– Η ηλικιωμένη πρόσφυγας από τη Συρία Σαμπρίγια Καλάφ έχει καταφύγει στη μοιρολατρία, αφού σχεδόν έχασε τη ζωή της στην ανοιχτή θάλασσα, επιζητώντας την επανένωση με την οικογένειά της στη Γερμανία. Ψυχικά τραυματισμένη από τη δοκιμασία που πέρασε κι ανησυχώντας για την υγεία της, η κουρδικής καταγωγής Σύρια προγιαγιά φοβάται ότι ο χρόνος της σιγά σιγά τελειώνει. «Θέλω να τους αγκαλιάσω και μετά ας πεθάνω», δήλωσε η Σαμπρίγια, το ταξίδι της οποίας είχε διακοπεί προσωρινά τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν πρωτοσυναντήθηκε με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.).
Ωστόσο, με τη συνακόλουθη υποστήριξη του οργανισμού, την παρέμβαση της ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου και την άμεση συνεργασία των γερμανικών μεταναστευτικών αρχών, το όνειρο της Σαμπρίγια μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Σήμερα, επρόκειτο να εγκαταλείψει το μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα όπου έμενε με το γιο και προστάτη της, τον 70χρονο Καναάν, για να μεταβεί αεροπορικώς μαζί του στη Γερμανία.
Η ακριβής ηλικία της Σαμπρίγια δεν είναι γνωστή. Είναι εκπληκτικό, πάντως, ότι έφτασε τόσο μακριά, μετά το τραύμα της θαλασσοταραχής και της διάσωσης στη θάλασσα, σε μια προσπάθεια να μεταβεί από την Τουρκία στην Ιταλία. Παρά τις καθυστερήσεις και τα νομικά εμπόδια στην επανένωση, η οικογένειά της στη Γερμανία ποτέ δεν έχασε τις ελπίδες της.
Ωστόσο, μόνο όταν η Υ.Α. ασχολήθηκε με την υπόθεση, οι προσπάθειες επανένωσης της οικογένειας ξεκίνησαν να προχωρούν . Η Υ.Α. παρείχε ενημέρωση στη Σαμπρίγια και την οικογένειά της για το καθεστώς, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.
Στη συνέχεια, η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου, η οποία είχε πληροφορηθεί για την υπόθεση, αφού προσέγγισε την Υ.Α., επικοινώνησε με τη Σαμπρίγια και το γιο της και τους κατέγραψε ως αιτούντες άσυλο. Η αίτηση για οικογενειακή επανένωση υποβλήθηκε στη Γερμανία, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το άσυλο, ιδίως όσους αναφέρονται στην οικογενειακή επανένωση και την ηλικία. Οι Γερμανοί έκαναν δεκτή την αίτηση στις 4 Μαρτίου, ανοίγοντας το δρόμο για τη σημερινή συνάντηση .
«Ελπίζουμε ότι αυτό το καλό παράδειγμα θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, και ότι τα κράτη θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνουν την επανένωση των οικογενειών προσφύγων», δήλωσε ο Laurens Jolles , περιφερειακός αντιπρόσωπος της Υ.Α.
Η ειρωνεία είναι ότι η Σαμπρίγια έχει ζήσει μια σχετικά ήσυχη ζωή. Μόλις τώρα, στο τέλος της ζωής της και μακριά από το σπίτι και τους φίλους της, οι μέρες της γέμισαν με δράμα. Γεννήθηκε στην Al Qahtaniyah στη βορειοανατολική Συρία και πέρασε εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.
Με το πέρασμα των ετών, όλα τα παιδιά της, εκτός από τον πιστό πρωτότοκο γιο της, Καναάν, έφυγαν από την Al Qahtaniyah και αναζήτησαν αλλού την τύχη τους. Η κόρη της Bilmaz και ο γιος της Sherwan πήγαν ακόμη πιο μακριά, ξεκινώντας μια νέα ζωή στη Γερμανία πολλά χρόνια πριν. Η Σαμπρίγια δεν τους έχει δει από τότε.
Η Al Qahtaniyah δεν επηρεάστηκε, όταν ξεκίνησε η κρίση στη Συρία, το Μάρτιο του 2011. Όμως ο πόλεμος έφτασε και εκεί, εντός της επόμενης χρονιάς. «Μέναμε χωρίς φαγητό για πολλές ημέρες. Ήμασταν πολύ ηλικιωμένοι για να περιμένουμε 24 ώρες στην ουρά για τρόφιμα ή για να τα αναζητούμε σε ολόκληρη την πόλη», ανέφερε ο Καναάν. Στα μέσα του περασμένου έτους, η Σαμπρίγια και ο Καναάν αποφάσισαν να μεταβούν στους συγγενείς τους στην Ευρώπη. Μεταξύ αυτών βρίσκονται περισσότερα από 30 εγγόνια και δισέγγονα .
Όμως η άφιξη εκεί αποδείχθηκε πιο δύσκολη απ’ ό,τι είχαν φανταστεί. Στα τέλη Δεκεμβρίου, ύστερα από αρκετούς μήνες στην Τουρκία, όπου δεν μπορούσαν να βρουν νόμιμο τρόπο να συνενωθούν με την οικογένειά τους στη Γερμανία, , ξεκίνησαν το ταξίδι τους από τα νότια παράλια της χώρας, πάνω σε ένα σκουριασμένο σκάφος, που είχε διαρροή και όδευε προς την Ιταλία. Ωστόσο, έπεσαν σε κακοκαιρία και το πλοίο πήρε κλίση.
«Ήμουν νεκρή για τρεις ημέρες», δήλωσε η Σαμπρίγια στην Υ.Α. Ανέφερε ότι οι επιβάτες, που προέρχονταν από το Αφγανιστάν και τη Συρία, ήταν κλειδωμένοι σε τρεις καμπίνες, όταν επιδεινώθηκε ο καιρός. Η θαλασσοταραχή της προκάλεσε ναυτία.
Η ελληνική ακτοφυλακή ειδοποιήθηκε και ρυμούλκησε στο λιμάνι της Πύλου το σκάφος και τους 97 επιβάτες του, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν 49 παιδιά και τρεις ύποπτοι ως διακινητές. Εκεί, οι τοπικές αρχές και οι κάτοικοι τους παρείχαν ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα.
Όταν ο γιος της Sherwan έμαθε από την Υ.Α. ότι η μητέρα του βρισκόταν στην Ελλάδα, μετέβη αεροπορικώς εκεί από τη Γερμανία, για τη φορτισμένη συναισθηματικά επανασύνδεσή τους, μετά από 20 χρόνια που ζούσαν μακριά. Η Σαμπρίγια ακόμη δεν μπορούσε να πιστέψει ότι σύντομα θα έβλεπε και τα υπόλοιπα παιδιά της. «Βρίσκομαι ήδη πολύ κοντά στο θάνατο. Αλλά τι να κάνω; Είναι το φως των ματιών μου», είπε.
Περίπου 53.000 Σύροι ζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη το 2013, ορισμένοι από τους οποίους ήδη διέμεναν νόμιμα σε χώρες της ΕΕ.
Της Καίτης Κεχαγιόγλου, από την Αθήνα
πηγή:unhcr.gr
Ωστόσο, με τη συνακόλουθη υποστήριξη του οργανισμού, την παρέμβαση της ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου και την άμεση συνεργασία των γερμανικών μεταναστευτικών αρχών, το όνειρο της Σαμπρίγια μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Σήμερα, επρόκειτο να εγκαταλείψει το μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα όπου έμενε με το γιο και προστάτη της, τον 70χρονο Καναάν, για να μεταβεί αεροπορικώς μαζί του στη Γερμανία.
Η ακριβής ηλικία της Σαμπρίγια δεν είναι γνωστή. Είναι εκπληκτικό, πάντως, ότι έφτασε τόσο μακριά, μετά το τραύμα της θαλασσοταραχής και της διάσωσης στη θάλασσα, σε μια προσπάθεια να μεταβεί από την Τουρκία στην Ιταλία. Παρά τις καθυστερήσεις και τα νομικά εμπόδια στην επανένωση, η οικογένειά της στη Γερμανία ποτέ δεν έχασε τις ελπίδες της.
Ωστόσο, μόνο όταν η Υ.Α. ασχολήθηκε με την υπόθεση, οι προσπάθειες επανένωσης της οικογένειας ξεκίνησαν να προχωρούν . Η Υ.Α. παρείχε ενημέρωση στη Σαμπρίγια και την οικογένειά της για το καθεστώς, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.
Στη συνέχεια, η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου, η οποία είχε πληροφορηθεί για την υπόθεση, αφού προσέγγισε την Υ.Α., επικοινώνησε με τη Σαμπρίγια και το γιο της και τους κατέγραψε ως αιτούντες άσυλο. Η αίτηση για οικογενειακή επανένωση υποβλήθηκε στη Γερμανία, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το άσυλο, ιδίως όσους αναφέρονται στην οικογενειακή επανένωση και την ηλικία. Οι Γερμανοί έκαναν δεκτή την αίτηση στις 4 Μαρτίου, ανοίγοντας το δρόμο για τη σημερινή συνάντηση .
«Ελπίζουμε ότι αυτό το καλό παράδειγμα θα ακολουθήσουν πολλά άλλα, και ότι τα κράτη θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνουν την επανένωση των οικογενειών προσφύγων», δήλωσε ο Laurens Jolles , περιφερειακός αντιπρόσωπος της Υ.Α.
Η ειρωνεία είναι ότι η Σαμπρίγια έχει ζήσει μια σχετικά ήσυχη ζωή. Μόλις τώρα, στο τέλος της ζωής της και μακριά από το σπίτι και τους φίλους της, οι μέρες της γέμισαν με δράμα. Γεννήθηκε στην Al Qahtaniyah στη βορειοανατολική Συρία και πέρασε εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.
Με το πέρασμα των ετών, όλα τα παιδιά της, εκτός από τον πιστό πρωτότοκο γιο της, Καναάν, έφυγαν από την Al Qahtaniyah και αναζήτησαν αλλού την τύχη τους. Η κόρη της Bilmaz και ο γιος της Sherwan πήγαν ακόμη πιο μακριά, ξεκινώντας μια νέα ζωή στη Γερμανία πολλά χρόνια πριν. Η Σαμπρίγια δεν τους έχει δει από τότε.
Η Al Qahtaniyah δεν επηρεάστηκε, όταν ξεκίνησε η κρίση στη Συρία, το Μάρτιο του 2011. Όμως ο πόλεμος έφτασε και εκεί, εντός της επόμενης χρονιάς. «Μέναμε χωρίς φαγητό για πολλές ημέρες. Ήμασταν πολύ ηλικιωμένοι για να περιμένουμε 24 ώρες στην ουρά για τρόφιμα ή για να τα αναζητούμε σε ολόκληρη την πόλη», ανέφερε ο Καναάν. Στα μέσα του περασμένου έτους, η Σαμπρίγια και ο Καναάν αποφάσισαν να μεταβούν στους συγγενείς τους στην Ευρώπη. Μεταξύ αυτών βρίσκονται περισσότερα από 30 εγγόνια και δισέγγονα .
Όμως η άφιξη εκεί αποδείχθηκε πιο δύσκολη απ’ ό,τι είχαν φανταστεί. Στα τέλη Δεκεμβρίου, ύστερα από αρκετούς μήνες στην Τουρκία, όπου δεν μπορούσαν να βρουν νόμιμο τρόπο να συνενωθούν με την οικογένειά τους στη Γερμανία, , ξεκίνησαν το ταξίδι τους από τα νότια παράλια της χώρας, πάνω σε ένα σκουριασμένο σκάφος, που είχε διαρροή και όδευε προς την Ιταλία. Ωστόσο, έπεσαν σε κακοκαιρία και το πλοίο πήρε κλίση.
«Ήμουν νεκρή για τρεις ημέρες», δήλωσε η Σαμπρίγια στην Υ.Α. Ανέφερε ότι οι επιβάτες, που προέρχονταν από το Αφγανιστάν και τη Συρία, ήταν κλειδωμένοι σε τρεις καμπίνες, όταν επιδεινώθηκε ο καιρός. Η θαλασσοταραχή της προκάλεσε ναυτία.
Η ελληνική ακτοφυλακή ειδοποιήθηκε και ρυμούλκησε στο λιμάνι της Πύλου το σκάφος και τους 97 επιβάτες του, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν 49 παιδιά και τρεις ύποπτοι ως διακινητές. Εκεί, οι τοπικές αρχές και οι κάτοικοι τους παρείχαν ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα.
Όταν ο γιος της Sherwan έμαθε από την Υ.Α. ότι η μητέρα του βρισκόταν στην Ελλάδα, μετέβη αεροπορικώς εκεί από τη Γερμανία, για τη φορτισμένη συναισθηματικά επανασύνδεσή τους, μετά από 20 χρόνια που ζούσαν μακριά. Η Σαμπρίγια ακόμη δεν μπορούσε να πιστέψει ότι σύντομα θα έβλεπε και τα υπόλοιπα παιδιά της. «Βρίσκομαι ήδη πολύ κοντά στο θάνατο. Αλλά τι να κάνω; Είναι το φως των ματιών μου», είπε.
Περίπου 53.000 Σύροι ζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη το 2013, ορισμένοι από τους οποίους ήδη διέμεναν νόμιμα σε χώρες της ΕΕ.
Της Καίτης Κεχαγιόγλου, από την Αθήνα
πηγή:unhcr.gr
Αναρτήσεις
.jpg)
