Στο Βόλο πρώτοι οργανώθηκαν σε σωματεία, εξόν από τους τυπογράφους, οι καπνεργάτες και οι τσιγαράδες.
Οι καπνεργάτες μάλιστα, παρ’ όλη τη βαριά δουλειά τους, δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί μέσα σε μπουντρούμια, έτσι που οι περισσότεροι καταντούσαν φθισικοί.
Γι’ αυτό οι καπνεργάτες, από τις αρχές του 1909, άρχισαν να εκδηλώνουν την αγανάχτησή τους και να μιλούν για απεργία, μια που βλέπανε πως οι εργοδότες αδιαφορούσαν για την κατάστασή τους.
Υστερα από πολλά σούρτα φέρτα, μια που οι καπνέμποροι δεν ήθελαν ν’ ακούσουν ούτε για αύξηση των μεροκάματων, ούτε για ελάττωση των ωρών δουλειάς, στις 23 του Φλεβάρη (1909) οι καπνεργάτες του Βόλου κήρυξαν απεργία.
Ισαμε τις 27 του μηνός η απεργία είχε ειρηνικό χαραχτήρα. Οι απεργοί ελπίζανε πως οι καπνέμποροι θα δέχονταν τα αιτήματά τους. Ομως οι συνεννοήσεις ναυάγησαν, γιατί οι εργοδότες δε θέλανε να κάνουν και την πιο μικρή υποχώρηση. Στις 2 του Μάρτη η απεργία εξελίχτηκε σ’ επαναστατική διαμαρτυρία.Τα γεγονότα που επακολούθησαν, προκάλεσαν ζωηρή εντύπωση σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
5 Μαρτίου 1909: Μεγάλη απεργία καπνεργατών στο Βόλο. Οι απεργοί επιτίθενται με πέτρες και ξύλα εναντίον των καπναποθηκών, στις οποίες έχουν οχυρωθεί οι έντρομοι έμποροι. Στη συνέχεια, οι διαδηλωτές επιτίθενται κατά της χωροφυλακής και κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών, σημειώνονται τραυματισμοί και στις δύο πλευρές. Τελικά, οι απεργοί πετυχαίνουν την απελευθέρωση των συλληφθέντων συναδέλφων τους, ενώ οι έμποροι δέχονται τα αιτήματα των καπνεργατών.
16 Φεβρουαρίου 1921 : Την 16η Φεβρουαρίου 1921 διοργανούτο συλλαλητήριον προς διαμαρτυρίαν
εναντίον της σκανδαλώδους υπερτιμήσεως του άρτου, την οποίαν είχον επιτρέψει αι αρχαί. Εις το συλλαλητήριον τούτο συνέρρευσεν όλος ο εργαζόμενος πληθυσμός του Βόλου και μετά τους λόγους των ρητόρων (Μπεναρόγια, Σταυράκη, Αποστολίδη κλπ.) μετετράπη εις αυθόρμητον επαναστατικήν διαδήλωσιν, η οποία περιελθούσα τας οδούς της πόλεως προέβη εις καταστροφάς καταστημάτων κλπ. και ενσπείρουσα τον τρόμον εις όλους τους εκμεταλλευτάς. Κατ’ ουσίαν κατελήθησαν αι αρχαί και επί διήμερον, μέχρις ότου κατέλθουν εκ Λαρίσης ισχυρόταται στρατιωτικαί δυνάμεις δια να επιβάλουν την “τάξιν”, ο Βόλος κατείχετο παρά των εργατών και μόνη εξουσία ανεγνωρίζετο η “Πανεργατική Ένωσις”. Αφιχθεισών των στρατιωτικών δυνάμεων εξηπλώθη εις όλην την πόλιν αφάνταστος τρομοκρατία [...] και εκεί όπου πριν εβασίλευεν η χαρά της λαϊκής νίκης και το φως της εργατικής δυνάμεως, εξηπλώθη το αίσχος της αστικής θηριωδίας και της ανοικτής λευκής τρομοκρατίας. Από τους συλληφθέντας υπερδιακοσίους εργάτας εκρατήθησαν τελικώς περί τους είκοσιν, οι οποίοι και παρέμειναν εν προφυλακίσει επί διετίαν, κατηγορούμενοι επί στάσει, εσχάτη προδοσία κλπ., μέχρις όπου απεφυλακίσθησαν κατά τον Νοέμβριον του 1922»
2 Ιουνίου 1936: Η Πρωτομαγία του 1936 στο Βόλο ήταν μεγαλειώδης κι έγινε στο χώρο του Τσιμπούκη. Στις 13/5/36 κηρρύσσεται πανελλαδική απεργία για τα αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης.Ήδη από τις 7 Μάη η πόλη του Βόλου ήταν στρατοκρατούμενη. Μπροστά μπαίνουν οι καπνεργάτες ζητώντας αυξήσεις, 8ωρο, εξομοίωση των μισθών μεταξύ ανδρών και γυναικών.Στις 2 Ιούνη 1936, 51 οργανώσεις αυτοκινητιστών κατεβαίνουν σε απεργία. Η Ένωση Ανεξάρτητων Εργατικών Σωματείων καλεί επίσης σε απεργία σε συμπαράσταση στους υφαντουργούς και τους εργάτες μετάλλου που απεργούσαν.Στις 9 το πρωί οι εργάτες συγκεντρώνονται στα γραφεία του εργατικού κέντρου στην οδό Δημητριάδος, τα μέλη των Ανεξάρτητων Σωματείων, υφαντουργοί, μεταλλεργάτες. Επικεφαλής ομάδας απολυμένων εργατών του Ματσάγγου πάνε στο εργοστάσιο και αξιώνουν την απελευθέρωση συναδέλφων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα καθώς στις πόρτες του εργοστασίου διοχετεύεται ρεύμα και δεν μπορούν να βγουν έξω από το εργοστάσιο. Οι χωροφύλακες έχουν κυκλώσει το εργοστάσιο, ζητάνε ενισχύσεις. Όλη η δύναμη της χωροφυλακής φτάνει επί τόπου με επικεφαλής το διοικητή Παγώνη, το διοικητή ασφάλειας Γρεβενίτη και τους διοικητές όλων των αστυνομικών τμημάτων, ο εισαγγελέας Φραγκούλης, ο αντιεισαγγελέας Σκρέκας, ο φρούραρχος συνταγματάρχης Λερπέας, επικεφαλής τάγματος πεζικού και δίνεται η διαταγή εκφοβισμού με πυροβολισμούς στον «αέρα».
Όμως το όπλο των στρατιωτών και των χωροφυλάκων όπως λέει και το σύνθημα «είναι μαγικό, ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό». Τραυματισμένος πέφτει ο 20χρονος Γιώργος Μαραγκόπουλος, υπάλληλος καταστήματος του Οικονομόπουλου, την ώρα που κατέβαζε τα ρολά του καταστήματος.
Οι σκορπισμένοι εργάτες συγκεντρώνονται στα γραφεία του εργατικού κέντρου αλλά σε όλους τους δρόμους βρίσκονται πάνοπλες δυνάμεις χωροφυλακής με επικεφαλής του διοικητή του Ά τμήματος, ανθυπασπιστή Τριανταφύλλου. Με τα πρώτα βήματα οι εργάτες δέχονται ομοβροντία πυρών.Νεκρός πέφτει ο Νίκος Μπουμπατζής 32 χρονών, ράφτης και τραυματίζονται άλλοι εφτά, οι 5 πολύ σοβαρά.Το νεκρό Μπουμπατζή οι εργάτες τον μεταφέρουν στα γραφεία του εργατικού κέντρου, όπου καταφθάνει ισχυρή δύναμη χωροφυλάκων, παίρνει το νεκρό και σφραγίζει τα γραφεία και στις 5 το πρωί της επομένης η χωροφυλακή θάβει το νεκρό μ΄ ένα παπά χωρίς να επιτρέψει στις αδελφές του να παραβρεθούν στη κηδεία.
Πηγη:http://volos-city.blogspot.gr
Αναρτήσεις
.jpg)
