The Washington Post, Ν. Μόττας.
Είναι γνωστό ότι τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες ποτέ δεν έτρεφαν συμπάθεια για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες. Για την ακρίβεια τον έβλεπαν πάντα ως παράγοντα αποσταθεροποίησης των αμερικανικών οικονομικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Τόσο η αυξημένη δημοτικότητα του σε πλατειά κοινωνικά στρώμματα της Βενεζουέλας, όσο και η τακτική του στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής και τη διαμόρφωση διεθνών συμμαχιών αποτελούσε πάντοτε αφορμή για εμπαθή – συχνά εμποτισμένα με χοντροειδή ψέμματα – δημοσιεύματα από τον αμερικανικό τύπο.
Όσο πλησιάζουν οι εκλογές του προσεχούς Οκτώβρη είναι λογικό τέτοιου είδους δημοσιεύματα να αυξάνονται. Και ιδιαίτερα στο βαθμό που ο σοσιαλιστής Τσάβες προηγείται στις δημοσκοπήσεις του αντιπάλου του Ενρίκε Καπρίλες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επίθεση που εξαπέλυσε πρόσφατα, μέσα απ' το βασικό της άρθρο η εφημερίδα “Washington Post”. Με τίτλο “Ενώπιος με τις εκλογές, ο Τσάβες αδίστακτα εδραιώνει την ισχύ του” (27 Ιουλίου) η εφημερίδα – γνωστή για την επιρροή που ασκεί στο πολιτικό κατεστημένο της αμερικανικής πρωτεύουσας – επιχειρεί να παρουσιάσει τον βενεζοελάνο πρόεδρο ως έναν ψυχρό λάτρη της εξουσίας που είναι διατεθειμένος να κάνει κυριολεκτικά τα πάντα για να κερδίσει τις εκλογές.
“Ο κύριος Τσάβες”, γράφει η αμερικανική εφημερίδα, “δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Ρίχνει δεκάδες δισεκατομμύρια, τα περισσότερα δανεικά από την Κίνα, στην οικονομία δημιουργώντας προεκλογικό πάταγο”. Και συνεχίζει η “Washington Post” με προφανή στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων: “Ακόμη σημαντικότερα, θέτει στην διάθεση του όλη την επιρροή ενός νομικού συστήματος και μέσων ενημέρωσης που έχει πολιτικοποιήσει και θέσει υπό τον προσωπικό του έλεγχο”. Η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι ο Τσάβες έχει αλλάξει την σύνθεση του ανωτάτου δικαστηρίου με πρόσωπα προσκείμενα στον ίδιο, ενώ έχει αυξήσει τον αριθμό των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών με σκοπό – σύμφωνα με την “Post” - της ενίσχυσης της δημόσιας εικόνας του.
Στην κατακλείδα του άρθρου η εφημερίδα αναφέρει πως, παρόλο που η Βενεζουέλα δεν συνιστά “κίνδυνο” για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ (κατά τα λόγια του ίδιου του προέδρου Ομπάμα), ο Τσάβες απειλεί τις “δημοκρατικές αξίες” στην χώρα του και τους πολιτικούς του αντιπάλους. Γι' αυτο, γράφει η “Post”, οι Ηνωμένες Πολιτείες “πρέπει να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να προστατέψουν τους βενεζοελάνους δημοκράτες”, οι οποίοι, συνεχίζει, “θα είναι αναγκαίοι για μια, το λιγότερο, μακρά και επώδυνη διαδικασία ανασυγκρότησης”.
Στο άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας δεν διευκρινίζεται με ποιόν ακριβώς τρόπο η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα έπρεπε να “προστατέψει τους βενεζοελάνους δημοκράτες”. Από τοeditorial αυτό της Washington Post συνάγονται δύο βασικά συμπεράσματα: Το πρώτο είναι ότι ο Τσάβες δείχνει βρίσκεται πράγματι κοντά σε μια εκλογική επιτυχία στις 7 Οκτώβρη, κάτι που θα τον αναδείξει ως αδιαφιλονίκητο ρυθμιστή της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, αυξάνοντας ταυτόχρονα την επιρροή του στην ευρύτερη περιοχή της νότιας και κεντρικής Αμερικής. Το γεγονός ότι το κύριο άρθρο της ισχυρότερης – σε πολιτικό επίπεδο – εφημερίδας των ΗΠΑ δίνει βάρος σε πιθανή νίκη του Τσάβες στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές είναι ενδεικτικό της πλατιάς αποδοχής και στήριξης που απολαμβάνει το “Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα” (PSUV) στη βενεζοελάνικη κοινωνία. Το δεύτερο και σημαντικότερο συμπέρασμα είναι η πρόδηλη επιθυμία της “Post” να συνδράμει σε έναν μαραθώνιο αγώνα σπίλωσης του Τσάβες προς όφελος, ασφαλώς, του αντιπάλου του. Ασχέτως από το βαθμό που ο Ούγκο Τσάβες έχει προχωρήσει στην ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας της χώρας, γίνεται σαφές ότι η κυβέρνηση της οποίας ηγείται από το 1998 έχει αποσυνδέσει τη Βενεζουέλα απ' το πεδίο της οικονομικής – και εν τέλει πολιτικής - επιρροής των ΗΠΑ.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι ο κύριος λόγος πίσω απ' την επίθεση της Washington Post,αλλά και άλλων μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ, κατά του Τσάβες δεν είναι ούτε η έλλειψη δημοκρατίας στη Βενεζουέλα, ούτε ο “συγκεντρωτισμός” πολιτικής εξουσίας γύρω απ' τον πρόεδρο. “Η Βενεζουέλα”, γράφει η Εύα Γκόλινγκερ, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου “The Chavez Code”, “είναι μια χώρα όπου εκατομμύρια άνθρωποι που κάποτε ήταν αόρατοι είναι σήμερα ορατοί. Σήμερα έχουν φωνή και τη δύναμη να αποφασίζουν το μέλλον της χώρας τους, χωρίς να κινδυνεύουν να στραγγαλιστούν από ξένα χέρια”. Το γεγονός ότι ο Τσάβες το πέτυχε αυτό σε μια χώρα περιτριγυρισμένη από πιστούς συμμάχους των ΗΠΑ είναι και ο βασικός λόγος που τα μέσα ενημέρωσης της υπερδύναμης λυσομανάνε εναντίον του.
Αναρτήσεις
.jpg)
