Το απόγευμα της 23ης Σεπτεμβρίου 2014, η τοπική γαλλική Αστυνομία στο Arpajon, ένα μικρό δήμο 10.000 κατοίκων στην περιφέρεια της Ile de France, αποφάσισε να κάνει μια έρευνα στην ιδιοκτησία του Raymond Gureme, έναν ρομά επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος 89 ετών. Όταν η αστυνομία ξεκίνησε την έρευνα στο σπίτι, ο Raymond ζήτησε να του δείξουν το ένταλμα έρευνας, αλλά η αστυνομία απάντησε «… δεν είμαστε στις ΗΠΑ εδώ, εμείς δεν το χρειαζόμαστε!». Ο Raymond αντιστάθηκε και χτυπήθηκε από έναν αστυνομικό 30 ετών. Δύο από τους γιους του Raymond Gureme προσπάθησαν να τον υπερασπιστούν και συνελήφθησαν από την αστυνομία για “εξέγερση” και “απειλές θανάτου”. Ο Raymond έχει σημάδια σε όλα τα πόδια και τα χέρια του και επισκέφτηκε ένα γιατρό, προκειμένου να προβεί σε επίσημη καταγγελία. Όταν οι συγγενείς του Raymond ζήτησαν στους σταθμούς της Αστυνομίας τους λόγους για τους οποίους έγινε η έρευνα, δεν έλαβαν καμία σαφή απάντηση.
Ο Raymond Gureme, είναι ένας ρομά επιζήσας του Ολοκαυτώματος 89 ετών. Ο Raymond προέρχεται από μια παραδοσιακή οικογένεια Ρομά. Στάλθηκε οκτώ φορές στα γαλλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά κατάφερε να ξεφύγει από όλα αυτά. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε μέλος της γαλλικής Underground Resistance για την απελευθέρωση της Γαλλίας από τη ναζιστική κατοχή. Όταν ήταν 87 ετών αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία του στη δημοσιογράφο Isabelle Ligner.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου περισσότερα από 500.000 Ρομά και Σίντι διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν από τους Ναζί. Για πολλά χρόνια το θέμα της γενοκτονίας των Ρομά ήταν γνωστό μόνο από ένα μικρό αριθμό ακαδημαϊκών και ερευνητών. Μόλις το 1989, η γερμανική κυβέρνηση αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ρομά κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ακολούθησε η πολωνική κυβέρνηση το 2011. Η έλλειψη αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ρομά δημιουργησε τείχη στο μυαλό των ανθρώπων απέναντι στους Ρομά, που οδηήγησε σε στιγματισμό και τις διακρίσεις. Το τι συνέβη στον Raymond Gureme είναι χαρακτηριστικό των επιπτώσεων της έλλειψη αναγνώρισης της θυσίας των ρομά: δεν υπάρχει σεβασμός για την ιστορία, δεν υπάρχει σεβασμός για τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και μας επέτρεψαν να απολαύσουμε τη “σύγχρονη” δημοκρατία.
Πηγη:http://romareact.org/news/view/2071
Ο Raymond Gureme, είναι ένας ρομά επιζήσας του Ολοκαυτώματος 89 ετών. Ο Raymond προέρχεται από μια παραδοσιακή οικογένεια Ρομά. Στάλθηκε οκτώ φορές στα γαλλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά κατάφερε να ξεφύγει από όλα αυτά. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε μέλος της γαλλικής Underground Resistance για την απελευθέρωση της Γαλλίας από τη ναζιστική κατοχή. Όταν ήταν 87 ετών αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία του στη δημοσιογράφο Isabelle Ligner.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου περισσότερα από 500.000 Ρομά και Σίντι διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν από τους Ναζί. Για πολλά χρόνια το θέμα της γενοκτονίας των Ρομά ήταν γνωστό μόνο από ένα μικρό αριθμό ακαδημαϊκών και ερευνητών. Μόλις το 1989, η γερμανική κυβέρνηση αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ρομά κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ακολούθησε η πολωνική κυβέρνηση το 2011. Η έλλειψη αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ρομά δημιουργησε τείχη στο μυαλό των ανθρώπων απέναντι στους Ρομά, που οδηήγησε σε στιγματισμό και τις διακρίσεις. Το τι συνέβη στον Raymond Gureme είναι χαρακτηριστικό των επιπτώσεων της έλλειψη αναγνώρισης της θυσίας των ρομά: δεν υπάρχει σεβασμός για την ιστορία, δεν υπάρχει σεβασμός για τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και μας επέτρεψαν να απολαύσουμε τη “σύγχρονη” δημοκρατία.
Πηγη:http://romareact.org/news/view/2071
Αναρτήσεις
.jpg)
