Το ιδιότυπο «φλερτ» των Μασκ-Μελόνι θα στοιχίσει ακριβά στους Ιταλούς και πιθανώς θα αποδειχθεί επικίνδυνο για την καθημερινή ζωή και την εθνική τους ασφάλεια.
Το ιδιότυπο «φλερτ» των Μασκ-Μελόνι
Το ιδιότυπο «φλερτ» ανάμεσα στη νεοφασίστρια πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζιας Μελόνι και του, απ’ ότι φαίνεται Ρασπούτιν του Ντόναλντ Τραμπ, μεγιστάνα Ίλον Μάσκ, που τόσο ενθουσίασε τον ιταλικό Τύπο, απ’ ότι φαίνεται δεν θα μείνει στα όρια του ευτράπελου. Θα στοιχίσει ακριβά στους Ιταλούς και πιθανώς θα αποδειχθεί επικίνδυνο για την καθημερινή ζωή και την εθνική τους ασφάλεια.
Η είδηση ότι η ιταλική κυβέρνηση διαπραγματεύεται μια συμφωνία για να ενταχθεί στο δορυφορικό σύστημα επικοινωνιών «Starlink» της SpaceX του Μασκ όπως είναι κατανοητό, πυροδότησε αμέτρητα σχόλια. Η συμφωνία θα καλύπτει συστήματα κρυπτογράφησης για κυβερνητικές επικοινωνίες αξίας 1,5 δισεκ. ευρώ και εάν εφαρμοστεί- θα είναι η μεγαλύτερη του είδους της στην Ευρώπη.
Η συμφωνία, η οποία ουσιαστικά καταργεί τον πλήρη κρατικό έλεγχο στις τηλεπικοινωνίες και εκχωρεί εθνικές και θεσμικές αρμοδιότητες σε ιδιώτες, μάλιστα σε τέτοιον νευραλγικό τομέα, μάλλον θα βρισκόταν στο «μενού» της πρόσφατης συνάντησης ανάμεσα στη Μελόνι και τον Μασκ στο Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα, με αφορμή το επινίκιο δείπνο στην κατοικία του Τραμπ. Εκεί όπου ο Αμερικανός πρόεδρος ανέθεσε στη Μελόνι «ειδικές αποστολές» στο όνομά του. Φυσικά για να εκτελεσθούν αυτές οι αποστολές, που κινητήρια δύναμη τους είναι τα συμφέροντα κι οι από λέξεις του μεγάλου κεφαλαίου που ο Τραμπ εκπροσωπεί, απαιτείται να ελέγχονται όχι από τα εθνικά, αλλά από τα δίκτυα του ίδιου του κεφαλαίου.
Η είδηση της συνάντησης, που μεταδόθηκε για πρώτη φορά από το πρακτορείο πληροφοριών Bloomberg, από μόνη της έχει πυροδοτήσει πολλές αντιδράσεις και διαμάχες. Ιδίως εάν σκεφθεί κανείς τη σύγχρονη πως η Ιταλία συμμετέχει στο ευρωπαϊκό δορυφορικό δίκτυο Iris2. Ένα πρόγραμμα διακρατικό και σαφώς ανταγωνιστικό στο παγκόσμιο μονοπώλιο που επιδιώκει να συστήσει ο Μασκ. Μολαταύτα, το φιλόδοξο τούτο ευρωπαϊκό έργο, προβλέπεται να είναι λειτουργικό όχι νωρίτερα από μια πενταετία, αποδεικνύοντας έτσι την υστέρηση (ή απροθυμία;)του ηπειρωτικού σχεδιασμού κι εξέλιξης σε αυτόν τον τομέα.
Οι συζητήσεις της Μελόνι με τον Μασκ συνεπώς είναι επικίνδυνες και για την Ευρώπη, τα προγράμματα και την ασφάλεια της. Κάτι που φυσικά αφήνει αδιάφορη τη νεοφασίστρια πολιτικό, που σαφώς επιδιώκει μέσω του αμερικανικού παράγοντα κι ιδίως τώρα του Τραμπ και των εκβιασμών του, να αναγορευθεί η νέα «σιδηρά κυρία» της Ευρώπης (κι όχι μόνο). Άλλωστε πάντα οι ακροδεξιοί είναι η manus longa και ο καλύτερος πρεσβευτής του κεφαλαίου.
Εάν ευοδωθεί η συνεργασία τούτη, πλέον θα είναι εύλογο να φανταζόμαστε τον Ίλον Μασκ στον ρόλο του «μεγάλου αδερφού» να παρατηρεί, ελέγχει και κατασκοπεύει τους πάντες για λογαριασμό της CIA και του Τραμπ. Η ίδια η Μελόνι ναι μεν αρνείται μετά τον ορυμαγδό που προκλήθηκε από την είδηση, όμως αρχικά δεν διέψευσε και τις χαρακτήρισε «κανονικές συζητήσεις που έχουν οι κρατικές υπηρεσίες με ιδιωτικές εταιρείες», ουσιαστικά επιβεβαιώνοντας πως βρίσκεται η υπόθεση σε προχωρημένο στάδιο.
Αλλά κι από την πλευρά του, ο Μασκ εμφανίζεται ενθουσιασμένος για την πιθανή συνεργασία, δηλώνοντας στο X ότι «η SpaceX είναι έτοιμη να παρέχει στην Ιταλία την πιο ασφαλή και προηγμένη συνδεσιμότητα». Ήδη ενεργή στην Ιταλία από το 2021, η Starlink εξυπηρετεί περίπου 50.000 Ιταλούς πελάτες, αλλά θα μπορούσε να επεκτείνει τις υπηρεσίες της ώστε να συμπεριλάβει δημόσιες επικοινωνίες για έκτακτες ανάγκες, όπως σε περίπτωση καταστροφών ή τρομοκρατικών επιθέσεων. Δηλ. Θα μπορεί να έχει πλήρη έλεγχο σε ευαίσθητα και κρίσιμα αρχεία και λειτουργίες του ιταλικού ή όποιου άλλου κράτους. Με τη συμφωνία αυτή, η Ιταλία παραιτείται για μερικά χρόνια (πέντε, προς το παρόν) από τα ανώτατα επίπεδα ελέγχου (κυβέρνηση, μυστικές υπηρεσίες, ένοπλες δυνάμεις κ.λπ.), θέτοντας όλες τις βασικές αποφάσεις στη διάθεση του «προμηθευτή της προστατευόμενης υπηρεσίας».
Και δεν είναι μόνον αυτό. Το SpaceX του Musk αναπτύσσει κι άλλο ένα έργο, που αφορά την άμυνα και τις ευαίσθητες επιχειρήσεις. Είναι αυτό που επαίνεσε και πάλι ο Ιταλός υπουργός Άμυνας Γκουίντο Κροζέτο, όπως και πριν λίγο καιρό κατά τη διάρκεια πρόσφατης κοινοβουλευτικής ακρόασης, υποστηρίζοντας ότι η κυριαρχία του Μασκ στον τομέα που αφορά συνδεσιμότητας χαμηλής τροχιάς τον καθιστά απαραίτητο εταίρο. «Η Ευρώπη εργάζεται πάνω στο δικό της εναλλακτικό σύστημα, αλλά θα πάρει πολύ χρόνο, 10-15 χρόνια», είπε ο Κροζέτο και ως εκ τούτου «δεν μπορούμε να περιμένουμε πολύ».
Σε αυτήν την προοπτική εδράζεται ακριβώς το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Iris2που περιλαμβάνει μια επένδυση της Ε.Ε. 11 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στοχεύει στη δημιουργία ενός ασφαλούς πολυτροχιακού δορυφορικού δικτύου για ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και επιχειρήσεις, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από συστήματα όπως το SpaceX του Musk ή το δίκτυο Kuiper του Τζεφ Μπέζος. Με τον τρόπο αυτόν εξασφαλίζονται έτσι και ασφαλέστερες στρατιωτικές επικοινωνίες.
Υπάρχει επομένως κίνδυνος διπλασιασμού του κόστους των υπηρεσιών; Το πρόβλημα είναι ότι το SpaceX προσφέρει άμεσες δυνατότητες, παρόλο που η Ιταλία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του Iris2 και πρόκειται να φιλοξενήσει το κύριο επιχειρησιακό κέντρο του έργου στο Διαστημικό Κέντρο Fucino, το οποίο ήδη λειτουργεί το ευρωπαϊκό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Galileo. Επιπλέον, ορισμένες ιταλικές εταιρείες αεροδιαστημικής, όπως η Leonardo και η θυγατρική της Avio, συμβάλλουν σημαντικά στην τεχνολογία εκτόξευσης δορυφόρων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Από την άλλη πλευρά, η Ιταλία -παρά το γεγονός ότι διοχέτευσε πολύ μεγάλα ποσά κεφαλαίων στο έργο- δεν έχει επί του παρόντος αποτελεσματική δυνατότητα να το ελέγξει.
Ακόμη και τα συνδικάτα καταγγέλλουν μία επικείμενη σύμβαση, καθώς παρατηρούν πως και να υπάρχει κάποιο σοβαρό κυβερνητικό σχέδιο για τις τηλεπικοινωνίες, στην πράξη καταγράφεται ένα «μυστηριώδες» συμβάδισμα με τον ιδιωτικό τομέα εις βάρος των λιγοστών υποδομών που παραμένουν υπό κρατικό έλεγχο. Και φυσικά δεν προτάσσεται, παρ’ όλο που σύνθημα της Μελόνι είναι το Made in Italy, μία σύμβαση με ιδιώτες, ξένους μάλιστα, δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και την οικονομία. Κάτι, που όπως παρατηρούν, συμβαίνει και με την αδικαιολόγητη πώληση σε ξένα funds της RaiWay , που θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη ενός κρατικού δικτύου backup για περίπτωση εκτάκτου ανάγκης, το οποίο μάλιστα θα ήταν επικερδές και θα συνέβαλε στο ταμείο και τα επιχειρηματικά σχέδια της ίδιας της Rai.
Ένα άλλο λεπτό ζήτημα είναι η πιθανή διαχείριση ευαίσθητων ιταλικών δεδομένων από τη SpaceX. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη την πολιτική θέση του Μασκ που τάχθηκε στο πλευρό του Τραμπ, είναι κατανοητές οι επικρίσεις και οι αμφιβολίες από την πλευρά της αντιπολίτευσης για σπατάλη πόρων και για οιωνεί πραξικόπημα, καθώς μία τέτοιου εθνικού βάρους διαπραγμάτευση γίνεται δίχως διαβούλευση με τα κόμματα και το Κοινοβούλιο. Φυσικά μόνον ο Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας χαιρέτισε την πιθανότητα συμφωνίας, χαρακτηρίζοντάς της «όχι κίνδυνο, αλλά ευκαιρία» για καλύτερες υπηρεσίες (sic) και προέτρεψε την κυβέρνηση να την ολοκληρώσει.
Την ίδια στιγμή που ο προϋπολογισμός λιτότητας υποβαθμίζει επικίνδυνα τις δημόσιες υπηρεσίες και την πρόνοια στη χώρα, η Μελονι πρόθυμα διαθέτει επιπλέον κονδύλια για εξοπλισμούς (ώστε να ενισχυθούν οι ΝΑΤΟϊκές βλέψεις στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολη, την Αφρική κι όπου αλλού θέλουν να εμπλακεί η Ιταλία) και σε τέτοιου είδους συμφωνίες για οργουελικά προγράμματα.
Το ζήτημα μετατοπίζεται από την τεχνική στην πολιτική πτυχή, δεδομένου του πώς ένα συμβόλαιο αυτού του μεγέθους μπορεί να έχει επιπτώσεις στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιταλίας της νέας κυβέρνησης Τραμπ.
Δεν χρειάζεται βέβαια κάποιος να είναι πυρηνικός επιστήμονας για να κατανοήσει πως με τη συμφωνία τούτη εκχωρούνται στα χέρια ενός «ιδιώτη αλλοδαπού», ο οποίος μάλιστα θα γίνει και υπουργός της πλανητικής υπερδύναμης οι πιο εμπιστευτικές επικοινωνίες του ιταλικού κράτους. Και φυσικά δεν μπορεί κανείς να σκεφθεί πως θα υπάρξουν τόσο ισχυρά κρυπτογραφικά συστήματα ώστε να αντισταθούν στην αδιάκριτη ματιά του διαχειριστή τους. Ακόμη κι εάν σταθούν πιο απρόσβλητα κι από τον πιο ικανό χάκερ, θα είναι πάντα αναγνώσιμα από τους ανθρώπους του Μασκ. Και φαντασθείτε τι θα γίνει: Απλώς ας αντιπαραβάλλουμε τι συμβαίνει με το Facebook -το οποίο διαγράφει αυτόματα ή αποκρύπτει όλες τις αναρτήσεις που κάνουν κρίσιμες αναφορές στο Ισραήλ- για να γίνει κατανοητή η δύναμη αυτών που ελέγχουν την τεχνολογία των επικοινωνιών, ειδικά των πιο εμπιστευτικών.
Απ’ ό,τι φαίνεται βρισκόμαστε μόνον στο προοίμιο της όλης ιστορίας. Και μάλιστα δεν θα αφορά, όπως μοιάζει, μόνον την Ιταλία. Η ίδια η Ε.Ε. βρίσκεται υπό πίεση, καθώς τη στιγμή που πρέπει να επιβάλει τον Ευρωπαϊκό Νόμο για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (DSA), ο οποίος ρυθμίζει τις κοινωνικές πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένου του X, και προβλέπει πρόστιμα έως και 6% του παγκόσμιου τζίρου ή ακόμη και προσωρινές απαγορεύσεις. σε περίπτωση παραβάσεων, βρίσκεται με μία ‘Πέμπτη Φάλαγγα’ στον πυρήνα της
.
Και δεν είναι μόνον η παρέκκλιση της Ιταλίας, που θα ασπασθεί εκείνον που θα παραβαίνει τις κοινοτικές οδηγίες, είναι κι η περιπλοκή που δημιουργεί η διπλή (ή τριπλή) φύση του Μασκ. Όσο περίπλοκη κι εάν είναι η δίωξη ενάντια σε έναν μεγιστάνα της τεχνολογίας, η όποια δυσχέρεια θα διπλασιαζόταν από το ίδιο το γεγονός ότι πλέον αυτός θα εκπροσωπεί τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο οποίος μάλιστα μηχανεύεται ανοικτό οικονομικό πόλεμο με την Ε.Ε. -η οποία θα έχει ένα σημαντικό κράτος (Ιταλία) να συνεργάζεται σε ‘κατασκοπευτικό’ επίπεδο εναντίον της!
Πλέον, κάθε απειλή για πρόστιμα ή διακοπή λειτουργίας για παράνομη λειτουργία ή για ρατσιστικά σχόλια και προτροπές σε βία κι ακόμη παρεμβάσεις άμεσες, όπως οι πρόσφατες του Μασκ σε Αγγλία και Γερμανία υπέρ των ακροδεξιών, κινδυνεύουν με τον νέο ρόλο που έχει ο ιδιοκτήτης του Χ να λάβουν διαστάσεις σύγκρουσης με την Ουάσιγκτον. Απομένει να δούμε εάν οι Βρυξέλλες θα δείξουν διάθεση να αντιταχθούν στις μεθοδεύσεις του κεφαλαίου, που πρώτα καταλαμβάνοντας απευθείας τη διακυβέρνηση και τον έλεγχο των ζωτικών γαγγλίων και πυλώνων κάθε κράτους, επιδιώκουν να απλώσουν τα δίκτυα ελέγχου τους σε όλον τον πλανήτη!
Γιώργης-Βύρων Δάβος
Ο Γιώργης-Βύρων Δάβος εργάζεται ως δημοσιογράφος και κριτικός Τέχνης και διδάσκει Αισθητική στην Ακαδημία της Μπρέρα (Μιλάνου) και Κοινωνιογλωσσολογία και Λογική Φιλοσοφία της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Βίγο (Ισπανία), ενώ στον ελεύθερο χρόνο του….γράφει.
https://kosmodromio.gr/
Αναρτήσεις
