπουν ατάραχοι, πώς φθείρονται οι γυναίκες με τις μικροδουλειές, σε ένα έργο μονότονο, εξαντλητικό και που καταβροχθίζει χρόνο και δυνάμεις που είναι το νοικοκυριό, για το πώς στενεύει έτσι ο ορίζοντάς τους, ξεκουτιαίνει το μυαλό, γίνεται βαρύς ο χτύπος της καρδιάς και εξασθενίζει η Θέληση; Δε μιλάω, φυσικά, για τα αστικά σπίτια, που ρίχνουν όλες τις δουλειές του σπιτιού, μαζί και την περιποίηση των παιδιών, πάνω σε μισθωτούς ανθρώπους. Ο,τι λέω αφορά την τεράστια πλειονότητα των γυναικών, μαζί και τις γυναίκες των εργατών, και τότε ακόμα που περνούν ολόκληρη τη μέρα τους στο εργοστάσιο και βγάζουν το ψωμί τους μόνες τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πολύ λίγοι άντρες, ακόμα και από τους προλετάριους, σκέφτονται πόσο πολύ μπορούν να αλαφρώσουν απ’ τα βάρη και τις φροντίδες τη γυναίκα τους, ή και να την απαλλάξουν εντελώς, αν ήθελαν να βοηθήσουν στη «γυναικεία δουλειά». Αλλά όχι, γιατί αυτό αντίκειται «στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του ανδρός». Αυτός έχει απαιτήσεις για την ανάπαυση και τις βολές του. Ζωή της γυναίκας στο σπίτι θα πει να είναι το καθημερινό θύμα σε χιλιάδες τιποτένια μικροπράγματα. Το παλιό δικαίωμα κυριαρχίας του άντρα εξακολουθεί να υπάρχει υπό κεκαλυμμένη μορφή. Η δούλη του, αντικειμενικά, τον εκδικείται γι’ αυτό, επίσης με κεκαλυμμένη μορφή: η καθυστέρηση της γυναίκας, η μη κατανόηση απ’ αυτήν των επαναστατικών ιδανικών του ανδρός της, μαραίνει τη ζωτικότητά του και την αποφασιστικότητά του για αγώνα. Αυτό μοιάζει με τα μικρούτσικα σκουληκάκια, που αδιόρατα, αργά, μα σίγουρα ροκανίζουν και υποσκάπτουν. Γνωρίζω τη ζωή των εργατών, και όχι μόνο απ’ τα βιβλία. Η κομμουνιστική μας δουλειά στις γυναικείες μάζες, η πολιτική μας δουλειά, περιλαμβάνει σημαντικό μέρος διαπαιδαγωγικής δουλειάς στους άντρες. Οφείλουμε να ξεριζώσουμε τις παλιές δουλοκτητικές απόψεις ως τις τελευταίες, τις παραμικρότερες ρίζες τους. Και στο κόμμα και στις μάζες. Αυτό αφορά τα πολιτικά μας καθήκοντα ακριβώς σαν ενός επιτακτικά αναγκαίου σχηματισμού επιτελείου από συντρόφους, άντρες και γυναίκες, που έχουν γερή θεωρητική και πραχτική κατάρτιση, για να διεξάγουν και να προωθούν την κομματική δουλειά μέσα στις εργαζόμενες γυναίκες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στην ερώτησή μου σχετικά με τις τωρινές συνθήκες στη Σοβιετική Ρωσία, ο Λένιν απάντησε:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Η κυβέρνηση της προλεταριακής δικτατορίας, σε συμμαχία εννοείται με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τα συνδικάτα, καταβάλλει όλες της τις προσπάθειες για να υπερνικήσει τις καθυστερημένες αντιλήψεις των ανδρών και των γυναικών, να ξεθεμελιώσει μ’ αυτόν τον τρόπο την παλιά, μη κομμουνιστική ψυχολογία. Χρειάζεται άραγε να πούμε πως νομοθετικά εφαρμόστηκε η πλήρης ισοτιμία του άντρα και της γυναίκας; Σ’ όλους τους τομείς είναι αισθητή η ειλικρινής προσπάθεια εφαρμογής αυτής της ισοτιμίας στη ζωή. Τραβούμε τη γυναίκα να εργαστεί στη σοβιετική οικονομία, στη διευθυντική, στη νομοθετική, στην κυβερνητική δουλειά. Ανοίγουμε γι’ αυτές τις πόρτες όλων των σχολών και μορφωτικών ιδρυμάτων, για να ανεβάσουν την επαγγελματική και κοινωνική τους κατάρτιση. Ιδρύουμε συσσίτια και εστιατόρια, πλυντήρια και μπαλωματάδικα, βρεφικούς σταθμούς, παιδικούς κήπους, παιδικά οικοτροφεία, διαπαιδαγωγικά ιδρύματα παντός είδους. Με λίγα λόγια, εφαρμόζουμε επισταμένα την απαίτηση του προγράμματός μας, να μεταθέσουμε τις δουλειές του νοικοκυριού και της διαπαιδαγώγησης, των ατομικών νοικοκυριών σε κοινότητες. Μ’ αυτόν τον τρόπο η γυναίκα απελευθερώνεται από την παλιά σκλαβιά του σπιτικού κι από κάθε εξάρτηση απ’ τον άνδρα. Της παρέχεται πλήρης δυνατότητα να δράσει στην κοινωνία ανάλογα με τις ικανότητες και τις κλίσεις της. Ενώ πάλι για τα παιδιά δημιουργούνται πιο ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή τους, από ό,τι θα είχαν στο σπίτι. Σε μας υπάρχει η πιο πρωτοπόρα νομοθεσία στον κόσμο για την προστασία της δουλειάς της γυναίκας. Και φροντίζουν για την εφαρμογή της οι εντολοδόχοι των οργανωμένων εργατών. Ιδρύουμε μαιευτήρια, σπίτια για τις μητέρες και τα βρέφη, συμβουλευτικά ιατρεία για τις μητέρες, φροντιστήρια για την περιποίηση των βρεφών και των μικρών παιδιών, εκθέσεις για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού κ.λπ. Καταβάλλουμε τις πιο σοβαρές προσπάθειες για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των απόρων, των ανέργων γυναικών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ξέρουμε περίφημα πως όλα αυτά είναι ακόμα λίγα σε σύγκριση με τις απαιτήσεις των εργαζομένων γυναικείων μαζών και δεν είναι καθόλου αρκετά για μια πραγματική απελευθέρωσή τους. Ωστόσο αποτελούν ένα γιγάντιο βήμα προς τα εμπρός σε σύγκριση με κείνο που υπήρχε στην τσαρική, την καπιταλιστική Ρωσία. Είναι μάλιστα και πολύ σε σύγκριση με ό,τι γίνεται εκεί που κυριαρχεί ακόμα, χωρίς περιορισμούς, ο καπιταλισμός. Είναι μια καλή αρχή. Μπήκε σωστή γραμμή και θα συνεχίσουμε με συνέπεια, μ’ όλη μας την ενεργητικότητα, να την αναπτύξουμε παραπέρα. Εσείς, στο εξωτερικό, μπορείτε να είστε σίγουροι γι’ αυτό. Κάθε μέρα ύπαρξης του σοβιετικού κράτους γίνεται και πιο ξεκάθαρο πώς θα τραβούσαμε μπροστά, χωρίς τα εκατομμύρια των γυναικών. Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό σε μια χώρα, όπου τα 80% κιόλας του πληθυσμού είναι αγρότες. Μικρό αγροτικό νοικοκυριό σημαίνει ένα ατομικό σπιτικό με κολλημένη εκεί μέσα τη γυναίκα. Για σας, από την άποψη αυτή, θα είναι πολύ καλύτερα και ευκολότερα από ό,τι για μας, εννοείται, υπό τον όρο ότι οι προλεταριακές σας μάζες θα αποχτήσουν συνείδηση της ωριμότητάς τους, εξεταζόμενης αντικειμενικά ιστορικά, για την κατάληψη της εξουσίας, για την επανάσταση. Ας μην απογοητευόμαστε. Οι δυνάμεις μας μεγαλώνουν μαζί με τις δυσκολίες. Η πραχτική αναγκαιότητα θα μας σπρώξει σε νέους δρόμους και όσον αφορά την απελευθέρωση των γυναικείων μαζών. Η συντροφική αλληλεγγύη, ενωμένη με το σοβιετικό κράτος, θα πραγματοποιήσει μεγάλα έργα. Εννοείται η συντροφική αλληλεγγύη με την κομμουνιστική και όχι με την αστική έννοια, όπως τη διακηρύττουν οι ρεφορμιστές, που ο επαναστατικός τους ενθουσιασμός ξεθύμανε σαν το φτηνό ξίδι. Πλάι – πλάι με τη συντροφική αλληλεγγύη πρέπει να οδεύει και η προσωπική πρωτοβουλία, που περνά στη συλλογική δράση και γίνεται ένα μ’ αυτήν. Στις συνθήκες της προλεταριακής δικτατορίας η απελευθέρωση των γυναικών διά της πραγματοποίησης του κομμουνισμού θα γίνεται και στο χωριό. Από την άποψη αυτή το καλύτερο πράγμα που περιμένω είναι ο εξηλεκτρισμός της βιομηχανίας μας και της αγροτικής οικονομίας. Αυτή είναι τεράστιο έργο! Είναι μεγάλες, τερατώδικα μεγάλες, οι δυσκολίες για την πραγματοποίησή του. Για την υπερνίκησή τους είναι απαραίτητο να ελευθερώσουμε και να διαπαιδαγωγήσουμε τις πανίσχυρες δυνάμεις των μαζών. Τα εκατομμύρια των γυναικών πρέπει να συμμετέχουν σ’ αυτό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στα τελευταία δέκα λεπτά δυο φορές χτύπησαν στην πόρτα, αλλά ο Λένιν συνέχιζε να μιλά. Ύστερα άνοιξε την πόρτα και φώναξε:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Τώρα έρχομαι!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γυρνώντας προς εμένα πρόσθεσε, χαμογελώντας:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Ξέρετε Κλάρα, θα εκμεταλλευτώ το ότι μιλούσα με γυναίκα, και για δικαιολογία, στην άργητά μου, θα επικαλεστώ τη γυναικεία πολυλογία, τη γνωστή σ’ όλους. Αν και στην πραγματικότητα αυτή τη φορά μιλούσε πολύ ο άντρας και όχι η γυναίκα. Γενικά όμως πρέπει να ομολογήσω πως εσείς πραγματικά ξέρετε να ακούτε με προσοχή. Ίσως ακριβώς αυτό με ανάγκασε να μιλήσω τόσο πολύ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάνοντας αυτό τον αστεϊσμό, ο Λένιν με βοηθούσε να φορέσω το παλτό μου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Πρέπει να ντύνεστε πιο ζεστά, παρατήρησε με ενδιαφέρον, η Μόσχα δεν είναι Στουτγκάρδη. Πρέπει να σας παρακολουθούμε. Μην κρυώσετε. Γεια σας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μου έσφιξε δυνατά το χέρι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">* * *</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η επόμενη συνομιλία μου με τον Λένιν για το γυναικείο κίνημα έγινε ύστερα από δυο σχεδόν βδομάδες. Ο Λένιν ήρθε σε μένα. Όπως σχεδόν πάντα, η επίσκεψή του ήταν ξαφνική, της στιγμής, την έκανε σε διάλειμμα του γιγάντιου έργου που διεξήγε ο αρχηγός της νικηφόρας επανάστασης. Ο Λένιν έδειχνε πολύ κουρασμένος και έμφροντις. Ο Βράνγκελ δεν είχε ακόμα συντριβεί τελειωτικά και μπροστά στη σοβιετική κυβέρνηση στεκόταν το ζήτημα του εφοδιασμού με τρόφιμα των μεγάλων πόλεων, σαν άλυτο αίνιγμα Σφιγγός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν ρώτησε πώς πάει η δουλειά με τις θέσεις. Του ανέφερα πως έγινε συνεδρίαση της μεγάλης επιτροπής, όπου πήραν μέρος και είπαν τη γνώμη τους όλες οι επιφανείς κομμουνίστριες, που βρίσκονται τώρα στη Μόσχα. Οι θέσεις είναι έτοιμες και θα πρέπει τώρα να συζητηθούν στη στενή επιτροπή. Ο Λένιν υπέδειξε να επιδιώξουμε ώστε το ΙΙΙ Παγκόσμιο Συνέδριο να εξετάσει αυτό το ζήτημα με την πρέπουσα σοβαρότητα 4. Και μόνο αυτό το γεγονός θα νικήσει τις προλήψεις πολλών συντρόφων. Γενικά όμως μ’ αυτό θα πρέπει να καταπιαστούν κατά πρώτο λόγο οι γυναίκες, και μάλιστα να καταπιαστούν σοβαρά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Όχι να τα ψιθυρίζετε, σαν καλές θείτσες, μα να τα λέτε φωναχτά, σαν μαχήτριες, να τα λέτε σταράτα, είπε ο Λένιν ζωηρά. Το συνέδριο δεν είναι σαλόνι, όπου οι κυρίες πρέπει να λάμπουν διά της γοητείας τους, όπως λένε τα μυθιστορήματα. Το συνέδριο είναι στίβος πάλης, όπου δίνουμε τη μάχη των γνώσεων, που είναι απαραίτητες για την επαναστατική δράση. Να αποδείξετε πως μπορείτε να παλέψετε. Εννοείται, κατά κύριο λόγο ενάντια στους εχθρούς, αλλά επίσης και μέσα στο κόμμα, αν χρειαστεί. Γίνεται και λόγος για πλατιές μάζες γυναικών. Το ρωσικό κόμμα μας θα ταχθεί υπέρ όλων των προτάσεων και των μέτρων που θα βοηθήσουν στην κατάκτηση αυτών των μαζών. Αν οι γυναίκες δεν έρθουν με μας, οι αντεπαναστάτες ίσως καταφέρουν να τις στρέψουν εναντίον μας. Δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε αυτό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Οι γυναικείες μάζες πρέπει να γίνουν δικές μας, κι αν θα ήτανε ακόμα δεμένες με αλυσίδες απ’ τον ουρανό, υποστήριξα την ιδέα του Λένιν. Εδώ στο κέντρο της επανάστασης με την κοχλάζουσα ζωή της, με το γοργό και δυνατό χτύπο της καρδιάς, μου γεννήθηκε το σχέδιο μιας μεγάλης διεθνούς εκδήλωσης των εργαζόμενων γυναικείων μαζών. Ιδιαίτερα με σπρώξανε σ’ αυτό οι μεγάλες σας εξωκομματικές γυναικείες συνδιασκέψεις και τα συνέδρια. Θα έπρεπε να δοκιμάζαμε να τις μετατρέψουμε από εθνικές σε διεθνείς. Είναι αναμφισβήτητο ότι ο παγκόσμιος πόλεμος και οι συνέπειές του συντάραξαν βαθιά τις πλατύτατες γυναικείες μάζες των διαφόρων κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων. Δημιουργήθηκε μέσα τους ένας αναβρασμός, μπήκαν σε δράση. Οι πικρές έγνοιες για να σώσουν τη ζωή τους, και να της δώσουν περιεχόμενο, βάζουν μπροστά τους προβλήματα, που είναι ζήτημα αν η πλειονότητά τους υποψιαζόταν καν την ύπαρξή τους και μόνο η μειοψηφία τους τα ένιωσε καλά. Η αστική κοινωνία δεν είναι σε θέση να δώσει στα ζητήματα αυτά ικανοποιητική απάντηση. Μπορεί να τη δώσει μόνο ο κομμουνισμός. Πρέπει να αναγκάσουμε τις πλατύτατες γυναικείες μάζες των καπιταλιστικών χωρών να το καταλάβουν αυτό και γι’ αυτό να συγκαλέσουν εξωκομματικό παγκόσμιο γυναικείο συνέδριο».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν δεν απάντησε αμέσως. Με βλέμμα, λες στραμμένο μέσα του, σφίγγοντας δυνατά το χείλος έτσι που το κάτω κάπως εξείχε, συλλογιζόταν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Μάλιστα, είπε έπειτα, πρέπει να το κάνουμε αυτό. Καλό είναι το σχέδιο. Αλλά ένα καλό, ακόμα και εξαίσιο σχέδιο δεν αξίζει τίποτε, όταν δεν εκτελείται καλά. Έχετε σκεφτεί εσείς ήδη και την εκτέλεσή του; Πώς το φαντάζεστε;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εγώ εξέθεσα λεπτομερειακά στον Λένιν τους συλλογισμούς μου σχετικά μ’ αυτό. Πρώτα θα πρέπει, σε αδιάκοπη στενή επαφή με τα εθνικά μας τμήματα να σχηματισθεί επιτροπή από κομμουνίστριες των διαφόρων χωρών για την προετοιμασία, πραγματοποίηση και αξιοποίηση του συνεδρίου. Αν θα αρχίσει, η επιτροπή αυτή αμέσως επίσημα και ανοιχτά να δουλεύει, αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να μελετηθεί από την άποψη της σκοπιμότητας. Εν πάση περιπτώσει, το πρώτο καθήκον των μελών της επιτροπής είναι να έλθουν στις διάφορες χώρες σ’ επαφή με τις καθοδηγήτριες των επαγγελματικά οργανωμένων εργατριών του προλεταριακού πολιτικού γυναικείου κινήματος, με τις αστικές γυναικείες οργανώσεις όλων των ειδών και κατευθύνσεων, τέλος, με τις γυναικείες προσωπικότητες, γιάτρισσες, δασκάλες, συγγραφείς κλπ. και να σχηματίσουν εθνική, πολιτικά ουδέτερη, προπαρασκευαστική επιτροπή. Από τα μέλη αυτών των εθνικών επιτροπών θα πρέπει να σχηματιστεί μια διεθνής επιτροπή, που θα προετοιμάσει τη σύγκληση του διεθνούς συνεδρίου, και θα καθορίσει την ημερήσια διάταξη, τον τόπο και το χρόνο έναρξης του συνεδρίου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατά τη γνώμη μου, το συνέδριο πρέπει να συζητήσει εν πρώτοις το δικαίωμα της γυναίκας για επαγγελματική δουλειά. Συνάμα θα χρειαστεί να αναπτυχθούν τα ζητήματα της ανεργίας, του ίσου μεροκάματου για ίση δουλειά, της διά νόμου εφαρμογής 8ωρης εργάσιμης μέρας και της προστασίας της δουλειάς των εργατριών, της οργάνωσης συνδικάτων, της κοινωνικής προστασίας της μητρότητας και του παιδιού, των κοινωνικών μέτρων για τη διευκόλυνση της θέσης της νοικοκυράς και της μητέρας κλπ. Παραπέρα, στην ημερήσια διάταξη θα πρέπει να μπει η θέση της γυναίκας στο οικογενειακό δίκαιο, στο αστικό δίκαιο, στο δημόσιο δίκαιο, σαν πολίτισσας. Αφού εστήριξα αυτές μου τις προτάσεις ανάφερα πως κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει οι εθνικές επιτροπές στις διάφορες χώρες να προετοιμάσουν τελειωτικά το συνέδριο, με ένα προγραμματισμένο διαφωτισμό σε συνεδριάσεις και διά του Τύπου. Η καμπάνια αυτή έχει εξαιρετικά σπουδαία σημασία. Αυτή θα πρέπει να αφυπνίσει τις πλατιές γυναικείες μάζες, να τις υποκινήσει να μελετήσουν τα προβλήματα που θα συζητηθούν, να τραβήξει την προσοχή τους στο συνέδριο, και μ’ αυτόν τον τρόπο και προς τον κομμουνισμό και προς τα κόμματα της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η καμπάνια θα πρέπει να υπολογίζει στις εργαζόμενες γυναίκες όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Αυτή θα πρέπει να εξασφαλίσει στο συνέδριο τη συμμετοχή και τη συνεργασία των γυναικών εκπροσώπων όλων των οργανώσεων που έχουμε υπόψη, καθώς και αντιπροσώπων των ανοιχτών γυναικείων συνελεύσεων. Το συνέδριο θα πρέπει να είναι «λαϊκή αντιπροσώπευση» υπό τελείως διαφορετική έννοια, απ’ ό,τι στα αστικά Κοινοβούλια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι αυτονόητο, πως οι κομμουνίστριες θα πρέπει να είναι όχι μόνο η κινητήρια, μα και η καθοδηγητική δύναμη της εργασίας για την προετοιμασία του συνεδρίου, που θα πρέπει να της παρασχεθεί η πιο ενεργητική υποστήριξη από μέρος των τμημάτων μας. Όλα αυτά αφορούν, εννοείται, και τη δράση της διεθνούς επιτροπής, τις εργασίες του ίδιου του συνεδρίου, την πλατύτατη αξιοποίησή τους. Πάνω σ’ όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης θα πρέπει να προταθούν στο συνέδριο οι κομμουνιστικές θέσεις και οι αντίστοιχες αποφάσεις, προσεχτικά επεξεργασμένες από άποψη αρχών και θεμελιωμένες επισταμένα υπό το επιστημονικό φως των κοινωνικών γεγονότων. Οι θέσεις αυτές θα πρέπει προηγούμενα να συζητηθούν και να εγκριθούν από την Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Οι κομμουνιστικές αποφάσεις και τα συνθήματα θα πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο των εργασιών του συνεδρίου και της προσοχής της κοινής γνώμης. Είναι απαραίτητο, ύστερα από το συνέδριο με τη βοήθεια σχετικών ζυμώσεων και προπαγάνδας να τις διαδώσουμε στις πιο πλατιές γυναικείες μάζες, ώστε τα συνθήματα αυτά να προσδιορίζουν στο μέλλον τις διεθνείς μαζικές εκδηλώσεις των γυναικών. Απαραίτητο προκαταβολικό όρο αποτελεί, και αυτό είναι αυτονόητο, το ότι οι κομμουνίστριες θα πρέπει να εκδηλώνονται σ’ όλες τις επιτροπές και στο ίδιο το συνέδριο σαν ένα γερό, ομοιογενές σύνολο, να δρουν με σύμπνοια, με από κοινού τις δυνάμεις, με ξεκάθαρες αρχές και με απαρέγκλιτο συντονισμό. Δε θα πρέπει να υπάρχουν αντιγνωμούσες εκδηλώσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λένιν στη διάρκεια της έκθεσής μου κούνησε κάμποσες φορές το κεφάλι συμφωνώντας μαζί μου, και έκανε μικρές επιδοκιμαστικές παρατηρήσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Μου φαίνεται, Κλάρα, είπε, πως εσείς πολύ καλά σκεφτήκατε αυτή τη δουλειά από πολιτική πλευρά και στις κύριες γραμμές επίσης και από οργανωτική πλευρά. Συμφωνώ απόλυτα πως στην παρούσα κατάσταση, ένα τέτοιο συνέδριο θα μπορούσε να κάνει σπουδαία δουλειά. Σ’ αυτό ενυπάρχει η δυνατότητα να κερδίσουμε τις πιο πλατιές γυναικείες μάζες, ιδιαίτερα τις μάζες των γυναικών που ασχολούνται με παντός είδους επαγγέλματα, τις εργάτριες βιομηχανίας, τις εργάτριες στα σπίτια, καθώς και τις δασκάλες και τις άλλες υπαλλήλους. Αυτό θα ήταν καλό, πολύ καλό! Σκεφτείτε την κατάσταση. Πόση πρόσθετη δύναμη φέρνει στο επαναστατικό προλεταριάτο η συνειδητή αγανάκτηση τω γυναικείων μαζών σε στιγμές μεγάλων οικονομικών συγκρούσεων ή ακόμα και πολιτικών απεργιών! Υπό τον όρο, εννοείται, ότι θα μπορέσουμε να τις κατακτήσουμε και να τις κρατήσουμε. Θα ήταν μεγάλα, μάλιστα κυριολεχτικά τεράστια τα οφέλη. Πώς όμως σκέφτεστε σχετικά με ορισμένα ζητήματα; Οι κρατικές αρχές θα δουν με πολύ κακό μάτι το έργο της σύγκλησης του συνεδρίου, και θα προσπαθήσουν να το εμποδίσουν. Είναι όμως ζήτημα αν θα τολμήσουν και να το πνίξουν βάναυσα. Εν πάση περιπτώσει, αυτό δε θα σας τρομάξει. Δε φοβάστε όμως, ότι εσείς, οι κομμουνίστριες, και στις επιτροπές, και στο ίδιο το συνέδριο θα συντριφτείτε από την αριθμητική υπεροχή των γυναικών εκπροσώπων της αστικής τάξης και του ρεφορμισμού και από τη σίγουρα μεγαλύτερη αμφιταλάντευσή τους; Και έπειτα, πριν απ’ όλα, είστε πραγματικά σίγουρες για τη μαρξιστική κατάρτιση των συντροφισσών μας κομμουνιστριών, στο ότι μπορείτε να συγκροτήσετε απ’ αυτές ομάδα κρούσης, που θα κερδίσει με τιμή τη μάχη;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σ’ αυτό απάντησα στον Λένιν, πως είναι ζήτημα αν οι αρχές θα απειλήσουν το συνέδριο με θωρακισμένη γροθιά. Οι κοροϊδίες και βάναυσες επιθέσεις ενάντια στο συνέδριο θα χρησιμεύσουν μόνο για να γίνουν ζυμώσεις προς όφελός του. Στην αριθμητική υπεροχή και στην αμφιταλάντευση των μη κομμουνιστικών στοιχείων, εμείς, οι κομμουνιστές, μπορούμε να αντιτάξουμε την επιστημονική υπεροχή του ιστορικού υλισμού στη θεώρηση και το φώτισμα των κοινωνικών προβλημάτων και τη συνέπεια των αιτημάτων μας για τη λύση τους. Τέλος, και αυτό δεν είναι το πιο τελευταίο, μπορούμε να αντιτάξουμε τη νίκη της προλεταριακής επανάστασης στη Ρωσία και τη δουλειά της στο έργο της απελευθέρωσης της γυναίκας. Η αδύνατη, ανεπαρκής κατάρτιση ορισμένων συντροφισσών θα μπορούσε να εξουδετερωθεί με μια σχεδιομετρική προετοιμασία και μια από κοινού δουλειά. Από την άποψη αυτή περιμένω τα περισσότερα απ’ τις Ρωσίδες κομμουνίστριες. Αυτές θα πρέπει να αποτελέσουν το σιδερένιο πυρήνα της φάλαγγάς μας. Μ’ αυτές θα μπορούσα ήσυχα να αποφασίσω για κάτι πολύ πιο μεγάλο, από ό,τι είναι οι μάχες στο συνέδριο. Εκτός από αυτό κι αν ακόμα εμείς ηττηθούμε κατά την ψηφοφορία, αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της πάλης μας θα προωθήσει τον κομμουνισμό σε πρώτο πλάνο, και θα έχει εξαιρετική σημασία από άποψη προπαγάνδας, δημιουργώντας ταυτόχρονα για μας νέα σημεία στήριξης για την παραπέρα δουλειά. Ο Λένιν ξεκαρδίστηκε στα γέλια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Έχετε πάντα τον ίδιο ενθουσιασμό, όσον αφορά τις Ρωσίδες επαναστάτριες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι αλήθεια, είναι αλήθεια, η παλιά αγάπη δεν ξεχνιέται. Νομίζω πως έχετε δίκιο. Ακόμα και μια ήττα ύστερα από πεισματώδικη πάλη θα έφερνε κέρδος, θα ήταν προετοιμασία για μελλοντικές καταχτήσεις μέσα στις εργαζόμενες γυναικείες μάζες. Γενικά, ο λόγος είναι για μια επιχείρηση, για την οποία αξίζει κανείς να διακινδυνεύσει. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χάσουμε ολότελα. Αλλά εγώ, εννοείται, ελπίζω στη νίκη, επιθυμώ μ’ όλη μου την καρδιά τη νίκη. Αυτή θα ενίσχυε σημαντικά τις δυνάμεις μας, θα πλάταινε και θα δυνάμωνε το μέτωπο της πάλης μας, θα έμπαζε στις γραμμές μας ζωντάνια, κίνηση και δραστηριότητα. Αυτό είναι πάντα ωφέλιμο. Και επιπλέον το συνέδριο θα προκαλούσε στο στρατόπεδο της αστικής τάξης και των ρεφορμιστών, φίλων της, αύξηση των ανησυχιών, της αβεβαιότητας, των αντιθέσεων και των συγκρούσεων. Μπορεί κανείς να φανταστεί, ποιες θα συνεδριάζουν μαζί με τις ύαινες της επανάστασης, αν καλά πάει η δουλειά κάτω απ’ την καθοδήγησή τους, θα υπάρχουν εκεί και τίμιες, εξημερωμένες σοσιαλδημοκράτισσες κάτω απ’ την υψηλή καθοδήγηση του Σάιντεμαν, του Ντίτμαν και του Λέγκιν, και ευσεβείς χριστιανές, που τις έχει ευλογήσει ο Πάπας ή που ακολουθούν τη διδασκαλία του Λουθήρου, και γνήσιες θυγατέρες των μυστικοσύμβουλων και μόλις ξεφουρνισμένες ανώτεροι σύμβουλοι, Αγγλίδες καθώς πρέπει όπως οι λαίδες, πασαφίστριες και φλογερές Γαλλίδες σουφραζέτες. Οποία εικόνα χάους, αποσύνθεσης του αστικού κόσμου, θα πρέπει να αντανακλά το συνέδριο! Τι εικόνα αδιέξοδης απελπισίας! Το συνέδριο θα μεγάλωνε την αποσύνθεση και θα εξασθενούσε έτσι τις δυνάμεις της αντεπανάστασης. Κάθε αδυνάτισμα των δυνάμεων του εχθρού ισοδυναμεί με δυνάμωμα της δικής μας ισχύς. Εγώ είμαι υπέρ του συνεδρίου. Μιλήστε γι’ αυτό με τον Ζηνόβιεφ. Αυτός θα καταλάβει απόλυτα τη σπουδαιότητα αυτού του έργου. Θα το υποστηρίξουμε ενεργητικά. Έτσι λοιπόν, αρχίσετε. Σας εύχομαι επιτυχία στην πάλη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μιλήσαμε ακόμα για την κατάσταση στη Γερμανία, ιδιαίτερα για το επικείμενο «ενωτικό συνέδριο» των παλιών «σπαρτακιστών»5 με την αριστερή πτέρυγα των ανεξάρτητων 6.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Έπειτα ο Λένιν έφυγε βιαστικός, χαιρετώντας φιλικά κάμποσους συντρόφους που δούλευαν στο δωμάτιο, απ’ όπου έπρεπε να περάσει.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και ο Ζηνόβιεφ ενέκρινε επίσης το σχέδιό μου. Καταπιάστηκα με χαρά και ελπίδες για την προετοιμασία του έργου. Η ιδέα όμως του συνεδρίου δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της θέσης που πήραν οι Γερμανίδες και Βουλγάρες κομμουνίστριες, που εκείνον τον καιρό καθοδηγούσαν το πιο σημαντικό, αν δεν υπολογίσουμε τη Σοβιετική Ρωσία, κομμουνιστικό γυναικείο κίνημα. Αυτές απέρριψαν κατηγορηματικά τη σύγκληση συνεδρίου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν το ανάφερα στον Λένιν, μου απάντησε:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Κρίμα! Κρίμα! Οι συντρόφισσες αυτές άφησαν ανεκμετάλλευτη μια υπέροχη δυνατότητα για να ανοίξουν στις πλατύτατες γυναικείες μάζες καινούριες, καλύτερες προοπτικές και να τις τραβήξουν έτσι στην επαναστατική πάλη του προλεταριάτου. Ποιος ξέρει, αν θα παρουσιαστεί τόσο γρήγορα τέτοια ευνοϊκή ευκαιρία. Το σίδερο κολλάει άμα είναι ζεστό. Το καθήκον όμως αυτό καθ’ εαυτό παραμένει. Εσείς οφείλετε να συνεχίσετε γυρεύοντας το δρόμο προς τις γυναίκες, που ο καπιταλισμός τις ρίχνει στην τρομερή ανέχεια. Οφείλετε να τον γυρεύετε πάση θυσία. Δεν επιτρέπεται να ξεκλίνουμε απ’ αυτή την υποχρέωση. Χωρίς την οργανωμένη δράση των μαζών κάτω απ’ την καθοδήγηση των κομμουνιστών δεν μπορεί να υπάρξει οικοδόμηση του κομμουνισμού. Γι’ αυτό θα πρέπει να μπει επιτέλους σε κίνηση και η Αχερούσια γαλήνη των γυναικείων μαζών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">* * *</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κύλησε ο πρώτος χρόνος, που πέρασε το επαναστατικό προλεταριάτο χωρίς τον Λένιν. Ο χρόνος αυτός έδειξε την ευστάθεια του έργου του, έδειξε την εξαιρετική μεγαλοφυία του αρχηγού. Ομοβροντίες κανονιών σημαίνουν την πένθιμη ώρα που ο Λένιν πριν ένα χρόνο έκλεισε για πάντα τα οξυδερκή και βαθυστόχαστα μάτια του. Βλέπω τις ατέλειωτες πομπές λυπημένων αντρών και γυναικών του εργαζόμενου λαού. Πηγαίνουν στο μέρος που αναπαύεται ο Λένιν. Το πένθος τους, είναι πένθος μου, πένθος εκατομμυρίων. Ο πόνος που ξανάνιωσα, αφυπνίζει με ακατάβλητη δύναμη τις αναμνήσεις. Ξαναφέρνει πίσω μια πραγματικότητα, που μπροστά της εξαφανίζεται το δύσκολο παρόν. Ακούγω την κάθε λέξη, που προφέρει ο Λένιν κατά τη συνομιλία. Βλέπω την κάθε αλλαγή της έκφρασης του προσώπου του. Και οφείλω να γράψω, οφείλω… Γέρνουν οι σημαίες πάνω από τον τάφο του Λένιν, οι σημαίες οι βαμμένες με το αίμα των αγωνιστών της επανάστασης. Τοποθετούν τα δάφνινα στεφάνια. Όσα και να είναι δεν είναι πολλά. Ενώνω σ’ αυτά και γω τούτες τις σεμνές σελίδες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">***********</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σημειώσεις</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1. Ρόζα Λούξεμπουργκ – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2. Ιμμεσι Αρμάντ – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Γερμανίας, ήταν μια αναρχοσυνδικαλιστική μικροαστική ομάδα, σχηματίστηκε το 1919 από τα «αριστερά» στοιχεία, που αποσκίρτησαν από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4. Το ΙΙΙ συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς άκουσε την έκθεση της Κλάρα Τσέτκιν για το επαναστατικό γυναικείο κίνημα και ψήφισε τις αποφάσεις: 1) Για το δυνάμωμα μιας διεθνούς σύνδεσης των γυναικών – κομμουνιστριών και τα καθήκοντα μιας Διεθνούς γραμματείας της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τη δουλειά στις γυναίκες και 2) Για τις μορφές και τις μέθοδες της κομμουνιστικής δουλειάς στις γυναίκες – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5. Οι σπαρτακιστές ήσαν μέλη του «Σπάρτακου», που σχηματίστηκε στην περίοδο του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, το Γενάρη του 1916, με την καθοδήγηση του Κ. Λίμπκνεχτ, της Ρ. Λούξεμπουργκ, του Φ. Μέριγκ, της Κ. Τσέτκιν και άλλων. Οι σπαρτακιστές κάναν επαναστατική προπαγάνδα μέσα στις μάζες ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ξεσκέπαζαν την αρπαχτική πολιτική του γερμανικού ιμπεριαλισμού και την προδοσία των ηγετών της σοσιαλδημοκρατίας. Αλλά οι σπαρτακιστές, οι Γερμανοί αριστεροί, δεν είχαν απαλλαγεί από τα μισομενσεβίκικα λάθη σε υψίστης σημασίας ζητήματα της θεωρίας και της πολιτικής. Η κριτική των λαθών των Γερμανών αριστερών έγινε στα έργα του Β.Ι. Λένιν: «Για την μπροσούρα του Γιούνιους» (βλ. Απαντα, τόμ. 22, σελ. 291-305, ελλην. έκδ. σελ. 312-327), «Για τη γελοιογραφία του μαρξισμού και τον «ιμπεριαλιστικό οικονομισμό» (βλ. Απαντα, τόμ. 23, σελ. 16-64, ελλ. έκδ. σελ. 18-72 και άλλα). Τον Απρίλη του 1917 οι σπαρτακιστές μπήκαν στο κεντρώο Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, διατηρώντας μέσα σ’ αυτό τη δική τους οργανωτική αυτοτέλεια. Υστερα από την επανάσταση του Νοέμβρη του 1918 στη Γερμανία, οι σπαρτακιστές διέκοψαν τις σχέσεις με τους «ανεξάρτητους», και το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου ίδρυσαν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">6. Το Ανεξάρτητο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας ήταν κόμμα του κέντρου, που δημιουργήθηκε τον Απρίλη του 1917. Τον Οχτώβρη του 1920 έγινε διάσπαση στο συνέδριο του Ανεξάρτητου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στο Γκάλλε. Σημαντικό μέρος του προσχώρησε το Δεκέμβρη του 1920 στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας. Τα δεξιά στοιχεία σχημάτισαν ξεχωριστό κόμμα και πήραν την παλιά ονομασία του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Το 1922 οι «ανεξάρτητοι» μπήκαν ξανά στο Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα – Σύντ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p></p><div style="text-align: justify;">e-prologos.gr</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-49146763182664086642024-03-08T14:54:00.007+02:002024-03-08T14:54:52.774+02:00 Έγκλημα στα Τέμπη: Ολόκληρο το πόρισμα του ΚΚΕ – Κατατέθηκε στην Εξεταστική Επιτροπή<div style="text-align: justify;"><img height="475" src="https://i0.wp.com/www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2023/03/TEMPH1-630CH630.jpg?quality=92&fit=1280%2C570" width="475" /></div><div style="text-align: justify;">Κατατέθηκε το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή με θέμα: «Η διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό». Ολόκληρο το πόρισμα έχει..</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατατέθηκε το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή με θέμα: «Η διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ολόκληρο το πόρισμα έχει ως εξής:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Α. Εισαγωγικά</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για την συγκρότηση της εξεταστικής επιτροπής με θέμα την διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό συνέβαλε αφενός στο να μην ξεχαστεί το έγκλημα και αφετέρου έφερε στο φως πολλά και ουσιαστικά στοιχεία για την απόδοση των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Δόθηκε και έτσι η δυνατότητα σε πλήθος κόσμου να ενημερωθεί για τις συνθήκες και τα πραγματικά αίτια του δυστυχήματος, για τη σημασία της συμμετοχής στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τις απεργιακές συγκεντρώσεις ατομικά ή μέσα από συλλόγους φοιτητών, μαθητών, γονέων, Εργατικά Κέντρα και σωματεία, για να μην επαναληφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span><a name='more'></a></span>Θεωρούμε δεδομένο πως αν δεν υπήρχε αυτή η πρωτοβουλία το πιθανότερο είναι πως το έγκλημα θα είχε θαφτεί, καθώς όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες γνωρίζουν πολύ καλά πως έχουν σοβαρές ευθύνες για το τραγικό συμβάν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ψηφίσει τη σύσταση της εξεταστικής καθόσον δεν μπορούσε να την αποτρέψει, γνωρίζοντας βέβαια πολύ καλά ότι μπορούσε, εκμεταλλευόμενη και την κυβερνητική πλειοψηφία στην επιτροπή, να κατευθύνει τη λειτουργία της. Την ίδια στιγμή, καταψήφισε τη συγκρότηση της προανακριτικής επιτροπής, όπως άλλωστε αναμενόταν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με τη σειρά τους τα υπόλοιπα κόμματα, κύρια το ΠΑΣΟΚ, επέμειναν στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, με την αιτιολογία δήθεν ότι μόνο με την προανακριτική θα αναδεικνύονταν και θα αποδίδονταν οι ποινικές ευθύνες στα πολιτικά πρόσωπα. Επέμειναν στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, με το ΠΑΣΟΚ μάλιστα να επιτίθεται στο ΚΚΕ, παρότι γνωρίζουν πως η σύστασή της απαιτεί και τις ψήφους των κυβερνητικών βουλευτών και άρα με βεβαιότητα θα καταψηφιζόταν η συγκεκριμένη πρόταση. Οι προτάσεις αυτές του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, για την προανακριτική επιτροπή, στηρίζονταν στην δικογραφία της Ευρωπαίας Εισαγγελέα, η οποία διερευνούσε μόνο την οικονομική ζημία της ΕΕ, από την μη υλοποίηση της σύμβασης 717 και όχι το εγκληματικό συμβάν των Τεμπών πέρα από την οικονομική του διάσταση. Προτάσεις τις οποίες, παρόλα αυτά, στήριξε το Κόμμα μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουν όμως ότι όλες οι κυβερνήσεις, σίγουρα της τελευταίας δεκαπενταετίας, φέρουν βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την κατάσταση στο σιδηρόδρομο, για τη λογική του “πάμε κι όπου βγει” με τα ελλιπέστατα μέτρα ασφαλείας που αποτελούν “μη επιλέξιμο” κόστος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα ο λαός και τα παιδιά του να παίζουν το κεφάλι τους κορώνα – γράμματα και μάλιστα χωρίς να το γνωρίζουν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Φυσικά από την πρώτη στιγμή δεν είχαμε καμία αυταπάτη για τα όρια των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθεσή της και τον αντίστοιχο συσχετισμό των κομμάτων. Ωστόσο παρά τον αρνητικό συσχετισμό, την προσπάθεια συγκάλυψης, τη μη κλήτευση ουσιαστικών μαρτύρων και τις ανέξοδες αντιπαραθέσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας με άλλα κόμματα, προκειμένου να κρύψει καθ’ ένα απ’ αυτά τις ευθύνες της δικής του κυβερνητικής περιόδου, φωτίστηκαν αρκετές πλευρές που συντέλεσαν καθοριστικά στο έγκλημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιβεβαιώθηκαν τόσο οι τεράστιες πολιτικές ευθύνες που διαχρονικά υπήρξαν για την κατάσταση στο σιδηρόδρομο και την ασφάλειά του, αλλά προέκυψαν και ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων, εν προκειμένω διαχρονικά των Υπουργών Μεταφορών, αλλά και άλλων, που δια των ενεργειών τους ή των σημαντικών παραλείψεών τους, υπονόμευσαν την ασφάλεια του σιδηροδρόμου, αποδεχόμενοι έτσι το ενδεχόμενο, αν όχι προδιαγράφοντας την εξέλιξη και του συγκεκριμένου εγκλήματος των Τεμπών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συγκεκριμένα, αναδείχθηκαν οι ανταγωνιστικές σχέσεις που διαμόρφωσε ο προβληματικός διαχωρισμός του Οργανισμού Σιδηροδρόμων σε θυγατρικές, όπως και η απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση στη συνέχεια του μεταφορικού έργου, που γιγάντωσε τα αντικρουόμενα πολλές φορές συμφέροντα. Αντίστοιχα, η επιλογή της κατάτμησης των διαφόρων συμβάσεων προκειμένου να εξυπηρετηθούν διαφορετικά επιχειρηματικά συμφέροντα, οδήγησε σε ασυμβατότητες των διαφόρων συστημάτων αλλά και σε μεγάλες καθυστερήσεις που προέκυπταν ακριβώς από την εκδήλωση αυτών των ανταγωνιστικών συμφερόντων (προσφυγές, ενστάσεις, συνεχείς παρατάσεις). Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα κατά το χρόνο του τραγικού εγκλήματος στα Τέμπη να μην έχει παραδοθεί και τεθεί ολοκληρωμένα σε λειτουργία κανένα από τα απαραίτητα συστήματα ασφαλείας, που προβλέπονταν σε τέσσερις τουλάχιστον συμβάσεις των οποίων ο συμβατικός χρόνος ολοκλήρωσης είχε παρέλθει προ πολλών ετών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πλημμελή συντήρηση δικτύου και υποδομών, λόγω της υποχρηματοδότησης καθώς και τη μεθοδευμένη, συνεχή μείωση του ανθρώπινου δυναμικού και την ελλιπή εκπαίδευση και εμπειρία του, διαμόρφωσε το εκρηκτικό μείγμα για τον πολλαπλασιασμό των ανθρώπινων λαθών με παντελή απουσία των τεχνολογικών μέσων αποτροπής τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παντελώς ανεπαρκής αποτυπώθηκε ότι είναι και η ελεγκτική δυνατότητα και δραστηριότητα της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), σε σχέση με την πιστοποίηση της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τέλος, αναδείχθηκαν οι αντιλαϊκές προτεραιότητες που θέτει η ΕΕ για την αύξηση της χωρητικότητας του δικτύου και την ταχύτητα μεταφοράς εμπορευμάτων, σε βάρος όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας. Αποδείχθηκε και σε αυτή την περίπτωση ότι η ΕΕ ενδιαφέρεται για βασικά μέτρα ασφαλείας μόνο στο διασυνδεδεμένο κεντρικό δίκτυο, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει να κυκλοφορούν τρένα με λειψές προδιαγραφές ασφαλείας. Άλλωστε η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου τον Ιούνιο του 2021 επισημαίνει ότι το 2020 μόνο το 13% των διαδρόμων του κεντρικού δικτύου της ΕΕ λειτουργούσε με σύστημα ERTMS, δηλαδή το βασικό σύστημα ασφαλείας που προφυλάσσει από το ανθρώπινο λάθος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αναδείχθηκαν δηλαδή, οι ευθύνες της Ε.Ε. και των αστικών κομμάτων που υπηρετούν με κάθε κόστος την πολιτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την ασφάλεια στους σιδηρόδρομους και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για όλους τους λαούς στην ΕΕ: με περιορισμό των δρομολογίων, αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων, αύξηση της συχνότητας των ατυχημάτων, “καταστροφική” αξιοποίηση των υποδομών του δικτύου, “μάχη” κατασκευαστικών ομίλων για τις εργολαβίες, μεγάλη επιτάχυνση της συγκέντρωσης της “σιδηροδρομικής πίτας” σε μια χούφτα μονοπώλια, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το εσπευσμένο κλείσιμο των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής, όπως και ο αποκλεισμός από την κυβερνητική πλειοψηφία καθοριστικών μαρτύρων, δεν επέτρεψαν να διερευνηθούν τα αίτια της έκρηξης και της πυρκαγιάς που ακολούθησε τη σύγκρουση των τρένων, όταν μάλιστα αρκετοί εκ των 57 νεκρών υπήρξαν θύματα πυρκαγιάς, καθώς επίσης δεν διερευνήθηκαν οι υπαίτιοι για την απαράδεκτη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος, λίγες μόλις μέρες μετά το δυστύχημα και πριν τη συλλογή των απαραίτητων στοιχείων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σίγουρα ως προς αυτά τα δύο τουλάχιστον ζητήματα, η Εξεταστική Επιτροπή όφειλε να συνεχίσει τις εργασίες της, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από την κατεύθυνση των ανακριτικών ερευνών, μέσα και από τη σχετική δικογραφία που απεστάλη στην Επιτροπή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πόσο μάλλον που ο ίδιος ο Δ. Ρέππας, πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, την περίοδο 2009 – 2011, επιβεβαίωσε κατά την εξέτασή του στην Εξεταστική Επιτροπή ότι υπήρχαν «μαύρα βαγόνια», δηλαδή συρμοί του ΟΣΕ που μετέφεραν εμπορεύματα ιδιωτών χωρίς να είναι καταγεγραμμένα, εις βάρος των εσόδων του ΟΣΕ, αλλά και βαγόνια – «φαντάσματα», που έρχονταν από το εξωτερικό χωρίς να καταγράφονται, και που στην πορεία χάνονταν σε κάποιο παρακλάδι και λειτουργούσαν για μήνες ως αποθηκευτικοί χώροι ιδιωτών. Άλλωστε τόσο από στελέχη της Hellenic Train όσο και του ΟΣΕ επιβεβαιώθηκε ότι στα δρομολόγια εσωτερικού δε γίνεται έλεγχος στο περιεχόμενο των φορτίων, ενώ, για τα δρομολόγια από το εξωτερικό ο έλεγχος γίνεται στο τελωνείο.</div><div style="text-align: justify;">Β. Το Σιδηροδρομικό Έγκλημα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 ήταν το τραγικό αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν στον ελληνικό σιδηρόδρομο τις τελευταίες δεκαετίες</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://i0.wp.com/www.902.gr/sites/default/files/styles/902-grid-8/public/MediaV2/20230301/treno_sugkrousi-22.jpg?resize=710%2C399&ssl=1" width="400" /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: Associated Press</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις 28/2/2023 και περί ώρα 23:18 στον Ευαγγελισμό Τεμπών Λαρίσης και συγκεκριμένα στο 371χλμ της γραμμής Πειραιώς – Πλατέως συγκρούστηκαν μετωπικά η επιβατική αμαξοστοιχία IC 62 (Intercity 62) η οποία κινούνταν από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη και η εμπορική αμαξοστοιχία 63503 η οποία έκανε το αντίθετο δρομολόγιο. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν 57 επιβεβαιωμένοι νεκροί οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν νέοι άνθρωποι καθώς και δεκάδες τραυματίες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση της ΝΔ, έκανε προσπάθεια συνεπικουρούμενη από τις αρχικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να εμφανίσει το τραγικό έγκλημα αποκλειστικά ως “ανθρώπινο λάθος”, να κυριαρχήσει το «για όλα φταίει η ο σταθμάρχης» το οποίο σιγοντάρισε και ο ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας μάλιστα στη συζήτηση για την προανακριτική ότι «φταίει η ΝΔ που τον διόρισε».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όλους αυτούς τους μήνες, και στα πλαίσια της εξεταστικής επιτροπής, η κυβέρνηση επιμένει ότι η η μοιραία μετωπική σύγκρουση από την οποία προκλήθηκε ο εκτροχιασμός βαγονιών, μια ισχυρότατη έκρηξη και στη συνέχεια φωτιά ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά των εσφαλμένων χειρισμών και συνεννοήσεων μεταξύ του Σταθμάρχη Λάρισας και του μηχανοδηγού, που οδήγησε στο να κινηθεί η επιβατική αμαξοστοιχία IC 62 κατά την αναχώρηση της από τον σταθμό Λάρισας, στη γραμμή καθόδου αντί της γραμμής ανόδου, δηλαδή στην ίδια γραμμή που κινούνταν η εμπορική αμαξοστοιχία 63503 αναχωρώντας από τον σταθμό Ν. Πόρων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως, στην πραγματικότητα, το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, όπως και τα δεκάδες μικρότερα – ακόμα και θανατηφόρα – δυστυχήματα που συνέβαιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν άμεσο αποτέλεσμα των βασικών πολιτικών επιλογών που εφαρμόστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας αναφορικά με τον ελληνικό σιδηρόδρομο και φέρουν τη σφραγίδα όλων των αστικών κομμάτων. Όσο βαρύτατες κι αν είναι και οι ατομικές ευθύνες, δεν αθωώνεται η πολιτική που έφερε τα πράγματα μέχρι εδώ, η πολιτική που έχει δημιουργήσει χιλιάδες «κοιλάδες των Τεμπών» και συνεχίζει, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε, η ίδια αυτή πολιτική που συνεχίζεται και μετά τα Τέμπη έχει προκαλέσει ήδη νέα σιδηροδρομικά ατυχήματα. Πρόσφατα μάλιστα είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία για ένα νέο σοβαρό περιστατικό που συνέβη στις 23 Δεκεμβρίου 2023 με παρολίγον μετωπική σύγκρουση δύο επιβατικών αμαξοστοιχιών της Hellenic Train.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από την δεκαετία ήδη του 1990 όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα μας είτε στήριξαν από κοινού είτε υιοθέτησαν εκ των υστέρων όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις της Ε.Ε. αναφορικά με την ασφάλεια και απελευθέρωση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών. Κάθε νέα κυβέρνηση συνέχιζε το νήμα από εκεί που το άφηνε η προηγούμενη λησμονώντας ακόμη και την όποια πιθανή κριτική μπορεί να ασκούσε ως αντιπολίτευση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εν προκειμένω, η διαχρονική πολιτική για την απελευθέρωση των σιδηρόδρομων στην Ελλάδα, ακολουθεί την αντίστοιχη πολιτική της ΕΕ, η βασική στόχευση της οποίας αφορά τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς σιδηροδρομικών δραστηριοτήτων, στην οποία να μπορούν να επενδύσουν απρόσκοπτα οι μονοπωλιακοί όμιλοι της ΕΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ενδεικτικά αναφέρουμε την οδηγία 440/1991 της Ε.Ε. με το λογιστικό διαχωρισμό μεταξύ υποδομής και εκμετάλλευσης. Το πρώτο σιδηροδρομικό πακέτο της Ε.Ε. που απελευθέρωσε τις διασυνοριακές μεταφορές φορτίων σε ένα τμήμα των δικτύων μεταφοράς και εισήγαγε το λογιστικό διαχωρισμό δραστηριοτήτων μεταφοράς επιβατών και φορτίων. Το δεύτερο σιδηροδρομικό πακέτο της Ε.Ε. που αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της απελευθέρωσης των σιδηρόδρομων στην ΕΕ, τουλάχιστον για τις μεταφορές εμπορευμάτων, καθώς εισάγει την πλήρη απελευθέρωση όλων των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών στην ΕΕ από τις αρχές του 2007 {….} Την (ΕΕ) 2016/2370 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Δεκεμβρίου 2016 για την τροποποίηση της Οδηγίας 2012/34/ΕΕ αναφορικά με το άνοιγμα της αγοράς εσωτερικών υπηρεσιών σιδηροδρομικής μεταφοράς επιβατών και τη διακυβέρνηση της σιδηροδρομικής υποδομής (ΕΕ L352/1 της 23ης Δεκεμβρίου 2016) κ.α.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριξαν την πλήρη απελευθέρωση στις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες και παράλληλα προχώρησαν στη διάσπαση και το κομμάτιασμα του ΟΣΕ με σκοπό να προχωρήσουν στο ξεπούλημα του κερδοφόρου τμήματος των μεταφορών. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ν. 2465/1997 του ΠΑΣΟΚ με τον οποίο ξεκίνησε το σπάσιμο του ΟΣΕ σε εταιρείες, ακολουθώντας τη στρατηγική της ΕΕ για την απελευθέρωση των σιδηροδρόμων και τον ν. 2671/1998 ομοίως του ΠΑΣΟΚ για τον λογιστικό διαχωρισμό υποδομής και εκμετάλλευσης. Το ΠΔ 41/2005 της κυβέρνησης της ΝΔ με την πρώτη μεγάλη αναδιάρθρωση του εταιρικού σχήματος του ΟΣΕ και την δημιουργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ως συνένωση της ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ Α.Ε. και των υπόλοιπων δραστηριοτήτων παροχής σιδηροδρομικών υπηρεσιών του ΟΣΕ. Τον ν.3710/2008 της ΝΔ με τον οποίο η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανεξαρτητοποιείται από τον ΟΣΕ. Το ν. 3891/2010 του ΠΑΣΟΚ με τον οποίο ολοκληρώνεται η απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συγκεκριμένα προχωρά ο διαχωρισμός ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ δηλαδή υποδομής και εκμετάλλευσης, προβλέπεται δε μια εκτενής λειτουργική αναδιαμόρφωση των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων. Ο ΟΣΕ απορροφά τον φορέα διαχείρισης του δικτύου, τον ΕΔΙΣΥ και μετατρέπεται στον φορέα διαχείρισης του σιδηροδρομικού δικτύου. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η εταιρία εκμετάλλευσης του δικτύου, αποκτά πλήρη λειτουργική αυτονομία από τον ΟΣΕ με την εκχώρηση του τροχαίου υλικού, που ανήκε στον ΟΣΕ, σε αυτήν. Με τον τρόπο αυτό, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανεξαρτητοποιείται σχεδόν απόλυτα από τον ΟΣΕ, με μοναδική σχέση εξάρτησης ανάμεσα στις δύο εταιρίες να παραμένει η αναγκαστική -για μια τριετία- συντήρηση του τροχαίου υλικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον ΟΣΕ, με προκαθορισμένο τίμημα. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ καθίσταται η -προς το παρόν μοναδική- επιχείρηση παροχής σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα. Ολοκληρώνεται με τον τρόπο αυτό η μακρά πορεία διαχωρισμού υποδομής και χρήσης, μια μακρά πορεία παρακολούθησης της πολιτικής της ΕΕ στις σιδηροδρομικές μεταφορές. Με τον συγκεκριμένο νόμο ρυθμίζονταν μια σειρά επιμέρους ζητήματα, όπως αυτό που σχετίζεται με την σύναψη συμβάσεων Υποχρεωτικής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΥΔΥ) για τα ζημιογόνα δρομολόγια, διάταξη που θα αξιοποιηθεί από την ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την επιδότηση των άγονων γραμμών και η οποία αποσκοπεί στην διασφάλιση της κερδοφορίας της. Επίσης, στην βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ, συστήνεται το 2010 με ν. 3833/2010 του ΠΑΣΟΚ η ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) με στόχο το άνοιγμα της σιδηροδρομικής αγοράς στον ανταγωνισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εν συνεχεία με την ΥΑ 232/ΦΕΚ Β 803/2013 της ΝΔ μεταβιβάζεται το 100% των μετοχών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο ΤΑΙΠΕΔ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον ν. 4408/2016 θεσπίζει fast track διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση της υποδομής και των μεταφορών και τελικώς στις 18/1/2017 η ΤΡΑΙΝΟΣΕ εξαγοράζεται από το ιταλικό κρατικό μονοπώλιο «Ferrovie dello Stato Italiane Group» έναντι τιμήματος 45 εκ. ευρώ. Η ίδια σύμβαση εξαγοράς δεν δημοσιεύτηκε ποτέ ενώ παράλληλα το χρέος του ΟΣΕ ύψους 14,3 δις ευρώ προστέθηκε στο κρατικό δημόσιο χρέος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις συνέχισαν να επιδοτούν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ η οποία μετονομάστηκε σε HELLENIC TRAIN με δεκάδες εκατομμύρια για την λειτουργία άγονων γραμμών, στις οποίες συμπεριλαμβανόταν η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη (!). Ενδεικτικά επί κυβέρνησης ΝΔ με τον ν. 4953/2022 επικυρώνεται σύμβαση ανάθεσης δρομολογίων για δήθεν άγονες γραμμές (μία από αυτές η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη) με επιχορήγηση 750 εκατ. Ευρώ. Η σύμβαση έχει ισχύ για 15 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων η εταιρεία θα εισπράττει ετησίως 50 εκατ.</div><div style="text-align: justify;">Γ. Οι βασικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://i0.wp.com/www.902.gr/sites/default/files/styles/902-grid-8/public/MediaV2/20230301/treno_sugkrousi-13.jpg?resize=710%2C399&ssl=1" width="400" /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: Associated Press</div><div style="text-align: justify;">Γ1. Η κατάσταση του Ελληνικού Σιδηρόδρομου και οι ελλείψεις στα Συστήματα Ασφαλείας κατά την ημέρα του εγκλήματος των Τεμπών</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η κατάσταση και ο τρόπος λειτουργίας του ελληνικού σιδηροδρόμου, αποτυπώθηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο από τον μάρτυρα Βασίλειο Προφυλλίδη, έναν από τους τρεις πραγματογνώμονες της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που ορίστηκε από την κυβέρνηση («Επιτροπή Γεραπετρίτη»), ο οποίος κατέθεσε: «Την ημέρα της τραγωδίας ο δικός μας σιδηρόδρομος είχε χαρακτηριστικά δεκαετίας του ’60, για να μην πω και του ‘50».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επί της ουσίας η ασφάλεια της κίνησης των αμαξοστοιχιών βασιζόταν αποκλειστικά και μόνο στη σωστή εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας από τους αρμόδιους σταθμάρχες, κλειδούχους, μηχανοδηγούς κτλ και έλλειπαν παντελώς τα σύγχρονα αυτοματοποιημένα συστήματα τα οποία συνεπικουρούν καθοριστικά τον ανθρώπινο παράγοντα και λειτουργούν αποτρεπτικά και διορθωτικά ως προς το ανθρώπινο λάθος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό είναι προκλητική η εμμονή από την κυβερνητική πλειοψηφία στην Επιτροπή στην προβολή του ανθρώπινου λάθους, όταν στην εποχή μας οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις θα μπορούσαν να διασφαλίζουν την πλήρη ασφάλεια στις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες, προλαμβάνοντας ή διορθώνοντας τα ανθρώπινα λάθη και εκμηδενίζοντας την πιθανότητα ατυχημάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού συστήματος με την ονομασία ERTMS (European Rail Traffic Management System), το οποίο ουσιαστικά αποσκοπεί στη διαλειτουργικότητα του σιδηροδρομικού δικτύου στον ευρωπαϊκό χώρο, παρείχε βασικές εγγυήσεις ασφαλείας. Τα βασικά μέρη αυτού του συστήματος δηλαδή το ETCS και το GSM-R (επί των συρμών και επί του δικτύου), τα οποία σε συνδυασμό και με την λειτουργία της φωτοσήμανσης και της πλήρους Τηλεδιοίκησης στο σιδηροδρομικό δίκτυο, μπορούν να αποτρέψουν παρόμοια δυστυχήματα. Ειδικότερα:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">To ETCS (European Train Control System) αποτελεί ένα ενιαίο σύστημα αυτόματης προστασίας των συρμών το οποίο αποτελείται από στατικά στοιχεία γραμμής και από στοιχεία πάνω στους συρμούς. Μεταδίδει και παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή την θέση κάθε αμαξοστοιχίας και παρέχει μεταξύ άλλων την δυνατότητα ακόμη και αυτόματης πέδησης του συρμού σε περίπτωση που διαπιστωθεί πορεία σύγκρουσης με άλλο τρένο ή παραβίαση κόκκινου σηματοδότη ή υπερβολική ταχύτητα. Προϋπόθεση για την λειτουργία του μεταξύ άλλων είναι η εγκατάσταση και λειτουργία φωτεινών σηματοδοτών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατά την ημέρα του εγκλήματος δεν λειτουργούσε το ETCS το οποίο μετά βεβαιότητας θα είχε ακινητοποιήσει αυτόματα τις δυο αμαξοστοιχίες που κινούνταν σε μετωπική πορεία σύγκρουσης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">To GSM-R (Global System for Mobile Communications – Railway) αποτελεί ένα σύγχρονο μέσο επικοινωνίας που επιβάλλεται να έχουν οι επίγειοι σταθμοί διαχείρισης κυκλοφορίας (Σταθμάρχες, Κέντρο Τηλεδιοίκησης κτλ) και οι μηχανοδηγοί μεταξύ τους. Το σύστημα αυτό επιτρέπει την επικοινωνία χωρίς διακοπές και παράσιτα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο ενώ παρέχει και επιπλέον δυνατότητες για την μεταφορά δεδομένων και άλλων ενεργειών σε αντίθεση με το υποδεέστερο υπάρχον σύστημα VHS.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ύπαρξη συστημάτων επικοινωνίας GSM-R την ημέρα του δυστυχήματος θα παρείχε την δυνατότητα απρόσκοπτης επικοινωνίας των εμπλεκόμενων προσώπων μεταξύ τους. Εφόσον λειτουργούσε θα μπορούσαν πιθανά να είχαν επικοινωνήσει ο μηχανοδηγός του IC62 με τον μηχανοδηγό της εμπορικής και να διαπίστωναν ότι κινούνταν στην ίδια γραμμή, αφού θα ακουγόταν και στην επιβατική αμαξοστοιχία η αναγγελία που σωστά είχε κάνει ο σταθμάρχης των Ν. Πόρων προς το μηχανοδηγό της εμπορικής για να κινηθεί στη γραμμή καθόδου προς Λάρισα. Παρά ταύτα το μοιραίο βράδυ το GSM-R δεν λειτουργούσε και στα δύο τρένα. Ιδιαίτερη ευθύνη για την μη λειτουργία τους φέρει η Hellenic Train καθώς και η ΡΑΣ η οποία δεν είχε προχωρήσει σε έγκαιρη πιστοποίηση τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παρά τις προσπάθειες διαφόρων κυβερνητικών στελεχών να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, στον ελληνικό σιδηρόδρομο δεν υπήρχε Τηλεδιοίκηση, δηλαδή αποτύπωση και έλεγχος σε ζωντανό χρόνο της θέσης και της κίνησης του κάθε τρένου σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο σε απομακρυσμένο πίνακα κυκλοφορίας. Η ύπαρξη τηλεδιοίκησης σε συνδυασμό με τα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας (ETCS – GSM-R) είναι σε θέση να εκμηδενίσουν την πιθανότητα ανάλογων σιδηροδρομικών δυστυχημάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγει με βεβαιότητα ο μάρτυρας Προφυλλίδης, στη λεπτομερή κατάθεσή του, όπου παρά την επίμονη προσπάθεια του εισηγητή της πλειοψηφίας να υπερτονίσει, για άλλη μια φορά, τη συμβολή του ανθρώπινου παράγοντα (δηλαδή, αποδίδοντας τελικά το δυστύχημα στα σφάλματα του σταθμάρχη ή/και του μηχανοδηγού της IC62 και ουδόλως στις εποπτεύουσες κυβερνητικές αρχές), τεκμηριώνεται αδιαμφισβήτητα το συμπέρασμα που καταγράφει και το σχετικό πόρισμα ότι με μόνη τη λειτουργία της τηλεδιοίκησης το επίπεδο ασφαλείας προσεγγίζει το μέγιστο ενώ η λειτουργία του ETCS θα απέκλειε την περίπτωση μετωπικής ή οπισθομετωπικής σύγκρουσης των τρένων (σ. 92 πορίσματος). Άλλωστε στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν με βεβαιότητα και όλα τα πορίσματα των πραγματογνωμόνων που όρισε ο Εφέτης Ανακριτής και οι οικογένειες των θυμάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως, κατά την ημέρα του εγκλήματος του Τεμπών στη χώρα μας όχι μόνο δεν υπήρχε Τηλεδιοίκηση και δεν λειτουργούσε κανένα από τα παραπάνω σύγχρονα συστήματα ασφαλείας (ETCS – GSM-R) αλλά ήταν εκτός λειτουργίας ακόμα και οι φωτεινοί σηματοδότες!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την έγκαιρη εγκατάσταση και λειτουργία των πιο πάνω σύγχρονων τεχνολογικών επιτευγμάτων που θα μεγιστοποιούσαν την ασφάλεια των συγκοινωνιών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιπροσθέτως, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών επέδρασε και η μη λειτουργία του τοπικού Κέντρου Ελέγχου Λάρισας το οποίο ήταν εγκατεστημένο στη θέση Ζάχαρη και είχε την δυνατότητα να επιβλέπει την κυκλοφορία των συρμών σε τοπικό επίπεδο. Το εν λόγω κέντρο, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί το 2004 και καταστράφηκε από πυρκαγιά το 2019 ουδέποτε επισκευάστηκε, με αποτέλεσμα την ημέρα του δυστυχήματος να λείπει ένα ακόμα ανθρώπινο μάτι που θα μπορούσε πιθανά να διαγνώσει το λάθος του Σταθμάρχη. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως ακόμη και πριν από την πυρκαγιά του 2019 το εν λόγω Κέντρο ουδέποτε λειτούργησε αξιόπιστα, καθόσον όπως προκύπτει από σωρεία εγγράφων και μαρτυριών εργαζομένων εμφάνιζε συνεχώς προβλήματα. Επίσης πρέπει να επισημανθεί πως το Κέντρο Τηλεδιοίκησης στην Λάρισα δεν καλύπτει φυσικά την ανάγκη που υπάρχει για ένα ενιαίο κέντρο τηλεδιοίκησης που θα καλύπτει το σύνολο του σιδηροδρομικού δικτύου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο σταθμαρχείο Λάρισας υπήρχε τοπικός πίνακας χειρισμού για ενέργειες και δυνατότητα παρεμβάσεων εντός ορίων του σταθμού και του οποίου δεν έκανε χρήση ο σταθμάρχης. Η κυβέρνηση ήδη από την ημέρα του δυστυχήματος – εγκλήματος αλλά ακόμη και ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής, προσπάθησε σκόπιμα και συνειδητά να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό παρουσιάζοντας τον τοπικό πίνακα χειρισμού που υπήρχε στο σταθμαρχείο Λάρισας ως σύγχρονη υπηρεσία Τηλεδιοίκησης γεγονός που αποτελεί ψέμα και εμπαιγμό.Γ2. Μείωση προσωπικού – υποβάθμιση εκπαίδευσης – υποχρηματοδότηση</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε αντίθεση με αυτό που θα επέβαλε η ανυπαρξία των σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας, με ευθύνη και γνώση των αρμόδιων Υπουργών και των αντίστοιχων κυβερνήσεων, ατόνησαν παράλληλα και οι αναγκαίες εκείνες ασφαλιστικές δικλείδες που θα μπορούσαν στοιχειωδώς να παρέχουν κάποια προστασία στις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συγκεκριμένα παρά το γεγονός ότι η ασφάλεια της κυκλοφορίας των σιδηροδρόμων στηριζόταν αποκλειστικά και μόνον στην τήρηση του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας, δηλαδή επί της ουσίας στον ανθρώπινο παράγοντα, όχι μόνο δεν ελήφθησαν μέτρα για την ενίσχυση και εκπαίδευση του προσωπικού αλλά αντιθέτως ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε δραματικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σημείο τομής αποτέλεσε ο νόμος 3891/2010 (Ρέππα), επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όπου υποχρεώθηκαν σε μετάταξη 2351 έμπειροι εργαζόμενοι με αποτέλεσμα τελικά ο όμιλος ΟΣΕ από 5.151 εργαζόμενους να καταλήξει σε 2800. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ρέππας στην εξεταστική επιτροπή ανέφερε ότι η κρατική ενίσχυση του ΟΣΕ το 2010 ήταν 104 εκατ. τον χρόνο και το 2016 έπεσε στα 45 εκατ. ευρώ, ανοίγοντας τον δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και τις εργολαβίες, περιγράφοντας ένα μεγάλο σύστημα «διαφθοράς και κακοδιοίκησης», που σύμφωνα με τον ίδιο οδήγησε στο να έχει ο ΟΣΕ 10,7 δισ. χρέος το 2010, χωρίς φυσικά να αναφέρεται το πως «αξιοποιήθηκε» – χρησιμοποιήθηκε ο ΟΣΕ από το κράτος για να υπογράφει δανειακές συμβάσεις (για τους Ολυμπιακούς Αγώνες κοκ) φτάνοντας το χρέος σε αυτά τα ύψη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αξίζει να σημειωθεί πως καμία από τις μετέπειτα κυβερνήσεις δεν επεδίωξε να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση με τον διορισμό μόνιμου προσωπικού, παρά αρκούνταν σε κατά καιρούς μπαλώματα με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μπλοκάκια και μάλιστα πολύ λιγότερων από τα τεράστια κενά που είχαν εντωμεταξύ δημιουργηθεί λόγω των συνταξιοδοτήσεων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την περίοδο του εγκλήματος των Τεμπών, σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων οι αναγκαίες θέσεις εργασίας για τον ΟΣΕ θα έπρεπε να είναι 2.800 άτομα. Ωστόσο οι οργανικές θέσεις του ΟΣΕ ήταν 2.098 και τελικώς εργάζονταν στον ΟΣΕ μόλις 1.000 άτομα περίπου (755 μόνιμοι και 230 συμβασιούχοι). Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η κατάθεση του μάρτυρα Τσιαμαντή Βασιλείου (Προέδρου της ΡΑΣ την περίοδο 2011-2016), που επισημαίνει ότι ήδη «ουσιαστικά διαφαινόταν από το 2016 – 2017 – 2018 ότι ήταν κρίσιμα χρόνια που θα «χτύπαγε κόκκινο» όλη αυτή η διαδικασία διαχείρισης του σιδηροδρομικού δικτύου».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεδομένης της απουσίας σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας είναι προφανές πως η μείωση του προσωπικού συνέβαλε καθοριστικά στην αποδυνάμωση της ίδιας της ασφάλειας των σιδηροδρόμων όπως θα αναφέρουμε παρακάτω.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ως απόρροια της έλλειψης προσωπικού η βραδινή βάρδια στο σταθμαρχείο Λάρισας ήταν στελεχωμένη από ένα (!) μόλις άτομο σε αντίθεση μάλιστα με την πρωινή και την απογευματινή που αποτελούνταν από 2 εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα που χρησιμοποίησε στην κατάθεση του ο τέως πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, ότι στο σταθμό της Λάρισας υπήρχαν 14 βάρδιες με 11 άτομα προσωπικό, τονίζοντας τα προβλήματα που δημιούργησε η υποστελέχωση στις ειδικότητες αλλά και στην ασφάλεια, η οποία οδήγησε σε ορισμένες περιπτώσεις και σε κλείσιμο σταθμών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μάλιστα αυτού του είδους οι «εκπτώσεις» στην ασφάλεια οδήγησαν σταδιακά και στην υποβάθμιση της εκπαίδευσης και της πρακτικής άσκησης, με την πιο κραυγαλέα έκφρασή της την ανάληψη καθηκόντων σταθμάρχη στο σταθμό της Λάρισας μόλις 6 μήνες μετά την έναρξη της εκπαίδευσής του. Την ίδια στιγμή που στην κατάθεσή του ο πρώην Πρόεδρος της ΡΑΣ, περιέγραψε τον τρόπο εκπαίδευσης στο παρελθόν ως «ολόκληρη διαδικασία που μπορεί να διαρκούσε 5-10 χρόνια μέχρι να φτάσει κάποιος να αναλάβει ως σταθμάρχης σε έναν κεντρικό σταθμό, όπως της Λάρισας, ξεκινώντας ως βοηθός σε μικρότερους σταθμούς και στη συνέχεια σε μεγαλύτερους».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι ελλείψεις εργαζομένων, όπως ήταν αναμενόμενο, οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες για ανθρώπινα λάθη. Είναι χαρακτηριστικό πως με βάση τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του ΟΣΕ η εργασία του προσωπικού επί 10 συνεχόμενες ημέρες σε νυκτερινή βάρδια θεωρείται νόμιμη. Ταυτόχρονα, λόγω και της υποστελέχωσης, το προσωπικό λειτουργούσε για μεγάλα διαστήματα χωρίς άδειες, ρεπό, ανάπαυση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εξίσου επιβαρυντική για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων αποτέλεσε η κατάργηση του Προϊσταμένου της Αμαξοστοιχίας από 1-1-2020 με βάση τον νέο Γενικό Κανονισμό Κυκλοφορίας ο οποίος συνεπικουρούσε τον μηχανοδηγό και παρακολουθούσε την επικοινωνία με τα Σταθμαρχεία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παράλληλα το 2020 επί κυβέρνησης ΝΔ καταργήθηκε το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας στην οδό Καρόλου, δηλαδή το Κέντρο στο οποίο συμμετείχαν ενιαία στελέχη του ΟΣΕ και της Hellenic Train, εξασφαλίζοντας έτσι πιο άμεση διασύνδεση και συντονισμό, και το οποίο θα μπορούσε πιθανά να διαγνώσει την μετωπική πορεία σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών. Στην θέση του λειτουργούσαν δύο ξεχωριστά κέντρα, το ένα στην Καρόλου του ΟΣΕ και το άλλο στην έδρα της Hellenic Train.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η μείωση του προσωπικού αποδυνάμωσε και μια σειρά άλλες ειδικότητες και τομείς που ήταν απαραίτητες για την ασφάλεια των συγκοινωνιών, όπως η συντήρηση των γραμμών, η φύλαξη των διαβάσεων, η συντήρηση των αμαξοστοιχιών κ.α.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε συνδυασμό μάλιστα με τη δραματική μείωση της χρηματοδότησης δεν ήταν δυνατή η ολοκληρωμένη συντήρηση του δικτύου και υποδομών, με αποτέλεσμα ακόμα και τα όποια έργα γίνονταν, γρήγορα να απαξιώνονται, διαμορφώνοντας μια πολύ κακή και επισφαλή κατάσταση συνολικά στο δίκτυο. Ο ίδιος ο νυν Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ, Παναγιώτης Τερεζάκης, επιβεβαίωσε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση καταθέτοντας ότι η επαρκής συντήρηση του δικτύου χρειαζόταν 15-20 εκατ. ευρώ το χρόνο, τα οποία έλειπαν και δεν καλύπτονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Βέβαια, διευθυντικά στελέχη στην εξεταστική επιτροπή είχαν δηλώσει ότι αρχικά ζητούσαν 50 εκατομμύρια από την κυβέρνηση ως απαραίτητα για τις ανάγκες συντήρησης του σιδηροδρομικού δικτύου, με την κυβέρνηση να συμφωνεί στα 25 εκατομμύρια, μη δίνοντας τελικά ούτε αυτά. Έτσι, η επισκευή και συντήρηση του δικτύου γινόταν πρόχειρα και μη ολοκληρωμένα, ενώ, στην πραγματικότητα ούτε καν τα 50 εκατομμύρια δεν επαρκούν για τη σωστή συντήρηση όχι μόνο των ραγών και του τροχαίου υλικού αλλά όλων των συστημάτων που απαιτούν οι σιδηροδρομικές μεταφορές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την ίδια στιγμή η HELLENIC TRAIN παρά την κακή κατάσταση, τις ελλείψεις και τα κενά στα συστήματα ασφαλείας του σιδηροδρομικού δικτύου, πίεζε για αύξηση της ταχύτητας της κυκλοφορίας και ενώ μάλιστα η ίδια δεν είχε φροντίσει να φέρει σύγχρονα τρένα στο ελληνικό δίκτυο, να εγκαταστήσει το σύστημα GSM – R σε όλους τους συρμούς της και τα βαγόνια της δεν πληρούσαν τα επικαιροποιημένα πρότυπα πυρασφάλειας. Χαρακτηριστικά επιβεβαιώνεται η υπονόμευση της ασφάλειας στο βωμό του κόστους, από τον μάρτυρα Τσιαμαντή που κατέθεσε ότι «αν ήθελε κάποιος να είναι απαιτητικός», θα έπρεπε να αντικαταστήσει σχεδόν το 95% του τροχαίου υλικού που η HELLENIC TRAIN νοικιάζει από τη ΓΑΙΑΟΣΕ, το οποίο είναι παλιό και διέπεται από προδιαγραφές παρελθόντων ετών, όμως αυτό αποκλείεται λόγω κόστους. Βεβαίως, πρέπει να σημειωθεί πώς η κυκλοφορία αυτών των χαρακτηριστικής παλαιότητας αμαξοστοιχιών, χωρίς την τήρηση των σύγχρονων προδιαγραφών πυρασφάλειας, γίνεται εν γνώσει και με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, επιβεβαιώνοντας ότι το ενδιαφέρον της ΕΕ περιορίζεται στη διαλειτουργικότητα και όχι στην ασφάλεια του δικτύου και των επιβατών.Γ.3 Προβληματικός διαχωρισμός οργανισμού ΟΣΕ – Ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ εταιρειών – Κατάτμηση συμβάσεων για τα συστήματα ασφάλειας, πεδίο επιχειρηματικού ανταγωνισμού</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και με την σύμφωνη γνώμη όλων των κυβερνήσεων οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες απελευθερώθηκαν και ο ΟΣΕ έσπασε σε κομμάτια με απώτερο σκοπό να αποτελέσει ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ειδικότερα ο ΟΣΕ διασπάστηκε σε ΟΣΕ Α.Ε., ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε., ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε. και ΕΕΣΣΤΥΕ Α.Ε. (εργοστάσια και μηχανοστάσια). Η ΕΕΣΣΤΥΕ εξαγοράστηκε και απορροφήθηκε από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όταν η τελευταία ιδιωτικοποιήθηκε και πριν μετονομαστεί σε HELLENIC TRAIN.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι χαρακτηριστικό πως η συντήρηση και διαχείριση του δικτύου υποδομής, δηλαδή το μη κερδοφόρο κομμάτι -με βάση την υπάρχουσα κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου- παρέμεινε στα χέρια του αστικού κράτους ενώ αντιθέτως το κομμάτι της μεταφοράς κυριολεκτικά ξεπουλήθηκε έναντι τιμήματος 45εκ ευρώ. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή προβλεπόταν και αντίτιμο “επιδοτήσεων για τις άγονες γραμμές” ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ, επιστρέφοντας τελικά στον αγοραστή και με το παραπάνω τα όσα κατέβαλε για την αγορά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προκειμένου να διασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα των εμπορευματικών κυρίως μεταφορών της Ε.Ε. αποφασίστηκε η εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας στους ευρωπαϊκούς σιδηροδρόμους με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030… Με βάση τις ίδιες τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. η εγκατάσταση αυτών των συστημάτων δεν αφορά το σύνολο του ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου αλλά τους κύριους άξονες και ειδικά για την χώρα μας τον άξονα Ειδομένη – Θεσσαλονίκη – Αθήνα – Πάτρα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η διαδικασία εκτέλεσης αυτών των προαπαιτούμενων έργων στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο τα οποία επιβλέπονταν και συγχρηματοδοτούνταν από την Ε.Ε. είχε ως εξής:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο ΟΣΕ αποφάσιζε για την εκτέλεση των έργων και έδινε εντολή στην ΕΡΓΟΣΕ να προχωρήσει στην δημοπράτηση και υλοποίησή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΡΓΟΣΕ συστάθηκε με απαίτηση της Κομισιόν, παρέμβαιναν απευθείας σε αυτή οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί και ήταν αυτή που διενεργούσε τους διαγωνισμούς και τα έργα ανατίθεντο σε συγκεκριμένες μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες και ειδικότερα τη SIEMENS, την ALSTOM – ΤΟΜΗ (συμφερόντων ΑΚΤΩΡ) και την BOMBARDIER. Αφού ολοκληρώνονταν τα έργα παραδίδονταν από την ΕΡΓΟΣΕ στον ΟΣΕ και πιστοποιούνταν από την ΡΑΣ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ΕΡΓΟΣΕ αποτέλεσε προνομιακό πεδίο για να ασκούν δικαιοδοσία και οι διάφοροι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί, οι οποίοι σχετίζονται με τις χρηματοδοτήσεις έργων, υποδομών και προμηθειών ενώ υπήρχαν και καταγγελίες ότι στελέχη της λειτουργούσαν άτυπα ως εκπρόσωποι επιχειρηματικών ομίλων με ανταγωνιστικά συμφέροντα. Έτσι, ο ΟΣΕ παρά το γεγονός ότι ήταν ο κύριος του έργου, δεν μπορούσε να ελέγξει ούτε τις τεχνικές προδιαγραφές που καθόρισε η ΕΡΓΟΣΕ, ούτε την πορεία εκτέλεσης του έργου, ενώ οι σχέσεις μεταξύ των δύο εταιρειών περιγράφηκαν με πολύ μελανά χρώματα από σειρά μαρτύρων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι κύριες συμβάσεις που δρομολογήθηκαν και σχετίζονται με την ασφάλεια των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών που παρήγγειλε ο ΟΣΕ και σύναψε η ΕΡΓΟΣΕ είναι οι εξής:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύμβαση 10012/2006 για την προμήθεια συστημάτων GSM-R με οικονομικό αντικείμενο 57.228.780€. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 2 έτη (26/9/2006 – 26/9/2008). Ωστόσο δόθηκαν 4 παρατάσεις και τελικώς το μεγαλύτερο μέρος του έργου παραδόθηκε στις 11/6/2018, 12/2/2020 και 10/2/2021. Ωστόσο ακόμη και σήμερα το σύστημα GSM-R δεν λειτουργεί σε όλους τους συρμούς της Hellenic Train καθώς δεν έχει πιστοποιηθεί από την ΡΑΣ. Στις 05.07.2022 εγκρίθηκε από την ΡΑΣ η λειτουργία στους σταθμούς, ενώ μέχρι και τον Ιούλιο του 2023 η ΡΑΣ δεν είχε εγκρίνει την λειτουργία του στους συρμούς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύμβαση 10004/2007 για την προμήθεια συστήματος ETCS στους συρμούς με οικονομικό αντικείμενο 25.026.200 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 2 έτη (30/5/2007 – 30/3/2009). Δόθηκαν 3 παρατάσεις και το έργο παραδόθηκε μετά από 10 έτη. Σύμφωνα δε με την έκθεση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων όταν η ΓΑΙΑΟΣΕ παρέλαβε ήδη από το 2018 το σύστημα ETSC (συρμών), το έκρινε μη λειτουργικό και από τότε δήλωσε ότι απαιτείται νέα σύμβαση η οποία δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Φυσικά το σύστημα εξακολουθεί να μην είναι σε λειτουργία λόγω φθορών, προβλημάτων διαλειτουργικότητας κ.α.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύμβαση 10005/2007 για την προμήθεια συστήματος ETCS στις γραμμές με οικονομικό αντικείμενο 17.171.261 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια του έργου ήταν 30 μήνες (5/9/2007 – 5/3/2010). Το έργο πήρες 6 παρατάσεις και τελικώς παραδόθηκε στις 2/8/2019, 16/11/2021 και 13/12/2021. Σε κάποια τμήματα της γραμμής εγκρίθηκε από την ΡΑΣ η λειτουργία του ETSC στις 26.06.2023.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ησύμβαση 635/2013 για εργασίες αναβάθμισης του δικτύου, ολοκλήρωσης της υποδομής σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης για το τμήμα Τιθορέα – Δομοκός, με οικονομικό αντικείμενο 374.242.810,48 ευρώ! Η συμφωνημένη διάρκεια ήταν 32 μήνες (18/12/2013 – 18/8/2016) αλλά τελικώς δόθηκαν 14 παρατάσεις με τελευταία παράταση τις 30-6-2023.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΗΣύμβαση 717/2014 για την Ανάταξη και Αναβάθμιση του συστήματος τηλεδιοίκησης με οικονομικό αντικείμενο 41.297.174,41 ευρώ. Η συμφωνημένη διάρκεια της ήταν 24 μήνες (26/9/2014 – 26/9/2016). Για την εν λόγω σύμβαση δόθηκαν 11 παρατάσεις. Τελικώς η ολοκλήρωση της ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο του 2023 και μάλιστα με πολλούς αστερίσκους λόγω των φυσικών καταστροφών που μεσολάβησαν από τις πλημμύρες στην Θεσσαλία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ταυτόχρονα ήδη επί υπουργίας Σπίρτζη είχαν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για υπογραφή συμπληρωματικής σύμβασης, η οποία τελικά υπογράφηκε επί υπουργίας Καραμανλή το 2022. Στο σημείο αυτό, δε στεκόμαστε αναλυτικά στη συμπληρωματική σύμβαση της σύμβασης 717/2014. Στο παράρτημα που ακολουθεί επισημαίνουμε βασικά ζητήματα για τον έλεγχο της από το Ελεγκτικό Συνέδριο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επί της ουσίας κανένα από τα παραπάνω συστήματα ασφαλείας που είχαν δρομολογηθεί με τις παραπάνω συμβάσεις δεν ήταν σε λειτουργία την ημέρα του δυστυχήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τα έργα κατατμήθηκαν προκειμένου να μπορέσουν όλοι οι επιχειρηματικοί κολοσσοί να πάρουν μερίδιο από την πίτα. Το γεγονός αυτό άλλωστε αποδέχεται ακόμη και η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που σχηματίστηκε με εντολή της κυβέρνησης της ΝΔ για την διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος των Τεμπών. Στη σ. 205 του Πορίσματος αναφέρει η Επιτροπή χαρακτηριστικά: «Τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ διάφορων εργολάβων, κατασκευαστών, προμηθευτών (συνήθως αλλοδαπών). Οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα χιλιομέτρων έως το επόμενο (επίσης κάποιων χιλιομέτρων), με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός υποτίθεται ενιαίου κατά τ’ άλλα έργου. Για να ικανοποιηθούν μάλιστα οι προμηθευτές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η κατάτμηση των έργων κατάντησε συνήθης πρακτική…». Ταυτόχρονα, δεν υπήρχε καμία μέριμνα για τη συντήρηση του δικτύου, με αποτέλεσμα τη γρήγορη απαξίωσή του σε βαθμό που να απαιτείται πλήρης αντικατάσταση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η βασική αιτία για τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση των παραπάνω συμβάσεων ήταν κατά βάση η κατάτμησή τους, καθόσον προέκυπταν συνεχώς προβλήματα ασυμβατότητας μεταξύ των συστημάτων λόγω της διαφορετικής τεχνολογίας που χρησιμοποιούσαν οι εργολήπτριες εταιρίες. Τέτοια ζητήματα φυσικά αξιοποιούνταν πολλές φορές σκόπιμα από τις εταιρίες ως μοχλός πίεσης για να λάβουν ακόμα μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα. Επιπρόσθετο ρόλο στην καθυστέρηση έπαιξαν: Η μη φύλαξη του υλικού λόγω έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα τον βανδαλισμό του. Η καταστροφή του υλικού λόγω της χρόνιας αχρησίας του και η απόσυρση ανταλλακτικών δεδομένης πλέον της παλαιότητάς τους. Επίσης, δεδομένης της υποστελέχωσης του ΟΣΕ δεν μπορούσε να διασφαλιστεί ευχερώς η εκτέλεση εργασιών με την παράλληλη λειτουργία του δικτύου δεδομένων και των πιέσεων της HELLINC TRAIN για τη μη διακοπή της κυκλοφορίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όπως προκύπτει από το ιστορικό όλων των επίμαχων συμβάσεων, οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση της 717/2014, η οποία ακουμπά τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ δεν ήταν η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των κολοσσών για το μοίρασμα της τεράστιας αυτής «πίτας» ήταν ο κύριος λόγος που 20 χρόνια μετά τις εξαγγελίες των απαραίτητων έργων ο ελληνικός σιδηρόδρομος παραμένει μέχρι και σήμερα δίχως σύγχρονα συστήματα ασφαλείας.Γ4. Ελλιπής εποπτικός ρόλος της ΡΑΣ στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τέλος, κοινή διαπίστωση από πληθώρα μαρτύρων ήταν η αδυναμία ουσιαστικής άσκησης εποπτείας για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων από την κατά τα άλλα αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων. Με δεδομένο ότι μιλάμε για μια Αρχή που ιδρύθηκε το 2010 ως ρυθμιστική της απελευθερωμένης αγοράς, ωστόσο παρότι από το 2013 της ανατέθηκαν οι αρμοδιότητες της Εθνικής Αρχής Ασφάλειας Σιδηροδρόμων, παρέμεινε στην παντελώς ανεπαρκή για το ρόλο της αυτό αρχική στελέχωση. Έτσι, το ελεγκτικό της έργο ήταν τουλάχιστον ελλιπές – αν όχι διακοσμητικό – όταν για την πιστοποίηση της ασφάλειας του δικτύου διαχειριστή της υποδομής (ΟΣΕ), περιορίζεται ως επί το πλείστον, στις διαβεβαιώσεις του ίδιου του διαχειριστή της υποδομής (ΟΣΕ), δηλαδή του ελεγχόμενου και όχι σε άμεσο και τακτικό έλεγχο. Όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε η ίδια η Πρόεδρος της ΡΑΣ Ι. Τσιαπαρίκου αν έρθει σε γνώση της Αρχής είτε από συμβάν, είτε από τον Τύπο, κάποιο πρόβλημα ασφαλείας, αμέσως ειδοποιείται ο ΟΣΕ και καλείται από την ΡΑΣ να της γνωστοποιήσει ποια μέτρα θα πάρει!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι ακόμα και το κραυγαλέο έλλειμμα για παράδειγμα στην εκπαίδευση των σταθμαρχών διαπιστώθηκε μόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, οπότε και συγκροτήθηκε η Ολομέλεια της ΡΑΣ για αυτεπάγγελτο έλεγχο των παραβιάσεων ασφαλείας που καταγράφηκαν στην υπ’ αριθμ. 24/16-03-2023 απόφασή της, υποχρεώνοντας τον ΟΣΕ να παύσει να απασχολεί σε θέσεις κρίσιμων καθηκόντων ασφαλείας όσους είχαν περάσει το εν λόγω πρόγραμμα εκπαίδευσης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το έγκλημα στα Τέμπη με τραγικό τρόπο αποκάλυψε τις ευθύνες και των δήθεν ανεξάρτητων αρχών. Είναι σχεδόν πανομοιότυπες οι εκθέσεις της Ρυθμιστικής Αρχής για το Σιδηρόδρομο, ένα συνεχές copypaste με την ανθρώπινη ζωή να μένει απροστάτευτη….αλλά ελεγχόμενη. Σε απανωτές εκθέσεις το 2017, το 2018, το 2019 επισημαίνονται οι ίδιες ελλείψεις, τα μεγάλα προβλήματα στο σιδηρόδρομο με την Τραγωδία στα Τέμπη να τα επιβεβαιώνει ένα προς ένα. Και κάτι ακόμα: ότι για αυτά έγινε κρατικός έλεγχος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι έλεγχος όμως; Αφού οι εποπτικοί έλεγχοι που ασκούνται κάθε χρόνο από τη ΡΑΣ είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ έχει την ευθύνη εποπτείας για το σύνολο των σιδηροδρομικών μεταφορών μεταξύ αυτών και των μεταφορών επικίνδυνων εμπορευμάτων δηλαδή τοξικών εύφλεκτων εκρηκτικών και λοιπά υλικών με κίνδυνο ατυχήματος μεγάλης έκτασης. Το εγκληματικό όμως είναι ότι με βάση σχετική ευρωπαϊκή οδηγία την ευθύνη τήρησης των διαδικασιών και μέτρων ασφαλείας την έχουν οι ίδιες οι εταιρείες, έτσι η Hellenic Train, δηλαδή ο ελεγχόμενος, είναι ταυτόχρονα και ο ελεγκτής. Έτσι, με αυτά τα δεδομένα της απουσίας ουσιαστικού ελέγχου έδωσαν και ανανέωσαν πιστοποιητικά ασφαλείας που είναι υποχρεωτικά από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία για να έχει άδεια λειτουργίας η εκάστοτε εταιρεία. Π.χ πιστοποιητικό ασφαλείας της TRAINOSE είχε δοθεί το 2017 επί ΣΥΡΙΖΑ και ανανεώθηκε από τη ΝΔ το 2023 λίγο πριν το ατύχημα στα Τέμπη. Στον ΟΣΕ είχε δοθεί το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ και ανανεώθηκε το 2021 επί ΝΔ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ΡΑΣ έχει εγκρίνει την επικαιροποίηση του Πιστοποιητικού Ασφαλείας στον ΟΣΕ ως Διαχειριστή υποδομής του δικτύου την 21.06.22, με ισχύ μέχρι τις 03.10.2026.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός ERA επικαιροποίησε στις 06.02.23 το Ενιαίο Πιστοποιητικό Ασφαλείας στην HellenicTrain για την μεταφορά επιβατών, εξαιρούμενων των υπηρεσιών υψηλής ταχύτητας (δηλαδή πάνω από 160χιλ/ώρα) αλλά και την μεταφορά φορτίου, συμπεριλαμβανόμενων υπηρεσιών επικίνδυνων εμπορευμάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επίσης από την ΡΑΣ έχει πιστοποιηθεί ως Φορέας Υπεύθυνος στη Συντήρηση (ΥΣΦ) για κάθε όχημα που κυκλοφορεί στο δίκτυο την ίδια την HellenicTrain, δηλαδή η εταιρεία που χρησιμοποιεί τους συρμούς πιστοποιεί τον ίδιο της τον εαυτό ότι έχει κάνει την απαραίτητη συντήρηση στους συρμούς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιβεβαιώνεται η κριτική που διαχρονικά ασκεί το ΚΚΕ για τον αντιδραστικό ρόλο των ανεξάρτητων αρχών, όπως είχε κάνει λίγους μήνες πιο πριν με αφορμή την εξεταστική για τις υποκλοπές, τονίζοντας τη σημασία που έχουν στο να ξεπλένουν τον πραγματικό ένοχο, να νομιμοποιούν τη μεγαλύτερη θωράκιση του αντιδραστικού νομοθετικού – θεσμικού πλαισίου, να αναστυλώνουν το προφίλ των δήθεν ασφαλιστικών δικλείδων που μπορεί να ελέγξουν την εκτελεστική εξουσία κοκ, ενώ στην πραγματικότητα από τη φύση τους υπερασπίζονται τη δικτατορία του κεφαλαίου, τη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας, το κέρδος ως μοχλό κίνησής της.</div><div style="text-align: justify;">Δ. Πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών και την κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://i0.wp.com/www.902.gr/sites/default/files/styles/902-grid-8/public/MediaV2/20230301/sygkrousi_trenon_tempi-04.jpg?resize=710%2C399&ssl=1" width="400" /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι προφανές ότι την πρώτη και βασική πολιτική ευθύνη για το συγκεκριμένο έγκλημα φέρει ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Και αυτή η ευθύνη δεν παραγράφεται όσο ευνοϊκά και αν διαμορφώσουν το θεσμικό πλαίσιο. Κανέναν δεν πείθουν φυσικά τα μεγάλα λόγια περί “ανάληψης της πολιτικής ευθύνης”. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ευθύνεται ως ο επικεφαλής της κυβέρνησης στη θητεία της οποίας συνέβη το τραγικό έγκλημα. Ευθύνεται γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, παραλαμβάνοντας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τις προηγούμενες, πρωτοστάτησε στην εφαρμογή με μεγαλύτερη ταχύτητα της απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών. Ευθύνεται γιατί παραπέμπει την ολοκλήρωση των στοιχειωδών έργων στο σιδηροδρομικό δίκτυο σε βάθος…εικοσαετίας. Ευθύνεται γιατί τα έργα αυτά θα χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης μόνο στο βαθμό που εξυπηρετούν τους βασικούς στόχους του κεφαλαίου, όπως η ταχύτερη μεταφορά εμπορευμάτων και ο πολλαπλασιασμός των δρομολογίων, η διασύνδεση και διαλειτουργικότητα σε αυτή την κατεύθυνση με το ευρωπαϊκό δίκτυο. Δηλαδή τα χρήματα θα συνεχίσουν να δίνονται με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία, μακριά από τις ανάγκες του λαού για σύγχρονες, ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύγκρουση των δυο τρένων την 28η Φλεβάρη 2023 δεν ήταν αναπόφευκτη, όπως επιδιώκουν να πείσουν τα κυβερνητικά επιτελεία ένα χρόνο μετά το έγκλημα. Αυτό υπηρετούν και οι προκλητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη ένα χρόνο μετά το έγκλημα, ότι στις 28 Φλεβάρη “συγκρούστηκαν ανθρώπινα λάθη με χρόνια παθογένειες της δημόσιας διοίκησης που όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν το πιο προβληματικό κομμάτι των ελληνικών δημόσιων οργανισμών”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως, όπως έχει ήδη καταδειχθεί, η σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί εάν ήταν σε πλήρη λειτουργία τα σύγχρονα συστήματα ασφάλειας, Τηλεδιοίκησης, ETCS και GSM-R. Παρά τα ανθρώπινα λάθη που έγιναν με την παραβίαση του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας εάν λειτουργούσε έστω το σύστημα αυτόματης πέδησης των συρμών (ETCS) τα τρένα θα ακινητοποιούνταν αυτόματα και έγκαιρα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί και παρά την απουσία των ανωτέρω συστημάτων ασφαλείας εάν υπήρχε το αναγκαίο και σωστά εκπαιδευμένο με βάση το οργανόγραμμα λειτουργίας προσωπικό. Όμως όλες οι κυβερνήσεις, οι αρμόδιοι φορείς (ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΡΑΣ) και η Hellenic Train (παρόλη την αυτονόητη υποχρέωσή της να συντηρεί ολοκληρωμένα το τροχαίο υλικό που διαθέτει στην κυκλοφορία για να γίνονται με αξιόπιστο και ασφαλή τρόπο τα δρομολόγια) έχουν φροντίσει, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και επικαλούμενες τις “αντοχές της οικονομίας”, να αποψιλώσουν το ανθρώπινο δυναμικό και τις υποδομές που είναι αναγκαία για την ασφάλεια των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– “κάνοντας περικοπές” τόσο στην πρόσληψη όσο και στην κατάλληλη εκπαίδευση προσωπικού (σταθμαρχών, μηχανοδηγών, κλειδούχων κλπ),</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– καταργώντας τις διπλές νυχτερινές βάρδιες, τη λειτουργία ΚΕΚ Λάρισας, τη Λειτουργία Κέντρου Διαχείρισης Κυκλοφορίας στην Καρόλου, την ύπαρξη Προϊσταμένου στις αμαξοστοιχίες,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– διατηρώντας τα παλιάς τεχνολογίας τρένα αντί αυτά να αντικατασταθούν με σύγχρονα τρένα που να πληρούν τα πρωτόκολλα ασφαλείας και τις προδιαγραφές πυρασφάλειας κ.α.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι προφανές ότι την κύρια πολιτική ευθύνη για αυτήν την κατάσταση στον ελληνικό σιδηρόδρομο και τα τεράστια κενά και ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας φέρει ακέραια το αστικό κράτος και όλες οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ): όλοι μαζί προώθησαν από την περίοδο ακόμα που ήταν πλήρως κρατική ιδιοκτησία οι σιδηροδρομικές μεταφορές την κατεύθυνση διάσπασης και τεμαχισμού του ΟΣΕ, την αποψίλωση του έμπειρου και εξειδικευμένου προσωπικού και την υποστελέχωση, ενώ στη συνέχεια προώθησαν την ιδιωτικοποίηση του κερδοφόρου τμήματος των μεταφορών. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά, ότι τόσο με αμιγώς κρατική ιδιοκτησία όσο και μέσα από την προώθηση της “απελευθέρωσης”, οι σιδηροδρομικές συγκοινωνίες αντιμετωπίζονται ως πεδίο κερδοφορίας και ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, ενώ η πραγματική ασφάλεια δρομολογίων και επιβατών ως κόστος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άλλωστε, η απελευθέρωση των μεταφορών είναι στρατηγική επιλογή της ΕΕ για να βρίσκουν διέξοδο τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Οι παραπάνω επιλογές επομένως, είναι συνυφασμένες με την πολιτική της Ε.Ε. για την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, της πολιτικής δηλαδή που στην προμετωπίδα της έχει το κέρδος για το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων και των επιβατών και οδήγησε στην διάσπαση, το κομμάτιασμα και την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ. Γι’ αυτό και οι πρόσφατες κινήσεις της ευρωπαϊκής εισαγγελίας για άσκηση ποινικών διώξεων σχετικά με την διαχείριση των κονδυλίων δεν μπορούν να αναιρέσουν το γεγονός ότι η Ε.Ε. συγχρηματοδοτούσε και ενέκρινε όλα αυτά τα χρόνια τις συμβάσεις της ΕΡΓΟΣΕ που όψιμα χαρακτηρίστηκαν ως «αμαρτωλές».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η «αγωνία» της Ε.Ε. και οι σχετικές κατευθύνσεις για την τοποθέτηση σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας και τη διαλειτουργικότητα εκ προοιμίου περιορίζεται στους βασικούς άξονες και όχι σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο κάθε χώρας με απώτερο στόχο την αύξηση του όγκου της εμπορευματικής κυκλοφορίας και μάλιστα από το 2030 και έπειτα (!). Εξ΄ άλλου με την σφραγίδα της Ε.Ε. επιτρέπεται να κυκλοφορούν τρένα με διαφορετικές προδιαγραφές ασφαλείας ανάλογα με το έτος κυκλοφορίας τους όπως δηλαδή συνέβη και στο έγκλημα των Τεμπών: η Ε.Ε. είχε χορηγήσει πιστοποιητικό ασφαλείας στην Hellenic Train (EU102 0220295 και EU102 0230024) παρότι τα τρένα της δεν πληρούσαν τις σύγχρονες προδιαγραφές πυρασφάλειας αλλά εκείνες του έτους που κατασκευάστηκαν</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι πολιτικές ευθύνες οδηγούν και σε συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι δεδομένες πολιτικές ευθύνες επισύρουν συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες, ιδιαίτερα για τους αρμόδιους υπουργούς και άλλα κυβερνητικά στελέχη την τελευταία τουλάχιστον 15ετία, που αναδείχτηκαν και μέσα από την εξεταστική επιτροπή, παρά το ευνοϊκό ποινικό πλαίσιο. Το πλαίσιο δηλαδή της ειδικής ποινικής μεταχείρισης των μελών της εκάστοτε κυβέρνησης που επιφυλάσσει το Σύνταγμα και φυλάττουν ως κόρη οφθαλμού όλα τα κόμματα. Μόνο το ΚΚΕ σταθερά σε κάθε συνταγματική αναθεώρηση απαιτεί την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και τους εκτελεστικούς νόμους (νόμος περί ευθύνης υπουργών).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι δεδομένο ότι το έγκλημα στα Τέμπη έχει συγκεκριμένους υπαίτιους, και αυτοί δεν μπορούν να περιοριστούν ούτε μόνο στον Υπουργό της κυβέρνησης της ΝΔ Κ. Καραμανλή, που έχει βαρύτατες ευθύνες όπως και άλλα κυβερνητικά στελέχη, ούτε να επεκταθεί μόνο στον αρμόδιο υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη ήταν η τραγικότατη κατάληξη της σταθερής αντιμετώπισης επί της ουσίας ως κόστος της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση ως πεδίου κερδοφορίας όχι μόνο των τμημάτων που αφορούσαν την μετακίνηση προσώπων και εμπορευμάτων, αλλά και των ζητημάτων ασφαλείας στο βαθμό που αφορούσαν χρυσοπληρωμένες συμβάσεις που δεν ολοκληρώνονταν ποτέ στην ώρα τους και με τα συνακόλουθα “πανωπροίκια” που οι παρατάσεις τους απαιτούσαν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Έτσι, οι κατευθύνσεις για περισσότερα δρομολόγια και για μεγαλύτερες ταχύτητες σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις για περιορισμό του κόστους (σε προσωπικό, υποδομές κοκ) και τις “χρυσές μπίζνες” με τα ζητήματα ασφάλειας οδήγησαν εδώ και δεκαετίες σε απανωτά – λιγότερο ή περισσότερο – σοβαρά σιδηροδρομικά ατυχήματα, ακόμα και με νεκρούς (βλ. Άδενδρο), για να φτάσουμε στο αποτρόπαιο έγκλημα στα Τέμπη και την μετέπειτα προσπάθεια συγκάλυψης όχι μόνο των συγκεκριμένων υπευθύνων αλλά και συνολικά της πολιτικής που προκάλεσε το έγκλημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στη συνέχεια αναφέρουμε συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες σε βάθος 15ετίας, οπότε και με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς ξετυλίγεται από όλες τις κυβερνήσεις η συγκεκριμένη πολιτική στις σιδηροδρομικές μεταφορές που προκάλεσε το έγκλημα στα Τέμπη. Πρόκειται για τις ποινικές ευθύνες που προέκυψαν κατά τις διαδικασίες της εξεταστικής επιτροπής, χωρίς η Επιτροπή να υποκαθιστά τη δικαιοσύνη στο έργο της που είναι αμιγώς επιφορτισμένη με το καθήκον της αποκάλυψης και ανάδειξης του συνόλου των ποινικών ευθυνών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα όσα παραπάνω εκτέθηκαν, προκύπτουν σαφέστατες ποινικές ευθύνες των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών της περιόδου 2009 – 2023 για το κακουργηματικό αδίκημα της δια παραλείψεως διατάραξης της ασφάλειας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών από το οποίο προήλθε ο θάνατος 57 ανθρώπων και η βαριά σωματική βλάβη δεκάδων ακόμα ατόμων. Και πιο συγκεκριμένα των Υπουργών Δ.Ρέππα (2009-2011), Γ.Ραγκούση (2011), Μ.Βορίδη (2011-2012), Κ. Χατζηδάκη (2007-2009 και 2012-2013), Μ. Χρυσοχοϊδη (2013-2015), Χ. Σπίρτζη (2015-2019), Κ. Καραμανλή (2019-2023).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών (όπως είναι η ονομασία του σήμερα) είναι η νομοθετική αρχή, υπεύθυνη για το σιδηροδρομικό τομέα στην Ελλάδα και υπό την εποπτεία του δραστηριοποιούνται ο ΟΣΕ και η ΕΡΓΟΣΕ. Μεταξύ των σκοπών και των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου αυτού είναι και ο σχεδιασμός και ο ορθολογικός προγραμματισμός των συγκοινωνιακών υποδομών, η οικονομική και ποιοτική μελέτη, κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία αυτών, η βελτίωση του θεσμικού πλαισίου στα συγκοινωνιακά έργα και η άσκηση τεχνικής εποπτείας στις συγκοινωνιακές υποδομές (περιλαμβανομένων και των σιδηροδρομικών υποδομών) που σχεδιάζονται και υλοποιούνται από εποπτευόμενους φορείς. Συνεπώς η ανάθεση της υλοποίησης των πιο πάνω έργων σε εποπτευόμενους φορείς δεν απαλλάσσει τον εκάστοτε Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών από την υποχρέωσή του για έλεγχο, εποπτεία και οργάνωση των συγκοινωνιακών υποδομών με τελικό στόχο, πέραν όλων των άλλων και την ασφαλή σιδηροδρομική συγκοινωνία. Έτσι, ο εκάστοτε Υπουργός οφείλει να ελέγχει την τήρηση των όρων διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας, να παρεμβαίνει με θετικές ενέργειες κάθε φορά που διαπιστώνει κενά ασφαλείας, ιδίως όταν του γνωστοποιούνται με κάθε τρόπο τέτοια κενά, από τους αρμόδιους φορείς, από τους εποπτευόμενους από αυτόν φορείς, από τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή όταν διαπιστώνονται τέτοια κενά από τον τρόπο διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας και από τα τυχόν ατυχήματα που λαμβάνουν χώρα. Η νομική αυτή υποχρέωση του εκάστοτε Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών για θετική δράση (ενέργεια) προς αποτροπή σιδηροδρομικών ατυχημάτων, η οποία απορρέει ευθέως από το νόμο και συγκεκριμένα από τα πιο πάνω καθήκοντά του, έχει ως περαιτέρω συνέπεια την θεμελίωση της ποινικής ευθύνης, όταν λόγω της παράλειψής του να ενεργήσει προς αποτροπή του αξιόποινου αποτελέσματος, επέλθει τελικά το αποτέλεσμα αυτό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επομένως, παρά την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση που είχαν λόγω της θέσης τους για τον έλεγχο της τήρησης των όρων ασφαλούς διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας και την ορθή εποπτεία των οργανισμών που ήταν επιφορτισμένοι με την εγκαθίδρυση συστημάτων ασφάλειας στο σιδηροδρομικό δίκτυο και συγκεκριμένα του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ οι εκάστοτε Υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">όχι μόνο δεν μερίμνησαν αλλά αντίθετα παρέλειψαν να ελέγξουν την ομαλή πορεία εκτέλεσης των συμβάσεων που σχετίζονται με τα συστήματα ασφαλείας και υποδομών: από τις συμβάσεις 10012/2006 μέχρι τη Σύμβαση 717/2014 και παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι συνδικαλιστικοί φορείς προειδοποιούσαν ακόμα και μέσω εξώδικων οχλήσεων για τους κινδύνους που εγκυμονούν στην ασφάλεια των συγκοινωνιών αυτές οι παραλείψεις. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ασφαλής διεξαγωγή των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών επιβάλλει την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου συστήματος με ηλεκτρονικά μέσα, ώστε να μειώνεται ακόμα περισσότερο ο κίνδυνος αστοχίας και ανθρώπινου λάθους (όπως η φωτεινή πλευρική σηματοδότηση, η επαναλειτουργία του Κέντρου Ελέγχου Λάρισας στην θέση Ζάχαρη, η τηλεδιοίκηση, τα συστήματα επιβολής αυτόματης πέδησης (μεταξύ αυτών το ECTS), το σύστημα συνεχούς και απρόσκοπτης ραδιοεπικοινωνίας (μέσω GSM-R) αυτά δεν είχαν εγκατασταθεί, ενώ θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει όχι μόνο το έγκλημα στα Τέμπη αλλά και όσα σιδηροδρομικά ατυχήματα είχαν προηγηθεί (ακόμα και με θύματα, όπως στο Άδενδρο). Ιδιαίτερα η εγκατάσταση του συστήματος ETCS στους συρμούς (10004/2007) και στις γραμμές (10005/2007), του οποίου βεβαίως προϋπόθεση είναι να είχε ολοκληρωθεί και η ανάταξη της φωτοσήμανσης, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποτρέψει τη σύγκρουση, αφού θα είχε ακινητοποιήσει αυτόματα τα αντιθέτως κινούμενα τρένα. Πολλώ δε μάλλον, που δε θα είχε ούτε καν μπει η επιβατική αμαξοστοιχία στο κατειλημμένο τμήμα της γραμμής καθόδου, διότι θα υπήρχε αναμμένο κόκκινο φωτόσημο (όχι ως μια μόνιμη κατάσταση βλάβης, όπως είναι σήμερα). Είναι ρητά και ξεκάθαρα διατυπωμένο στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων (Γεραπετρίτη), ότι σ’ αυτή την περίπτωση θα αποκλειόταν παντελώς το ενδεχόμενο μετωπικής ή οπισθομετωπικής σύγκρουσης. Προκύπτει επομένως πέραν πάσης αμφιβολίας η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παράλειψης της μέριμνας για να ολοκληρωθεί η εκτέλεση των σχετικών συμβάσεων και του επελθόντος αποτελέσματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ταυτόχρονα, μεταξύ των πολλών ζητημάτων για θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας για τα οποία το Υπουργείο Μεταφορών είχε τον τελευταίο λόγο, αναφέρουμε συνοπτικά από τη μη στελέχωση του ΟΣΕ (περίοδος 2011 – 2022) με το απαραίτητο προσωπικό (ιδίως σε θέσεις σταθμαρχών, κλειδούχων) κλπ, το μη εκσυγχρονισμό του Κανονισμού Εκπαίδευσης Σταθμαρχών, τη μη επαρκή στελέχωση της ΡΑΣ (ειδικά την περίοδο 2017 – 2022), ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα υψηλά καθήκοντα εποπτείας, ελέγχων και υλοποίησης σε θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας, τη μη στελέχωση της Επιτροπής Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, μέχρι τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση της σύμβασης ανάταξης της φωτεινής σηματοδότησης και συστημάτων ασφάλειας την περίοδο 2016 – 2023 και την έγκριση το Μάρτιο του 2019 του τροποποιημένου Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εκτός όλων αυτών, όπως επισημαίνεται στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που συγκροτήθηκε στις 6.3.203 με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η παράλειψη των αρμόδιων Υπουργών, τουλάχιστον από το έτος 2018, να επιβάλλουν, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, σε όλες τις εταιρείες παροχής σιδηροδρομικών υπηρεσιών την προμήθεια και εγκατάσταση του συστήματος συνεχούς και αξιόπιστης ραδιοεπικοινωνίας GSM – R, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας που συνδέεται αιτιωδώς με το δυστύχημα στα Τέμπη, καθώς απέκλεισε στη συγκεκριμένη περίπτωση τη δυνατότητα επικοινωνίας του σταθμάρχη Λάρισας με τους δυο μηχανοδηγούς αλλά και των δυο μηχανοδηγών μεταξύ τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το σύστημα είχε εγκατασταθεί μόλις το 2018 και μόνο για το Τμήμα Κιάτο – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Προμαχώνας στις γραμμές του ΟΣΕ και στο τροχαίο υλικό που ήταν τότε στην ιδιοκτησία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά εκκρεμούσε η εγκατάστασή του σε μέρος του τροχαίου υλικού της Hellenic Train. Αν η τελευταία αυτή εκκρεμότητα είχε ολοκληρωθεί, τότε είναι πολύ πιθανό ο μηχανοδηγός του IC 62 να είχε επικοινωνήσει με τον Σταθμάρχη Λάρισας αλλά και με τον μηχανοδηγό του αντιθέτως και επί της ίδιας γραμμής κινούμενου εμπορικού συρμού 63503, αφού το πιθανότερο είναι ότι θα είχε ακούσει την αναγγελία που δόθηκε για την αναχώρηση του εμπορικού στη γραμμή καθόδου προς Λάρισα, κάτι που θα μπορούσε να συμβάλει στην αποτροπή του δυστυχήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακόμη με ευθύνη των αρμόδιων Υπουργών δεν μερίμνησαν στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων ώστε να λειτουργεί ομαλά και απρόσκοπτα το Κέντρο Ελέγχου Λάρισας το οποίο ήταν εγκατεστημένο στη θέση Ζάχαρη και είχε την δυνατότητα να επιβλέπει την κυκλοφορία των συρμών έστω σε τοπικό επίπεδο. Ήδη από την αρχή της λειτουργίας του κατά το έτος 2004 εμφάνιζε συνεχώς προβλήματα με αποτέλεσμα να μην παρέχει την απαιτούμενη ασφάλεια και αξιοπιστία. Ειδικότερα δε μετά από την καταστροφή του λόγω πυρκαγιάς το 2019 ουδέποτε επισκευάστηκε, με αποτέλεσμα την ημέρα του δυστυχήματος να λείπει μια ακόμη ασφαλιστική δικλείδα που θα μπορούσε πιθανά να διαγνώσει το λάθος του Σταθμάρχη και να αποτρέψει το δυστύχημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επίσης, μέχρι το 2020 ήταν σε λειτουργία στα κεντρικά γραφεία του ΟΣΕ (επί της οδού Καρόλου) στην Αθήνα, το αποκαλούμενο δευτεροβάθμιο όργανο ελέγχου και ρύθμισης της κυκλοφορίας το συντονιστικό όργανο του ΟΣΕ και της HELLENIC TRAIN ώστε να εξασφαλίζεται άμεση διασύνδεση και συντονισμός, αποτελούμενο από ένας σταθμάρχη, έναν προϊστάμενο αμαξοστοιχίας και ένα στέλεχος από τα μηχανοστάσια. Το συγκεκριμένο όργανο, με βάση φωνητικές πληροφορίες που περιέρχονταν σε αυτό (είτε μέσω του συστήματος GSM – R μετά το 2018, είτε με τα ραδιοβοηθήματα του ΟΣΕ παλιότερα είτε ακόμη με μια χρήση σταθερής τηλεφωνίας), σημείωνε επί χάρτου και αποτύπωνε με ακρίβεια τη θέση και την πορεία κίνησης του κάθε συρμού. Αν λειτουργούσε την ημέρα του δυστυχήματος – εγκλήματος, θα αποτελούσε πρόσθετη ασφαλιστική δικλείδα, που θα έδινε πιθανόν τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας των δύο συρμών. Συνεπώς, η παράλειψη των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων του ΟΣΕ να διατηρούν σε λειτουργία το πιο πάνω δευτεροβάθμιο όργανο ελέγχου και ρύθμισης της κυκλοφορίας συντέλεσε και αυτό καθοριστικά στην άρση των όρων ασφαλούς διεξαγωγής της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας. Ενώ η εξέλιξη αυτή ήταν σε γνώση των αρμοδίων Υπουργών από το 2020, εντούτοις αυτοί παρέλειψαν να ασκήσουν τον εκ του νόμου επιβαλλόμενο έλεγχο και την εποπτεία στον ΟΣΕ, ώστε να συνεχίσει την λειτουργία του το πιο πάνω όργανο, ενώ η παράλειψή τους αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το δυστύχημα – έγκλημα, καθώς θα αποτελούσε πρόσθετο και επαρκή όρο για την αποτροπή του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αλλά και ως προς τη στελέχωση, εκπαίδευση κλπ του απαραίτητου προσωπικού, όλοι οι Υπουργοί παρά την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση που είχαν λόγω της θέσης τους για την ορθή εποπτεία των οργανισμών που ήταν επιφορτισμένοι με την ασφάλεια της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας και συγκεκριμένα του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΡΑΣ όχι μόνο δεν μερίμνησαν αλλά αντίθετα παρέλειψαν (στη βάση των συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που αναφέραμε παραπάνω) να τους στελεχώσουν με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό ώστε να διασφαλιστεί η ορθή και ομαλή λειτουργία τους:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">στα πλαίσια του προγράμματος μείωσης του προσωπικού στον ΟΣΕ τις τελευταίες δεκαετίες περιορίστηκε καταλυτικά ο απαιτούμενος αριθμός προσωπικού για την ασφαλή διεξαγωγή των σιδηροδρομικών μεταφορών. Όπως επισημαίνεται και στο πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων μειώθηκε δραματικά ο αριθμός των σταθμαρχών, με συνέπεια, τη λειτουργία των σταθμαρχείου Λάρισας με έναν μόνο σταθμάρχη στη βραδινή βάρδια, δηλαδή το χρόνο του δυστυχήματος – εγκλήματος, ενώ η ταυτόχρονη λειτουργία του με δύο σταθμάρχες απομακρύνει δραστικά τον κίνδυνο λάθους, όπως διαπιστώνει και η ίδια η Επιτροπή. Συνεπώς, η παράλειψη του κάθε Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών να μεριμνήσει με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες στην κάλυψη όλων των θέσεων σταθμαρχών, ώστε κάθε βάρδια να λειτουργεί με βάση τους κανόνες ασφαλείας με δυο σταθμάρχες, συνιστά ουσιαστικά εγκληματική αδιαφορία και συνέχεται αιτωδώς με την αύξηση του κινδύνου πρόκλησης σιδηροδρομικού ατυχήματος, όπως ακριβώς συνέβη στα Τέμπη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επίσης οι αρμόδιοι Υπουργοί παρέλειπαν να ασκήσουν τον απαιτούμενο έλεγχο για τη διαπίστωση της επάρκειας του προσωπικού, αλλά και αυστηρότερους ελέγχους σχετικά με την επάρκεια και καταλληλότητα του προσωπικού ασφαλείας και τη στελέχωση των αντίστοιχων υπηρεσιών. Οι παραπάνω υποχρεωτικοί έλεγχοι έπρεπε να είναι επιτακτικότεροι, ενόψει του ότι, όπως προαναφέρθηκε, ήταν σε γνώση τους η καθυστέρηση στην εγκατάσταση και λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας, κάτι που σημαίνει ότι πλέον η ασφάλεια της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας ήταν αποκλειστικό έργο των υπαλλήλων του ΟΣΕ και οι αρμόδιοι Υπουργοί όφειλαν να μεριμνήσουν για την εξάλειψη κάθε πιθανότητας ανθρώπινου σφάλματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αντίθετα, δεν προέβησαν σε καμία τέτοια ενέργεια φτάνοντας στο σημείο σχετικά με την επιλογή του προσωπικού ασφαλείας και ιδίως των σταθμαρχών τα τελευταία χρόνια να διαπιστώνεται με τον πιο επίσημο τρόπο η μη τήρηση βασικών κανόνων επιλογής και εκπαίδευσης του προσωπικού. Ειδικότερα, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (Ρ.Α.Σ.) στην απόφαση της Ολομέλειάς της με αριθμό 24/2023 μετά από έρευνα του κύκλου εκπαίδευσης του Προσωπικού Κλάδου Κυκλοφορίας στον οποίο συμμετείχε ο σταθμάρχης που εμπλέκεται στο δυστύχημα της 28ης Φλεβάρη, αποφάσισε τη λήψη έκτακτων προσωρινών μέτρων λόγω σοβαρών ενδείξεων παράβασης όρων της σιδηροδρομικής νομοθεσίας κατά την εκπαίδευση των παραπάνω αναφερόμενων σταθμαρχών, εντοπίζοντας, λόγω της παράβασης, άμεση, σοβαρή και επικείμενη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Με την απόφαση αυτή η ΡΑΣ υποχρέωσε τον ΟΣΕ να μην απασχολεί σε θέσεις κρίσιμων καθηκόντων ασφάλειας, όπως αυτές ορίζονται στον Εκτελεστικό Κανονισμό της Επιτροπής της 16ης Μαΐου 2019 σχετικά με την τεχνική προδιαγραφή διαλειτουργικότητας για το υποσύστημα “διεξαγωγή και διαχείριση της κυκλοφορίας” του σιδηροδρομικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το σύνολο των υποψηφίων σταθμαρχών οι οποίοι μετείχαν στη “Βασική Εκπαίδευση Προσωπικού Κλάδου Κυκλοφορίας (Σταθμάρχες)” με κωδ. 22075 και 22076, αφού η επιλογή και κατάρτιση του προσωπικού αυτού δεν ήταν σύμφωνη με τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς κανονισμούς και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Ρ.Α.Σ. να θεωρεί ότι η απασχόλησή τους σε κρίσιμες θέσεις να είναι επικίνδυνη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αποτέλεσμα όλων αυτών των παραλείψεων – πολιτικών επιλογών στον αριθμό των εργαζομένων, τα ωράρια και την εκπαίδευσή τους, στους ρυθμούς εγκατάστασης των σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας και την υλοποίηση σχετικών συμβάσεων, στη συντήρηση στις υποδομές, δημιουργήθηκαν τα προβλήματα, τα κενά και οι ελλείψεις που αυξάνουν την πιθανότητα και τις συνέπειες του “ανθρώπινου λάθους”. Αποτέλεσμα όλων των παραλείψεων ήταν – τελικά – το έγκλημα στα Τέμπη αλλά και τα δεκάδες προηγούμενα σιδηροδρομικά ατυχήματα. Είναι προφανές ότι αυτές οι παραλείψεις των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών και των διοικήσεων των εποπτευόμενων από αυτούς οργανισμών επέδρασαν στην πρόκληση του δυστυχήματος στα Τέμπη, αφού, θα μπορούσαν με ενέργειές τους να είχαν εξαλειφθεί οι κίνδυνοι που συνδέονται με τις πιο πάνω ελλείψεις και να είχε αποτραπεί το δυστύχημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με δεδομένο ότι οι ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας και η αδυναμία αποφυγής του ανθρώπινου λάθους ήταν σε γνώση – λόγω της θέσης τους – των αρμόδιων Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών, ανακύπτει ζήτημα όχι απλά αμέλειάς τους αλλά συμπεριφοράς που μπορεί να θεωρηθεί ότι τελέσθηκε με ενδεχόμενο δόλο (σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα με ενδεχόμενο δόλο πράττει εκείνος, που προβλέπει το εγκληματικό αποτέλεσμα ως δυνατή συνέπεια της πράξης του και το “αποδέχεται”, βλ, και ΟλΑΠ 4/2010, ΟλΑΠ 8/2005, ΑΠ 77/2021, ΑΠ 1446/2018, ΑΠ 297/2007), αφού αποδέχονταν στην πραγματικότητα με τη στάση τους αυτή την αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Άλλωστε σχετικά ατυχήματα – με θανάτους αλλά και σοβαρούς τραυματισμούς – γίνονταν επανειλημμένα όλα αυτά τα χρόνια. Ότι ήταν σε πλήρη γνώση τους αυξημένη η πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος επιβεβαιώνεται ενδεικτικά από τα έγγραφα που συνέταξαν, δημοσιοποίησαν και απέστειλαν αρμοδίως:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">α) η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) και συγκεκριμένα η αίτηση ακύρωσης της 22.5.2013 κατά της ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η επιστολή της 11.12.2015, το εξώδικο της 21.12.2015, η ανακοίνωση της 12.7.2016 κοκ όπου επισημαίνονται τα κενά σε θέματα ασφάλειας, οι επαπειλούμενοι κίνδυνοι και απαιτείται η λήψη των αναγκαίων μέτρων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">β) η “Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης” και συγκεκριμένα το εξώδικο της 14.12.2015, το δελτίο τύπου της 23.12.2015, η επιστολή της 26.8.2020, το εξώδικο της 7.9.2021, το εξώδικο της 31.10.2022, το εξώδικο της 8.3.2022 κοκ. Με τα έγγραφα αυτά οι μηχανοδηγοί επισημαίνουν και τονίζουν τις ελλείψεις σε θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας και ζητούν να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα που θα διασφαλίσουν την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων και των μετακινουμένων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">γ) ο Φίλιππος Τσαλίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον Μάρτιο του 2016 ως τις 14 Σεπτεμβρίου του 2021, με επιστολή του προς το υπουργείο στις 6 Σεπτέμβρη 2021, με θέμα «σοβαρά λειτουργικά προβλήματα του ελληνικού σιδηροδρόμου». Η επιστολή απευθυνόταν στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ, Σπύρο Πατέρα, με πρώτο όνομα στην κοινοποίηση αυτό του Κώστα Καραμανλή και δεύτερο του τότε υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλη Παπαδόπουλου. Ενήμερη ήταν και η πρόεδρος της ΡΑΣ, Ιωάννα Τσιαπαρίκου. Στο «εμπιστευτικό», όπως αναφέρεται στα σχετικά δημοσιεύματα, έγγραφο, αναφερόταν ότι «τα προβλήματα οδηγούν σε μονοδρομήσεις γραμμών, καθιστώντας περισσότερο πιθανά τα ανθρώπινα λάθη με απρόβλεπτες συνέπειες». Αφορμή δε για την επιστολή ήταν δύο ατυχήματα που είχαν συμβεί τον Αύγουστο του 2021 στον Δομοκό και τη Λευκοθέα Σερρών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">δ) η μόλις 20 μέρες πριν το έγκλημα στα Τέμπη ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης» Σιδηροδρομικών (ΔΕΣΚ) όπου μετά από αλλεπάλληλες σχετικές ανακοινώσεις, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση που επικρατεί στον σιδηρόδρομο επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Είναι πλέον εξοργιστικό αυτά να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να μην παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο, να μη δρομολογείται καμία βελτίωση στην υποδομή και λειτουργία, να μην ελέγχονται οι εμπλεκόμενοι φορείς και να μην αναζητούνται ευθύνες. Όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις έτσι και η σημερινή έχει άλλες προτεραιότητες και όχι την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών. Αντιλαμβάνονται την ασφάλεια ως κόστος.(…) Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επομένως, οι αρμόδιοι Υπουργοί και οι διοικήσεις των εποπτευόμενων απ’ αυτούς φορέων ήταν σε γνώση όλων των ελλείψεων στα συστήματα ασφαλείας και της ελλιπούς στελέχωσης των επιφορτισμένων με την ασφαλή διεξαγωγή των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών υπηρεσιών. Αυτές οι ελλείψεις προκάλεσαν μια σειρά ατυχήματα μέχρι το έγκλημα στα Τέμπη, με τους συγκεκριμένους υπουργούς να αδιαφορούν, να μην προβαίνουν σε καμία ενέργεια λήψης των απαραίτητων μέτρων, αποδεχόμενοι έτσι την πιθανότητα πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επίσης για όλους τους ως άνω υπουργούς, υπάρχουν και ποινικές ευθύνες για το κακουργηματικό αδίκημα της θανατηφόρου έκθεσης, ακριβώς επειδή ήταν σε γνώση τους, λόγω της θέσης και των σχετικών καθηκόντων τους, οι ελλείψεις και τα κενά στα ζητήματα ασφάλειας του σιδηροδρομικού δικτύου, που συνδέονται αιτιωδώς, τόσο με το συγκεκριμένο δυστύχημα όσο και με πλήθος άλλων που συνέβησαν στο παρελθόν (θανατηφόρο ατύχημα στο Άδενδρο το 2017, επαναλαμβανόμενοι εκτροχιασμοί με απλές έως βαριές σωματικές βλάβες κοκ) και παρολαυτά όχι μόνο δεν προειδοποιούσαν αλλά αντίθετα διαβεβαίωναν για την ασφαλή χρήση του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατ΄ επέκταση θεμελιώνεται και το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος αφού οι αρμόδιοι υπουργοί Υποδομών και Μεταφορών οι οποίοι είχαν την εποπτεία του ΟΣΕ και της ΕΡΓΟΣΕ, παρέλειψαν σκοπίμως να επιβλέψουν τον τρόπο ανάθεσης των έργων αυτών με σκοπό να εξυπηρετήσουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως προέκυψε από τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής αλλά σύμφωνα και με το ίδιο το πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων τα έργα τα οποία ήταν αναγκαία για την εγκατάσταση των συστημάτων ασφαλείας στον ελληνικό σιδηρόδρομο αντί να είναι ενιαία, όπως θα έπρεπε, τελικώς κατατμήθηκαν με σκοπό να ικανοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι επιχειρηματικοί όμιλοι με αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαρά προβλήματα λειτουργικότητας και συμβατότητας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σοβαρά ζητήματα και ποινικές ευθύνες εγείρονται και από την αλλοίωση του τόπου του δυστυχήματος – εγκλήματος λίγες ημέρες μόλις μετά το συμβάν κατόπιν εντολών στελεχών της κυβέρνησης και της Περιφέρειας Θεσσαλίας υπήρξε. Συγκεκριμένα ειδικά συνεργεία με τη χρήση βαρέων μηχανημάτων, φορτηγών κτλ προέβησαν στην αφαίρεση χωμάτινων όγκων από το σημείο της σύγκρουσης και στην συνέχεια προχώρησαν στην επικάλυψη του χώρου με την επίστρωση υλικών που μεταφέρθηκαν από αλλού και συγκεκριμένα τόνους χαλικιού, ασφάλτου κτλ υπερκαλύπτοντας την έκταση όπου αναπτύχθηκε η φωτιά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ως άνω παράνομη πράξη συνιστά αλλοίωση του χώρου του πολύνεκρου δυστυχήματος καθώς τελέστηκε πριν ακόμη επισκεφτούν το χώρο το κλιμάκιο της Χημικής Υπηρεσίας Λάρισας για δειγματοληψία υλικών που έλαβε χώρα στις 29-3-2023, πριν διοριστούν και προβούν σε αυτοψία οι τεχνικοί σύμβουλοι οικογενειών, δίχως να συντρέχει καμία περίπτωση κινδύνου για την δημόσια υγεία ή το περιβάλλον και δίχως την έγκριση των ανακριτικών αρχών. Απόρροια των ενεργειών αυτών ήταν να χαθεί πολύτιμο υλικό (χημικό και γενετικό) απαραίτητο για την σύνταξη της πραγματογνωμοσύνης που θα φώτιζε τα αίτια του δυστυχήματος και δη αυτά της έκρηξης που ακολούθησε της σύγκρουσης των τρένων. Κατ’ επέκταση από τις εργασίες της εξεταστικής προέκυψε ότι αρμόδια πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται στις ως άνω παράνομες ενέργειες είναι μεταξύ άλλων οι Κ. Αγοραστός, τέως Περιφερειάρχης Θεσσαλίας και Χ. Τριαντόπουλος νυν υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η παραπάνω εξέλιξη θεωρούμε ότι συνδέεται και με την καταγγελλόμενη – σύμφωνα με το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων των συγγενών – απώλεια βιντεοληπτικού υλικού για την εμπορική αμαξοστοιχία. Όπως καταγγέλλεται στα αιτήματα που έχουν υποβληθεί οι απαντήσεις ήταν ότι είχε καταστραφεί το υλικό. Συνδέεται επίσης και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης με το γεγονός της ισχυρότατης έκρηξης και της πυρκαγιάς που προήλθε από την σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών η οποία και αποτέλεσε την βασική αιτία για τον θάνατο δια απανθρακώσεως πολλών εκ των 57 επιβατών. Η ύπαρξη της χημικής ουσίας ξυλολίου που ανευρέθηκε στον χώρο του δυστυχήματος προκαλεί σοβαρά ερωτηματικά για το φορτίο που πράγματι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία εάν λάβει κανείς υπόψη και τις δηλώσεις του πρώην Υπουργού Ρέππα περί «μαύρων βαγονιών». Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών πολλαπλασιάζονται τα ερωτηματικά για το τι πραγματικά μεταφερόταν στην αμαξοστοιχία και ενδεχομένως αποτελούν και μια εξήγηση για το εσπευσμένο της υπερκάλυψης με φερτά υλικά και αλλοίωσης του τόπου του εγκλήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θέτουμε συγκεκριμένα τις παραπάνω ποινικές ευθύνες (με δεδομένο ότι από την έρευνα της δικαιοσύνης πιθανά θα προκύψουν και άλλες) έχοντας υπόψη μας ότι μέρος αυτών έχει παραγραφεί λόγω της ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης που επιφυλάσσει στα μέλη της Κυβέρνησης το Σύνταγμα και ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών. Γι’ αυτό άλλωστε και είναι διαχρονική η θέση του ΚΚΕ για κατάργηση των ευνοϊκών συνταγματικών διατάξεων για τα μέλη της Κυβέρνησης (άρθρο 86) καθώς και του νόμου περί ευθύνης Υπουργών ώστε να δικάζονται οι Υπουργοί όπως όλοι οι πολίτες. Αυτή τη θέση, που επανέλαβε το ΚΚΕ και στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, απέρριψαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εκτός αυτού όμως με ευθύνη των κυβερνήσεων έχει διαμορφωθεί και ένα ευνοϊκό ποινικό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση ατόμων σε κίνδυνο που προκαλεί βαριά σωματική βλάβη υποβιβάστηκε από κακούργημα σε πλημμέλημα με τους Ποινικούς Κώδικες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (που διατηρήθηκε φυσικά από την κυβέρνηση της ΝΔ).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ενώ, ακριβώς επειδή και η παράβαση καθήκοντος είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα με σύντομη πενταετή παραγραφή τελικά ποινικά υπεύθυνοι μπορούν να καταστούν μόνο οι τέως Υπουργοί Χ. Σπίρτζης και Κ. Καραμανλής. Αντίστοιχα, στο πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη Σύμβαση 717, οι ευθύνες περί απιστίας για τον πρώην Υπουργό Σπίρτζη έχουν παραγραφεί αφού είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Χωρίς να σταθούμε αναλυτικά, αντίστοιχες ποινικές ευθύνες, οι οποίες ήδη άλλωστε διερευνώνται από τον Εφέτη Ανακριτή Λάρισας, υπάρχουν και κατά άλλων κυβερνητικών στελεχών και στελεχών αρμόδιων κρατικών οργανισμών / ανεξάρτητων αρχών (ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΡΑΣ) είτε βρίσκονταν σε επίπεδο διοίκησης ή διεύθυνσης, αναφορικά κυρίως με τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση εκτέλεσης των συμβάσεων για την εγκατάσταση των συστημάτων ασφαλείας και την πιστοποίηση τους.</div><div style="text-align: justify;">Ε. Για τη λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://i0.wp.com/www.902.gr/sites/default/files/styles/902-grid-8/public/MediaV2/20231218/synedriasi_eksetastiki_epitr_tempi-01.jpg?resize=710%2C399&ssl=1" width="400" /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: Eurokinissi/Actionimages</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ήδη από τη συγκρότηση της Επιτροπής, αποκαλύφθηκε η προσπάθεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας να εμποδιστεί η διερεύνηση της αλήθειας, να κατευθυνθεί σε ανώδυνα για τη ΝΔ πλαίσια. Με ευθύνη της πλειοψηφίας της εξεταστικής επιτροπής αρκετά ζητήματα δεν εξετάστηκαν ενδελεχώς (όπως η αιτία της έκρηξης και το μπάζωμα) και δεν κλήθηκαν κρίσιμοι μάρτυρες (όπως ο Φ. Τσαλίδης, όλοι οι πραγματογνώμονες), αποδεικνύοντας ότι γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης. Αυτό υπηρετεί το βίαιο κλείσιμο των εργασιών της Εξεταστικής πριν ακόμα έρθει η δικογραφία και πριν εξεταστούν μια σειρά μάρτυρες που θα μπορούσαν να φωτίσουν πλευρές που δεν είχαμε επαρκώς εξεταστεί. Μάλιστα, η κυβερνητική πλειοψηφία αποφάσισε να μην προχωρήσει σε νέες συνεδριάσεις και εξέταση μαρτύρων παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του προεδρείου για κλήση νέων μαρτύρων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το ΚΚΕ από την πρώτη συνεδρίαση ζήτησε άμεση εξέταση της ουσίας των ζητημάτων, όπως απαιτεί ο λαός και η νεολαία. Θεωρούμε ότι αποδείχθηκε πως οι λειτουργίες της Εξεταστικής Επιτροπής και της Δικαιοσύνης είναι συμπληρωματικές καθώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις η λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής συνέβαλε και βοήθησε ή προέτρεψε τη Δικαιοσύνη να ασχοληθεί και με άλλα ζητήματα ή και με άλλους μάρτυρες. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι μετά την Εξεταστική η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε να οριστεί πραγματογνώμονας για να διερευνηθεί η υπόθεση της έκρηξης και της συγκάλυψης του χώρου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η λειτουργία της εξεταστικής επιτροπής θα έπρεπε να συνεχιστεί ώστε να εξεταστεί το ανακριτικό υλικό και το βούλευμα που θα εκδοθεί και στη συνέχεια να καταλήξουν τα κόμματα στα πορίσματα. Αντίθετα, η κυβέρνηση επέμεινε στο εσπευσμένο κλείσιμο των εργασιών της εξεταστικής, βρίσκοντας για μια ακόμα φορά πολύτιμους “συμμάχους” στα υπόλοιπα κόμματα, αφού μόνο το ΚΚΕ απαίτησε την εκ νέου συνεδρίασή της και την εξέταση νέων μαρτύρων, μετά την κατάθεση της ποινικής δικογραφίας από τον Εφέτη Ανακριτή Λάρισας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συνολικά έγινε φανερό ότι στα περιορισμένα περιθώρια για να διερευνηθούν σε βάθος πολιτικές και ποινικές ευθύνες στα πλαίσια των εξεταστικών επιτροπών, δε χωράνε ούτε επιλεκτικές εξαιρέσεις βουλευτών, ούτε πολύ περισσότερο διατήρηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε αυτή, όταν μάλιστα η διερεύνηση γίνεται για γεγονότα και ζητήματα που αφορούν τη θητεία της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Τουλάχιστον στην περίπτωση που η εξεταστική συγκαλείται με πρωτοβουλία των κομμάτων της αντιπολίτευσης δε θα πρέπει κανένα κόμμα να έχει την απόλυτη πλειοψηφία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πολιτική, η δράση του ΚΚΕ έχει ως στόχο να αναζητηθούν οι πραγματικές αιτίες του εγκλήματος, να καταλογιστούν οι ευθύνες και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να μην υπάρξουν άλλα Τέμπη καθώς μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι νεκροί. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις να αποκαλυφθεί πως πρόκειται για ένα ακόμα προδιαγεγραμμένο έγκλημα και να καταδικαστεί ο πραγματικός ένοχος: τα κέρδη του κεφαλαίου που στηρίζουν κράτος, κυβερνήσεις, ΕΕ θυσιάζοντας στο βωμό τους τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού. Το να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι αίτημα των οικογενειών των θυμάτων, του ίδιου του λαού και όλων όσοι διαδήλωσαν για να μην επαναληφθεί το έγκλημα αυτό. Ο λαϊκός παράγοντας θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα ώστε όλες οι προσπάθειες συγκάλυψης και κουκουλώματος να μην έχουν αποτέλεσμα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">07.03.2024</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Νίκος Καραθανασόπουλος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μαρία Κομνηνάκα</div><div style="text-align: justify;">ΠαράρτημαΓια τον προσυμβατικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο επί της Συμπληρωματικής Σύμβασης της 717 Σύμβασης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ένα από τα τυπικά (κατά το νόμο) χαρακτηριστικά του προσυμβατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι η ταχύτητα διεξαγωγής του, δεδομένου ότι αυτός διενεργείται κατά κανόνα μέσα σε 30 ημέρες. Πρόκειται για έλεγχο νομιμότητας της διαδικασίας σύναψης της σύμβασης, στο πλαίσιο του οποίου ερευνάται η τήρηση των βασικών αρχών που διέπουν το δίκαιο των δημοσίων συμβάσεων, όπως οι αρχές της δημοσιότητας, της διαφάνειας, του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ισότητας μεταχείρισης των υποψηφίων αναδόχων, ενώ δεν διενεργείται έλεγχος επί των τεχνικών κρίσεων της αναθέτουσας αρχής και των κρίσεων σκοπιμότητας αυτής.Για τη συμπληρωματική σύμβαση της 717</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το 2013 η ΕΡΓΟΣΕ προκήρυξε την ανάθεση εκτέλεσης του έργου «Ανάταξη και αναβάθμιση του συστήματος σηματοδότησης – τηλεδιοίκησης και αντικατάσταση 70 αλλαγών τροχιάς σε εντοπισμένα τμήματα του άξονα Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Προμαχώνας», το οποίο χρηματοδοτείτο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αντικείμενο του έργου ήταν:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ηαποκατάσταση (ανάταξη) των συστημάτων Σηματοδότησης – Τηλεδιοίκησης ώστε αυτά να επανέλθουν στην καλή λειτουργική τους κατάσταση,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ηαναβάθμισή τους μέσω προσθήκης δυνατοτήτων και νέων λειτουργιών,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ηεγκατάσταση καλωδίου οπτικών ινών κατά μήκος του έργου,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ηαναβάθμιση των Σ.Σ. μεταξύ Οινόης – Δαύλειας και μεταξύ Δομοκού – Λάρισας και</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ηαποκατάσταση τμήματος της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης – Κιλκίς,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υπογράφηκε στις 26.9.2014 σύμβαση μεταξύ της ΕΡΓΟΣΕ και της Κοινοπραξίας (Κ/Ξ) «Κοινοπραξία ΤΟΜΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε. – ALSTOMTRANSPORTS.A.», συμβατικού ποσού 41.297.174,41 ευρώ (χωρίς τον Φ.Π.Α.), διάρκειας 24 μηνών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η συμβατική προθεσμία παρατάθηκε αρχικά στις 31.8.2016 έως τις 26.5.2017 και, τελικά έως τις 26.9.2018 με αποφάσεις του ΔΣ της ΕΡΓΟΣΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με τις 1054/15.12.2017και 1055/21.12.2017 θετικές γνωμοδοτήσεις του Τεχνικού Συμβουλίου της ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., με την 3449/22.12.2017 απόφαση του ΔΣ αυτής εγκρίθηκαν ο 1ος Ανακεφαλαιωτικός Πίνακας Εργασιών (Α.Π.Ε.) με τα 1ο – και 4ο Πρωτόκολλα Κανονισμού Τιμών Μονάδας Νέων Εργασιών (Π.Κ.Τ.Μ.Ν.Ε.) και η 1η συμπληρωματική σύμβαση με τα 5ο και 6ο Π.Κ.Τ.Μ.Ν.Ε., συνολικής δαπάνης 13.320.240,00 ευρώ (χωρίς τον Φ.Π.Α.).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατά την εκτέλεση των εργασιών της αρχικής σύμβασης και συγκεκριμένα της ανάταξης του ηλεκτρονικού εξοπλισμού παρουσιάστηκαν δύο σημαντικά προβλήματα ως προς την ανάταξη και θέση σε λειτουργία των συστημάτων σηματοδότησης και Τηλεδιοίκησης:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">α. Υπήρξε αδυναμία διασύνδεσης του καινούριου ηλεκτρονικού εξοπλισμού με τον υπάρχοντα,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">β. Υπήρξε ασυμβατότητα μεταξύ αναλογικών και ψηφιακών πρωτοκόλλων μετάδοσης δεδομένων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ειδικότερα, ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός διασυνδεόταν μέσω πολυσύνθετων πρωτοκόλλων μετάδοσης. Οι παλαιότερες ηλεκτρονικές συσκευές διασυνδέονταν μέσω αναλογικών πρωτοκόλλων μετάδοσης, ενώ οι νεότερες μέσω ψηφιακών. Επίσης, πολλά από τα παλαιότερα πρωτόκολλα μετάδοσης ήταν «κλειστά», δηλαδή, ήταν σχεδιασμένα να επικοινωνούν μόνο με εξοπλισμό του ιδίου κατασκευαστή, και πολλές φορές με εξοπλισμό της ίδιας σειράς. Καθώς οι συσκευές ή ηλεκτρονικές κάρτες (μονάδες) επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω πρωτοκόλλων, οποιαδήποτε αλλαγή ή τροποποίηση, λόγω νέων αναγκών, επέφερε τον αναπρογραμματισμό της κάρτας, άρα και του πρωτοκόλλου μετάδοσης δεδομένων. Έτσι, εάν ο αρχικός κατασκευαστής δεν υποστήριζε πλέον την υφιστάμενη σειρά καρτών – συσκευών, δεν υπήρχε η δυνατότητα τροποποίησης του λογισμικού τους και κατ’ επέκταση η προσαρμογή του πρωτοκόλλου επικοινωνίας ώστε να διασυνδέεται με καινούργιο εξοπλισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιπλέον, εφόσον οι αρχικοί κατασκευαστές δεν υποστήριζαν τον εξοπλισμό τους, διότι είχε σταματήσει να παράγεται και είχε αντικατασταθεί με πιο σύγχρονα μοντέλα, δεν διέθετε και τα απαραίτητα ανταλλακτικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η μη συμβατότητα μεταξύ αναλογικών και ψηφιακών πρωτοκόλλων μετάδοσης δεδομένων αφαιρούσε την δυνατότητα χρήσης οπτικών ινών ως μέσων μετάδοσης δεδομένων. Συγκεκριμένα, ένας από τους βασικούς στόχους της σύμβασης ήταν η εγκατάσταση ενός καλωδίου οπτικών ινών για να αντικαταστήσει το παλαιό χάλκινο καλώδιο που χρησιμοποιούνταν για την μετάδοση των δεδομένων. Είχε προβλεφθεί στη σύμβαση ότι ο υφιστάμενος ηλεκτρονικός εξοπλισμός θα έπρεπε να συνδεθεί στο καλώδιο οπτικών ινών που εγκαθίσταται. Για τον υφιστάμενο ηλεκτρονικό εξοπλισμό που υλοποιούσε αναλογικά πρωτόκολλα διασύνδεσης, είχαν προβλεφθεί μετατροπείς, οι οποίοι θα μετέτρεπαν τα αναλογικά σήματα σε ψηφιακά και εν συνεχεία θα τα μετέδιδαν μέσω του καλωδίου οπτικών ινών (αυτή είναι η κοινή πρακτική που εφαρμόζεται συνήθως για πρωτόκολλα ανοιχτού τύπου). Κατά την πορεία υλοποίησης, όμως, διαπιστώθηκε ότι ενώ αυτή η πρακτική μπορούσε να εφαρμοστεί επιτυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάστηκαν προβλήματα. Η μετατροπή του αναλογικού σήματος του RTU σε ψηφιακό, η μετάδοσή του μέσω καλωδίου οπτικών ινών και η μετατροπή του ξανά σε αναλογικό σήμα στον κεντρικό διακομιστή παρουσίασε σφάλματα λόγω της μη συμβατότητας του αναλογικού πρωτοκόλλου με τους μετατροπείς. Ως μόνη λύση να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα χωρίς να αλλαχθεί ο υφιστάμενος εξοπλισμός, ήταν να τροποποιηθεί το λογισμικό του κεντρικού διακομιστή. Αυτή η λύση όμως δεν ήταν εφικτή διότι ο αρχικός κατασκευαστής του κεντρικού διακομιστή δεν παρήγαγε το συγκεκριμένο μοντέλο. Συνεπώς, παρότι είχε προβλεφθεί η πιο δόκιμη λύση για την σύνδεση των ηλεκτρονικών συσκευών διαπιστώθηκε ότι για κάποιον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, που είχε ιδιαιτερότητες στην υλοποίηση του πρωτοκόλλου μετάδοσης, η προβλεπόμενη λήψη δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μετά την υπογραφή της αρχικής σύμβασης (26.9.2014) η ανάδοχος κοινοπραξία δήλωσε εγγράφως ότι αδυνατούσε να εκτελέσει μέρος της σύμβασης :</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1) καθόσον διαπίστωσε στις 9.6.2015 ότι τα συστήματα των τοπικών σταθμών εργασίας δεν μπορούσαν να τροποποιηθούν, αφού δεν ήταν δυνατόν να αναβαθμιστούν με εξαρτήματα νέου υλικού λόγω παλαιότητας (πέραν της 20ετίας) και η υφιστάμενη εσωτερική δομή τους δεν ήταν συμβατή με την συνολική αναβάθμιση του δικτύου του συστήματος Αλληλομανδάλωσης που ήταν απαραίτητη. Η Κ/Ξ πρότεινε, ενόψει αυτών, την πλήρη αντικατάσταση όλων των υφιστάμενων σταθμών εργασίας με νέους – σύγχρονης τεχνολογίας επισημαίνοντας ότι οι εργασίες αυτές και τα υλικά ήταν πρόσθετα και δεν προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2) καθόσον διαπίστωσε στις 9.3.2016 ότι η εταιρία HITACHI δεν μπορούσε να της προμηθεύσει το απαραίτητο λογισμικό και εξοπλισμό των συστημάτων τηλεδιοίκησης Αθηνών και ως εκ τούτου η Κ/Ξ πρότεινε την αντικατάσταση του MasterController με Server, τη δημιουργία δικτύου οπτικών ινών μέσω κατάλληλων συσκευών για την επίτευξη εφεδρείας και την ανάπτυξη νέου λογισμικού, ώστε να είναι εφικτή η διασύνδεση με οθόνες οπισθοπροβολής επισημαίνοντας ότι αυτά είναι πρόσθετα και δεν προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Κ/Ξ/ πρότεινε για το υφιστάμενο σύστημα Τηλεδιοίκησης στο Κ.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης, την ανάταξη – αναβάθμιση των υφιστάμενων συστημάτων με την εγκατάσταση ενός νέου, σύγχρονου συστήματος Τηλεδιοίκησης που θα μπορούσε να καλύψει με επάρκεια όλες τις πιθανές απαιτήσεις λειτουργικότητας του ΟΣΕ σε βάθος χρόνου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επισήμανε δε, ότι τα μακροπρόθεσμα οφέλη του ΟΣΕ από την υλοποίηση της πρότασης τους θα ήταν σημαντικά, πολυάριθμα και θα προσέφεραν αυξημένη προστιθέμενη αξία, η υπέρβαση του κόστους θα ήταν μικρή και σίγουρα πολύ πιο συμφέρουσα από μια μελλοντική αναβάθμιση που ούτως ή άλλως θα απαιτείτο. Αντίστοιχα δεσμεύτηκε ότι θα αποκαθιστούσε τις κατεστραμμένες πόρτες και θα αντικαθιστούσε πλήρως τα κατεστραμμένα ερμάρια κατά μήκος του Τμήματος της γραμμής Οινόη – Τιθορέα επισημαίνοντας ότι οι εργασίες ήταν νέες, δεν είχαν συμπεριληφθεί στα συμβατικά τεύχη και δεν είχαν ληφθεί υπόψη κατά τη σύνταξη της προσφοράς της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις 14.10.2016 η Κ/Ξ/ ενημέρωσε την ΕΡΓΟΣΕ ότι οι εταιρείες «TELMACO», «GOMAELECTRONICA» και «ORACLE» ήδη από το 2014 αδυνατούσαν ήδη από το 2014 να παράσχουν τον εξοπλισμό (με εξαίρεση τις 8 μονάδες οπίσθιας προβολής), δεδομένου ότι η τεχνική υποστήριξή τους σταμάτησε τον Δεκέμβριο του 2015.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τη διενέργεια του προσυμβατικού ελέγχου νομιμότητας της συμπληρωματικής σύμβασης (επιλήφθηκε στις 9.2.2018, 20.4.2018 και τελικά 6.6.2018) σημειώνει ότι:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ησύμβαση αυτή παρουσιάζει ιδιαιτερότητα που οφείλεται στην ανομοιογένεια του εξοπλισμού που επρόκειτο να αναταχθεί / αναβαθμιστεί, καθόσον αυτός είχε εγκατασταθεί σε εκτέλεση πολλαπλών συμβάσεων, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους (πριν από 15 έως και πριν από 30 χρόνια) και υλοποιείτο με την εφαρμογή διαφορετικών τεχνολογικών λύσεων. Εξάλλου, κατά την εκτέλεση της αρχικής σύμβασης η ανάδοχος Κοινοπραξία διαπίστωσε ότι δεν ήταν δυνατόν να εκπληρώσει κάποιες από τις συμβατικές της υποχρεώσεις αδυνατώντας να προμηθευτεί εξοπλισμό, λογισμικό κ.λπ για την αναβάθμιση των υπαρχόντων συστημάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">στη σύνταξη των τευχών δημοπράτησης συμμετείχε ενεργά ο ΟΣΕ ως χρήστης και συντηρητής είχε την πληρέστερη εικόνα της λειτουργικής κατάστασης του εξοπλισμού και της διαθεσιμότητας των αναγκαίων ανταλλακτικών για την κάλυψη της συντήρησης, σύμφωνα δε με τις υποδείξεις του ΟΣΕ τα μόνα υλικά που δεν υποστηρίζονταν από την κατασκευάστρια εταιρεία και για τα οποία, συνεπώς, θα υπήρχε πρόβλημα εξεύρεσης ανταλλακτικών, ήταν οι συσκευές τηλεμετρίας του τμήματος Δομοκός-Λάρισα (των οποίων προβλέφθηκε η αντικατάσταση). Ως εκ τούτου, η αδυναμία εξεύρεσης άλλων ανταλλακτικών, πέραν των συσκευών τηλεμετρίας δεν οφειλόταν σε πλημμελή σύνταξη της σχετικής μελέτης από τους αρμοδίους υπαλλήλους της Αναθέτουσας Αρχής, δοθέντος ότι αυτή στηρίχθηκε ως προς το ζήτημα τούτο, στις σχετικές υποδείξεις του χρήστη Ο.Σ.Ε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως, μετά τη θέση σε εφαρμογή του νέου Κανονισμού (Ε.Ε.) 2016/919 της Επιτροπής της 27.5.2016, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της αρχικής εργολαβίας, η εκτέλεση των συμπληρωματικών εργασιών κατέστη απολύτως αναγκαία, καθόσον η αποκατάσταση της λειτουργίας της σηματοδότησης είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με τη λειτουργία του επιβληθέντος από την ευρωπαϊκή νομοθεσία συστήματος αυτόματης προστασίας συρμών επί γραμμής ETCS, προκειμένου να επιτευχθεί η διαλειτουργικότητα των σιδηροδρομικών δικτύων μεταξύ των κρατών-μελών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις 22.5.2020 η ίδια συμπληρωματική σύμβαση επανυποβλήθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο, πριν αυτή υπογραφεί. Ο λόγος επανυποβολής της ήταν ότι η Alstom Ferroviaria, δανειοπάροχος της αναδόχου Κ/Ξ, με ειδική εμπειρία στις εργασίες σηματοδότησης του έργου στο τμήμα ΣΚΑ – Πλατύ, συνυπέγραψε – κατ’ απαίτηση της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου του Υπουργείου Οικονομικών που πραγματοποίησε έλεγχο στη σύμβαση κατά το διάστημα από 10.10.2018 έως 15.11.2018 – τις σχετικές μελέτες εφαρμογής, οι οποίες υποβλήθηκαν στην «ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε.» από την Κ/Ξ με δύο αλλαγές στο τεχνικό αντικείμενο που περιλαμβάνεται στον 1ο Α.Π.Ε. και στην παραπάνω 1η Σ.Σ.Ε. και, συγκεκριμένα, αναφορικά με την εγκατάσταση νέου εξοπλισμού τηλεμετρίας για τα τμήματα ΣΚΑ – Οινόη και Ορφανά – Πλατύ και την εγκατάσταση νέου ηλεκτρονικού συστήματος σηματοδότησης για το Τμήμα Οινόη – Τιθορέα (τροποποιείται μόνο ο τύπος των συσκευών Τηλεμετρίας που χρησιμοποιούνται και προσαρμόζεται η αρχιτεκτονική του συστήματος σηματοδότησης, χωρίς να επηρεάζονται οι λειτουργίες και το επίπεδο ασφάλειας του έργου και χωρίς να επέρχεται οποιαδήποτε επιπρόσθετο κόστος).Τι είπε το Ελεγκτικό Συνέδριο:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μπορεί να συναφθεί η συμπληρωματική σύμβαση, διότι η θέσπιση του Κανονισμού 2016/919 και η εφαρμογή εφεξής νέων προδιαγραφών διαλειτουργικότητας των σιδηροδρομικών δικτύων αποτελούν μη προβλέψιμη επιγενόμενη περίσταση – δέσμευση, εξαιτίας της οποίας καθίσταται επιτακτική η εντελής ολοκλήρωση της αρχικής εργολαβίας, αναδεικνύεται δε και ο εσωτερικός σύνδεσμος της τελευταίας με το εγκαθιστώμενο δι’ άλλων συμβάσεων σύστημα ETCS. Επομένως, συντρέχουν απρόβλεπτες περιστάσεις που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα της ΕΡΓΟΣΕ, εξαιτίας των οποίων κατέστη αναγκαία η εκτέλεση των εργασιών της συμπληρωματικής σύμβασης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για την επανυποβολή της συμπληρωματικής το 2020 (με επικουρική σκέψη) έκρινε ότι οι δύο τεχνικές αλλαγές δεν επιφέρουν ουδεμία μεταβολή στον φυσικό αντικείμενο και την οικονομική ισορροπία της ήδη ελεγχθείσας προσυμβατικώς συμπληρωματικής σύμβασης. Τούτο δε, διότι με τις αλλαγές αυτές τροποποιείται μόνο ο τύπος των συσκευών τηλεμετρίας που χρησιμοποιούνται και προσαρμόζεται η αρχιτεκτονική του συστήματος σηματοδότησης, χωρίς να αλλάζουν οι απρόβλεπτες συνθήκες που επέβαλαν τη σύναψη της 1ης Σ.Σ.Ε. του έργου, ούτε τα οικονομικά στοιχεία αυτής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Ελεγκτικό Συνέδριο τόσο για την αρχική σύμβαση (Πρ. Ε΄ Κλιμ 149/2014) όσο και για την συμπληρωματική (Απόφ. Μείζ. Σύνθ. 1314/2018) δεν έκρινε τις τεχνικές προδιαγραφές ούτε τις τεχνικές λύσεις που επελέγησαν, αφού ο έλεγχός του επικεντρώθηκε μόνο στην εξέταση της νομιμότητας της διαδικασίας ανάθεσης της εκτέλεσης του έργου (για την αρχική σύμβαση) και την συνδρομή απρόβλεπτων περιστάσεων για την υπογραφή της συμπληρωματικής σύμβασης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΑΠΟ <a href="https://www.imerodromos.gr/author/admin/">ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-5120527532501976472024-03-07T08:08:00.006+02:002024-03-07T08:08:45.355+02:00 Παλαιστίνη: Ένα παιδί-σύμβολο του αποκλεισμού της Γάζας, σοκάρει την Δύση για τις ευθύνες της<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><img height="321" src="https://podemos.gr/wp-content/uploads/2024/03/GH0_Ga6WEAAD84Z.jpg" width="483" /></div> <a href="https://podemos.gr/?author=33">podemos.gr</a> </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε κάθε πόλεμο πεθαίνουν χιλιάδες αθώοι, όμως πρώτα πεθαίνουν οι πιο αδύναμοι. Ο Γιαζάν δεν είχε την σωστή διατροφή που επέβαλε η ασθένειά του, με την οποία ζούσε για 9 χρόνια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι γονείς του 9χρονου Γιαζάν αλ Καφάρνα αποκάλυψαν ότι ο γιος τους έχασε δυστυχώς τη ζωή του εξαιτίας της έλλειψης διατροφής, η οποία ήταν συνέπεια των συνεχιζόμενων καταστροφικών βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Disclaimer: Σε κάθε περίπτωση, ακολουθούν πολύ σκληρές εικόνες, οπότε εφόσον όλο αυτό σας καταβάλει ήδη, καλό είναι να αποχωρήσετε από το παρόν άρθρο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι ένα από τα παιδιά που πέθαναν στη Γάζα από την πείνα και την έλλειψη σωστής διατροφής. Οι τοπικές ειδήσεις αναφέρουν ότι ο Γιαζάν πέθανε από την πείνα στο νοσοκομείο al-Najjar στη Ράφα τη Δευτέρα. Έχει αναφερθεί ότι συνολικά 16 παιδιά έχουν χάσει με τραγικό τρόπο τη ζωή τους εξαιτίας της ανεπαρκούς πρόσληψης τροφής από τον Οκτώβριο.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Γιαζάν έπασχε από εγκεφαλική παράλυση, η οποία ήταν υπό έλεγχο όλη του την ζωή. Εκτός από τους μήνες του πολέμου και τον αποκλεισμό της Γάζας, όπου ο Γιαζάν δεν είχε την δυνατότητα να βρει την ειδική τροφή που χρειάζονταν, ενώ τις τελευταίες του μέρες, οι γονείς τους μπορούσαν μόνο να βρου\ν μικρά κομμάτια ψωμί ή σκέτη ζάχαρη για να τον ταΐσουν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η θλιβερή ιστορία της οικογένειας αλ Καφάρνα</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο πατέρας του Γιαζάν μοιράστηκε ένα θλιβερό μήνυμα και μια φωτογραφία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν από την έναρξη του πολέμου, όταν ο Γιαζάν ήταν ένα παιδί στην καλύτερη κατάσταση που του επέτρεπε η εγκεφαλική παράλυση.. Σε ένα βίντεο, εξήγησε ότι μετά την έναρξη του πολέμου, η οικογένειά τους δεν μπορούσε πλέον να έχει αρκετή τροφή και ιατρική περίθαλψη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είπε ότι ο Γιαζάν έγινε πολύ άρρωστος και υποσιτισμένος, συγκρίνοντας φωτογραφίες από το πώς ήταν πριν με το πόσο αδύνατος είχε γίνει. Το σπαρακτικό μήνυμα του πατέρα του Γιαζάν όσο ακόμα ζούσε, έκανε πολλούς ανθρώπους να νιώσουν πολύ άσχημα για τις ευθύνες της Δύσης και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη Γάζα. Η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Μπέιτ Χανούν και να πάει στη Ράφα κατά τη διάρκεια των μαχών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο νέο τους μέρος, ήταν εξαιρετικά δύσκολο για αυτούς να προμηθευτούν τα ειδικά τρόφιμα και τη διατροφή που χρειαζόταν ο Γιαζάν για να επιβιώσει. Παρά την προσπάθειά τους για το καλύτερο, η υγεία του Γιαζάν χειροτέρευε μέρα με τη μέρα, δείχνοντας πόσο τρομερός μπορεί να είναι ο πόλεμος, ειδικά για ευάλωτα παιδιά όπως αυτός που χρειάζονται απεγνωσμένα τροφή και ιατρική φροντίδα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ένας αδύναμος, πεινασμένος πιτσιρίκος που δεν θύμιζε παιδί από τις κακουχίες</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, πολύ θλιβερές και βαθιά σοκαριστικές φωτογραφίες ενός 9χρονου Παλαιστίνιου αγοριού με το όνομα Γιαζάν αλ Καφέρνα διαδόθηκαν ευρέως στο διαδίκτυο. Ο Γιαζάν βρισκόταν στο νοσοκομείο στη Ράφα της Γάζας, εξαιρετικά αδύνατος και πεινασμένος. Αυτές οι εικόνες έδειξαν την τρομερή ανθρωπιστική κρίση που συμβαίνει στη Γάζα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με τραγικό τρόπο, τη Δευτέρα ήρθε η είδηση ότι ο μικρούλης απεβίωσε. Αποτελεί μια σκληρή υπενθύμιση του πόσο καταστροφικός είναι ο πόλεμος, ειδικά για τους πιο ευάλωτους ανθρώπους. Ο Γιαζάν ήταν πολύ εύθραυστος, σκελετωμένος, με τα μάτια να φαίνονται τεράστια, σχεδόν εξωγήινα. Έδειχνε πόσο τρομερός ήταν ο πόλεμος για αυτό το αθώο παιδί. Με μεγάλη θλίψη, ο πατέρας του είπε ότι πριν αρχίσουν οι μάχες, ο Γιαζάν μπορούσε να έχει αρκετή τροφή και ιατρική περίθαλψη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αλλά μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος, δεν μπορούσαν πλέον να έχουν τις βασικές ανάγκες. Το θλιβερό είναι πως δεν μπορούσαν να έχουν καν τις ελάχιστες ανάγκες του παιδιού τακτοποιημένες. Αυτή η έλλειψη διατροφής και ειδικών τροφών έκανε τον Γιαζάν να θυμίσει φάντασμα του παλαιότερου εαυτού του. Η περίπτωση δεν είναι η μοναδική, καθώς πολλές οικογένειες βρίσκονται παγιδευμένες στη βία, που στερούνται τα αυτονόητα αγαθά όπως η τροφή, η υγειονομική περίθαλψη, το καθαρό νερό και την ίδια την αξιοπρέπεια με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Δύση παρακαλά το Ισραήλ να επιτρέψει την ανθρωπιστική βοήθεια – Απαιτεί μόνο από τα κράτη που θεωρεί εχθρούς</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την ίδια στιγμή η Δύση παρακαλά και δεν απαιτεί ανθρωπιστική βοήθεια. Απόρροια των αμερικανικών βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πλέον το όνομα του Γιαζάν θα υπάρχει ως υπενθύμιση της ολοκληρωτικής αποτυχίας του «πολιτισμένου και ανεπτυγμένου» κόσμου, που κοιτάει αφ’ υψηλού τις «τριτοκοσμικές» χώρες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Δύση δεν σκέφτεται να στείλει στρατό στην Γάζα να διανείμει την ανθρωπιστική βοήθεια με «το ζόρι». Οι ΗΠΑ ήδη αρνήθηκαν, παρότι είναι ο νο1 σύμμαχος του Ισραήλ στην ανθρωπιστική καταστροφή που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι. Δεν θα πάνε οι υπουργοί εξωτερικών της ΕΕ για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί. Τέτοιους λεονταρισμούς τους κάνουν στους εχθρούς του ΝΑΤΟ και όχι στους φίλους. Πρόκειται για το δόγμα «ο δικός μας εγκληματίας πολέμου, είναι καλός εγκληματίας πολέμου ή και καθόλου»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Να υπογραμμιστεί πως δεν αντιμετωπίζουν όλα τα παιδιά στη Γάζα τις προκλήσεις του Γιαζάν, αλλά όλα όσα αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες θα πεθάνουν εξαιτίας της καταστροφής των νοσοκομείων, της έλλειψης ιατροφαρμακευτικού υλικού, της έλλειψης προσωπικού και της έλλειψης τροφής. Τα υπόλοιπα κινδυνεύουν από τις αμερικανικές βόμβες που ρίχνουν τα ισραηλινά αεροπλάνα και τις αμερικανικές οβίδες που ρίχνουν τα ισραηλινά τεθωρακισμένα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://podemos.gr/?author=33">podemos.gr</a></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-55703991498072938792024-03-06T10:07:00.010+02:002024-03-06T10:07:52.075+02:00 Η σύγχρονη γοητεία σοσιαλισμού και κομμουνισμού<div style="text-align: justify;"><a href="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/03/1socialism.png"><img height="323" src="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/03/1socialism-750x514.png" width="471" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γιώργος Μιχαηλίδης</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η αποκαλούμενη «Γενιά Z» φλερτάρει με τον σοσιαλισμό. Αυτό διαπίστωνε ο τίτλος πρόσφατου <a href="https://www.wsj.com/articles/gen-z-flirts-with-socialism-economics-politics-generational-divide-3aa89ad7">αφιερώματος της Wall Street Journal</a>, στο οποίο εκπρόσωποι της συγκεκριμένης γενιάς επιχειρούσαν να ερμηνεύσουν την αποστροφή των νέων προς την «ελεύθερη αγορά». Πρόκειται για το τελευταίο άρθρο-παρέμβαση μεγάλου αμερικάνικου ενημερωτικού μέσου που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά ανάλογων διαπιστώσεων κατά τα προηγούμενα έτη: «Οι Millennials κι η Γενιά Z [αισθάνονται] ολοένα πιο άνετοι με τον σοσιαλισμό και τον μαρξισμό» διαπίστωνε με ανησυχία η αντικομμουνιστική δεξαμενή σκέψης Victims of Communism (Θύματα του κομμουνισμού) προ τριετίας, ενώ η εταιρεία δημοσκοπήσεων Gallup εμφάνιζε έρευνα σύμφωνα με την οποία η θετική αντιμετώπιση του σοσιαλισμού αυξανόταν σε όλες τις γενιές κατά τη δεκαετία 2010-2020 με εκείνες των Millenials και Z να διχάζονται πλήρως ανάμεσα σε καπιταλισμό και σοσιαλισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτή η τάση δεν περιορίζεται στις ΗΠΑ αλλά συναντάται τουλάχιστον σε τρεις ακόμα μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις: το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και την Αυστραλία. Μάλιστα, έρευνα της IEA στο πρώτο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι σημερινοί υποστηρικτές του σοσιαλισμού στη χώρα τείνουν να έχουν μια πιο ριζοσπαστική άποψη για το τι είναι σοσιαλισμός σε σύγκριση με τους αντιπάλους τους. Γεγονός που, κατά το ΙΕΑ, σηματοδοτεί αντιστροφή της προηγούμενης εικόνας, σύμφωνα με την οποία οι υποστηρικτές του σοσιαλισμού επιθυμούσαν κάτι σαν το σουηδικό μοντέλο, ενώ οι αντίπαλοί του φοβόντουσαν ότι θα βιώσουν κάτι σαν την Κούβα.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατ’ αντιστοιχία αρκετά ευρήματα του μεγάλου ινστιτούτου Pew Research Center, για τις χώρες του πρώην «σοσιαλιστικού» μπλοκ, δείχνουν από τη μία πλευρά μια αυξανόμενη τάση απομάγευσης σε σχέση με τον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά και, από την άλλη, μια τάση ανάκαμψης μιας νοσταλγίας για τον σοσιαλισμό. Η τελευταία σίγουρα αποτελεί περίπλοκο φαινόμενο, όμως καθόλου τυχαία, αναλυτές του φαινομένου της «Γιουγκο-νοσταλγίας» σε χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας επισημαίνουν πως δεν πρόκειται απλά για εξιδανίκευση παλαιών γενεών για τα χρόνια της νιότης τους, αλλά για «αναπόληση» ενός μέλλοντος όπου θετικά στοιχεία της «σοσιαλιστικής» εμπειρίας θα επανεμφανιστούν με νέα ποιότητα, χωρίς τις μαύρες σελίδες του παρελθόντος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι αλήθεια πως το μεγάλο «Κ», ο κομμουνισμός, σε μεγάλο βαθμό ακόμα τρομάζει και δεν πείθει την πλειοψηφία των ανθρώπων, που τον θεωρεί κάτι ακραίο και μη αναγκαίο. Όμως, η ταχεία απονομιμοποίηση του μεγάλου ανταγωνιστή και δυσφημιστή του, του καπιταλισμού, ανοίγει δρόμους. Θα τους διαβούμε έτσι όπως πρέπει;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (2.3.24)</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-56713223112057863312024-03-05T08:27:00.002+02:002024-03-05T08:27:39.415+02:00Τί έγινε στον κόσμο και στον τόπο μας σαν σήμερα 5 Μαρτίου<p> <a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Joseph-Vissarionovich-Stalin-Jughashvili-atexnos.gr_.jpg" style="text-align: justify;"><img height="233" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Joseph-Vissarionovich-Stalin-Jughashvili-atexnos.gr_-702x336.jpg" width="489" /></a></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΑΠΟ <a href="https://atexnos.gr/author/atexnos2020/">ΑΤΕΧΝΩΣ </a></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/tag/%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1/">Σαν σήμερα</a> <a href="https://atexnos.gr/tag/%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-5-%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%af%ce%bf%cf%85/">5η του Μάρτη</a> __</div><div style="text-align: justify;">Μια ματιά στην ιστορία του τόπου μας και του κόσμου.Γεγονότα και πρόσωπα που έμειναν στην ιστορία και δεν πρέπει να ξεχάσουμε</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">399 π.Χ. ο Ελληνας φιλόσοφος, Σωκράτης, ήπιε το κώνειο</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bf-%cf%83%cf%89%ce%ba%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%bd%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%83/"><img height="220" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/03/sokratis.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1616 Το βιβλίο του Νικόλαου Κοπέρνικου De Revolutionibus Orbium Coelestium απαγορεύεται από την Καθολική Εκκλησία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1827 Πέθανε ο Αλεσάντρο Βόλτα, ιταλός φυσικός και εφευρέτης της μπαταρίας. Το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της τάσης του ηλεκτρικού ρεύματος. (Γεν. 18/2/1745)<span><a name='more'></a></span><a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Nagant_M1894.jpg"><img height="267" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Nagant_M1894.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1836 Ο Σάμουελ Κολτ παράγει το πρώτο περίστροφο μαζικής παραγωγής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1864 Ο Κωνσταντίνος Κανάρης αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1868 — Η όπερα του Αρρίγκο Μπόιτο Μεφιστοφελής κάνει πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου, βασισμένο στην τραγωδία Φάουστ του Γκαίτε. Η πρώτη μορφή του έργου, που δεν διασώζεται, περιελάμβανε έναν πρόλογο, πέντε πράξεις και έναν επίλογο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1871 Γεννιέται η Γερμανίδα κομμουνίστρια επαναστάτρια <a href="https://atexnos.gr/tag/%CF%81%CF%8C%CE%B6%CE%B1-%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BA/">Ρόζα Λούξεμπουργκ</a>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%bf%ce%b5%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b7-1918-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd/"><img height="261" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/03/roza.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1909 Μεγάλη απεργία καπνεργατών στο Βόλο. Οι απεργοί επιτίθενται με πέτρες και ξύλα εναντίον των καπναποθηκών, στις οποίες έχουν οχυρωθεί οι έντρομοι έμποροι. Στη συνέχεια, οι διαδηλωτές επιτίθενται κατά της χωροφυλακής και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών, σημειώνονται τραυματισμοί και στις δύο πλευρές. Τελικά, οι απεργοί πετυχαίνουν την απόλυση των συλληφθέντων συναδέλφων τους, ενώ οι έμποροι δέχονται τα αιτήματα των καπνεργατών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1913 Ο Ελληνικός Στρατός, προελαύνοντας, απελευθερώνει το Τεπελένι</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1913 ο βασιλιάς των Ελλήνων Γεώργιος Α’, έπεσε νεκρός στη Θεσσαλονίκη από τις σφαίρες του Αλέξανδρου Σχινά</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1914 Συγκροτείται η πρώτη αλβανική Κυβέρνηση υπό τον Τουρχάν πασά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1918 Γεννιέται ο Τζέιμς Τόμπιν, Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, γνωστός για τον «Φόρο Τόμπιν» ενός φόρου στις βραχυπρόθεσμες κερδοσκοπικές ροές κεφαλαίου με σκοπό, όπως ο ίδιος το έθεσε, «να ρίξει άμμο στον τροχό των χρηματαγορών». Αρχικά, η ιδέα του φόρου Τόμπιν υποστηρίχθηκε για την προώθηση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και έγινε σημαία πολλών σοσιαλδημοκρατών πολιτικών παραγόντων, όπως π.χ. της κυβέρνησης Ντ’ αλέμα στην Ιταλία και Ζοσπέν στη Γαλλία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1918 Φοβούμενος επίθεση των Δυτικών δυνάμεων για να καταπνίξουν την Επανάσταση μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, ο Βλαντιμίρ Λένιν μετακινεί την πρωτεύουσα της Ρωσίας από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1922 Γεννήθηκε ο Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, Πιέρ Πάολο Παζολίνι</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b7%cf%84%ce%b5%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80/"><img height="229" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/03/pazolini.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%9B%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BE%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-_Linoxilakis.jpg"><img height="400" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%9B%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BE%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-_Linoxilakis.jpg" width="306" /></a></div><div style="text-align: justify;">1933 Γεννήθηκε ο διεθνής ποδοσφαιριστής Κώστας Λινοξυλάκης. Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Αστέρα Αθηνών και το 1951 πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε μέχρι το 1963 και υπήρξε για πολλά χρόνια αρχηγός της ομάδας. Συμμετείχε σε 101 αγώνες πρωταθλήματος με τους “πράσινους”, ενώ αγωνίστηκε και πέντε φορές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962) και ένα κύπελλο (1955). Συμμετείχε στον πρώτο επίσημο Ευρωπαϊκό αγώνα στην ιστορία του Παναθηναϊκού για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπως και την επόμενη χρονιά με τη Γιουβέντους όταν ο Παναθηναϊκός απέσπασε τον πρώτο ευρωπαϊκό βαθμό του.</div><div style="text-align: justify;">Το 1956 συμμετείχε στην ταινία “Οι άσσοι του γηπέδου” (γνωστή και ως “Κυριακάτικοι Ήρωες”), στο πλευρό σημαντικών ποδοσφαιριστών της εποχής, όπως ο Ανδρέας Μουράτης, ο Λάκης Πετρόπουλος, ο Στάθης Μανταλόζης, ο Κώστας Πούλης και άλλοι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1933 Στον απόηχο του εμπρησμού του Γερμανικού Κοινοβουλίου-Ράιχσταγκ (προβοκάτσια των Ναζί που αποδόθηκε στους κομμουνιστές) και μέσα σε ένα όργιο αίματος, διωγμών, βασανισμών και συκοφαντικής εκστρατείας κατά των κομμουνιστών διεξάγονται εκλογές στην Γερμανία. Παρόλα αυτά, στις εκλογές της 5/3 το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν σημείωσε ιδιαίτερη πτώση, λαμβάνοντας 4.848.000 ψήφους και εκλέγοντας 81 βουλευτές. Στις εκλογές το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (NSDAP) του Χίτλερ κερδίζει το 43,9% των ψήφων. Τέσσερις μέρες μετά οι Ναζί συλλαμβάνουν τους κομμουνιστές βουλευτές και το ΚΚ Γερμανίας τίθεται και επίσημα πια εκτός νόμου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1940 Παρθενική παράσταση της Λυρικής Σκηνής Αθηνών, με την οπερέτα του Στράους «Νυχτερίδα».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1943 Μεγάλη απεργία ξεσπά στο Τορίνο της φασιστικής Ιταλίας. Οι εργάτες απαιτούν αυξήσεις στα δελτία τροφίμων, στους μισθούς, αλλά και τον τερματισμό του πολέμου. Οι Αρχές απάντησαν με καταστολή και συλλήψεις των επικεφαλής των κινητοποιήσεων. Ωστόσο, το απεργιακό ρεύμα φούντωσε και τους επόμενους μήνες επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις της Ιταλίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1943 Μεγάλες απεργίες των εργαζομένων στην Αθήνα και τον Πειραιά. Πάνω από 200.000 λαού διαδηλώνουν στους δρόμους της πρωτεύουσας ενάντια στην πολιτική επιστράτευση που κήρυξαν οι δυνάμεις Κατοχής. Στις συγκρούσεις με τους κατακτητές οι διαδηλωτές είχαν απώλειες 10 νεκρούς και πάνω από 134 τραυματίες. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο σπουδαστής Εδμόνδος Τορόν και ο Κώστας Ωραιόπουλος. Όμως ο λαός είχε νικήσει.Οι διαδηλωτές όρμησαν στο υπουργείο Εργασίας και έκαψαν τις καταστάσεις επιστράτευσης. Οι Γερμανοί δήλωσαν πως το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης δεν θα ισχύσει για την Ελλάδα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/5-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%ac%cf%81%cf%84%ce%b7-1943-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd-%ce%b2%cf%81%ce%b5%cf%84%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85/"><img height="220" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/03/5-3-43.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1946 Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ μιλά στο Φούλτον του Μιζούρι όπου εισάγει στο πολιτικό λεξιλόγιο την έκφραση «σιδηρούν παραπέτασμα», που αναφέρεται στις σοσιαλιστικές χώρες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1950 Μέσα σε κλίμα έντονης τρομοκρατίας και διώξεων διεξάγονται βουλευτικές εκλογές. Παρ’ όλα αυτά, ο συνδυασμός της «Δημοκρατικής Παράταξης», ο οποίος υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ, πήρε 163.824 ψήφους (9,7%) και 18 έδρες στη Βουλή. Πρώτο Κόμμα αναδείχθηκε το Λαϊκό Κόμμα με 18,8%.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1951 Πίσω από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ εκτελείται ο ΕΠΟΝίτης <a href="https://atexnos.gr/%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AD%CE%BB/">Νίκος Νικηφορίδης </a>και οι σύντροφοί του Θεόδωρος Ορφανίδης, Μόσχος Στογιάννης, Κώστας Σπρίντζος, Μήτσος Κωνσταντίνου, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Ρήγας Παραθυράς. Ο Ν. Νικηφορίδης είχε καταδικαστεί σε θάνατο ως επικεφαλής της «τρομοκρατικής κομμουνιστικής οργανώσεως» Δημοκρατικό Φιλειρηνικό Μέτωπο των Νέων, επειδή μάζευε υπογραφές γύρω από την Έκκληση της Στοκχόλμης για την Ειρήνη</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b4%ce%b7%cf%82-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%81%cf%84%cf%85%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85/"><img height="230" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/03/nikiforidis.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1953 Πέθανε ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, <a href="https://atexnos.gr/tag/%CE%B9%CF%89%CF%83%CE%AE%CF%86-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD/">Ιωσήφ Στάλιν</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1953 Πεθαίνει ο μεγάλος σοβιετικός συνθέτης Σεργκέι Προκόβιεφ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1956 Κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία του Νίκου Κούνδουρου «<a href="https://www.imdb.com/title/tt0124437/">Ο Δράκος</a>», με πρωταγωνιστή τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Θεωρείται μία από τις κορυφαίες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Drakos-_-%CE%BF-%CE%94%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%82-atexnos.gr_.jpg"><img height="236" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/Drakos-_-%CE%BF-%CE%94%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%82-atexnos.gr_.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1959 Ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου Μαξ Μέρτεν καταδικάζεται σε 25ετή κάθειρξη από το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου της Αθήνας. (Υπόθεση Μέρτεν)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/02/merden.jpg"><img height="237" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2020/02/merden.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1962 Σε συγκέντρωση της νεολαίας του «Κέντρου» στο Θέατρο «Χατζηχρήστου» φωνάζεται για πρώτη φορά το σύνθημα «1–1‑4», με το οποίο ονομάστηκε τελικά το κίνημα ολόκληρης περιόδου. Ξεκίνησε με αφορμή τις εκλογές της «βίας και νοθείας» του Κ. Καραμανλή το 1961 και είχε να κάνει με το αίτημα για εκδημοκρατισμό. Πήρε το όνομά του από το άρθρο 114 του Συντάγματος το οποίο όριζε πως η τήρηση των άρθρων του, επαφίονταν στον πατριωτισμό των Ελλήνων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%91%CF%86%CE%BF%CE%AF-%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7-Manakh-scaled.jpg"><img height="123" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/03/%CE%91%CF%86%CE%BF%CE%AF-%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7-Manakh-scaled.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1964 Πεθαίνει ο Μίλτος Μανάκης, που, μαζί με τον αδελφό του Γιαννάκη, θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους κινηματογραφιστές των Βαλκανίων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1966 Αεροσκάφος της BOAC συντρίβεται στο όρος Φούτζι στην Ιαπωνία, σκοτώνοντας 124 άτομα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1968 Ολοκληρώνεται η νέα εθνική οδός Λάρισας-Θεσσαλονίκης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1970 Η Συνθήκη μη διάδοσης πυρηνικών όπλων τίθεται σε ισχύ μετά την επικύρωσή της από 43 κράτη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1972 Ο Μίκης Θεοδωράκης εγκαταλείπει το ΚΚΕ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1998 Η NASA ανακοινώνει ότι η ερευνητική αποστολή Clementine, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ανακάλυψε νερό στους πολικούς κρατήρες αρκετό για να συντηρήσουν μία ανθρώπινη αποικία καθώς και ένα σταθμό ανεφοδιασμού πυραύλων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2011 Πέθανε ο τραγουδοποιός Μανώλης Ρασούλης</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2013 Πεθαίνει ο <a href="https://atexnos.gr/tag/%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B5%CF%82/">Ούγκο Τσάβεζ Φρίας</a>, πρώην στρατιωτικός και Πρόεδρος της Βενεζουέλας από το 1999 έως το 2013.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://atexnos.gr/</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-12239831374427803942024-03-03T21:54:00.004+02:002024-03-03T21:54:45.092+02:00 Hegel: Αστική κοινωνία και το σύστημα αναγκών<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU9k0xZvMjXokwoyE4wtuz3vzmUm-yzTu5FFa982vrRTZW8AJdoOt2qO3HDwgdMh3jI8_VkHIQiDwBaKCpEZx_WOiLUoCa06ZYl3n2EmBSDkWLa18t6TrfOm0SYRCyA8DKQndy6_XhqHgOdySPkYj6OL-DY0GBIbkHxCC9FhK0nrJfbxzf3Gvmz-QyDnIP/s231/%CE%A7%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BB.jpg" style="text-align: justify;"><img border="0" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU9k0xZvMjXokwoyE4wtuz3vzmUm-yzTu5FFa982vrRTZW8AJdoOt2qO3HDwgdMh3jI8_VkHIQiDwBaKCpEZx_WOiLUoCa06ZYl3n2EmBSDkWLa18t6TrfOm0SYRCyA8DKQndy6_XhqHgOdySPkYj6OL-DY0GBIbkHxCC9FhK0nrJfbxzf3Gvmz-QyDnIP/w505-h536/%CE%A7%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BB.jpg" width="505" /></a></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1. Ο Φρίντριχ Χέγκελ (1770-1831) είναι ο πρώτος που έθεσε συστηματικά το ζήτημα της ικανοποίησης των ανθρώπινων αναγκών. Σίγουρα, η φιλοσοφία δεν ήταν ποτέ εντελώς ξένη ως προς το ζήτημα αυτό. Στο πλαίσιο της ιστορίας της φιλοσοφίας, ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) αφιερώνει σελίδες στα οικονομικά, συχνά πολύ διαφωτιστικές, που θα αποτελέσουν τη βάση ενασχόλησης με τέτοια ζητήματα σπουδαίων μεσαιωνικών στοχαστών, όπως π.χ. ο Θωμάς ο Ακινάτης (1225-1274). Στη νεότερη εποχή, η φιλοσοφία από τον Thomas Hobbes (1588-1679) έως τον Jean Jacques Rousseau (1712-1778), σκέφτεται την πολιτική σε σχέση με την οικονομία. Αλλά ο Χέγκελ είναι εκείνος που κάνει αυτό το ερώτημα ένα από τα βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας του Δικαίου και μια θριαμβευτική φάση προόδου του πνεύματος. Εκκινώντας από την αστική κοινωνία των πολιτών επιχειρεί να εξηγήσει φιλοσοφικά τις τρεις βαθμίδες της, οι οποίες αποτελούν τον υποστασιακό χαρακτήρα αυτής της κοινωνίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2. Πρώτη βαθμίδα είναι η ηθική τάξη ή η κοινωνικά θεσμισμένη ηθικότητα (Sittlichkeit). Πώς την εννοεί πιο συγκεκριμένα ο Χέγκελ; Στις Βασικές γραμμές της φιλοσοφίας του Δικαίου μας λέει τα εξής:<a name='more'></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Η ηθική τάξη είναι η ιδέα της ελευθερίας ως το ζωντανό αγαθό, που έχει τη γνώση και τη βούλησή του στην αυτοσυνείδηση,και το οποίο έχει, μέσω του πράττειν αυτής (της αυτοσυνείδησης), την εν έργω πραγματικότητά του, όπως ακριβώς και τούτη η αυτοσυνείδηση έχει στο κοινωνικά ηθικό Είναι την καθεαυτήν και διεαυτήν ούσα βάση της και τον κινητήριο σκοπό της, –[η ηθική τάξη είναι] η έννοια της ελευθερίας που έγινε υφιστάμενος/υπαρκτός κόσμος και φύση της αυτοσυνείδησης» (§ 142).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ηθική τάξη, η κοινωνική ή αντικειμενική ηθικότητα λοιπόν είναι oυσιωδώς αντίθετη με την υποκειμενική ή ατομική ηθικότητα (Moralität) και στη συνάφεια τούτη και με το αφηρημένο δίκαιο, που στερείται συγκεκριμένο περιεχόμενο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3. Η ηθική τάξη υπερβαίνει την αντίθεση νόμου και βούλησης, αντικειμένου γενικότερα και υποκειμένου, γιατί είναι ζωντανό αγαθό. Η ίδια η ηθική τάξη αποτελείται από τρεις πτυχές: -την οικογένεια, που είναι η ενότητα που βασίζεται στο συναίσθημα, στην αγάπη. Η οικογένεια είναι το πνεύμα στην αμεσότητά του ή στη φύσει ηθικότητά του. Στην οικογένεια, το άτομο έχει συνείδηση της ατομικότητάς του μόνο ως μέλος αυτής της ενότητας. – την αστική κοινωνία των πολιτών (die bürgliche Gesellschaft): εμφανίζεται αρχικά ως ανάπτυξη της οικογένειας. Είναι, όμως, η πτυχή και η βαθμίδα της διαφοράς που εισάγεται στην οικογένεια. Το άτομο, το συγκεκριμένο πρόσωπο γίνεται αυτοσκοπός. Το σημείο εκκίνησης είναι η ανάγκη και η ικανοποίησή της σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Η αστική κοινωνία των πολιτών, κατά ταύτα, περιλαμβάνει το σύστημα των αναγκών, δυνάμει του οποίου το καθέκαστο άτομο ικανοποιεί τις ανάγκες του μέσω της εργασίας και μέσω της εργασίας όλων των άλλων. Γι’ αυτό το λόγο ο Χέγκελ μιλάει για σύστημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4. Χάρη στην ως άνω κοινωνία περαιτέρω και δια του υπάρχοντος νομικού καθεστώτος αλλά και μιας εξωτερικής τάξης, της εξωτερικής πολιτείας [ή του εξωτερικού κράτους] διασφαλίζεται η ιδιοκτησία των ατόμων αλλά και η ακεραιότητά τους. Παράλληλα το κάθε άτομο αναπτύσσεται ως πρόσωπο με δικούς του σκοπούς, έργα, πράξεις και θέση μέσα στην κοινωνία. Όπως αναφέρει, με απαράμιλλη νοηματική ακρίβεια (§ 182, προσθήκη), ο Χέγκελ, στην αστική κοινωνία των πολιτών ο καθένας είναι για τον εαυτό του σκοπός, οτιδήποτε άλλο είναι σαν να μην υπάρχει γι’ αυτόν. Παρά ταύτα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τις σχέσεις με τους άλλους, γιατί χωρίς τους άλλους δεν μπορεί να διευρύνει τους σκοπούς του και από επιμέρους ον να γίνει καθολικό. Συμβαίνει δηλαδή ο μερικός σκοπός του ενός ή του άλλου προσώπου, μέλους της κοινωνίας, να διαμεσολαβείται από τους άλλους, προκειμένου να επιτευχθεί και να λάβει τη μορφή της καθολικότητας. Έτσι μέσω αυτής της σχέσης προς τον άλλο ικανοποιεί το δικό του καλό, αλλά συγχρόνως ικανοποιεί και την ευημερία του άλλου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5. Έτσι, δι’ αυτού του ανοίγματος στον κόσμο και της συναγωγής σε ένα όλο απελευθερώνονται όλες οι ενικές υπάρξεις, όλες οι προδιαθέσεις και συντυχίες της γέννησης και της ευτυχίας, όπου συρρέουν τα κύματα όλων των παθών. Αυτή η απελευθέρωση σημαίνει, μεταξύ των άλλων, πως όλες αυτές οι τυχαιότητες, οι ενδεχομενικότητες και οτιδήποτε απρόσμενο, ανεξέλεγκτο, απρόβλεπτο κ.λπ. τίθενται στην υπηρεσία και στις υποχρεώσεις, που τους υπαγορεύει ο κυβερνήτης Λόγος. Η χαρακτηριστική μερικότητα, κατ’ αυτόν τον τρόπο, που είναι διεσπαρμένη εντός της κοινωνίας και διέπεται από τα δικά της ιδιοτελή συμφέροντα, από τα αναρίθμητα Εγώ της, βρίσκει τα όριά της μέσα από την καθολικότητα και μπορεί να κινείται μόνο μέσω αυτής· άρα εξαρτάται από τούτο το σύστημα που έχει τον χαρακτήρα της καθολικότητας και λειτουργεί ως το μέτρο, στο πλαίσιο του οποίου κάθε ιδιαίτερη μερικότητα προορίζεται να προάγει την ευημερία τη δική της, αλλά και των άλλων. Το σύστημα τούτο ο Χέγκελ το ονομάζει εξωτερική πολιτεία ή πολιτεία της ανάγκης και της διάνοιας. Εδώ και τώρα αυτή η πολιτεία συνιστά ένα εξωτερικό φαινόμενο, κατά το οποίο η μερικότητα διαπλέκεται με την καθολικότητα, έτσι ώστε η μεν πρώτη να προσβλέπει να ευημερεί καθ’ όλες τις πτυχές της, η δε δεύτερη να αναδεικνύεται δικαιωματικά η βάση και η αναγκαία μορφή της μερικότητας, με περαιτέρω συνέπεια να εξελίσσται σε εξουσία κα απώτερος σκοπός της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://hegel-platon.blogspot.com/2024/03/hegel.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-5406392070606151012024-03-03T10:30:00.008+02:002024-03-03T10:30:53.828+02:00 Παλαιστίνη, ένας ακόμη λόγος για να παλέψεις<div style="text-align: justify;"><a href="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/03/bushnell.jpeg"><img height="249" src="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/03/bushnell-750x394.jpeg" width="474" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γιώτα Ιωαννίδου</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οφείλουμε να νικήσουμε τη σιωπή και να αναστατώσουμε τους σιωπηλούς. Χωρίς αλληλεγγύη και διεθνισμό «των κάτω», οι κυρίαρχοι θα εξασφαλίζουν τα συμφέροντα «των πάνω». Το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής ιμπεριαλιστών και κεφαλαίου είναι ο δρόμος αλληλεγγύης στη Γάζα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Ααρόν Μπουσνέλ, εικοσιπεντάχρονος αμερικανός σμηνίας, αυτοπυρπολήθηκε μπροστά στην Ισραηλινή πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής, καταγγέλλοντας τη γενοκτονία στη Γάζα. Στις ΗΠΑ οι διαμαρτυρίες, εναντίον των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ, πολλαπλασιάζονται. Στην Ιταλία οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις καταλήγουν σε άγριο ξυλοδαρμό φοιτητών από την αστυνομία. Στην Ισπανία, η πόλη Γκερνίκα γίνεται ολόκληρη μια παλαιστινιακή σημαία. Μαζικές, μαχητικές κινητοποιήσεις ξετυλίγονται σε πολλές χώρες του κόσμου, μέσα και στο ίδιο το Ισραήλ με συλλήψεις και διώξεις. «Υπάρχει ακόμη ένας λόγος για να παλέψεις: η Παλαιστίνη», έγραψε η κινηματογραφική ομάδα του Κεν Λόουτς. Αποκλεισμοί εργοστασίων όπλων, απόπλου πολεμικών φρεγατών, φαστ-φουντ που ενισχύουν τον ισραηλινό στρατό. Εκατοντάδες παρεμβάσεις στα γήπεδα, σε μουσικές, με ποιήματα, με ταινίες… Με κάθε τρόπο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απαιτούν νίκη στον παλαιστινιακό αγώνα, μας θυμίζουν ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας δεν είναι νεκρή.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την ίδια στιγμή, η Γάζα μοιάζει όλο και περισσότερο με μια μητέρα φτιαγμένη από συντρίμμια, που αν και νεκρή, συνεχίζει να προστατεύει τα παιδιά της σε μια ήρεμη αγκαλιά. Όσο κι αν βομβαρδίζεται και λεηλατείται καθημερινά από το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ και τη Δύση. Όσο κι αν κυβερνήσεις, σαν την ελληνική, της αρνούνται ένα μπουκάλι γάλα και ένα αναισθητικό για να ακρωτηριάζει τα πληγωμένα μέλη τους, παγώνοντας τη χρηματοδότηση στηνμοναδική ανθρωπιστική υπηρεσία του ΟΗΕ (UNRWA), που τα παρείχε φειδωλά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μουδιάζουν τα αυτιά από το βουητό των drones στη Ράφα, τελευταίο όριο διαφυγής. Χάνονται τα μάτια σε μια θάλασσα σκηνών και στον καπνό που την θολώνει από τους βομβαρδισμούς της Χαν Γιουνίς, που πλησιάζουν. Τα παιδιά ρωτούν μήπως τα αεροπλάνα βομβαρδίσουν και τα αστέρια. Φοβούνται μήπως και αυτά σκοτωθούν, ενώ είναι τόσο μακριά και προστεθούν στις τόσες απώλειες αγαπημένων. Στην άλλη άκρη, στη Β. Γάζα είπαν πως ξεπροβάλλουν κόκκινες παπαρούνες ανάμεσα στα μαυρισμένα υπολείμματα από τοίχους σπιτιών, από ελπίδες, από παιδικά χαμόγελα και εφηβικά όνειρα. Πασχίζουν να προετοιμάσουν τον ερχομό μιας λαβωμένης Άνοιξης. «Η Γάζα είναι μια ζώνη θανάτου», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ψηλαφίζεις τον πόνο παντού. Σαν μια ακατέργαστη πληγή που αρνείται να επουλωθεί όσο ανοίγουν νέες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Δεν είμαστε απλά θύματα συγκρούσεων», δηλώνει ο Μπασέρ Μουαμάρ, παλαιστίνιος ακτιβιστής, μεταφραστής στη Γάζα, που τα έχει χάσει όλα και όλους. «Είμαστε άνθρωποι με ελπίδες, όνειρα, σκληρή αποφασιστικότητα να ξαναχτίσουμε ανάμεσα στα ερείπια των κατεστραμμένων ζωών μας. Αρνούμαστε να φιμωθούμε από τον βρυχηθμό των βομβών ή την αδιαφορία. Θα αντέξουμε…» Επιβλητική αξιοπρέπεια των πεινασμένων; Καθηλωτική χλεύη των αδύναμων απέναντι στους δυνατούς με μόνο όπλο το δίκιο; Σίγουρα, πάντως, πρόκειται για φωτεινή ελπίδα μέσα σε ένα σκοτεινό, μαζικό, αναίσχυντο έγκλημα, προκλητικό για την ανθρώπινη ιδιότητα. Η ευαλωτότητα του πολιτισμού μας αποτυπώνεται σε ένα παιδικό πρόσωπο στη Γάζα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Είμαστε άνθρωποι με ελπίδες κι όνειρα. Αρνούμαστε να φιμωθούμε από τον βρυχηθμό των βομβών ή την αδιαφορία.</div><div style="text-align: justify;">Θα αντέξουμε…»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Τα μεγάλα εγκλήματα τα κάνει πάντοτε το σιωπηλό κοινό. Δίχως ετούτη την εφιαλτική σιωπή των πολιτών, οι εξουσίες δεν θα μπορούσαν να ρημάζουν ανεξέλεγκτα τις ζωές των ανθρώπων», Θανάσης Τριαρίδης, Ζωτικός χώρος. Οφείλουμε να νικήσουμε τη σιωπή και να αναστατώσουμε τους σιω-</div><div style="text-align: justify;">πηλούς. Χωρίς αλληλεγγύη και διεθνισμό «των κάτω», οι κυρίαρχοι θα εξασφαλίζουν τα συμφέροντα «των πάνω». Το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής των ιμπεριαλιστών δολοφόνων, των αστικών τάξεων που συνασπίζονται για να αποκτήσουν δύναμη επιβολής και να λεηλατήσουν τους λαούς στο εσωτερικό και το εξωτερικό των χωρών τους, είναι ο αναγκαίος δρόμος αλληλεγγύης στη Γάζα. Και είναι αναγκαίος όχι μόνο για να νικήσει η Παλαιστίνη αλλά και για να πάρει προβάδισμα ο αγώνας κάθε λαού απέναντι στην ολοκληρωτική επίθεση που δέχεται η ζωή του και ό,τι την συγκροτεί, από έναν ανελέητο καπιταλισμό που παράγει όλο και περισσότερο πόλεμο και βαρβαρότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στην Ελλάδα, τα «Σάββατα της Παλαιστίνης» επιμένουν, με δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες να διασώζουν τη συνείδηση της Αριστεράς, απέναντι σε φλογερές δηλώσεις μεγαλόσχημων στελεχών της, που κοσμούν τα δελτία ειδήσεων και όχι τους δρόμους. Δεν αρκούν όμως γενναίοι συμβολισμοί ή το ανέμισμα μιας μοναχικής σημαίας σε άλλες μεγάλες κινητοποιήσεις. Κλίνουμε με σεβασμό το κεφάλι και σηκώνουμε τη γροθιά μας, μπροστά στην πράξη του Ααρόν. Δίνουμε τη μάχη της ζωής κι απαντάμε στο ερώτημα που έθεσε λίγο πριν θυσιάσει τη δική του: «Τι θα κάναμε αν γεννιόμασταν στην εποχή των σκλάβων;» Τα πάντα για να τσακίσουμε το σύστημα που γεννάει τη σκλαβιά. «Σήμερα δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα λιγότερο»…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (2.2.24)</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-39094776054300815262024-03-02T23:05:00.002+02:002024-03-02T23:05:13.602+02:00 Maillotins: Μία εξέγερση για τους φόρους, που πνίγηκε στο αίμα!<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3DpLAAEnsoJOGOAQjSGTAUe63ISgOKzM9QnA63XfKvtsygc8-ILBeRetqojz9NkJWMzenC0xIUX97K1ofPikom6JqKGcXAQEk8HQjh7jSpD29xzRzZRlTu-QOCloLJRPTxW3Kaq6t8_Nuu1jvy-7Xp6RhK-6YiZaRYFZEkyVY_VJeeNiuw9qQPA/s722/maillotins-696x722.jpg" style="text-align: justify;"><img border="0" height="515" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3DpLAAEnsoJOGOAQjSGTAUe63ISgOKzM9QnA63XfKvtsygc8-ILBeRetqojz9NkJWMzenC0xIUX97K1ofPikom6JqKGcXAQEk8HQjh7jSpD29xzRzZRlTu-QOCloLJRPTxW3Kaq6t8_Nuu1jvy-7Xp6RhK-6YiZaRYFZEkyVY_VJeeNiuw9qQPA/w497-h515/maillotins-696x722.jpg" width="497" /></a></p><div style="text-align: justify;">Στην υπαίθρια αγορά του Παρισιού οι φοροεισπράκτορες του βασιλιά πλησιάζουν σε ένα πάγκο με αγροτικά προϊόντα και ζητούν από την ιδιοκτήτριά του να πληρώσει τον φόρο. Εκείνη αρνείται και όταν επιχειρούν να κατασχέσουν το εμπόρευμά της, χτυπάει έναν εξ αυτών φωνάζοντας: «Κάτω οι φόροι!».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το αγανακτισμένο πλήθος πέφτει πάνω στον αξιωματούχο και τελικά τον δολοφονεί. Είναι η πρώτη πράξη της «Εξέγερσης των Maillotins», όπως έμεινε στην ιστορία.</div><div style="text-align: justify;">Ήταν μία «επανάσταση» κατά των νέων φόρων στο κρασί, το αλάτι και άλλα βασικά αγαθά, η οποία και πνίγηκε στο αίμα. 3.000 εξεγερμένοι με σφυριά (maillets – εξ ου και το όνομα) και βαριοπούλες, αφού έκλεισαν τις πύλες της πόλεις, ξεχύθηκαν στους δρόμους της και άρχισαν να κυνηγούν οποιονδήποτε είχε σχέση με την επιβολή και την είσπραξη των φόρων.</div><div style="text-align: justify;">Ο στρατός του βασιλιά έδωσε σκληρή απάντηση. Άλλοι σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις και άλλοι συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν. Τα θύματα πολλά και από τις δύο πλευρές. Όταν ξέσπασε η εξέγερση το ημερολόγιο έγραφε 1η Μαρτίου 1382.</div><div style="text-align: justify;">Ας δούμε, όμως, πώς φτάσαμε εκεί:</div><a name='more'></a><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τα χρόνια της ανάπτυξης</div><div style="text-align: justify;">Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Φιλίππου Β’ (1179–1223), το Παρίσι είδε την εικόνα του να αλλάζει προς το καλύτερο. Όπως διαβάζουμε στη Britannica, οι δρόμοι στρώθηκαν και το τείχος της πόλης διευρύνθηκε. Το 1190, όταν ο Φίλιππος Β’ χρειάστηκε να λείψει σε σταυροφορία για ένα χρόνο, εμπιστεύτηκε τη διοίκηση της πόλης όχι στον προεστό αλλά στις συντεχνίες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το 1220 το στέμμα παραχώρησε ένα από τα πολύτιμα δικαιώματά του στους κατοίκους της πόλης – το δικαίωμα να εισπράττουν φόρους για τα εισερχόμενα αγαθά. Οι έμποροι ήταν επίσης υπεύθυνοι για τη διατήρηση δίκαιων βαρών και μέτρων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η επίσημη αναγνώριση του Πανεπιστημίου του Παρισιού από τον Βασιλιά το 1200 μΧ ήταν επίσης μια αναγνώριση της φυσικής διαίρεσης του Παρισιού σε τρία μέρη. Στη δεξιά όχθη ήταν οι εμπορικές συνοικίες, στο κέντρο ήταν η πόλη και η αριστερή όχθη περιείχε τα πανεπιστήμια και τις ακαδημαϊκή συνοικία. Ιδρύθηκαν επίσης πολυάριθμα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της Σορβόννης (περίπου 1257).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Μαύρος Θάνατος και ο Εκατονταετής Πόλεμος</div><div style="text-align: justify;">Τον 14ο αιώνα την ανάπτυξη του Παρισιού ανέκοψε όχι μόνο ο Μαύρος Θάνατος (1348 – 49), δηλαδή η πανδημία της πανώλης, αλλά και ο Εκατονταετής Πόλεμος (1337–1453), όπως και οι εσωτερικές συγκρούσεις που ξέσπασαν από αυτόν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο επόπτης των εμπόρων (θέση αντίστοιχη του δημάρχου τότε) το 1356 ήταν ο Ετιέν Μαρσέλ, ο οποίος ήθελε το Παρίσι τόσο πλούσιο και ελεύθερο όσο οι ανεξάρτητες πόλεις των Κάτω Χωρών. Ο Μαρσέλ έδειξε μεγάλη εκτελεστική ικανότητα. Διακρίθηκε στην υπεράσπιση των μικρών τεχνιτών και των συντεχνιών που αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της πόλης και ως εκπρόσωπος της Τρίτης Τάξης, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις συνελεύσεις των Γενικών Τάξεων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το 1357 βρέθηκε επικεφαλής ενός μεταρρυθμιστικού κινήματος και προσπάθησε να εγκαταστήσει μια ελεγχόμενη γαλλική μοναρχία, ερχόμενος σε σύγκρουση με τη βασιλική δύναμη του δελφίνου Καρόλου. Δολοφονήθηκε από τους αστούς του Παρισιού που θεωρούσαν ότι το σχέδιό του δεν σταματούσε στην αντιπολίτευση, αλλά ήθελε να παραδώσει την πόλη στους Άγγλους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με τον Εκατονταετή Πόλεμο να μαίνεται, τα προβλήματα για το Παρίσι πολλαπλασιάζονταν. Το ίδιο και οι φόροι. Η οργή για τα φορολογικά βάρη ξεχείλιζε και η εξέγερση δεν άργησε να έρθει. Μετά την καταστολή της η λειτουργία των δημοτικών αρχών πάγωσε επί δεκαετίες</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">http://www.press-gr.com/2024/03/maillotins.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-6822919162105379572024-03-02T15:45:00.003+02:002024-03-02T15:45:24.605+02:00 Λένιν: εμπνευστής και θεμελιωτής της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) – Ιδρύεται στις 2 Μαρτίου 1919<div style="text-align: justify;"><a href="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/03/cominern_70-%CE%B2.jpg"><img height="238" src="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/03/cominern_70-%CE%B2.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στόχοι και τακτική, οργάνωση και ονομασία του κόμματος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ως Κομμουνιστική Διεθνής (ΚΔ) ή Κομιντέρν (αγγλικά: Comintern από το Communist International) έμεινε στην Ιστορία η Τρίτη Διεθνής Ένωση των εθνικών κομμουνιστικών Κομμάτων, που ιδρύθηκε το Μάρτιο του 1919 στη Μόσχα, αφού κατήγγειλε την προηγούμενη Δεύτερη (σοσιαλιστική) Διεθνή, για την στάση της απέναντι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις 24 Γενάρη 1919 αντιπρόσωποι οκτώ μαρξιστικών κομμάτων, συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα και έστειλαν προσκλήσεις σε 39 κόμματα, συνδικάτα και άλλες αριστερές οργανώσεις, για το πρώτο παγκόσμιο, ιδρυτικό συνέδριο της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πρόσκληση για συνέδριο, που αποτελούσε ένα βασικό πρόγραμμα αρχών και δράσης καταρτισμένο «σύμφωνα με το πρόγραμμα της ομάδας «Σπάρτακος» της Γερμανίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων) της Ρωσίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Κομμουνιστική Διεθνής, που θα ιδρυόταν, ήταν ο καρπός μακράς εξέλιξης των μαζών προς τα αριστερά. Αυτή η εξέλιξη είχε αρχίσει από την εποχή ακόμα του Μαρξ και του Ένγκελς και οι πιο κοντινές ρίζες της βρίσκονταν στη δημιουργία, στα 1903, της μπολσεβίκικης ομάδας μέσα στο ρωσικό κόμμα, στη μακρόχρονη πάλη, που διεξάχθηκε στην προπολεμική περίοδο τόσο στη Ρωσία, όσο και μέσα στη 2η Διεθνή ενάντια (στους μενσεβίκους αναθεωρητές και τους κεντριστές οπαδούς του Κάουτσκι, στον επίμονο αγώνα ενάντια στον πόλεμο που διεξήγαγε η αριστερή πτέρυγα του τσιμμερβαλντινού κινήματος, στις μεγάλες νίκες της ρωσικής επανάστασης και τους επαναστατικούς αγώνες που διεξαγόταν στην Γερμανία και σ’ άλλες χώρες.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις εργασίες του ιδρυτικού συνεδρίου που έγιναν υπό την προεδρία του Λένιν στις 2-6 Μάρτη 1919 μετείχαν 52 αντιπρόσωποι από 34 κομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά κόμματα από διάφορες χώρες της γης. Το ιδρυτικό συνέδριο ψήφισε το Πρόγραμμα της Κ.Δ που είχε συντάξει ο ίδιος ο Λένιν, καθώς και τις θέσεις του Λένιν για την δικτατορία του προλεταριάτου. Το ΣΕΚΕ δεν συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο. Βασικός διακηρυγμένος στόχος της ήταν η προώθηση της παγκόσμιας επανάστασης των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Τα επόμενα χρόνια συγκέντρωσε στις τάξεις της όλα σχεδόν τα κομμουνιστικά και σοσιαλιστικά κόμματα της γης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κύριος ηγέτης όλης αυτής της ανάπτυξης του επαναστατικού κινήματος ήταν, τόσο θεωρητικά όσο και πραχτικά, ο μεγάλος Λένιν. Η επαναστατική Διεθνής, που για την ίδρυσή της είχε παλέψει τόσο καιρό και με τόσο σθένος ο Λένιν, γινόταν πραγματικότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">H Κομιντέρν λειτούργησε, κυρίως, ως όργανο συντονισμού του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με μεγάλη βοήθεια από την Ε.Σ.Σ.Δ.. Το 1920 συστάθηκε η Εκτελεστική Γραμματεία της ΚΔ. Η Κομιντέρν διοργάνωσε 7 παγκόσμια συνέδρια (1ο: 1919, 2ο: 1920, 3ο: 1921, 4ο: 1922, 5ο:1924, 6ο: 1928, 7ο: 1935). Η Εκτελεστική Γραμματεία της ΚΔ (ΕΕΚΔ) συνήλθε σε Ευρεία Ολομέλεια 13 φορές, από το 1922 μέχρι το 1933. Αυτοδιαλύθηκε στις 15 Μάη 1943 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρόσκληση στο Πρώτο Συνέδριο της Τρίτης Διεθνούς</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αγαπητοί σύντροφοι,</div><div style="text-align: justify;">Τα κόμματα και οι οργανώσεις που υπογράφουν, θεωρούν τη σύγκληση του πρώτου Συνεδρίου της νέας επαναστατικής Διεθνούς σαν μια επείγουσα ανάγκη. Στη διάρκεια του πολέμου και της επανάστασης εκδηλώθηκε, όχι μόνο η πλήρης χρεωκοπία των παλιών σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων καθώς και της Δεύτερης Διεθνούς, όχι μόνο η ανικανότητα των ενδιάμεσων στοιχείων της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας (του ονομαζόμενου «κέντρου») στην αποτελεσματική επαναστατική δράση, αλλά ακόμα σήμερα βλέπουμε ήδη να διαγράφεται το περίγραμμα της πραγματικής επαναστατικής Διεθνούς. Το εξαιρετικά γρήγορα ανερχόμενο κίνημα της παγκόσμιας επανάστασης που βάζει διαρκώς καινούργια προβλήματα, ο κίνδυνος να πνιγεί η επανάσταση από τη συμμαχία των καπιταλιστικών κρατών που ενώνονται για να την πολεμήσουν κάτω από την υποκριτική σημαία της «Κοινωνίας των Εθνών», οι προσπάθειες που κάνουν τα σοσιαλ-προδοτικά κόμματα για να ενωθούν και να βοηθήσουν και πάλι τις κυβερνήσεις και την αστική τάξη των χωρών τους, έχοντας χορηγήσει αμοιβαία «αμνηστεία», για να προδώσουν την εργατική τάξη, τέλος, η εξαιρετικά πλούσια επαναστατική πείρα που έχει ήδη αποκτηθεί και η διεθνοποίηση όλου τού επαναστατικού κινήματος -όλα αυτά τα δεδομένα μάς υποχρεώνουν να πάρουμε την πρωτοβουλία και να θέσουμε στην ημερήσια διάταξη της συζήτησης το θέμα της σύγκλησης ενός Διεθνούς Συνεδρίου των προλεταριακών επαναστατικών κομμάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ι. ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ Η ΤΑΧΤΙΚΗ</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η αναγνώριση των ακόλουθων σημείων, που παρουσιάζονται εδώ με τη μορφή προγράμματος και που έγινε στη βάση των προγραμμάτων της Ομάδας Σπάρτακος της Γερμανίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων) της Ρωσίας, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να χρησιμεύσει σαν βάση για τη νέα Διεθνή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1.Η σημερινή περίοδος είναι η περίοδος της αποσύνθεσης και της κατάρρευσης ολόκληρου του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, και θα σημάνει και το τέλος του ευρωπαϊκού πολιτισμού γενικά, αν δεν καταστραφεί ο καπιταλισμός με τις άλυτες αντιθέσεις του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2.Το σημερινό καθήκον του προλεταριάτου είναι να πάρει την κρατική εξουσία. Το πάρσιμο της κρατικής εξουσίας σημαίνει την καταστροφή του κρατικού μηχανισμού της αστικής τάξης και την οργάνωση ενός νέου προλεταριακού μηχανισμού εξουσίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3.Ο νέος μηχανισμός εξουσίας πρέπει να αντιπροσωπεύει τη δικτατορία της εργατικής τάξης και, σε ορισμένες περιοχές, επίσης τη δικτατορία των φτωχών αγροτών και των εργατών γης, πρέπει να είναι δηλαδή το εργαλείο της συστηματικής ανατροπής της εκμεταλλεύτριας τάξης και της απαλλοτρίωσής της. Όχι η ψεύτικη αστική δημοκρατία -αυτή η υποκριτική μορφή της κυριαρχίας της χρηματιστικής ολιγαρχίας- με την καθαρά τυπική της ισότητα, άλλα η προλεταριακή δημοκρατία με τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η ελευθερία για τις εργαζόμενες μάζες• όχι ο κοινοβουλευτισμός, αλλά η αυτοδιοίκηση αυτών των μαζών από τους εκλεγμένους τους οργανισμούς• όχι η καπιταλιστική γραφειοκρατία, αλλά τα όργανα διοίκησης που θα δημιουργηθούν από τις ίδιες τις μάζες, με την πραγματική συμμετοχή των μαζών στη διοίκηση της χώρας και στην πραγματοποίηση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης -να ποιος πρέπει να είναι ο τύπος του προλεταριακού κράτους. Η εξουσία των εργατικών συμβουλίων ή των εργατικών οργανώσεων είναι η συγκεκριμένη μορφή του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4.Η δικτατορία του προλεταριάτου πρέπει να είναι ο μοχλός για την άμεση απαλλοτρίωση του κεφαλαίου, την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και τη μεταμόρφωση αυτής της ιδιοκτησίας σε λαϊκή ιδιοκτησία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η κοινωνικοποίηση (με τον όρο κοινωνικοποίηση εννοούμε εδώ την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, που παραδίδεται στο προλεταριακό κράτος και στη σοσιαλιστική διοίκηση της εργατικής τάξης) της μεγάλης βιομηχανίας και των τραπεζών, των κέντρων δηλαδή της οργάνωσής της• η δήμευση της γης των μεγάλων ιδιοκτητών και η κοινωνικοποίηση της καπιταλιστικής αγροτικής παραγωγής• το μονοπώλιο στο εμπόριο• η κοινωνικοποίηση των μεγάλων κτιρίων στις πόλεις και των μεγάλων ιδιοκτησιών στην επαρχία• η εισαγωγή της εργατικής διοίκησης και η συγκέντρωση των οικονομικών στα χέρια οργανισμών που θα απορρέουν από την προλεταριακή διχτατορία -αυτά είναι τα ουσιαστικά προβλήματα του σήμερα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5.Για την ασφάλεια της σοσιαλιστικής επανάστασης, για την άμυνά της ενάντια σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, για τη βοήθεια προς άλλα εθνικά κομμάτια του αγωνιζόμενου προλεταριάτου, κλπ… είναι απαραίτητος ο πλήρης αφοπλισμός της αστικής τάξης και των πρακτόρων της και η γενική παράδοση των όπλων στο προλεταριάτο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">6.Η διεθνής κατάσταση επιβάλλει σήμερα την πιο στενή σύνδεση ανάμεσα στα διάφορα μέρη του επαναστατικού προλεταριάτου και την πλήρη ένωση των χωρών όπου θριάμβευσε η σοσιαλιστική επανάσταση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">7.Η βασική μέθοδος της πάλης είναι η μαζική δράση του προλεταριάτου, συμπεριλαμβανόμενης της ανοιχτής πάλης με το όπλο στο χέρι ενάντια στην εξουσία του κράτους του κεφαλαίου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΙΙ. ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ» ΚΟΜΜΑΤΑ</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">8.Η Δεύτερη Διεθνής διαιρέθηκε σε τρεις κύριες ομάδες: τους δηλωμένους σοσιαλπατριώτες, που στη διάρκεια τού ιμπεριαλιστικού πολέμου 1914-1918 υποστήριζαν τη δική τους αστική τάξη και μετάτρεψαν την εργατική τάξη σε δήμιο της παγκόσμιας επανάστασης• το «κέντρο», που ο θεωρητικός του αρχηγός είναι σήμερα ο Κάουτσκυ και που αντιπροσωπεύει μια οργάνωση στοιχείων που αμφιταλαντεύονται συνέχεια και που είναι ανίκανα να ακολουθήσουν μια καθορισμένη διευθυντήρια γραμμή, ενεργώντας πολλές φορές σαν πραγματικοί προδότες• τέλος, την αριστερή επαναστατική πτέρυγα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">9.Απέναντι στους σοσιαλπατριώτες, που σ’ όλα τα μέρη στις κρίσιμες στιγμές αντιτίθενται με τα όπλα στην προλεταριακή επανάσταση, ο αδιάλλαχτος αγώνας είναι ο μόνος δυνατός. Απέναντι στο «κέντρο», η ταχτική συνίσταται στην απόσπαση των επαναστατικών στοιχείων, στην ανελέητη κριτική και στο ξεμασκάρεμα των ηγετών. Σε ένα ορισμένο στάδιο ανάπτυξης, η οργανωτική αποχώρηση των ανθρώπων του κέντρου είναι απόλυτα απαραίτητη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">10.Απ’ την άλλη μεριά, είναι απαραίτητο το κοινό μέτωπο με εκείνα τα στοιχεία του επαναστατικού κινήματος που, παρά το ότι δεν ανήκαν παλιά στο σοσιαλιστικό κόμμα, τοποθετούνται συνολικά σήμερα με τη μεριά της διχτατορίας του προλεταριάτου κάτω απ’ τη μορφή της σοβιετικής εξουσίας. Τέτοια στοιχεία είναι πρώτα-πρώτα οι συνδικαλιστές του εργατικού κινήματος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">11.Είναι απαραίτητο, τέλος, να τραβήξουμε όλες τις ομάδες και τις προλεταριακές οργανώσεις που, παρά το ότι δεν έχουν ανοιχτά έρθει με το επαναστατικό ρεύμα της αριστεράς, παρ’ όλα αυτά εκδηλώνουν στην εξέλιξή τους μια τάση προς αυτή την κατεύθυνση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">12.Συγκεκριμένα, προτείνουμε να πάρουν μέρος στο Συνέδριο οι Αντιπρόσωποι των ακόλουθων κομμάτων, τάσεων και ομάδων (μέλη με πλήρη δικαιώματα της Τρίτης Διεθνούς θα είναι τα κόμματα που θα τοποθετηθούν ολοκληρωτικά στο στρατόπεδό της):</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1)Η Ομάδα Σπάρτακος (Γερμανία). 2)Το Κομμουνιστικό Κόμμα (μπολσεβίκων) (Ρωσία). 3)Το Κ.Κ. της γερμανικής Αυστρίας. 4)Το Κ.Κ. της Ουγγαρίας. 5)Το Κ.Κ. της Φινλανδίας. 6)Το Πολωνικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα. 7)Το Κ.Κ. της Εσθονίας. 8)Το Κ.Κ. της Λετονίας. 9)Το Κ.Κ. της Λιθουανίας. 10)Το Κ.Κ. της Λευκορωσίας, 11)Το Κ.Κ. της Ουκρανίας. 12)Τα επαναστατικά στοιχεία του Τσέχικου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, 13)Το Βουλγάρικο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (στενοί).14)Το Ρουμάνικο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. 15)Η αριστερή πτέρυγα του Σέρβικου Σ.-Δ. Κόμματος. 16)Το Σουηδικό Σ.-Δ. Κόμμα της Αριστεράς. 17)Το Νορβηγικό Σ.- Δ. Κόμμα. 18)Για τη Δανία η ομάδα Klassenkampen. 19)Το Ολλανδικό Κομμουνιστικό Κόμμα. 20)Τα επαναστατικά στοιχεία του Βελγικού Εργατικού Κόμματος. 21) και 22) Οι ομάδες και οι οργανώσεις του γαλλικού σοσιαλιστικού και συνδικαλιστικού κινήματος που υποστηρίζουν τον Λοριό. 23)Η Ελβετική Σοσιαλδημοκρατική Αριστερά. 24)Το Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. 25)Τα επαναστατικά στοιχεία του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. 26)Τα αριστερά στοιχεία του Πορτογαλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. 27)Τα Βρετανικά Σοσιαλιστικά Κόμματα (κύρια το ρεύμα που αντιπροσωπεύει οΜάκ Λήν). 28)Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Αγγλία). 29) Οι Διεθνείς ’Εργάτες του Κόσμου (I.W.W.) (Αγγλία). 30)Οι Διεθνείς ’Εργάτες (I.W.) της Μ. Βρετανίας. 31)Τα επαναστατικά στοιχεία των εργατικών οργανώσεων της Ιρλανδίας. 32)Τα επαναστατικά στοιχεία των Shop Stewards (Μ. Βρετανία). 33)Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Αμερική). 34)Τα αριστερά στοιχεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Αμερικής (η τάση που άντιπροσωπεύεται από τον Ντέμπς και την Ένωση Σοσιαλιστικής Προπαγάνδας). 35)Οι Διεθνείς Εργάτες του Κόσμου (Ι.W.W.) (Αμερική). 36)Οι Διεθνείς Εργάτες του Κόσμου (I.W.W.) (Αύστραλία). 37)Η Διεθνής Βιομηχανική Ένωση Εργατών (Αμερική). 38)Οι σοσιαλιστικές ομάδες του Τόκιο και της Γιοκοχάμα (που αντιπροσωπεύονται από το σύντροφο Καταγιάμα). 39)Η Σοσιαλιστική Διεθνής των Νέων (που αντιπροσωπεύεται από το σύντροφο Μύντσενμπεργκ).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">III. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">13.Η βάση της Τρίτης Διεθνούς είναι δεδομένη, μια και σε διάφορα μέρη της Ευρώπης έχουν ήδη δημιουργηθεί ομάδες και οργανώσεις συντρόφων με τις ίδιες ιδέες, που έχουν μια κοινή πλατφόρμα και εφαρμόζουν σε γενικές γραμμές τις ίδιες μέθοδες και την ίδια ταχτική. Πρόκειται πρώτα-πρώτα για τους σπαρτακιστές στη Γερμανία και τα κομμουνιστικά κόμματα πολλών άλλων χωρών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">14.Το Συνέδριο πρέπει να αναδείξει, για να υπάρχει ένας συνεχής σύνδεσμος και μια μεθοδική καθοδήγηση του κινήματος, ένα όργανο κοινής πάλης, κέντρο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, που θα υποτάσσει τα συμφέροντα τού κινήματος της κάθε χώρας στα κοινά συμφέροντα της επανάστασης σε παγκόσμια κλίμακα. Η επεξεργασία των μορφών οργάνωσης, αντιπροσώπευσης, κλπ., θα γίνει από το Συνέδριο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">15.Το Συνέδριο θα πρέπει να ονομαστεί «Πρώτο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς» και τα διάφορα κόμματα θα αποτελούν τα τμήματά της. Θεωρητικά, ο Μαρξ και ο Ενγκελς έχουν ήδη κρίνει σαν λαθεμένο το όνομα «σοσιαλδημοκρατικό». Το ντροπιασμένο κατρακύλισμα της σοσιαλδημοκρατικής Διεθνούς επιβάλλει και σ’ αυτό το σημείο ένα διαχωρισμό. Τέλος, ο βασικός πυρήνας αυτού του μεγάλου κινήματος έχει ήδη σχηματιστεί από μια σειρά κόμματα που έχουν πάρει αυτό το όνομα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με βάση τα όσα ειπώθηκαν, προτείνουμε σε όλες τις οργανώσεις και τα αδελφά κόμματα να βάλουν στην ημερήσια διάταξη το θέμα της σύγκλησης του Διεθνούς Κομμουνιστικού Συνεδρίου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με το σοσιαλιστικό μας χαιρετισμό:</div><div style="text-align: justify;">-Η Κ.Ε. του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων) (Λένιν, Τρότσκυ).</div><div style="text-align: justify;">-Το Γραφείο εξωτερικού του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Πολωνίας (Κάρσκυ).</div><div style="text-align: justify;">-Το Γραφείο εξωτερικού του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Ουγγαρίας (Ρουντνιάνσκυ).</div><div style="text-align: justify;">-Το Γραφείο εξωτερικού του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της γερμανικής Αυστρίας (Ντούντα).</div><div style="text-align: justify;">-Το Ρώσικο Γραφείο της Κ.Ε. του Κ.Κ. Λετονίας (Ροζίνγκ).</div><div style="text-align: justify;">-Η Κ.Ε. του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας (Σιρόλα).</div><div style="text-align: justify;">-Η Εκτελεστική Επιτροπή της Επαναστατικής Σοσιαλδημοκρατικής Βαλκανικής Ομοσπονδίας (Ράκοβσκυ).</div><div style="text-align: justify;">-Για το Σοσιαλιστικό ’Εργατικό Κόμμα (Αμερική) (Ραϊνσταίν).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημοσιεύτηκε στην «Πράβντα» και στην « Iζβέστια» της 24 Γενάρη 1919. Αναδημοσιεύτηκε στην ουγγαρέζικη εφημερίδα «Voros Ujsag» στις 30, στο «Der Kommunist» της Βρέμης στις 4 Φλεβάρη και στη «Rote Fahne» στις 25 Φλεβάρη. Η ελληνική μετάφραση έγινε από τη συλλογή «Manifestes, theses et resolutions de Quaire Premiers Congres Mondiaux de l’ Internationale Communiste 1919-1923», σελ. 3-4, Librairie du Travail, 1934 – F. Maspero, 1972.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">πηγή: <a href="https://www.m-lkke.gr/featured/%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-3%CE%B7/">Λαϊκός Δρόμος</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">e-prologos.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-59578797274611246102024-02-27T21:25:00.002+02:002024-02-27T21:25:19.338+02:00 Σίσυφος εναντίον Γκιωνάκη στον ΣΥΡΙΖΑ<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><img height="321" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/EDIT_PL_91-1024x683.jpg" width="481" /></div><a href="https://www.documentonews.gr/author/kwstas-baxebanhs/">Κώστας Βαξεβάνης</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img src="https://platform-cdn.sharethis.com/img/email.svg" />Οποιαδήποτε σύγκριση των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ µε τον µύθο του Σίσυφου αποτελεί προσπάθεια να αποδοθούν φιλοσοφικές διαστάσεις εκεί που δεν υπάρχουν. ∆εν υπάρχει κανένας βράχος στις πλάτες του ΣΥΡΙΖΑ τον οποίο κουβαλάει στωικά ως την κορυφή για να τον δει να κυλάει ξανά πίσω λόγω θεϊκής κατάρας ή αµαρτίας. Στον ΣΥΡΙΖΑ όλες οι αµαρτίες έχουν κατασκευαστεί µέσα στο κόµµα από ανθρώπους που επί χρόνια επικαλούνται την ιδεολογική τους αγιότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αν κάτι αποδίδει όσα συµβαίνουν στο µεγαλύτερο κόµµα της Αριστεράς, είναι η σκηνή µεταξύ Γιάννη Γκιωνάκη και Νίκου Σταυρίδη στην ελληνική κωµωδία του 1960 «Κίτρινα γάντια». Ο πελάτης Σταυρίδης ζητά από τον καταστηµατάρχη Γκιωνάκη µια πορτοκαλάδα, αλλά το απλό αίτηµα καταλήγει σε έναν ξεκαρδιστικό διάλογο όπου δεν ξέρει πλέον κανένας από τους δύο αν το ζητούµενο είναι η πορτοκαλάδα, η λεµονάδα ή ακόµη και η πορτοκαλάδα από λεµόνια ή… µούσµουλα. «Τι θέτε επιτέλους;» αναφωνεί ως απονήρευτος Γκιωνάκης ο θεατής των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η νέα περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε θεωρητικά όταν ο πρόεδρος του κόµµατος Στέφανος Κασσελάκης ανάρτησε ένα ερωτηµατολόγιο για τα µέλη του κόµµατος µε διατυπώσεις που (κατά τους επικριτές του) τον εµφάνιζαν ως ηγέτη υπεράνω κοµµατικών οργάνων. Φυσικά και το ερωτηµατολόγιο ήταν η αφορµή.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η τοποθέτηση του ιστορικού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα λίγο προτού ο Κασσελάκης ανέβει στο βήµα του συνεδρίου δεν ήταν τυχαία. O Τσίπρας δεν αµφισβήτησε τον Κασσελάκη όπως µηχανιστικά µεταφράζεται. Αµφισβήτησε ότι το κόµµα µπορεί να απειλήσει το καθεστώς Μητσοτάκη και να εκπληρώσει τον πολιτικό του ρόλο κινούµενο µε τη συνήθη πρακτική της ιδιοτέλειας, των διαγκωνισµών και της µικροπολιτικής. Σε αυτό συµπεριλαµβάνεται προφανώς και ο Κασσελάκης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ανάρτηση Τσίπρα ήταν ένας λογαριασµός µε το παρελθόν και µε το µέλλον. Ανάµεσα στα άλλα που εµφανώς ήθελε να ξεκαθαρίσει είναι ότι δεν βρίσκεται πίσω από τον Κασσελάκη και τις επιλογές του, όπως θέλουν να ψιθυρίζουν ή να επικαλούνται κάποιοι. Ταυτόχρονα µίλησε γιατί γνώριζε ότι για µια ακόµη φορά αναπτύσσεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η τακτική της υπόγειας αµφισβήτησης, της οµηρίας µε ανταλλάγµατα και της οµαδοποίησης στη βάση προσωπικών βλέψεων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είχε δύο επιλογές: ή να µετατραπεί σε «Βούδα του Σουνίου» ή να µιλήσει.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θα µπορούσε ενδεχοµένως να µιλήσει αποδίδοντας γενικές ευθύνες (των δικών του συµπεριλαµβανοµένων) ή αµφισβητώντας την ηγεσία. ∆εν επέλεξε να γίνει ούτε Πόντιος Πιλάτος ούτε σταυρωτής. Εδειξε τη βάση του κόµµατος, απ’ όπου θα πάρουν νοµιµοποίηση και αυτός που θέλει λευκή επιταγή και αυτός που τον αµφισβητεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η εξέλιξη που προήλθε από την παρέµβαση Τσίπρα µοιάζει άδικη για τον Κασσελάκη, ο οποίος εκλέχτηκε µόλις πριν από µερικούς µήνες. Αυτήν τη στιγµή όµως δεν επιλύεται κάποιο θέµα δικαιοσύνης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά η ύπαρξή του. ∆εν γίνεται να υπάρχει κόµµα του οποίου ο αρχηγός αµφισβητείται συνεχώς ούτε αρχηγός χωρίς κόµµα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Κασσελάκης σήκωσε το γάντι της πρόκλησης και πραγµατοποίησε στο συνέδριο την οµιλία του παρουσιάζοντας άνεση γκουρού του life coaching και αυτοπεποίθηση τηλε-ιεροκήρυκα. «Βρείτε µου αντίπαλο και πάµε» απάντησε στο θέµα της διεξαγωγής των εκλογών για πρόεδρο. Οποιος έγραψε αυτή την τελευταία φράση στον επίλογο της οµιλίας του Κασσελάκη µάλλον επιβεβαίωσε τους επικριτές του στο κόµµα, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αντιλαµβάνεται τον ενθουσιασµό που ανακυκλώνει στο ακροατήριό του ως βεβαιότητα πολιτικής επικράτησης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριµένη φάση του δίνει την εντύπωση ότι έχει περάσει από τη βουβή εσωστρέφεια στην εξίσου αποµονωτική αυτάρκεια της εσωτερικής φλυαρίας. Το αποτέλεσµα είναι το ίδιο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες δεν µπορεί να λύσει κανένα πρόβληµα στον ΣΥΡΙΖΑ αν δεν συνοδευτεί από προσωπική και πολιτική αυτογνωσία. Ούτε τα think tanks ούτε η επικοινωνιακή υπεροχή επί των υποδεέστερων επικοινωνιακά µπορούν να δώσουν λύση σε αυτό που αποτελεί πολιτικό πρόβληµα. Και το πολιτικό πρόβληµα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οργανωτικό, δοµικό, αντίληψης και κυρίως σχέσης µε την πραγµατικότητα. Η αντικατάσταση των µουντών οργάνων µε την αυτάρεσκη ρητορεία του υπερπέραν είναι δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ για µια ακόµη φορά συντελείται η κοσµογονία του µικρόκοσµου, στον έξω κόσµο υπάρχουν ορατές αλλαγές. Στις δηµοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας τα σοβαρά στοιχεία που καταγράφονται δεν είναι τα ποσοστά των κοµµάτων. Στις απαντήσεις που δίνονται από τους πολίτες για διάφορα κοινωνικά θέµατα φαίνεται ότι διαµορφώνεται µια συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία ενάντια στις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στη συνολική αποτίµηση της κατάστασης για τη χώρα το 60% εκτιµά ότι τα πράγµατα πάνε σε λάθος κατεύθυνση. Το 73% των πολιτών έχει αρνητική άποψη για την αντιµετώπιση της εγκληµατικότητας από την κυβέρνηση. Το 65% αποτιµά επίσης αρνητικά τις επιλογές στην παιδεία, ενώ το 82% των ερωτώµενων θεωρεί ότι οι αγρότες έχουν δίκιο στις διεκδικήσεις τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρακτικά δηµιουργείται µια «κοινωνική αντιπολίτευση» την οποία δεν ακολουθούν στις προσµονές της η αντιπολίτευση ούτε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μητσοτάκης κυριαρχεί πολιτικά, µε σοβαρό ενδεχόµενο όλη η αντίδραση εναντίον του να εκφραστεί µε τρόπο που δεν θα ευνοήσει απαραίτητα τα δηµοκρατικά κόµµατα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η κοινωνική αντιπολίτευση εκφράζεται επίσης και σε πρωτοβουλίες όπως αυτή που πάρθηκε ως αντίδραση στην προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήµατος στα Τέµπη. Γύρω στις 700.000 υπογραφές συγκεντρώθηκαν µε πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού ενάντια στο πολιτικό σύστηµα συγκάλυψης του εγκλήµατος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την κατάλυση του κράτους δικαίου. Η καταδίκη αυτή ήταν αποτέλεσµα επίµονης προσπάθειας κάποιων Ελλήνων και ξένων ευρωβουλευτών αλλά και δηµοσιογράφων που καταδείκνυαν τις πρακτικές Μητσοτάκη στο εξωτερικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε στην ατζέντα του συστηµατικά το θέµα αυτό, ενώ στο παρελθόν ο Τσίπρας είχε δεχτεί εσωκοµµατικά πυρά όταν το καταδείκνυε (το επιχείρηµα ήταν ότι οι υποκλοπές δεν είναι θέµα που απασχολεί τον κόσµο).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η σύνδεση του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µε την πραγµατικότητα είναι αδύναµη και επί Κασσελάκη. Οταν προκύπτουν τέτοιες ενδείξεις σηµαίνει ότι τα κόµµατα αδυνατούν να εκφράσουν τους πολίτες και οδεύουν προς την ακύρωσή τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε τέτοια πορεία. Και ίσως να µην είναι κακό να βρίσκεται, στην περίπτωση που εκφράζει τεχνητές ή προσωπικές ανάγκες και όχι κοινωνικές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι εκλογές για πρόεδρο πρέπει να δώσουν σαφή απάντηση στο συγκεκριµένο ερώτηµα. Ούτε σε διλήµµατα συµπάθειας ούτε στη δύναµη της γοητείας. Αν δεν το κάνουν, τότε το χρήσιµο είναι να διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς όφελος των νέων δυνάµεων που θα αναδειχθούν. Στην ιστορία και την πολιτική δεν υπάρχουν κενά. Ευτυχώς.</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-65821164470788155482024-02-26T14:19:00.002+02:002024-02-26T14:19:12.816+02:00 81 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ<div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOryFtlcReibRzKz9GO_7u6z94_CnDP7N-x5aHJagmn-9I0iC6BFiZmHhJDpeT__TL0Lw5pIKnlBo94TfWgYQIZGwNpSJe5wKG6CdMhRbdFSZqVDkJIdEDXzSvyzzoPNFf8w4upsKiZJnpUXh15Nii6_eYGv5X2U41pFE2NssVxubsJ3zBN0u5BsRZDJ8/s1200/%CE%95%CE%A0%CE%9F%CE%9D-%CE%95%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%9D%CE%AD%CF%89%CE%BD-1200x675.jpg"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOryFtlcReibRzKz9GO_7u6z94_CnDP7N-x5aHJagmn-9I0iC6BFiZmHhJDpeT__TL0Lw5pIKnlBo94TfWgYQIZGwNpSJe5wKG6CdMhRbdFSZqVDkJIdEDXzSvyzzoPNFf8w4upsKiZJnpUXh15Nii6_eYGv5X2U41pFE2NssVxubsJ3zBN0u5BsRZDJ8/w480-h270/%CE%95%CE%A0%CE%9F%CE%9D-%CE%95%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%9D%CE%AD%CF%89%CE%BD-1200x675.jpg" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Για πρώτη φορά οργανωμένη»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε τόσο πλατιά βάση με την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρωπιά στα λάβαρά της, η νεολαία μπήκε με ορμή και δύναμη στο προσκήνιο της ιστορίας μας και έδωσε ένα λαμπρό «παρών» στον απελευθερωτικό αγώνα. Ένα «παρών» που ακτινοβολούσε απ’ όλες τις νεανικές αρετές (ομορφιά, αθωότητα, ειλικρίνεια, ενθουσιασμό, αυτοθυσία), ένα αριστούργημα, ένα θαύμα!» (Ευάγγελος Μαχαίρας).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ίδρυση της ΕΠΟΝ στις 23 Φεβρουαρίου 1943 αποτελεί ένα από τα κορυφαία ορόσημα του αντιστασιακού αγώνα ενάντια στην τριπλή Κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα αλλά και μία πρωτοποριακή πράξη της νεολαίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.</div><div style="text-align: justify;">Την πρωτοβουλία της ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων είχε η Κ.Ε. του ΕΑΜΝ και στην ιδρυτική σύσκεψη, η οποία φιλοξενήθηκε στην κατοικία του δασκάλου, αντιστασιακού και εκτελεσθέντος από τους Γερμανούς ένα χρόνο αργότερα, Παναγή Δημητράτου, στη διασταύρωση των οδών Δουκίσσης Πλακεντίας και Γυθείου στους Αμπελόκηπους, μετείχαν οι αντιπροσωπείες των εξής οργανώσεων:</div><div style="text-align: justify;">«Αγροτικής Νεολαίας Ελλάδος», «Ενιαίας Εθνικοαπελευθερωτικής Εργατοϋπαλληλικής Νεολαίας», «Ενιαίας Μαθητικής Νεολαίας», «Ένωσης Νέων Αγωνιστών Ρούμελης», «Θεσσαλικού Ιερού Λόχου», «Λαϊκής Επαναστατικής Νεολαίας», «Λεύτερης Νέας», «Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος», «Σοσιαλιστικής Επαναστατικής Πρωτοπορίας Ελλάδος», «Φιλικής Εταιρείας Νέων», καθώς και αντιπροσωπεία του ΕΑΜΝ Μακεδονίας και Πελοποννήσου, τα μέλη της ΚΕ του ΕΑΜΝ και αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου των φίλων της νέας γενιάς.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;">Δυο βδομάδες αργότερα, στις 5 Μαρτίου του 1943, ο λαός της Αθήνας, με πρωτοπόρο την ΕΠΟΝ, αψήφησε την τρομοκρατία του Άξονα και με μία μεγαλειώδη και βαμμένη στο αίμα διαδήλωση, απέτρεψε την πολιτική επιστράτευση. Έσωσε έτσι τα νιάτα της Ελλάδας από την καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν ήδη υποκύψει. Ένα αξεπέραστο επίτευγμα – σταθμός στην Ευρωπαϊκή ιστορία της Αντίστασης.</div><div style="text-align: justify;">Η ΕΠΟΝ με την ίδρυση και την απαράμιλλη δράση της σηματοδότησε την βούληση της ελληνικής νεολαίας να συμμετάσχει με «θάρρος, ορμή και λεβεντιά» στον αγώνα του έθνους και του λαού για την απαλλαγή από τον κατοχικό ζυγό και την οικοδόμηση «μιας άλλης κατάστασης πραγμάτων» με θεμέλια την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, την ισότητα, τη λαϊκή κυριαρχία, την απόκρουση του φασισμού και του ιμπεριαλισμού, την εδραίωση της ειρήνης και της δημοκρατίας, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Συμμετείχαν αγόρια και κορίτσια χωρίς διακρίσεις, κάνοντας πράξη την ισότητα και την αλληλεγγύη των φύλων. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Mark Mazower:</div><div style="text-align: justify;">«Ήταν ένας αγώνας που έτεμνε κάθετα τη διαχωριστική γραμμή των δύο φύλων. Στην ΕΠΟΝ, το νεολαιίστικο κίνημα του ΕΑΜ, κοπέλες έγραφαν συνθήματα στους τοίχους ή φώναζαν στασιαστικά μηνύματα τη νύχτα από τις σκεπές των σπιτιών της Αθήνας με το χωνί. Θεωρούσαν ότι οι γυναικείες φωνές αντηχούσαν καλύτερα από τις ανδρικές»</div><div style="text-align: justify;">Τα μέλη της ΕΠΟΝ συνδύαζαν τον αγώνα για τη λευτεριά με τις πολιτιστικές αναζητήσεις και τις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, τη διεκδίκηση ενός καλύτερου κόσμου με την αγάπη για τη ζωή και τις χαρές του παρόντος κόσμου. Διαδηλώσεις, σαμποτάζ, έκδοση και διακίνηση παράνομου τύπου, συνθήματα στους τοίχους, αλλά και πάρτη και μουσικές εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας.</div><div style="text-align: justify;">Με όπλα τους τη νεανική ορμητικότητα, την αυταπάρνηση, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, την ευρηματικότητα και το θάρρος συνέβαλλαν αποφασιστικά στην εξαιρετική ποιοτική και ποσοτική ενδυνάμωση του αντιστασιακού κινήματος: μέσα σε έξι μήνες από την ίδρυσή της 200.000 νέοι πλημμύρισαν τις τάξεις της Αντίστασης, ενώ συνολικά 600.000 νέοι και νέες πέρασαν από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, δρώντας όχι αποσπασματικά αλλά με οργάνωση και συντονισμό, επιτελώντας σπάνιου ηρωισμού πράξεις.</div><div style="text-align: justify;">Δεν είναι τυχαίο ότι με πρωτοπόρο τη νεολαία κατέστη δυνατή, πέραν της ματαίωσης της πολιτικής επιστράτευσης, η αποτροπή της επέκτασης της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία και η οικοδόμηση ενός ισχυρού δικτύου αλληλεγγύης. 30.000 περίπου μέλη της ΕΠΟΝ συμμετείχαν στην ένοπλη αντίσταση κατά του Άξονα, ενώ περίπου 1.300 θυσίασαν τη ζωή τους στον αγώνα για τη λευτεριά.</div><div style="text-align: justify;">Στις πολύπλευρες δράσεις της ΕΠΟΝ συμμετείχαν τα χρυσά νιάτα της Ελλάδας, μερικοί από τους σπουδαιότερους Έλληνες του πνεύματος, απ’ όλο το πολιτικό φάσμα: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Κώστας Αξελός, Ελένη Γλύκατζη, Κώστας Λιναρδάτος, Πέτρος Ανταίος, Νίκος Βασταρδής, Κώστας Φιλίνης, Πέτρος Διβέρης, Χρήστος Πασαλάρης, Αλέκος Κοτζιάς, Τίτος Πατρίκιος, Ελένη Βακαλό, Αριστόβουλος Μάνεσης, Βασίλης Ρώτας, Στέφανος Ληναίος και πολλοί ακόμη.</div><div style="text-align: justify;">Όπως χαρακτηριστικά υποστήριξε ο Πέτρος Ανταίος, «η γενιά μας ανέπτυσσε τη δραστηριότητά της σε μία τέτοια κοσμοϊστορική εποχή, η μέθεξή της ήταν τόσο άμεση, και τα αποτελέσματα της μέθεξης αυτής τόσο χειροπιαστά, που μας είχε δημιουργηθεί η αίσθηση ή η ψευδαίσθηση πως δημιουργούσαμε ιστορία. Γιατί στ’ αλήθεια τότε συνομιλούσαμε με την ιστορία στον ενικό».</div><div style="text-align: justify;">Λόγια σπουδαία, αντίστοιχα μιας ηρωικής εποχής, που γεννούν σκέψεις αισιόδοξες αλλά και συνάμα μελαγχολικές: αλήθεια, μπορεί σήμερα η λαϊκή αντίσταση στο μνημόνιο και την εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα να λάβει χαρακτήρα κινήματος για την εθνική ανεξαρτησία, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την κοινωνική δικαιοσύνη, πετυχαίνοντας τη λύτρωση του λαού μας;</div><div style="text-align: justify;">Μπορούν οι ευρωπαϊκοί λαοί να ξεσηκωθούν κατά της λιτότητας και να συνάψουν μέτωπο διεκδίκησης μίας άλλης Ευρώπης, δίκαιης και κοινωνικής; Μπορεί η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών να λάβει διαστάσεις παλλαϊκού κινήματος και να γράψει ιστορία; Στο χέρι μας είναι!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρθρο του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σημείωση: Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο TVXS στις 23.2.2015.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://popolarostzante.blogspot.com/2024/02/blog-post_26.html#more</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-55191274208582511252024-02-21T15:45:00.000+02:002024-02-21T15:45:00.954+02:00 Αναβάθμιση περιεχομένου και μορφών για να νικήσει το κίνημα<div style="text-align: justify;"><a href="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/02/1foit.png"><img height="317" src="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/02/1foit-750x499.png" width="476" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Φοίβος Λιναρδάτος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το ζήτημα της παιδείας να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας, το κοινωνικό ζήτημα να γίνει υπόθεση του φοιτητικού κινήματος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το φοιτητικό κίνημα μοιάζει να μην πτοείται από την τρομοκρατία της κυβέρνησης. Οι μαζικές πορείες ανά την Ελλάδα σε συνδυασμό με τις εκατοντάδες καταλήψεις δείχνουν, ξεκάθαρα, πως το φοιτητικό κίνημα μόνο μειοψηφικό δεν είναι, ενώ ελάχιστα επηρεάζεται από τα όσα διατυμπανίζουν τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ και οι διαπλεκόμενοι με ιδιωτικά συμφέροντα περί των μη κρατικών πανεπιστημίων. Μπροστά σε αυτή την –πρωτόγνωρη για εκείνη– κατάσταση, η κυβέρνηση παίζει το «χαρτί» των τηλεξεταστικών ως ύστατη λύση, προκειμένου να αποδυναμώσει τη δυναμική των καταλήψεων. Προσπαθεί να ωθήσει τους φοιτητές να απομακρυνθούν από τις γενικές συνελεύσεις και τις πορείες και να το «ρίξουν» στο διάβασμα. Ως θετική παρακαταθήκη πρέπει να εκτιμήσουμε το γεγονός πως παρά τις προσπάθειες αυτές ο αριθμός των καταλήψεων δεν μειώνεται, ενώ μία μεγάλη κρίσιμη μάζα φοιτητών/τριων συνεχίζει να δίνει όλο της το «είναι» στον αγώνα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παρ’ όλα αυτά, απαιτείται μέγιστη πολιτική επαγρύπνηση ώστε το ζήτημα των τηλεξεταστικών να μην περάσει στα «ψιλά», να μην αντιμετωπιστεί από το φοιτητικό σώμα «ελαφρά την καρδία», καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει στην εμπέδωση και αποδοχή κατασταλτικών μηχανισμών απέναντι στο κίνημα. Η «υπόγεια» αποδοχή του μέτρου από πλευράς ΚΝΕ και η άρνηση έμπρακτης σύγκρουσης με το καθεστώς της τηλεξέτασης εν μέσω κινήματος, δεν ενισχύει το να εγγραφεί η τηλεξέταση στη συνείδηση των φοιτητών/τριων ως αυτό που πραγματικά είναι· δηλαδή μορφή απεργοσπαστικού μηχανισμού! Μόνο με κοινή και οργανωμένη δράση που θα έχει ως στόχο να υλοποιηθούν στην αυτοτέλειά τους οι αποφάσεις των συνελεύσεων φοιτητών και εργαζομένων, θα καταφέρει το κίνημα να αντιστρέψει τις (μικρές μεν, υπαρκτές δε) τάσεις απομαζικοποίησης των φοιτητικών συνελεύσεων που παρατηρούνται καθώς, από τη μία, τα αντιδραστικά μπλοκ δεν εμφανίζονται πια, ενώ από την άλλη, η δεδομένη συνέχιση του αγώνα, πολλές φορές αποσυγκροτεί αγωνιστικό δυνα</div><div style="text-align: justify;">μικό — που θα κατέβει στις κινητοποιήσεις, αλλά δεν βρίσκει τρόπο να συμβάλει στην οργάνωση του αγώνα.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το κίνημα, λοιπόν, βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή! Οι πολιτικές πρωτοπορίες πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους στο καίριο ερώτημα των φοιτητών: «Τι παραπάνω μπορεί και πρέπει να γίνει για να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο;» Το ερώτημα είναι εύλογο. «Η Αθήνα βούλιαξε, βρισκόμαστε στην 6η εβδομάδα καταλήψεων αλλά η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει στην ψήφισή του»… Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, οι πολιτικές πρωτοπορίες πρέπει να «σηκώσουν τα μανίκια», όχι για να τσακωθούν, αλλά για να δουλέψουν ουσιαστικά για το μεγαλύτερο ξεδίπλωμα του κινήματος. Κοιτώντας το «τώρα» πρέπει να ξεχωρίσουμε δύο ποιοτικά σημεία που είναι αναγκαία ώστε να σχεδιάσουμε το μέλλον:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρώτο, η αντοχή του αγώνα αναδεικνύει ότι αυτός δεν αφορά μόνο τη μάχη απέναντι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά εκφράζει μια βαθύτερη οργή που «κατακλύζει» τη νεολαία, καθώς δεν βλέπει κάποια προοπτική για το μέλλον της και αναζητεί έναν τρόπο να πει «ως εδώ»!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεύτερο, η (ευτυχής) συγκυρία είναι τέτοια, όπου παράλληλα με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις εμφανίζεται ένας δυναμικός αγώνας των αγροτών, που (και αυτός) πιέζει την κυβέρνηση. Δεν είναι αδύνατον η πολιτική και κοινωνική πίεση που δημιουργείται από τα δύο αυτά κινήματα να αναγκάσει την κυβέρνηση σε οπισθοχώρηση. Ειδικά εάν συναντηθούν…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με βάση αυτά, λοιπόν, για να συνεχίσει αυτός ο αγώνας δυναμικά και να εκφράσει μία ευρύτερη κοινωνική δυναμική χρειάζεται:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Το ζήτημα της παιδείας να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας! Αυτό δεν μπορεί να γίνει με όρους υπεράσπισης της ήδη υπάρχουσας κατάστασης στην εκπαίδευση, αλλά διεκδίκησης αιτημάτων, που αφορούν πλατιά την κοινωνία (βλ. ΕΒΕ, ιδιωτικά κολλέγια, Τράπεζα Θεμάτων κ.λπ.) μέχρι την πρόταση για μία απελευθερωτική παιδεία ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Το κοινωνικό ζήτημα να γίνει υπόθεση του φοιτητικού κινήματος! Οι φοιτητές δεν ζουν σε «γυάλα», αλλά είναι οργανικό κομμάτι της κοινωνίας και βιώνουν στο «πετσί» τους την επίθεση. Πρέπει και μπορούν να βαθύνουν τον αγώνα τους απέναντι στην ακρίβεια και τους πενιχρούς μισθούς που παίρνουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειές τους. Απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών που εάν δεν μπλοκαριστούν, ο σημερινός 18χρονος όταν τριανταρίσει θα ζει σε έναν πλήρως ιδιωτικοποιημένο κόσμο. Απέναντι στην ΕΕ που οι κατευθύνσεις της δεν φέρνουν μόνο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά ταυτόχρονα τσακίζουν αγρότες, εργαζόμενους και συνολικά την πληττόμενη πλειονότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Να ενισχυθούν οι μορφές κοινής δράσης φοιτητών- εργαζομένων- αγροτών</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Να ενισχυθούν οι μορφές κοινής δράσης φοιτητών-εργαζομένων-αγροτών. Οι δύο απογευματινές πορείες έπαιξαν προωθητικό ρόλο καθώς προσπάθησαν να εντάξουν στον πανεκπαιδευτικό αγώνα σωματεία και εργαζομένους. Στο πλαίσιο αυτό, χάθηκε σημαντική ευκαιρία να προκηρυχθεί μία μεγάλη μαζική απεργία υπεράσπισης της δημόσιας δωρεάν παιδείας και των κοινωνικών αγαθών που διαρκώς ιδιωτικοποιούνται. Δυστυχώς οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν την πρόταση για άμεση απεργιακή κλιμάκωση, καθώς συχνά απαξίωσαν τις όποιες πρωτοβουλίες στόχευαν σε εμπλοκή των εργατικών σωματείων, ενώ «κάρφωσαν» μια ημερομηνία απεργίας ενάμιση μήνα πριν, χωρίς να σκέφτονται το πώς η απεργία θα μπορέσει να τροφοδοτηθεί από τα, εν εξελίξει, κινήματα στην «καρδιά» της μάχης και να γίνει ουσιαστικό «όπλο» για να μπλοκαριστεί ο νόμος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Να συνεχιστούν οι καταλήψεις και οι οξυμένες μορφές πάλης. Αυτή η λογική ανάγκασε την κυβέρνηση να πηγαίνει διαρκώς προς τα πίσω το νομοσχέδιο, έτσι πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί εκ νέου η πάλη και με νέα πανελλαδική κινητοποίηση. Ταυτόχρονα χρειάζεται οι φοιτητικοί σύλλογοι να αναπτύξουν κι άλλες πολύμορφες δράσεις που θα πιέσουν περαιτέρω την κυβέρνηση όπως καταλήψεις στους ΕΛΚΕ, κινητοποιήσεις για τις τηλεξεταστικές, κλεισίματα κεντρικών οδικών αρτηριών κλπ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Το φοιτητικό κίνημα να οργανωθεί ανώτερα και όλοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να νοιώσουν οργανικό κομμάτι των συλλόγων, δημιουργοί του κινήματος και όχι ακολουθητές. Μόνο έτσι θα αποτρέπεται η ταύτιση των συλλόγων με τις πολιτικές δυνάμεις, η διάσπαση των συλλόγων και του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και ο «εγκλωβισμός» του κόσμου του αγώνα σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες που καταλήγουν μέχρι και σε εκφυλιστικά φαινόμενα. Στην κατεύθυνση αυτή, ο Συντονισμός Σχημάτων και Αγωνιστών/τριών κατέθεσε πρόταση στις γενικές συνελεύσεις για την αναβαθμισμένη λειτουργία της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης, τον τρόπο οργάνωσης και ενιαίας έκφρασης του συλλόγου, όπως και την εκλογή αιρετών και ανακλητών αντιπροσώπων. Το άνοιγμα αυτής της συζήτησης μέσα στις συνελεύσεις πίεσε ώστε να περιθωριοποιηθούν εκφυλιστικές λογικές και οι πολιτικές δυνάμεις να δράσουν πιο ενιαία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (17.2.24)</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-71276187317150508072024-02-20T21:50:00.001+02:002024-02-20T21:50:07.655+02:00 Μπέρτολτ Μπρεχτ - Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια<div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjIH4C9NAQ0o-1wiJH3zipXWxkYgNiULVyFDpR0_KeMtxCcoafFLXRVj8O5qE8wWHiKMMUkjmsDOf8-VoHiVQnGxazwn6ye_AJtseb-cv27dV_3rHM0q8KNXzTH_g3Hh2vDqXGNnfWuXoUwJV_yOjF2x2uVA-PkrnRNohlLdumsiqsDWVkb5RPjhIJ7MQk"><img height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjIH4C9NAQ0o-1wiJH3zipXWxkYgNiULVyFDpR0_KeMtxCcoafFLXRVj8O5qE8wWHiKMMUkjmsDOf8-VoHiVQnGxazwn6ye_AJtseb-cv27dV_3rHM0q8KNXzTH_g3Hh2vDqXGNnfWuXoUwJV_yOjF2x2uVA-PkrnRNohlLdumsiqsDWVkb5RPjhIJ7MQk=w477-h315" width="477" /></a></div><div style="text-align: justify;">Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο γραφής, με μερικές χρήσιμες "συμβουλές" προς τους επίδοξους συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, εκπαιδευτικούς, δημοσιογράφους, άλλους/άλλες από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Μπρεχτ έλεγε ότι όποιος σήμερα θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αμάθεια και να γράφει την αλήθεια, έχει να ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1. Το θάρρος να γράψει κανείς την αλήθεια</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την αλήθεια, έλεγε ο Μπρεχτ, παντού την καταπνίγουν. Όσο κι αν θεωρητικά μοιάζει αυτονόητο, πρακτικά φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο το γεγονός ότι ο γράφων πρέπει να λέει την αλήθεια, δίχως να την παραποιεί, δεδομένου ότι μια τέτοια πράξη ισοδυναμεί με το το να μην σκύβεις στους ισχυρούς και να μην αρέσεις στους πλούσιους, δηλαδή συνεπάγεται παραίτηση από τον πλούτο. Όταν όλοι φωνάζουν πως ο άνθρωπος χωρίς γνώσεις και μόρφωση είναι καλύτερος απ' τον μορφωμένο, θέλει θάρρος να ρωτήσεις: καλύτερος για ποιόν;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2. Η εξυπνάδα να αναγνωρίσει κανείς την αλήθεια</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ζήτημα είναι επίσης το να βρεθεί η αλήθεια, καθώς επίσης και το ποια αλήθεια αξίζει να ειπωθεί. Μια αλήθεια είναι για παράδειγμα, ότι οι καρέκλες έχουν πάτο ή ότι η βροχή πέφτει από πάνω προς τα κάτω. Τέτοιου είδους αλήθειες γράφουν πολλοί. Υπάρχουν εκείνοι που δεν φοβούνται τον καταπιεστή, τον τύραννο και τις συνέπειες της αποκάλυψης μιας αλήθειας, όμως αδυνατούν να δουν την αλήθεια, διότι βρίθουν προκαταλήψεων. Για να ανακαλύψεις την αλήθεια χρειάζονται γνώσεις, γνώσεις ιστορίας, οικονομίας, γνώσεις του παρελθόντος, γνώσεις αδιάκοπες, δίχως σταματημό.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3. Η τέχνη να κάνει κανείς την αλήθεια ευκολομεταχείριστη σαν όπλο</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η αλήθεια πρέπει να λέγεται για χάρη των πραχτικών της συνεπειών. Σε κάποιες-δυστυχώς όχι λίγες-χώρες, για παράδειγμα, επικρατούν άσχηµες συνθήκες. Αιτία τους είναι η βαρβαρότητα. Σύµφωνα µ' αυτήν την άποψη ο φασισµός είναι ένα κύµα βαρβαρότητας που ξέσπασε σε µερικές χώρες με τη δύναμη του στοιχείου της Φύσης. Κατά τη θέση αυτήν, "ο φασισµός είναι µια καινούργια, τρίτη δύναµη που στέκεται δίπλα στον καπιταλισµό και το σοσιαλισµό (και πάνω απ' αυτούς)· όχι µονάχα το σοσιαλιστικό κίνηµα, αλλά κι ο καπιταλισµός θα µπορούσε, και µετά τη γένεση του κινήµατος αυτού να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς το φασισµό. Η παραπάνω άποψη είναι βέβαια φασιστική, αποτελεί υποχώρηση µπροστά στο φασισµό. Ο φασισµός είναι µια ιστορική φάση όπου µπήκε τώρα ο καπιταλισµός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό µαζί. Ο καπιταλισµός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια µονάχα σαν φασισµός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός. Πώς λοιπόν τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισµού την αλήθεια για το φασισµό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισµό, που τον προκαλεί; Πως να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σηµασία;"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4. Η κρίση να διαλέγει κανείς εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θα αποκτήσει δύναμη</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάποτε, οι συγγραφείς έγραφαν τα βιβλία τους, και παρότι οι ίδιοι πίστευαν ότι απευθύνονται σε όλο τον κόσμο, ουσιαστικά απευθύνονταν σε όσους είχαν να πληρώσουν το αντίτιμο. Το "γράφω σε κάποιον" έγινε "γράφω". Η αλήθεια όμως δεν μπορεί "να γραφτεί", πρέπει να γραφτεί σε κάποιον που να ξέρει πως να την χρησιμοποιήσει. Για να γράψει κανείς σωστά πράγµατα πρέπει να ξέρει ν' ακούει και πρέπει ν' ακούει σωστά πράγματα. Περίσκεψη χρειάζεται όταν λες την αλήθεια, περίσκεψη χρειάζεται κι όταν ακούς την αλήθεια. Την αλήθεια για τις άσχημες, σκληρές συνθήκες πρέπει να τη λέμε σ' αυτούς που την αντιμετωπίζουν στην έσχατη μορφή της και από αυτούς πρέπει να την πληροφορούμαστε. Και έτσι οι ακροατές αλλάζουν διαρκώς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5. Η πονηριά να διαδίδει κανείς σε πολλούς την αλήθεια</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακόμη κι αν έχουν ξεπεραστεί όλες οι παραπάνω δυσκολίες, ο γράφων οφείλει να χρησιμοποιήσει πονηριά για τη διάδοσή της. Σε όλες σχεδόν τις εποχές, όταν οι ισχυροί έκρυβαν και κατέπνιγαν την αλήθεια, οι υποστηρικτές και διασώστες της χρησιμοποιούσαν πονηριά για να την διαδώσουν. Ο Λένιν, για παράδειγμα, όταν ήθελε κάτω από τον έλεγχο της τσαρικής αστυνομίας να επισημάνει την εκμετάλλευση που υφίστατο το νησί Σαχαλίνη από τη ρωσική μπουρζουαζία, χρησιμοποίησε τις λέξεις "Ιαπωνία" αντί για "Ρωσία" και "Κορέα" αντί για "Σαχαλίνη". Οι μέθοδοι της Ιαπωνίας ενάντια στην Κορέα θύμιζαν στους αναγνώστες του τις αντίστοιχες της Ρωσίας έναντι του νησιού Σαχαλίνη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γερμανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης του 20ου αιώνα ο Μπρεχτ γεννήθηκε το 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας και πέθανε το 1956 από θρόμβωση της στεφανιαίας αρτηρίας της καρδιάς, στο Ανατολικό Βερολίνο. Τα έργα του Μπρεχτ, βαθιά αντιπολεμικά και αντιμιλιταριστικά σημάδεψαν την ανθρωπότητα ενώ εκατοντάδες ποιήματά του αντανακλούν τη μαρξιστική του ιδεολογία. Ως πολιτικός στοχαστής ο Μπρεχτ ταύτιζε την τέχνη με την πολιτική, θεωρώντας πως η τέχνη πρέπει σ' αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων να αποφασίσει. Είναι εκείνη που "μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο μιας μικρής µερίδας ορισµένων που παίζουν τις θεότητες της µοίρας για τους πολλούς και που απαιτούν µια πίστη που πρέπει πρώτα απ' όλα να είναι τυφλή, αλλά και εκείνη που µπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να βάλει τη µοίρα τους στα δικά τους χέρια."</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή: <a href="https://frapress.gr/2015/02/pente-diskolies-gia-na-grapsi-kanis-tin-alithia/">frapress.gr</a></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-72953346552543453282024-02-20T21:02:00.002+02:002024-02-20T21:02:10.052+02:00«Μπλόκο στα ψίχουλα» του Μητσοτάκη: Πλημμύρισαν το Σύνταγμα οι αγρότες – Εκατοντάδες τρακτέρ έξω από τη Βουλή <div style="text-align: justify;"><img height="268" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123748-1024x576.jpg" width="476" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Πλημμύρισε» το Σύνταγμα από τα τρακτέρ των αγροτών που έφτασαν από κάθε σημείο της χώρας με σκοπό να διαμαρτυρηθούν για τα ψίχουλα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Σημειώνεται ότι αγρότες που φτάνουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας αναμένεται να διανυκτερεύσουν στην Αθήνα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτή τη στιγμή ισχύει διακοπή της κυκλοφορίας στη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας από το ύψος της Διάκου, και από τη Βασιλίσσης Σοφίας από το ύψος της Σέκερη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στους διαδηλωτές έχουν προστεθεί ομοσπονδίες, σωματεία και συνδικάτα εργαζομένων από δεκάδες τομείς, που βρίσκονται στο Σύνταγμα για να συμπαρασταθούν στους αγρότες, τους οποίους υποδέχτηκαν με το σύνθημα: «Εργατιά, αγροτιά ενωμένοι μια γροθιά».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/received_899448568590752-scaled.jpeg" width="400" /></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε πάνω από 200 υπολογίζονται τα τρακτέρ που βρίσκονται στο Σύνταγμα για το αγροτικό συλλαλητήριο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρόκειται για αριθμό μεγαλύτερο από αυτόν που αναμενόταν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Στέφανος Κασσελάκης στο αγροτικό «μπλόκο» στο Σύνταγμα</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο συλλαλητήριο των αγροτών που διαδηλώνουν στο Σύνταγμα βρέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης και είχε θερμή υποδοχή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μάλιστα μίλησε για καρτέλ που εκμεταλλεύεται και τους αγρότες και τους καταναλωτές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Οι καταναλωτές αγκομαχούν να επιβιώσουν. Υπάρχει ένα καρτέλ στη μέση με τους μεσάζοντες και τα ολιγοπώλια. Να επέμβει άμεσα το κράτος. Να μην υπάρχει πλέον αυτή η κοροϊδία. Να καταργηθεί μόνιμα ο φόρος στο αγροτικό πετρέλαιο, να υπάρχει πλαφόν στο αγροτικό ρεύμα και επιτέλους μία ρύθμιση οφειλών για να μην δουν αυτοί οι άνθρωποι τη γη τους να ρευστοποιείται. Απλά πράγματα που πρέπει να γίνουν άμεσα», τόνισε ο Στέφανος Κασσελάκης σε δηλώσεις στους δημοσιογράφους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο Σύνταγμα βρίσκεται επίσης πολυμελής αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, με Ολγα Γεροβασίλη, Σωκράτη Φάμελλο, Δώρα Αυγέρη, Παναγιώτη Ρήγα, Νίκο Παππά, Παύλο Πολάκη κ.ά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αργότερα το απόγευμα της Τρίτης αρχίζει η κρίσιμη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας που γίνεται σε συνέχεια της μαραθώνια συνεδρίασης της Δευτέρας, όπου ο Στ. Κασσελάκης ήταν απών καθώς βρισκόταν στο Λονδίνο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Νωρίτερα, με κόρνες έφτασε στην πρωτεύουσα το κομβόι των αγροτών, πέρασαν ελεύθερα τα διόδια, πέρασαν τον Άγιο Στέφανο, αλλά και την γέφυρα Καλυφτάκη και προχώρησαν προς το κέντρο όπου έχουν προγραμματιστεί τα ραντεβού και οι προσυγκεντρώσεις για τις κινητοποιήσεις.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="225" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123420.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123136-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι αγρότες έχουν σταθμεύσει τα τρακτέρ τους στα πεζοδρόμια απέναντι και μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Ισχυρή είναι η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων, ενώ σε ισχύ είναι τα έκτακτα μέτρα κυκλοφορίας για το κέντρο της Αθήνας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123162-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123060-scaled.jpg" width="400" /><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123052-scaled.jpg" width="400" /><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123047-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σημειώνεται ότι λίγο μετά τη 1:00 το μεσημέρι άρχισαν να φτάνουν στο Σύνταγμα τα πρώτα τρακτέρ τα οποία ξεκίνησαν από την Εύβοια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτή την ώρα, πάνω στην Εθνική Οδό βρίσκονται δεκάδες τρακτέρ τα οποία θα σταματήσουν την πορεία τους λίγο πριν μπουν στο κέντρο της Αθήνας. Έπειτα θα πάρουν το πράσινο φως από την Αστυνομία προκειμένου να κινηθούν προς την πρωτεύουσα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/agrotes-2-1-1024x683.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/agrotes-1-1-1024x683.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;">Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Λόγω της κίνησης των αγροτών προς το κέντρο της Αθήνας, σας ενημερώνουμε ότι μέσα στην επόμενη ώρα η Τροχαία συμπληρωματικά θα εφαρμόσει κυκλοφοριακές ρυθμίσεις προκειμένου να πραγματοποιηθεί με ασφάλεια τόσο η μετακίνηση των αγροτών όσο και η κίνηση των υπόλοιπων πολιτών στην περιοχή», επισημαίνει με νέα ενημέρωσή της η Τροχαία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λόγω διέλευσης των τρακτέρ στη Λεωφόρο Αθηνών πραγματοποιούνται διακοπές στις κάθετες οδούς. Η κυκλοφορία διεξάγεται για τα υπόλοιπα οχήματα από την αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της Λεωφόρου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/agrotes-3-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις αναμένονται και στις οδούς Δεληγιώργη, Πειραιώς, Σταδίου, Φιλελλήνων και Ξενοφώντος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ΕΛΑΣ θα προχωρά κατά τη διάρκεια της ημέρας σε τροποποιήσεις της κυκλοφορίας των οχημάτων, με:προσωρινή διακοπή κυκλοφορίας σε Λεωφόρο Αθηνών, Αχιλλέως, πλατεία Καραϊσκάκη</div><div style="text-align: justify;">αντίθετη ροή κυκλοφορίας των τρακτέρ σε οδό Αγίου Κωνσταντίνου, πλατεία Ομονοίας και Πανεπιστημίου ως το Σύνταγμα</div><div style="text-align: justify;">προσωρινή διακοπή της κυκλοφορίας γύρω από την πλατεία Ομονοίας</div><div style="text-align: justify;">διακοπή κυκλοφορίας σε Λεωφόρο Αμαλίας, Πανεπιστημίου, Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας και σε όλες τις κάθετες σε αυτές οδούς</div><div style="text-align: justify;">διακοπή κυκλοφορίας στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας από το ύψος της Βουλής (ροή της καθόδου ως την Σέκερη)</div><div style="text-align: justify;">ροή κυκλοφορίας από την Ακαδημίας μόνο προς την άνοδο της Βασιλίσσης Σοφίας</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="242" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/agrotes-4-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αντίστοιχες τροποποιήσεις με βάση τα παραπάνω θα γίνουν στα δρομολόγια που εκτελούν σε αυτές τις οδούς και λεωφόρους τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι συρμοί του μετρό, του Ηλεκτρικού και του Τραμ δεν έχει μέχρι το πρωί της Τρίτης ανακοινωθεί ότι θα επηρεαστούν και θα κινηθούν κανονικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123136-scaled.jpg" width="400" /> <img height="267" src="https://www.documentonews.gr/wp-content/uploads/2024/02/6123171-scaled.jpg" width="400" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/TeYBuvXJbEw" title="Αγρότες στο Σύνταγμα" width="460"></iframe>
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/duE_r4V_ygs" title="Οι αγρότες στο κέντρο της Αθήνας" width="460"></iframe>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-24278093358481008552024-02-19T16:57:00.002+02:002024-02-19T16:57:14.473+02:00 Μακρόνησος: Εγκαινιάζεται σαν σήμερα στις 19/2/1947<p> <a href="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2018/08/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B1-1-1.jpg" style="text-align: justify;"><img height="277" src="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2018/08/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B1-1-1.jpg" width="492" /></a></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πέτρινα Χρόνια στο ελληνικό Long Island!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεκάδες ήταν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιούργησε το αστικό κράτος στα “πέτρινα χρόνια” για να αντιμετωπίσει τον “εσωτερικό εχθρό”. Το πιο θρυλικό από αυτά ήταν η Μακρόνησος, το «αναρρωτήριο ψυχών», η «συνέχιση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», η «εθνική κολυμβήθρα», η «νέα Εδέμ στα μάτια της ελληνικής Ιστορίας», ο «Νέος Παρθενών», κατά τους «πεφωτισμένους» πολιτικούς της ελληνικής Δεξιάς Κωνσταντίνο Τσάτσο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο τελευταίος έλεγε: «στο ξερονήσι αυτό εβλάστησε η Ελλάς ωραιοτέρα από κάθε φορά. Η ιστορία θα γράψει πως η στροφή της παγκοσμίου καταστάσεως εδώ άρχισε, στη Μακρόνησο» και: «Το φαινόμενον της Μακρονήσου είναι μοναδικόν εις τον κόσμον ολόκληρον. Πρόκειται περί θαυμαστού συνδυασμού της παιδείας με τον στρατόν. Οι εμπνευσθέντες οργανώσαντες και διαχειριζόμενοι με τόσον επιτυχίαν το έξοχον αυτό έργον είναι άξιοι ΒΑΘΕΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η λειτουργία του στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Μακρόνησο ξεκίνησε με εισήγηση του Γενικού Επιτελείου Στρατού προς το υπουργείο Στρατιωτικών στις 19 Φεβρουαρίου 1947.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ωστόσο το κολαστήριο της Μακρονήσου ανοίγει στις 26/05/1947. Ο μεγαλύτερος τόπος μαρτυρίου, φυσικής και ψυχικής εξόντωσης του αστικού κράτους, αλλά και κορυφαίο σύμβολο των αλύγιστων της ταξικής πάλης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από τη Μακρόνησο πέρασαν συνολικά πάνω από 100.000 θεωρούμενοι ως «επικίνδυνοι» οπλίτες και αξιωματικοί, καθώς και πολίτες, κομμουνιστές, ΕΑΜίτες ή άνθρωποι που συνδέονταν απλώς με συγγένεια ή υπόνοια με το ΚΚΕ-ΕΑΜ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο σκοπός της λειτουργίας του στρατοπέδου περιγράφονταν στο αρχικό εισηγητικό σημείωμα που εκδόθηκε την πρωταπριλιά του 1946: «Αποφασίζεται ο περιορισμός των αριστερών στρατευσίμων εις ορισμένα στρατόπεδα δια να υποστούν αποτοξίνωσιν. Όλες οι στρατιωτικές μονάδες δέον όπως εκκαθαρισθούν από αριστερίζοντες ή υπόπτους αριστερισμού».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μέχρι το 1958, οπότε κι έκλεισε το στρατόπεδο, χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί, αλλά και απλοί δημοκρατικοί φαντάροι βασανίστηκαν σωματικά και ψυχολογικά ή εξοντώθηκαν βιολογικά, για τον ιερό σκοπό της «εθνικής αναβάπτισης».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">***</div><div style="text-align: justify;">Ο σκηνογράφος Τάσος Ζωγράφος στη Μακρόνησο. Δείτε το ευσύνοπτο βίντεο:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="https://www.youtube.com/embed/pE99kUUi_TQ" title="Τάσος Ζωγράφος - Μακρόνησος" width="460"></iframe> </div><div style="text-align: justify;"> e-prologos.gr</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-10809401204883367252024-02-19T15:22:00.003+02:002024-02-19T15:22:18.162+02:00 Με κοινό δελτίο τύπου 1356 πανεπιστημιακοί εναντίον του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά αει<div style="text-align: justify;"><a href="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/02/%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CE%B5%CE%B9-20.jpg"><img height="280" src="https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2024/02/%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CE%B5%CE%B9-20.jpg" width="476" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με ανακοίνωσή τους 1356 πανεπιστημιακοί προειδοποιούν για την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά αει και δηλώνουν ότι, εάν ψηφισθεί, θα προσφύγουν σε όλα τα επίπεδα και ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παραθέτουμε το κείμενο του δελτίου τύπου:</div><div style="text-align: justify;">«1.356 πανεπιστημιακοί καταθέτουμε τη γνώμη μας στη δημόσια διαβούλευση για το Νομοσχέδιο για την Παιδεία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Καταθέτουμε το πιο κάτω κείμενο με τις 1.356 υπογραφές πανεπιστημιακών:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προειδοποιώντας για την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ενημερώνοντας τις επιχειρήσεις, οι οποίες φιλοδοξούν να ιδρύσουν πανεπιστημιακές εταιρείες ή παραρτήματα ξένων ιδρυμάτων στην Ελλάδα παρακάμπτοντας τη συνταγματική επιταγή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δηλώνοντας ότι ως δημόσιοι λειτουργοί θα προσφύγουμε σε όλα τα επίπεδα και ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, αν αυτό νομοθετηθεί.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δυστυχώς η χώρα μας έχει ήδη μία, την πρώτη μετά τη δικτατορία, διεθνή καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για παραβίαση των βασικών συνταγματικών αρχών. Δεν θα αφήσουμε να προστεθεί άλλη μία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Άρθρο 16 παρ.8. εδάφιο 2)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όσες/όσοι υπογράφουμε εδώ, μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αισθανόμαστε δυσάρεστη έκπληξη για την ευκολία με την οποία η κυβέρνηση της χώρας, προωθεί νομοθέτημα το οποίο έρχεται σε εξώφθαλμη αντίθεση με τις ρητές πιο κάτω διατάξεις Συντάγματος των Ελλήνων:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρθρο 16 παρ. 5 εδάφιο 1 «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση»,</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρθρο 16 παρ. 6 εδάφιο 1 «Οι καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρθρο 16 παρ.8. εδάφιο 2 «Η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υπηρετούμε το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και γράμματα γνωρίζουμε: Το Άρθρο 16 του Συντάγματος μπορεί να το διαβάσει καθένας και καθεμία. Το νομοσχέδιο για τα δήθεν «ελεύθερα» ή «μη κρατικά» πανεπιστήμια είναι εξώφθαλμα αντισυνταγματικό. Γιατί όταν το Σύνταγμα λέει «απαγορεύεται» δεν εννοεί τίποτα άλλο από ότι απαγορεύεται.</div><div style="text-align: justify;">Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση αλλά και οι επιχειρήσεις, οι οποίες φιλοδοξούν να ιδρύσουν πανεπιστημιακές εταιρείες ή παραρτήματα ξένων ιδρυμάτων στην Ελλάδα παρακάμπτοντας τη συνταγματική επιταγή, ας λάβουν υπόψη τους ότι:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ορκιστήκαμε ως δημόσιοι λειτουργοί να υπηρετούμε το Σύνταγμα και θα το πράξουμε, προβάλλοντας σε όλα τα επίπεδα και ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου, ακόμη αν αυτό νομοθετηθεί. Δυστυχώς η χώρα μας έχει ήδη μία, την πρώτη μετά τη δικτατορία, διεθνή καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για παραβίαση των βασικών συνταγματικών αρχών. Δεν θα αφήσουμε να προστεθεί άλλη μία».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">e-prologos.gr</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-26774969594599257562024-02-17T23:06:00.001+02:002024-02-17T23:06:07.546+02:00 Κ. Παπαδάκης: Ζητά έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Αθηναίων για στήριξη-υποδοχή των αγροτών<div style="text-align: justify;"><a href="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/02/kostas1.png"><img height="286" src="https://prin.gr/wp-content/uploads/2024/02/kostas1-750x446.png" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο δημοτικός Σύμβουλος του συνδυασμού <a href="https://www.facebook.com/anatreptikisymmaxia.gr">Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα,</a> Κωνσταντίνος Παπαδάκης, υπέβαλε αίτημα προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων και τον Χάρη Δούκα με αντικείμενο την έκτακτη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων τη Δευτέρα 19.02 με θέμα την υποδοχή των αγροτών στην Αθήνα και την στήριξη των αιτημάτων των αγροτών ενάντια στην κυβερνητική αδιαλλαξία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">‘Όπως τονίζει «Είναι ένας αγώνας που μας αφορά όλους για να έχουμε φτηνή και υγιεινή διατροφή και όχι να πληρώνουμε πανάκριβα τα τρόφιμα την ώρα που οι παραγωγοί εισπράττουν εξευτελιστικές τιμές κάτω από το κόστος παραγωγής και ζωής των ίδιων. Είναι ένα αγώνας για να μπορέσει η φτωχή αγροτιά μαζί με τους εργάτες γης να αποκτήσουν το έλεγχο στην παραγωγή ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ που τους ξεκληρίζει».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αναλυτικά το αίτημα του Κ. Παπαδάκη:</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κύριε Πρόεδρε όπως γνωρίζετε, ο δίκαιος αγώνας των αγροτών ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ κλιμακώνεται με το συλλαλητήριο στην Αθήνα στην πλατεία Συντάγματος την προσεχή Τρίτη 20.2.2024.</div><div style="text-align: justify;">Ο αγώνα τους για επιβίωση με την δουλειά τους στα χωράφια είναι αγώνας ενάντια στη ληστεία του μόχθου τους από τις Τράπεζες, τους μεσάζοντες μεγαλεμπόρους, την βιομηχανία τροφίμων και τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μαρκετ.</div><div style="text-align: justify;">Είναι ένας αγώνας που μας αφορά όλους για να έχουμε φτηνή και υγιεινή διατροφή και όχι να πληρώνουμε πανάκριβα τα τρόφιμα την ώρα που οι παραγωγοί εισπράττουν εξευτελιστικές τιμές κάτω από το κόστος παραγωγής και ζωής των ίδιων.</div><div style="text-align: justify;">Είναι ένα αγώνας για να μπορέσει η φτωχή αγροτιά μαζί με τους εργάτες γης να αποκτήσουν το έλεγχο στην παραγωγή ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ που τους ξεκληρίζει.</div><div style="text-align: justify;">Αλλά η κυβέρνηση απειλεί με χθεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου την απαγόρευση και καταστολή των αγροτικών κινητοποιήσεων, με παρεμπόδιση της εισόδου των τρακτέρ στην Αθήνα και κινητοποίηση της αστυνομίας εναντίον τους. Η κυβέρνηση προκλητικά απορρίπτει τα αιτήματα των αγροτών διότι τάχα δεν αντέχει ο προϋπολογισμός όταν σπαταλά δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, όταν στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά θάλασσα, την ώρα που το Ισραήλ προχωρά σε εθνοκάθαρση του Παλαιστινιακού λαού.</div><div style="text-align: justify;">Η Αθήνα, πόλη της αντίστασης, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης είναι ώρα να αγκαλιάσει τον δίκαιο αυτό αγώνα και να υποδεχτεί το συλλαλητήριο των αγροτών με τα τρακτέρ. Τα εργατικά συνδικάτα που προχωράνε σε απεργίες, οι φοιτητικοί σύλλογοι που συνεχίζουν τις καταλήψεις ενάντια στα ιδιωτικά Α.Ε.Ι., όλοι οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Αθήνας είναι ώρα να βρεθεί στο πλευρό τους, με μαζική συμμετοχή στο μεγάλο συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος.</div><div style="text-align: justify;">Ο Δήμαρχος της Αθήνας και το Δημοτικό Συμβούλιο με κατεπείγουσα έκτακτη συνεδρίαση την Δευτέρα 19/2/2024 χρειάζεται να αποφασίσουν την υποδοχή των αγροτών και τη στήριξη των αιτημάτων τους ενάντια στην κυβερνητική αδιαλλαξία και την κατασταλτική απειλή. Να κληθούν σε αυτό εκπρόσωποι των αγροτών.</div><div style="text-align: justify;">Θεωρούμε αυτονόητο την πρωτοβουλία αυτή όπως σε συνεννόηση με τους διοργανωτές δοθεί κάθε δυνατή στήριξη στο συλλαλητήριο για να βρεθεί η αγροτιά σε μια φιλόξενη για τους δημοκρατικούς αγώνες πλατεία Συντάγματος διαθέτοντας ο Δήμος Αθήνας αναγκαίες υποδομές για την παρουσία τους στο χώρο όπως εξέδρα, ρεύμα, φιλοξενία στο χώρο και τη πόλη.</div><div style="text-align: justify;">Να σταθούμε στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση του δίκαιου αγώνα και της δημοκρατίας !</div><div style="text-align: justify;">Ενεργώντας συνεπώς κατ’ άρθρο 67 παρ. 5 και 7 ν. 3852/2010, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, παρακαλώ να; συγκληθεί κατεπείγουσα έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την Δευτέρα 19/2/2024 με θέμα την στήριξη των αιτημάτων των αγροτών ενάντια στην κυβερνητική αδιαλλαξία.</div><div style="text-align: justify;">Παρακαλώ για την αποστολή του παρόντος και στα λοιπά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και δημοτικές παρατάξεις</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αθήνα, 16.02.2024</div><div style="text-align: justify;">Ο αιτών</div><div style="text-align: justify;">ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ</div><div style="text-align: justify;">ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ</div><div style="text-align: justify;">«ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ»</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-68418737698363765072024-02-17T23:03:00.002+02:002024-02-17T23:03:22.107+02:00 Πώς επηρεάζει τη Ρωσία η νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα<p> <img height="279" src="https://img.vz.ru/upimg/soc/soc_1253971.png" style="text-align: justify;" width="496" /></p><div style="text-align: justify;">@ Michael Varaklas/AP/TASS</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κείμενο: Gevorg Mirzayan, Αναπληρωτής Καθηγητής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο</div><div style="text-align: justify;">Ο δυτικός Τύπος χαίρεται - για πρώτη φορά μια ορθόδοξη χώρα νομιμοποίησε τους γάμους ομοφυλοφίλων. Γιατί η Ελλάδα αποφάσισε να κάνει αυτό το βήμα και η ισχυρή τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπόρεσε τελικά να αποτρέψει αυτό που συνέβαινε; Παραδόξως, η απόφαση που προωθήθηκε από τη Δύση έχει επίσης μια θετική πλευρά για τη Ρωσία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Αυτό είναι ένα βασικό ορόσημο για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δείχνει σε όλους τη σημερινή Ελλάδα - μια προοδευτική και δημοκρατική χώρα, με πάθος προσηλωμένη στις ευρωπαϊκές αξίες». Με αυτά <a href="https://twitter.com/PrimeministerGR/status/1758245681863483800">τα λόγια</a> απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ψηφοφορία στο εθνικό κοινοβούλιο, όπου οι βουλευτές ψήφισαν υπέρ 176 για να επιτραπεί ο γάμος ομοφυλοφίλων στη χώρα. Επιπλέον, τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν πλέον να υιοθετούν παιδιά και να έχουν πλήρη γονικά δικαιώματα. Η μόνη εξαίρεση είναι ότι τους απαγορεύεται να γεννήσουν μέσω παρένθετης μητρότητας.</div><a name='more'></a><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτό φυσικά δεν άρεσε στους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ούτε ο νόμος, σύμφωνα με <a href="https://www.amnesty.org/en/latest/news/2024/02/greece-same-sex-marriage-recognition-key-milestone-in-fight-against-homophobia-and-transphobia/">τα λόγια</a> της Διεθνούς Αμνηστίας , "αναγνωρίζει ταυτότητες εκτός του δυαδικού φύλου...ούτε τροποποιεί τη νομοθεσία για να απαγορεύσει τις αλλαγές φύλου στα πιστοποιητικά γέννησης των τρανσέξουαλ". Ωστόσο, γενικά, τα φιλοδυτικά μέσα ενημέρωσης και οι ακτιβιστές εκφράζουν εξαιρετική χαρά. «Αυτή είναι μια στιγμή ορόσημο για την LGBTQ+ κοινότητα της χώρας, η οποία αγωνίζεται εδώ και καιρό για ορατότητα και δικαιώματα στη σκιά της ελληνικής Εκκλησίας με μεγάλη επιρροή», <a href="https://www.washingtonpost.com/world/2024/02/16/greece-legalizes-same-sex-marriage-lgbt/">γράφει</a> η Washington Post .</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κυρίως θετικά άρθρα γράφονται μέσα από τις ιστορίες των ντόπιων γκέι που χαίρονται για την πολυαναμενόμενη νομιμοποίηση. Ωστόσο, ορισμένοι θεωρούν την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ως γεωπολιτική νίκη. Επιπλέον, η νίκη δεν είναι της ίδιας της κυβέρνησης, αλλά του παγκόσμιου φιλελεύθερου κινήματος έναντι της μοναδικής χριστιανικής ιδεολογίας που εξακολουθεί να υπερασπίζεται τις συντηρητικές αξίες - την Ορθοδοξία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη ορθόδοξη χώρα που επιτρέπει τον γάμο ομοφύλων», <a href="https://www.washingtonpost.com/world/2024/02/16/greece-legalizes-same-sex-marriage-lgbt/">γράφει</a> η Washington Post. Με υπαινιγμό ότι αυτό το παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες ορθόδοξες χώρες. Συμπεριλαμβανομένης της κύριας Ορθόδοξης χώρας, της Ρωσίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πράγματι, σε μια κατάσταση όπου άλλα χριστιανικά δόγματα (προτεσταντισμός και ακόμη και καθολικισμός) έχουν ευλογήσει τους γάμους ομοφυλοφίλων και τον σοδομισμό, οι ορθόδοξοι πατριάρχες δεν λυγίζουν. «Αυτό συμβαίνει επειδή οι Ορθόδοξες εκκλησίες ομολογούν τον Χριστιανισμό, ο οποίος επισφραγίστηκε στα πρώτα χρόνια της Καινής Διαθήκης. Το δόγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι αμετάβλητο και αποστολικό. Και το πιο σημαντικό, η Ορθοδοξία δεν πασχίζει να συμβαδίζει με την εποχή. Δεν επιδιώκει να κάμψει κάποιες αξίες, κάποιες νόρμες στην υπάρχουσα κατάσταση. Η Ορθοδοξία είναι διαχρονική και μιλάει στον άνθρωπο από θέση αιωνιότητας. Και από αυτή τη θέση, η αμαρτία παραμένει αμαρτία στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Το ίδιο και η αρετή», εξηγεί στην εφημερίδα VZGLYAD ο δάσκαλος του MGIMO Andrei Afanasyev.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και αυτό δεν είναι τόσο ιδεολογικό όσο πολιτικό ζήτημα. Οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού φοβούνται ότι οι ορθόδοξες χώρες - και ιδιαίτερα η Ρωσία - λόγω της έμφασης στις συντηρητικές αξίες θα γίνουν εξαιρετικά ελκυστικές για εκείνο το μέρος των δυτικών ψηφοφόρων που αντιτίθενται στον υπερφιλελευθερισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θα γίνουν ένα είδος φάρου συντηρητισμού και θα εμπνεύσουν αντίσταση. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο το ελληνικό προηγούμενο μπορεί να επηρεάσει τις θέσεις των ορθοδόξων χωρών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μάλιστα, η νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων περνά από τρία στάδια. Το πρώτο είναι η αποδοχή των σεξουαλικών μειονοτήτων ως έχουν. Αρνούμενοι να κάνουν διακρίσεις εναντίον τους. Όλες οι πολιτισμένες χώρες έχουν περάσει αυτό το στάδιο - απλώς και μόνο επειδή ένα άτομο δεν μπορεί να διώκεται για τις απόψεις και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις που δεν παραβιάζουν το νόμο. Λοιπόν, κάντε και διακρίσεις. Για παράδειγμα, στη Σερβία ο πρωθυπουργός είναι μια ανοιχτή λεσβία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το δεύτερο είναι να επιτρέπονται οι ομόφυλες ενώσεις πολιτών. Πολιτικοί γάμοι - δηλαδή συγκατοίκηση, που δίνει στους «συντρόφους» ορισμένα δικαιώματα. Από όλες τις ορθόδοξες χώρες, η συγκατοίκηση επέτρεψαν τρεις: την Ελλάδα, το Μαυροβούνιο και την Κύπρο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τέλος, το τρίτο είναι η πλήρης νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλοφίλων. Και η Ελλάδα έχει μπει πλέον σε αυτό το ποτάμι (με ορισμένες επιφυλάξεις).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αλλά μπήκε εκεί μόνο λόγω ορισμένων εσωτερικών ιδιαιτεροτήτων. Πρώτα από όλα, λόγω της ιδιαίτερης θέσης της Ελληνικής Εκκλησίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ναι, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αντιτάχθηκε στο νομοσχέδιο. Ενάντια στα ομόφυλα ζευγάρια - και ενάντια στο γεγονός ότι αυτά τα ζευγάρια μεγαλώνουν παιδιά, των οποίων το δικαίωμα να έχουν μητέρα και πατέρα θα καταπατηθούν με αυτόν τον τρόπο. «Τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια για όσους θέλουν να νιώθουν φύλακας, ούτε «αξεσουάρ» που θα νομιμοποιήσουν ή θα κάνουν κοινωνικά αποδεκτή τη συμβίωση των ομοφυλόφιλων», <a href="https://orthodoxtimes.com/church-of-greece-stands-against-parenting-and-marriage-in-same-gender-relationships/">αναφέρει</a> η εγκύκλιος της Συνόδου .</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ωστόσο, στην πραγματικότητα, οι δυνατότητες των Ελλήνων επισκόπων ήταν περιορισμένες. «Η Ελληνική Εκκλησία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το οποίο εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, η Ελληνική Εκκλησία απλά δεν μπορούσε να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη των γεγονότων», εξηγεί στην εφημερίδα VZGLYAD, ο Βαντίμ Τρουχάτσεφ, αναπληρωτής καθηγητής στο Ρωσικό Κρατικό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Επιστημών. Συγκριτικά, η Ρουμανική και η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πολύ πιο ανεξάρτητες. Για να μην αναφέρουμε τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεύτερον, γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι πολύ πιο βαθιά ενσωματωμένο στη Δύση από άλλες ορθόδοξες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Όλες οι πολιτικές δομές της χώρας υποβλήθηκαν σε ισχυρό φιλτράρισμα από παγκόσμιους νεοφιλελεύθερους παράγοντες. Και τώρα βλέπουμε το θλιβερό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας», λέει ο Andrey Afanasyev.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ταυτόχρονα, οι Έλληνες δεν είχαν τον σοβιετικό εμβολιασμό που είχαν οι σοσιαλιστικές χώρες. «Δεν υπήρχε σοσιαλισμός στην Ελλάδα και η ελίτ της είναι καλύτερα ενσωματωμένη στον δυτικό κόσμο από τη βουλγαρική και τη ρουμανική. Και ο πληθυσμός της Ελλάδας βρίσκεται στη δυτική ατζέντα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και είναι πιο δεκτικός απ' ό,τι στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία», εξηγεί ο Βαντίμ Τρουχάτσεφ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όπως λέει ο ειδικός, περίπου το 30% των Ελλήνων κατηγορηματικά δεν αποδέχεται ομοφυλοφιλικές ενώσεις και περίπου το ίδιο αποδέχεται. Οι υπόλοιποι είναι έτοιμοι να τους δώσουν «δικαιώματα περιορισμένου συνεργάτη» ή διστάζουν. Και σε αυτή την κατάσταση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης (για τον οποίο το βασικό είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα της ΕΕ και των ΗΠΑ) μπόρεσε να προωθήσει τη λύση που χρειαζόταν η Δύση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στη Ρωσία, ωστόσο, αυτό είναι αδύνατο να το φανταστεί κανείς. Οι ρωσικές αρχές δεν ακολουθούν το παράδειγμα της Δύσης και ο εγχώριος πληθυσμός έχει μια εξαιρετικά αρνητική εκτίμηση για τις προοπτικές για τους γάμους ομοφυλοφίλων και τη μετατροπή των παιδιών σε αξεσουάρ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς τη Ρωσία να νομιμοποιεί κάτι τέτοιο. Αλλά είναι πολύ πιθανό να φανταστεί κανείς ότι στα μάτια ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού πληθυσμού, η Ρωσία θα αρχίσει να φαίνεται πιο ελκυστική, ως μια χώρα που έχει διατηρήσει πραγματικές παραδοσιακές αξίες. Και αυτό θα μας βοηθήσει να ενισχύσουμε τις θέσεις μας στην εξωτερική πολιτική στην περιοχή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Τώρα ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων θα υποχωρήσει από τη Νέα Δημοκρατία. Μπορούν να τα παραλάβει η Ελληνική Λύση που είναι πιστή σε εμάς. Και μπορείς να συνεργαστείς με την ελληνική κοινή γνώμη. Για αυτόν, οι πλήρεις γάμοι ομοφυλόφιλων με υιοθεσίες είναι ακόμη ξεκάθαρα υπερβολικοί», <a href="https://t.me/vadimvts1/5599">συνοψίζει</a> ο Βαντίμ Τρουχάτσεφ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://vz.ru/world/2024/2/17/1253971.html</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-60588711269591846722024-02-17T20:43:00.008+02:002024-02-17T20:43:36.915+02:00Το τέλος του «Über alles» δείχνει και το τέλος της Ε.Ε.<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: justify;"><img height="273" src="https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_webp,q_lossy,ret_img/https://edromos.gr/wp-content/uploads/2024/02/germania_3.jpg.webp" width="485" /></div>Από <a href="https://edromos.gr/author/orgilaou/">δρόμος</a></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.facebook.com/sharer.php?u=https%3A%2F%2Fedromos.gr%2Fto-telos-toy-uber-alles-deichnei-kai-to-telos-tis-e-e%2F"><br /></a></div><div style="text-align: justify;">του Νίκου Σίμου</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ολοένα φτωχότερη γίνεται η Γερμανία, σύμφωνα με όσα δήλωσε στο Bloomberg ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ… Ήταν το 2016 όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο άνθρωπος του σχεδίου της οικονομικής κατοχής της Ευρώπης και της «ιστορικής ρεβάνς», στοχοποιούσε την Ελλάδα, ισχυριζόμενος –ψευδώς και αυθαίρετα– ότι οι Έλληνες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Ήταν η αρχή της επίθεσης του Δ΄ Γερμανικού Ράιχ που, μέσα από την σε κολεκτιβοποίηση ευρωπαϊκή οικονομία, επιχειρούσαν την ιστορική ρεβάνς. Έτσι ήρθε η σειρά της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας να μπουν στην μπότα κατοχής του επιχειρούμενου «παγγερμανισμού» στην Ευρώπη, που αφρόνως και ανοήτως πίστεψε ο Σόιμπλε ότι μπορούσε να επιτύχει, παρακάμπτοντας τους ίδιους τους εμπνευστές και δημιουργούς της Ε.Ε. Ο φανατισμός και η προσήλωση στο δόγμα-μήτρα των Ράιχ, Deutschland über alles, γεννά αμετροέπεια και ηλιθιότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ –από την ώρα που οι δημιουργοί του Μάαστριχτ και της χρηματοπιστωτικής και δυσμορφικής Ε.Ε. νεοφεουδάρχες και τα πολιτικά τους ενεργούμενα εκείθεν του Ατλαντικού αποφάσισαν ότι αυτή η κολεκτίβα τους είναι βαρίδι, και με αφορμή την κρίση που προετοίμασαν και εκτελούν στην Ουκρανία έδωσαν τη χαριστική βολή στη Γερμανοσυγκεντρωτική Ένωση, η οποία ζει τις ημέρες της κατάρρευσής της, που θα είναι παταγώδεις και οδυνηρές– οι Γερμανοί πολιτικοί παραδέχονται ότι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης ζει πάνω από τις δυνατότητές της! Παραδέχονται πλέον ότι αυτή η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί και δεν είναι πια ανταγωνιστική.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αποφεύγουν να ομολογήσουν ακόμα, ίσως το ακούσουμε κι αυτό εν καιρώ, ότι η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας οφείλονταν στην ποδηγέτηση, την εξαγορά και τον αφανισμό άλλων παραγωγικών οικονομιών, κρατών μελών αυτού του δυσμορφικού και δυσλειτουργικού μορφώματος της Ε.Ε., αφού το πλαίσιο που «στήθηκε» από τη συνθήκη του Μάαστριχ ήθελε κηδεμόνα της κολεκτίβας την Γερμανία – ιστορικά γνωστή για τα «επιτεύγματά» της τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που αφάνισε κοινωνικά και οικονομικά τη Γηραιά Ήπειρο. Ήξεραν οι νεοφεουδάρχες και το κράτος, άλλοτε υπερδύναμη, που αποτελούσε και αποτελεί το πολιτικό τους ενεργούμενο (ΗΠΑ) τι έκαναν και σε ποιους εμπιστεύονταν την, για μια ακόμα φορά, καταστροφή της Ευρώπης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο αρχηγός των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ παραδέχθηκε ότι δύσκολα η Γερμανία θα αποφύγει τις συνέπειες της μικρής ή μηδενικής ανάπτυξης. Ταυτόχρονα οι εξαγωγές προς την Κίνα, βασικό οικονομικό εταίρο των Γερμανών, συρρικνώθηκαν χαρακτηριστικά, ενώ οικονομολόγοι του Ινστιτούτου Ifo της Γερμανίας μείωσαν τις προβλέψεις για τις προοπτικές της χώρας, προειδοποιώντας ότι η «εγχώρια οικονομία» θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,7% φέτος, και όχι κατά 0,9% που προβλεπόταν μόλις πριν από έναν μήνα. Ο Timo Wollmershäuser, επικεφαλής των προβλέψεων στο Ινστιτούτο Ifo, είπε ότι η αναθεώρηση οφείλεται στο «φρένο» που μπήκε στα σχέδια χρήσης έκτακτου δανεισμού για τη χρηματοδότηση των δαπανών φέτος από το Συνταγματικό Δικαστήριο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ΦΘΗΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ τελείωσε για τη Γερμανία που, δέσμια στις εξαρτήσεις της από τους Αμερικανούς «εγγυητές» της, αυτοκτόνησε οικονομικά βάζοντας τον ευεργέτη της, τη Ρωσία, στο κάδρο των εχθρών της για άλλη μια φορά ιστορικά. Η κυβέρνηση του θλιβερού Όλαφ Σολτς –που, όπως από τη στιγμή της εκλογής του είχα επισημάνει, θα αποτελέσει τον χειρότερο καγκελάριο της μεταπολεμικής Γερμανίας– καταρρέει, και οι κοινωνικές αντιδράσεις, απόρροια της οικονομικής δυσπραγίας, θα ενταθούν – με πρώτα θύματα τους χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες, που θα αναγκαστούν να αναζητήσουν αλλού ένα κάποιο μέλλον.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο φιλελεύθερος υπουργός Οικονομικών της τρικομματικής δυστοπικής κυβέρνησης της Γερμανίας –κάποιοι, μεταξύ αυτών και η ταπεινότητά μου, την αποκαλούν και «παιδική χαρά»– δήλωσε σε εκδήλωση του Bloomberg στη Φρανκφούρτη: «Η Γερμανία είναι ένα οικονομικά παραπληγικό σαλιγκάρι, και σέρνεται σταθερά στη φτώχεια». Η φτωχοποίηση της Γερμανίας συνεπάγεται και το τέλος της κατά Μάαστριχ δομής της δοτής ευρωπαϊκής κολεκτίβας που δυνάστευσε την προοπτική των κοινωνιών της Γηραιάς Ηπείρου. Ρητορικό το ερώτημα με το οποίο κλείνω αυτό το σημείωμα: Ποιος θα λυπηθεί τους ιστορικά ενόχους;</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6428531845667500314.post-2620840791267687132024-02-17T20:24:00.002+02:002024-02-17T20:24:08.375+02:00Άτακτη υποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από την πόλη Αβντιίβκα<p> <a href="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/02/avdiivka.jpg" style="text-align: justify;"><img height="232" src="https://atexnos.gr/wp-content/uploads/2024/02/avdiivka-702x336.jpg" width="485" /></a></p><div style="text-align: justify;">Ο ουκρανικός στρατός αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα την Αβντιίβκα, πόλη στην ανατολική ουκρανική περιφέρεια Ντονέτσκ, δίπλα από την ομώνυμη πρωτεύουσα της περιφέρειας, υπό το βάρος των ρωσικών επιθέσεων και τον κίνδυνο περικύκλωσης των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Από την Αβντιίβκα οι ουκραικές δυνάμεις μπορούσαν να πλήττουν ρωσοκρατούμενες περιοχές του Ντόνετσκ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μετά την αποτυχημένη καλοκαιρινή ουκρανική αντεπίθεση, η οποία στηρίχθηκε σε τεράστιους «δυτικούς» στρατιωτικούς πόρους, εξοπλισμούς, εκπαίδευση στρατιωτών κ.τ.λ., οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν περάσει σε επιθετικές ενέργειες, αυξάνοντας την πίεση ιδιαίτερα στην ανατολική Ουκρανία. Η Αβντιίβκα είχε βρεθεί στο επίκεντρο ρωσικών επιθέσεων με ισχυρές δυνάμεις από τον Οκτώβρη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο νέος ανώτατος διοικητής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, Ολ. Σίρσκι, σε ανακοίνωσή του τα ξημερώματα του Σαββάτου ανέφερε ότι «με βάση την επιχειρησιακή κατάσταση γύρω από την Αβντιίβκα, για να αποφύγω την περικύκλωση και να διατηρήσω τις ζωές και την υγεία των στρατιωτών, αποφάσισα να αποσύρω τις μονάδες μας από την πόλη και να μετακινήσω την άμυνα σε πιο ευνοϊκές γραμμές».<a name='more'></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το μεσημέρι του Σαββάτου ωστόσο, ο ταξίαρχος Ολ. Ταρνάβσκι, διοικητής της στρατιωτικής δύναμης «Tavria» που ήταν υπεύθυνη για την άμυνα της Αβντιίβκα, παραδέχθηκε ότι ουκρανικές δυνάμεις αιχμαλωτίστηκαν από τον ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή τους από την πόλη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε ανακοίνωσή του ανέφερε ότι «οι στρατιώτες μας παίρνουν θέσεις στη δεύτερη γραμμή άμυνας» και ότι «η έξοδος του προσωπικού από την Avdiivka έγινε σύμφωνα με το σχέδιο (…) ωστόσο, στο τελικό στάδιο της επιχείρησης, υπό την πίεση των επικρατέστερων εχθρικών δυνάμεων, συνελήφθησαν ορισμένοι Ουκρανοί στρατιώτες».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι New York Times κάνουν λόγο για άτακτη υποχώρηση (αταξία και απόγνωση) των ουκρανικών δυνάμεων οι οποίες άφησαν πίσω τους τους τραυματίες και ξεκομμένα στρατιωτικά τμήματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Αβντιίβκα, πόλη με περίπου 34.000 κατοίκους πριν από τη ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022, έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές και σε αυτήν παραμένουν περίπου 900 κάτοικοι σύμφωνα με τοπικές αρχές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακριβώς δίπλα στην πόλη Ντονέτσκ, που ελέγχεται από τις «φιλορωσικές» δυνάμεις εδώ και δέκα χρόνια, είχε μετατραπεί από τον ουκρανικό στρατό και τους συμμάχους του από το 2014 σε φρούριο και παρέμεινε υπό τον έλεγχο του Κιέβου και μετά τη ρωσική εισβολή του 2022.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Μόσχα θεωρεί πως με την κατάληψή της θα γίνει πιο δύσκολο για τους Ουκρανούς να βομβαρδίζουν το Ντονέτσκ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με το Κίεβο, ο ρωσικός στρατός πολλαπλασίασε τις εφόδους κατά κύματα για να καταλάβει την Αβντιίβκα από τον Οκτώβριο, παρά τις βαριές απώλειες που υφίστατο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το Κίεβο αποδίδει την απώλεια της πόλης στην υπεροπλία του ρωσικού πυροβολικού και στην αναστολή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας μετά το «μπλοκάρισμα» στο Κογκρέσο των ΗΠΑ του νέου στρατιωτικού πακέτου 61 δισ. δολαρίων που προωθεί για την Ουκρανία η κυβέρνηση Μπάιντεν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο ταξίαρχος Ολ. Ταρνάβσκι, στην ανακοίνωσή του για την υποχώρηση του ουκρανικού στρατού από την Αβντιίβκα, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν πλεονέκτημα 10πλάσιων οβίδων πυροβολικού στις μάχες για την πόλη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο δε Ουκρανός Πρόεδρος, Β. Ζελένσκι, μιλώντας στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια ανέφερε ότι η απόσυρση των ουκρανικών στρατευμάτων αποφασίστηκε λόγω του προβλήματος της έλλειψης πυρομαχικών, καθώς έχει καθυστερήσει η στρατιωτική στήριξη από τις ΗΠΑ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Δυστυχώς, το να κρατείται η Ουκρανία σε μια τεχνητή έλλειψη όπλων, ειδικά σε έλλειψη πυρομαχικών και δυνατοτήτων μεγάλου βεληνεκούς, επιτρέπει στον Πούτιν να διατηρεί την τρέχουσα ένταση στον πόλεμο», είπε ο Ουκρανός Πρόεδρος και ζήτησε να συνεχιστεί η στήριξη προς το Κίεβο.</div>Unknownnoreply@blogger.com