agra.gr, Yannis Tsal
Στο Κίτο, στις 28 Ιανουαρίου [1928].
Παρ' όλα αυτά σε χαιρετώ,
χώρα καταραμένη του Ισημερινού.
Παραείσαι άγρια.
Μαύρη, μαύρη, μαύρη, περιοχή της Ουίγκρα,
Επαρχία του Τσιμποράσο, απέραντα ύψη,
Πυκνοκατοικημένα τα ψηλά οροπέδια, αυστηροί,
παράξενοι, οι κάτοικοι.
"Κοιτάξτε, πέρα μακριά, το Κίτο".
Γιατί με χτυπάς, καρδιά μου, τόσο δυνατά;
Σε φίλους πάμε, που μας περιμένουν.
"Το Κίτο είναι πίσω από κείνο βουνό".
'Αραγε τι θα δω, πίσω από κείνο το βουνό;
Ινδιάνοι παντού...
Νά το προάστιο, ο σταθμός, η κεντρική τράπεζα,
Η πλατεία του Σαν Φρανσίσκο.
Πώς τρέμουμε έτσι μέσα στο αυτοκίνητο.
Φτάσαμε μόλις.
Κοντόχοντροι, βραχυκέφαλοι, βαριά φορτωμένοι,
Οι Ινδιάνοι περπατούν με μικρά βήματα, μέσα στην πόλη,
κολλημένη σ' έναν κρατήρα με σύννεφα.
Πού πηγαίνουν σκυφτοί αυτοί οι προσκυνητές;
Συναπαντιούνται, διασταυρώνονται κι ανεβαίνουν·
τίποτε άλλο· το ίδιο κάθε μέρα.
Το Κίτο και τα βουνά του.
Πέφτουν επάνω του, ύστερα ξαφνιάζονται κι αποτραβιούνται,
συγκρατούν την πείνα τους!
Γίνονται δρόμοι ·και τότε τα στρώνουν.
Εδώ, καπνίζουμε το όποιο του μεγάλου υψομέτρου,
σιγανή φωνή, βήματα μικρά, αναπνοή κοφτή,
Λίγοι οι καβγάδες των σκυλιών,
λίγοι και των παιδιών, λίγο λεγάνε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ανρί Μισώ: Εκουαδόρ, Ταξιδιωτικό Ημερολόγιο (Εκδόσεις Άγρα)
Το Εκουαδόρ είναι το ταξιδιωτικό ημερολόγιο που ο Ανρί Μισώ έγραψε περνώντας από τις Αρδέννες, τα βουνά του Ισημερινού και τα δάση της Βραζιλίας, για να φτάσει ένα χρόνο αργότερα στο στόμιο του Αμαζονίου. Στα χρόνια αυτού του εξαντλητικού ταξιδιού, ο συγγραφέας δεν ήταν ακόμη τριάντα ετών, δεν είχε δημοσιεύσει παρά πλακέτες και υπέφερε από την καρδιά του. Στο παρόν αφήγημα, που δημοσιεύτηκε το 1929, εμφανίζονται ήδη, σηματοδοτημένοι από μερικά από τα ωραιότερα ποιήματά του, αυτοί οι περίφημοι χώροι της εσωτερικότητας, που η εξερεύνησή τους στη συνέχεια θα προσφέρει το εντυπωσιακό έργο που γνωρίζουμε.
«Στον αλλόκοτο κόσμο του Ανρί Μισώ είναι όλα ξεκάθαρα. Όλα, μέσα σ’ αυτόν, έχουν την εξήγησή τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ωστόσο, ο λόγος ύπαρξής τους παραμένει, σε σχέση με μας, εντελώς ανεξήγητος. Τις μυθοπλασίες του, ενώ τις καταλαβαίνουμε, δεν τις απευθύνει σε μας. Δημιουργείται έτσι ένα μυστήριο που όμως δεν είναι διόλου αινιγματικό, όπου το φανταστικό δεν έχει κανένα συγκεκριμένο στόχο, κατορθώνει όμως, σε μέγιστο βαθμό, να κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται ανοίκεια, δίνοντάς του την εικόνα της σύγχυσης και της απελπισίας που θα ένιωθε, αν μπορούσε να αντέξει στη σκέψη ενός κόσμου, στον οποίον ο ίδιος δεν θα ήταν παρών». (Maurice Blanchot, L'ange du bizarre)
Ο Ανρί Μισώ γεννήθηκε το 1899 στη Ναμύρ, στις Αρδέννες, Γαλλία. Διέκοψε τις σπουδές του στην ιατρική για να μπαρκάρει σαν ναύτης. Το 1921 βρίσκεται έτσι στη Μασσαλία. Μα ο παροπλισμός των πλοίων, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, τον αναγκάζει να εγκαταλείψει τη θάλασσα και να κάνει διάφορα επαγγέλματα.Το 1922 μετά από ένα στοίχημα αρχίζει να γράφει. Έχει ήδη δημοσιεύσει σημαντικό έργο όταν ο Αντρέ Ζίντ τον αποκαλύπτει σε μια διάσημη διάλεξή του: Ας ανακαλύψουμε τον Ανρί Μισώ. Τα κείμενά του, συγγενικά με τον υπερεαλισμό και ταυτόχρονα απολύτως ιδιαίτερα, είναι ποιήματα, περιγραφές φανταστικών κόσμων, καταγραφές ονείρων, εξερεύνηση κόσμων του απείρου δημιουργημένου από τα παραισθησιογόνα. Ο Ανρί Μισώ υπήρξε και σπουδαίος ζωγράφος, δουλεύοντας κυρίως με τη σινική μελάνη και επηρεασμένος από τα κινεζικά ιδεογράμματα. Πέθανε στο Παρίσι το 1984.