ΣΥΡΙΖΑ: 163 εναντίον 74.285

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024 ·

 


Αν ρωτήσουμε έναν βέρο αριστερό, με μαρξιστική παιδεία, θα μας πει ότι το 163 στην πολιτική είναι μεγαλύτερο από το 74.285. Διότι ως γνωστόν στον μαρξισμό - λενινισμό η πλειοψηφία δεν είναι μια ποσοτική έννοια, αλλά μια ποιοτική. Δηλαδή σημασία δεν έχει το πόσοι, αλλά το ποιοι! Συνεπώς, τα 163 «μπαρουτοκαπνισμένα» μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από τον «όχλο» των 74.285 ψηφοφόρων που ψήφισαν τον Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένος που δεν του έχουν κόψει κανένα αυτί. (Μέχρι στιγμής).

Η απόφαση να μην είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης είναι οριστική, όπως ισχυρίζονται οι «σωματοφύλακες» του Α. Τσίπρα. Ο ίδιος ο Κασσελάκης διαμηνύει ότι θα είναι υποψήφιος και καλεί τους φίλους του να πάνε να ψηφίσουν μαζικά στις εκλογές για τους συνέδρους. 230.000 είναι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι και οι μισοί να προσέλθουν την Κυριακή στις κάλπες, ο Κασσελάκης θα καταγάγει έναν θρίαμβο. Οι μηχανισμοί της Αριστεράς δε μπορούν να αντιπαρατεθούν ευθέως στο πλήθος. Τσακίζονται.

Όμως έχουν άλλα όπλα στα χέρια τους που είμαι σίγουρος ότι θα ενεργοποιήσουν για να νοθεύσουν τη θέληση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Σε τέτοιες μεθοδεύσεις κουβαλούν σωρεία διδακτορικών τίτλων. Όταν μια «φράξια» στην Αριστερά - διότι οι «σωματοφύλακες» αποτελούν φράξια - αποφασίσει να δράσει, δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα.

Αυτά ο Κασσελάκης δεν τα γνωρίζει γιατί είναι χθεσινός και δεν διετέλεσε ποτέ αριστερός. Πιστεύει ότι - όπως ακριβώς γίνεται, τις περισσότερες φορές, στις ψηφοφορίες των αστικών κομμάτων - οι περισσότεροι θα επικρατήσουν. Στις διαδικασίες της Αριστεράς επικρατούν πάντα, στο τέλος, οι μηχανισμοί. Τι είναι όμως αυτοί οι μηχανισμοί;

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ως γενικό σημείο αναφοράς (και γιατί θα ήθελαν να μην είναι)

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024 ·

 

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Μια υποσημείωση και μια παρόρμηση

Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν ένας τύπος που κάπνιζε πίπα και φορούσε σκουρόχρωμα γυαλιά. Που έγραφε πολύ και δεν ήταν φλύαρος, που μιλούσε πολύ και δεν ήταν φαφλατάς. Που είχε λεπτό και διατρητικό χιούμορ και ταυτόχρονα άφηνε σύξυλο το σύστημα ολάκερο με την αδιαμφισβήτητη ευρυμάθεια και την πολιτική του σοβαρότητα. Το επάγγελμά του ήταν κριτικός κινηματογράφου και ασφαλώς γι’ αυτό δεν διαφήμιζε κινηματογραφικά προϊόντα. Έγραφε όλη του τη ζωή για σινεμά, έκανε παρέα με τους ανθρώπους του σινεμά, υπερασπίστηκε όσο λίγοι το σινεμά. Πήρε μέρος στην ίδρυση και την αρχισυνταξία δυο εκ των πρώτων σημαντικών θεωρητικών κινηματογραφικών περιοδικών της χώρας και τα χρησιμοποίησε σαν δούρειο ίππο για να μιλήσει για όλον τον σύγχρονο πολιτισμό, ελληνικό και ξένο, καλλιτεχνικό και θεαματικό. Ήταν ένας ακόμα πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Κι υπό αυτή την ιδιότητα, διαβάστηκε πολύ, ακούστηκε πολύ και ακόμη πιο πολύ πολλοί θεώρησαν ότι μπορούν να του μοιάσουν. Ωστόσο κάτι λείπει από την εξίσωση όσων θέλουνε να τον μιμηθούν. Ό,τι και να έλεγε, όπως και να δρούσε, με ό,τι και να ασχολήθηκε, αυτό που έκανε, σε τελική ανάλυση, είναι να διοχετεύει στο κοινό τη μαρξιστική του ένταξη. Η πολιτική θέση ασφαλώς και δεν αποτελεί κάποιο κίνητρο μιμητισμού. Είναι αυτό που είναι. Θέση με πολιτικές συνέπειες.

Δεν θα μιλήσω για τον Ραφαηλίδη σαν να τον γνώρισα. Θα σημειώσω δυο τρία πράγματα για κάποια ζητήματα που συμβαίνουν γύρω μας, και γύρω από τον κινηματογράφο, θεωρώντας πως ο Ραφαηλίδης θα επικουρούσε κάπως κι αυτός και θα στοχαζόταν με στόχο να συνεχίζει να δημιουργεί ρωγμές.

Ο γραπτός λόγος για τον κινηματογράφο βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Μπήκε στα πανεπιστήμια. Ενσωματώθηκε στις πολιτισμικές σπουδές. Ενεργοποίησε ό,τι θετικό αλλά και αρνητικό μπορεί να σημαίνει αυτή η εξέλιξη. Η πιο λαϊκή τέχνη, με την έννοια της μάζας των ανθρώπων η οποία τον παρακολουθεί, αλλά και η πιο βιομηχανική ταυτόχρονα, με την έννοια των λίγων που κερδοφορούν και συνεχίζουν όπως πάντοτε να σχεδιάζουν για το πώς θα συμβεί αυτό, συχνά αντιμετωπίζεται σαν ένα ιδιόμορφο, ιδιαίτερο και κυρίως αποκομμένο από την πραγματική ζωή αντικείμενο έρευνας. Ενώ ο κινηματογράφος δίνει τη δυνατότητα για μια πολλαπλή και δημοκρατική, καθώς όλοι τον προσεγγίζουν, ερμηνεία του, ενώ μπορεί να γίνει αφορμή και εργαλείο για μια εις βάθος συζήτηση σε ένα σύνολο, κοινωνικής υφής, ζητημάτων, συνεχίζει, ειδικότερα σήμερα, να λείπει η βασική μέθοδος ανάγνωσής του, μέθοδος άλλωστε που λείπει από κάθε τι που εφάπτεται εγγενώς με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Με άλλα λόγια είναι εμφανές πως η διαλεκτική σύνθεση των πραγμάτων έχει αδυνατίσει ορατά. Κι αυτό συμβαίνει ενώ ο κινηματογράφος, ως αφηγηματική φύση, αποτελεί την επιτομή της διαλεκτικής μεθόδου.

Γερμανικές επανορθώσεις: …ιδού και το πήδημα!

·

 


του Γιάννη Χαραλαμπίδη από το radiome.gr

Εκ προοιμίου γνωρίζω καλώς πόσο δυσάρεστος θα γίνω. Αλλά τα όρια ανοχής μου στην υποκρισία και τη σπέκουλα φαίνεται ότι όσο περνούν τα χρόνια γίνονται στενότερα. Η -άστοχη ίσως και μάλλον άνευ αντικειμένου, αλλά οπωσδήποτε θεσμική και εθιμοτυπική- επίσκεψη του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ στην Ελλάδα έγινε αφορμή για να επανέλθει στο προσκήνιο το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων.

Πέρα όμως από τα τετριμμένα, δεν γίνεται να μην τεθεί το ερώτημα, γιατί αφού το ζήτημα των επανορθώσεων παραμένει ζωντανό, και πρέπει να παραμένει κατά την άποψή μου, γιατί η Ελλάδα δεν κάνει κάτι για αυτό, αλλά αρκείται στο να το θυμίζει απλά σε διάφορους τόνους και με διάφορες αφορμές; Γιατί δεν επιλέγει μια στρατηγική διεκδίκησης πέρα από την ρηματική υπενθύμιση; Υπάρχει, αλήθεια, κάποιος που πιστεύει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα μεταβάλει ξαφνικά την πάγια εδώ και δεκαετίες πολιτική της και θα προχωρήσει σε διμερή διαπραγμάτευση για να ρυθμίσει το ζήτημα; Προφανώς και δεν υπάρχει καμία περίπτωση.

Οπότε τι εξυπηρετεί αυτή η τακτική της υπενθύμισης αν δεν καταλήγει ποτέ σε ένα δια ταύτα; Γιατί δεν επιλέγεται η σταδιακή διεκδίκηση από την ισχυρότερη νομικά προς την πιο αμφιλεγόμενη αξίωση; Γιατί τότε θα πρέπει υποχρεωτικά να στραφεί η ελληνική κυβέρνηση στο κατοχικό δάνειο, το οποίο όμως δεν προσφέρει ιδιαίτερα επικοινωνιακά οφέλη, τουλάχιστον όχι όσα οι αποζημιώσεις των καταστροφών. Και φυσικά η διεκδίκηση του αναγκαστικού δανείου πρέπει να γίνει αποκλειστικά μέσω της δικαστικής οδού.

Πώς προέκυψε και πού οδηγείται η κρίση Μητσοτάκη – Μαρινάκη;

Παρασκευή 5 Απριλίου 2024 ·

 


Η μήνυση της Μαρέβας, η γέφυρα Βορίδη και η αλλαγή εν πτήσει με «πρόσωπο από την παράταξη»

« …Ο κ. Μητσοτάκης διακρίνεται από μια αριστοκρατικού τύπου αντίληψη για την πολιτική. Πιστεύει ότι αυτός και οι συνεργάτες του κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, ότι ο ίδιος υπερίπταται των πάντων, ότι είναι ο καλύτερος και μόνος εγγυητής των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων και απαιτεί από όλους να τον υπηρετούν αδιαμαρτύρητα, να προσφέρουν ην και ύδωρ, χωρίς ενστάσεις και αμφισβητήσεις, ωσάν να πρόκειται για αδιαμφισβήτητο, σχεδόν ελέω Θεού, μονάρχη. Εμφανώς πια έχει αλλεργία στην κριτική, δεν αναγνωρίζει στα μέσα ενημέρωσης το δικαίωμα να ελέγχουν την εξουσία, να ερευνούν και να αποκαλύπτουν τα κακώς κείμενα, δεν φαντάζεται καν ότι εκεί έξω μπορεί να υπάρχουν μη εξαγοράσιμοι δημοσιογράφοι, που δεν διεκδικούν τίποτε άλλο πέρα από την ελευθερία τους να εργάζονται απερίσπαστοι»

Αντώνης Καρακούσης, -«Το Βήμα της Κυριακής».

Στις Δημοκρατίες δεν αρέσει να εμπλέκονται στις λειτουργίες τους δυο κατηγορίες εξωτερικών παραγόντων: οι ένστολοι και τα φουσκωμένα πορτοφόλια. Συνιστά πολιτική ανωμαλία να απειλούνται εκλεγμένες κυβερνήσεις από γαλονάδες ή ισχυρούς του χρήματος.

Στην Ελλάδα το πρώτο ήταν στη μόδα αμέσως μετά τον εμφύλιο και κατέληξε στην τραγωδία της δικτατορίας. Το δεύτερο είναι σπορ της μεταπολιτευτικής περιόδου και οδήγησε σε ανατροπή εκλεγμένου Πρωθυπουργού το 1993. Παρότι εξελήφθη ως Νέμεση: το ίδιο είχε κάνει ο ανατραπείς με άλλον, πιο εκλεγμένο, Πρωθυπουργό το 1965 – και επιπλέον το κόμμα που έχασε την κυβέρνηση επιβράβευσε τον ανατροπέα!

Η γένεση και οι όροι διαμόρφωσης της εργατικής τάξης (14ος-15ος αιώνας)

Τρίτη 2 Απριλίου 2024 ·

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ: 2000 Τεύχος 2

Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ (14ος – 15ος ΑΙΩΝΑΣ)

της Δώρας Μόσχου

Υπάρχει η συνήθεια – τόσο στο επίπεδο της ιστορίας που διδάσκεται στη Μέση κυρίως Εκπαίδευση (και που, εν μέρει, συντελεί στη διαμόρφωση απόψεων για το ιστορικό γίγνεσθαι στο μη «ειδικό» κοινό), όσο και στο επίπεδο μιας ευρύτερης, πιο «λαϊκής», θα τολμούσαμε να πούμε, αντίληψης για την ιστορία – να θεωρείται η εποχή της Αναγέννησης (14ος – 15ος αιώνας) σαν μια από τις ευτυχέστερες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η αναδημιουργία ή η τόνωση των δραστηριοτήτων των πόλεων, η αναζωογόνηση της οικονομίας με την άνθιση του εμπορίου και της βιοτεχνίας, η συνακόλουθη άνθιση των γραμμάτων και των τεχνών, ένας πολύχρωμος νέος κόσμος που γεννιέται μέσα από το ζόφο του Μεσαίωνα και που επανα-ανακαλύπτει τις χαρές της ζωής, όλα αυτά είναι στοιχεία που συναρτώνται στο νου οποιουδήποτε μελετητή της ιστορίας με τον όρο Αναγέννηση. Και, βέβαια, κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι τα στοιχεία αυτά δεν περιγράφουν μια πραγματικότητα της εποχής. Για να είμαστε όμως ακριβέστεροι: μια από τις πραγματικότητες και όχι την πραγματικότητα. Και τούτο γιατί όλα αυτά τα αναγεννητικά στοιχεία συνδέονται με την έντονη παρουσία στο ιστορικό προσκήνιο της διαμορφούμενης και ανερχόμενης την εποχή εκείνη αστικής τάξης. Δεν είναι όμως σε θέση να περιγράψουν τους όρους γέννησης, διαμόρφωσης και εξέλιξης (και, πολύ λιγότερο, τις συνθήκες ζωής) της ιστορικά αντίπαλης τάξης των αστών, της εργατικής τάξης, που γεννιέται μαζί τους.

Δεν είναι εξίσου φωτεινή η εικόνα των φύτρων της εργατικής τάξης εκείνη την εποχή. Αφού αναφερθήκαμε στην Αναγέννηση, ας μας επιτραπεί η χρήση ενός παραδείγματος από το χώρο των εικαστικών τεχνών. Η ζωή των αστών μπορεί θαυμάσια να αποδοθεί με τα χρώματα του Ραφαήλ. Η ζωή όμως των λαϊκών στρωμάτων, των μη κατεχόντων μέσα παραγωγής, αποδίδεται πολύ καλύτερα με τα ζοφερά χρώματα του μεταγενέστερου οπωσδήποτε Τιτσιάνο.

Anton Pannekoek: Η ισχύς των τάξεων

·


Η ισχύς των τάξεων (1936)

[Πηγή: International Council Correspondence, Vol. II (1935-1936), No 6 (May 1936), p. 1-7, με ψευδώνυμο John Harper. Πηγή: Association Anton Pannekoek Archives]

Μετάφραση από τα αγγλικά: Γ. Παπαπαναγιώτου

Η ισχύς της αστικής τάξης είναι τεράστια. Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε άρχουσα τάξη με τόση ισχύ.

Πρώτα απ’ όλα, η ισχύς τους είναι η δύναμη του χρήματος. Όλα τα πλούτη του κόσμου είναι δικά τους, και το σύγχρονο κεφάλαιο, που έχει παραχθεί από τον ακατάπαυστο μόχθο εκατομμυρίων εργαζομένων, ξεπερνάει όλα τα πλούτη του παλιού κόσμου. Η υπεραξία συσσωρεύεται κατά ένα μέρος σε ακόμη μεγαλύτερο και σε νέο κεφάλαιο· κατά ένα άλλο μέρος δαπανάται από τους καπιταλιστές. Πληρώνουν υπηρέτες ως υπηρετικό προσωπικό τους· πληρώνουν, όμως, και ανθρώπους για να προστατεύουν την εξουσία τους και την κυριαρχική τους θέση στην κοινωνία. Όλα μπορούν να αγοραστούν με το χρήμα στον καπιταλισμό· οι μυώνες και τα μυαλά, όπως και η αγάπη και η τιμή, όλα έχουν γίνει εμπορεύσιμα αγαθά. Ο Τζον Ντ. Ροκφέλλερ ο πατέρας έλεγε: «Δεν υπάρχει κανείς που να μην μπορεί να αγοραστεί, αρκεί να ξέρεις ποια είναι η τιμή του». Αυτή η δήλωση μπορεί να μην είναι απόλυτα σωστή, δείχνει, όμως, τον τρόπο με τον οποίο οι καπιταλιστές βλέπουν τον κόσμο.

Οι καπιταλιστές μισθώνουν νεαρούς προλετάριους ως προσωπικό ασφαλείας. Με τον ίδιο τρόπου που πληρώνουν ιδιωτικούς αστυνομικούς ενάντια σε απεργούς, σε καιρούς μεγαλύτερου κινδύνου οργανώνουν ολόκληρους στρατούς από εθελοντές, εξοπλισμένους με τα καλύτερα σύγχρονα όπλα, καλοταϊσμένους και καλοπληρωμένους, για να υπερασπιστούν το ιερό και απαραβίαστο καπιταλιστικό τους καθεστώς.

Σκηνές από το μεσoπάτωμα

Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 ·


Έλση Σαράτση

Το μεσοπάτωμα του παλαιότερου ενδόξου Ελευθερουδάκη όπου και καλός και πληροφορημένος υπάλληλος, υπέκλεψε την πνευματική ιδιοκτησία των κατωτέρω από τους περήφανους κατόχους της.

"Θα ήθελα την Φόνισσα του Καζαντζίδη."

"Θέλω Mark Twain αλλά όχι μετάφραση, το αυθεντικό στα Ελληνικά."

"Πού έχετε βιβλία για ιστορικά φαινόμενα όπως το τρίγωνο των Βερμούδων;"

Βιβλίο: "Η Λίστα του Σπίλμπεργκ."

"Πείτε μου, ποιός είναι καλύτερος συγγραφέας, ο Dostojevskij ή ο Sherlock Holmes;"

"Θέλω ένα ξενόγλωσσο βιβλίο"
"Το θέμα του;"
"Δεν ξέρω!"
"Ο τίτλος του;"
"Τα Βαλκάνια από το 1453 ως σήμερα."

"Καλημέρα, θέλω ένα ξενόγλωσσο βιβλίο."
"Είναι λογοτεχνικό το βιβλίο που θέλετε;"
"Μα φυσικά!! Τι άλλο;"
"Πείτε μου, πως λέγεται…"
"Heroes 2, Workbook."

Ελληνικός εμφύλιος 1946-49: Χρειαζόμαστε μια διαφορετική οπτική

·

 
του Βασίλη Γάτσιου

Σαν σήμερα, πριν 78 χρόνια, στις 31 Μαρτίου 1946, μια ομάδα 33 ανταρτών με επικεφαλής τον Μπαρούτα, παλιό αντάρτη του ΕΛΑΣ, επιτίθεται στο σταθμό χωροφυλακής του Λιτόχωρου. Το γεγονός έμεινε στην ιστορία, συμβολικά, ως η αρχή του εμφυλίου πολέμου. Το άρθρο επιχειρεί να συμβάλει στη συζήτηση που αναπτύσσεται για τον εμφύλιο με μαρξιστικά κριτήρια και από τη σκοπιά του μέλλοντος του ταξικού αγώνα.Η διεθνής κατάσταση

Η διεθνής κατάσταση το 1946-49, όπου εξελίχθηκε ο εμφύλιος, είχε περάσει σε μια ποιοτικά διαφορετική κατάσταση σε σχέση με την περίοδο 1939-45.

Το εργατικό κίνημα βρισκόταν σε άνοδο. Αυξανόταν το παγκόσμιο κύρος και η αίγλη της Σοβιετικής Ένωσης λόγω του πρωταρχικού και αποφασιστικού ρόλου που διαδραμάτισε στην ήττα του φασισμού. Στην Ανατολική Ευρώπη εγκαθιδρύονταν τα λαϊκοδημοκρατικά καθεστώτα κάτω από την παρουσία του σοβιετικού στρατού.

Στη Δυτική Ευρώπη αποκαταστάθηκαν τα αστικά δημοκρατικά κοινοβουλευτικά καθεστώτα κάτω από την κηδεμονία των ΗΠΑ, οι οποίες ξεκινούσαν γενικευμένη εξόρμηση για την παγκόσμια κυριαρχία, αφού είχαν πάρει τα σκήπτρα από τη Μεγάλη Βρετανία που βρισκόταν σε υποχώρηση.

Στις χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και της Αφρικής δυνάμωναν τα εθνικοαπελευθερωτικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα. Στην Άπω Ανατολή δέσποζε ο εν εξελίξει εμφύλιος στην Κίνα, ο οποίος τέλειωσε με νίκη της λαϊκής επανάστασης το 1949. Ενώ στη Λατινική Αμερική «ζεσταίνονταν οι μηχανές» για την Κουβανέζικη επανάσταση και τα αντάρτικα κινήματα των δεκαετιών του 1960 και 1970.

Ημέρα ποίησης.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024 ·


Σήμερα είναι η ημέρα της ποίησης. Σαν όλες εκείνες τις παγκόσμιες ημέρες που γίνονται ημέρες για να μη μείνουν στο χρόνο. Όμως μπορεί κάποιοι να επιμένουν, οπότε υπάρχει πάντα η δυνατότητα να μετατραπεί η ημέρα σε χρόνο. Σε κάτι διαρκές. Κι η ποίηση να γίνει μέρος της ζωής.

Με αυτή την έννοια μπορούμε να γιορτάσουμε κι εμείς. Με τις γνωστές ευχές, χρόνια πολλά, πάντα δημιουργικοί, να συμβούν τα καλύτερα κ.ο.κ.

Και επίσης να φιλοξενήσουμε δυο ποιήματα που έχει γράψει η δική μας, Κατερίνα Θανοπούλου – που της ευχόμαστε να νικήσει και πάλι – από τη συλλογή της Ζώσα μνήμη, εκδόσεις άπαρσις.

Η ακροτελεύτια συμφωνία

Οι ήχοι ακούγονται όλοι

πλέον·

ακόμα και της σιωπής

Οι προβολείς σβήνουν

Μένουν τα φώτα των σωμάτων στο σκοτάδι

ΚΚΕ: Να συγκληθεί άμεσα η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για τη διαρροή στοιχείων εκλογέων του εξωτερικού

·



ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 


Την άμεση σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ζητούν με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Αθανάσιο Μπούρα οι βουλευτές του ΚΚΕ και..
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ:

Την άμεση σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ζητούν με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Αθανάσιο Μπούρα οι βουλευτές του ΚΚΕ και μέλη της Επιτροπής Μανώλης Συντυχάκης και Βασίλης – Κωνσταντίνος Μεταξάς σχετικά με τη διαρροή των προσωπικών δεδομένων των εκλογών του εξωτερικού.

Συγκεκριμένα, στην επιστολή αναφέρουν τα εξής:

«Η κυβέρνηση της ΝΔ και η ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών είναι βαρύτατα εκτεθειμένες για την διαρροή των προσωπικών δεδομένων των εκλογέων του εξωτερικού.

Οι ευθύνες τους δεν μπορούν κρυφτούν ούτε με την απόσυρση της κυρίας Ασημακοπούλου από το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ ούτε με την απομάκρυνση κάποιων υπηρεσιακών παραγόντων και στελεχών της ΝΔ.

‘Novorossiya’ rising from ashes like phoenix

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024 ·


‘Novorossiya’ rising from ashes like phoenix

Russian President Vladimir Putin took a meeting on development of southern/Azov sea regions, Moscow, March 6, 2024

The Russian President Vladimir Putin’s meeting on Wednesday in Moscow with top officials of economic ministries and leaders of the southern and Azov sea regions — ‘Novorossiya’ historically — signifies a major initiative in the Kremlin’s geo-strategy, with global ramifications, as the conflict in Ukraine meanders toward a new phase.

What lends poignancy to the occasion at once is that Putin is beating the swords into ploughshares at a juncture when the US and its allies sounding bugles. Indeed, one way of looking at Wednesday’s meeting is that it is a riposte to the fanciful conjecture 10 days earlier by French President Emmanuel Macron that European armies might march into Ukraine to push back Russians.

Putin signalled something profound — that war cries to defeat Russia is already time past. With the capture of the strategic town of Avdiivka and the rapid advance further west since then, cities like Pokrovsk, Kostyantynivka and Kramatorsk are now facing a fast-approaching front line, littered with signs of approaching Russian army.

Μ.Καρυστιανού από Ευρωκοινοβούλιο: “Οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου έχουν πάψει να λειτουργούν στην Ελλάδα”

Τρίτη 19 Μαρτίου 2024 ·


Στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου μίλησε η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγου «Τέμπη 2023». Η ομιλία της κας Καρυστιανού στο Ευρωκοινοβούλιο έπειτα από την αναφορά που κατατέθηκε για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, συγκίνησε τους παρευρισκόμενους.

Σημειώνεται ότι η Επιτροπή αναφορών έκανε δεκτή την αναφορά και το ζήτημα παραπέμπεται για γνωμοδότηση στην Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιοσύνης και στην Επιτροπή Μεταφορών.

Η κα Καρυστιανού τόνισε ότι βρέθηκε εκεί, «γιατί οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου έχουν πάψει να λειτουργούν στην Ελλάδα», ενώ αναφέρθηκε και σε «μεθοδεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης και κάκιστους χειρισμούς που προσβάλλουν τη μνήμη των νεκρών».

«Η διαδικασία της διερεύνησης στην Ελλάδα εξελίσσεται με τρόπο που πλέον μας βεβαιώνει ότι η αλήθεια ΔΕΝ θα λάμψει, για άλλη μια φορά», επισήμανε επίσης, προχωρώντας έπειτα στην κατάθεση αιτημάτων προς την Επιτροπή.

Ο ΓλυκαΝΑλαΤΟς…

Κυριακή 17 Μαρτίου 2024 ·

Του Ελισαίου Βαγενά*

Η μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση του ΚΚΕ έξω από την Ελληνική Βουλή ενόχλησε αφάνταστα τον γνωστό δημοσιογράφο Ι. Πρετεντέρη όχι απλώς γιατί χιλιάδες κόκκινες σημαίες πλημμύρισαν το Σύνταγμα, άλλωστε είναι γνωστό πως βγάζει σπυράκια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, αλλά και γιατί η συγκέντρωση έσπασε τη «σιγή νεκροταφείου» και τα έβαλε με το «ποτάμι» της παραπληροφόρησης για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους του ΝΑΤΟ, στους οποίους η κυβέρνηση της ΝΔ σέρνει τη χώρα.

Έτσι, αυτός ο λαμπερός αστέρας της ελληνικής δημοσιογραφίας αποφάσισε να καταπιαστεί με το ζήτημα, εκφράζοντας αρχικά ως εξής την αθώα του έκπληξη: «Ομολογώ ότι έως τώρα δεν ήξερα πως εμπλέκομαι σε κάποιον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

«Τι το πιο σύνηθες», θα αναλογιστούμε. Γιατί είναι αλήθεια πως κι αυτός ακόμη ο πρωθυπουργός «μας», όπως ο ίδιος φρόντισε να μας ενημερώσει, δεν είχε πολυκαταλάβει για τον πόλεμο, μέχρι που άκουσε τις βόμβες να πέφτουν εκεί στην Οδησσό...

Ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή

Τρίτη 12 Μαρτίου 2024 ·


του Γιώργου Ρακκά

Για την διαπόμπευση που εξαπέλυσε ένας όχλος ως επί το πλείστον εφήβων, εναντίον των τρανς στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, φταίνε ως γνωστόν «οι παπάδες» –που ζήτημα αν τους βλέπουν μια φορά τον χρόνο. Και όχι η τραπ που τους γανώνει κάθε μέρα το μυαλό στη βία, τον ανδρικό σωβινισμό, και τους κώδικες των συμμοριών. Φταίει η «σκοταδιστική Θεσσαλονίκη» (προς θεού όμως, όχι στα στερεότυπα). Λες και δεν εμφανιζόταν όλο το προηγούμενο διάστημα βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης όπου σχολεία μετατρέπονταν σε ρινγκ μιας επιδημικής βίας ανηλίκων, η οποία αντλεί από κάθε πρόσφορη εχθροπάθεια και εξαπολύεται «εναντίον όλων»: συμμαθητών, καθηγητών, ακόμα και απέναντι στα ντουβάρια και τον εξοπλισμό των σχολείων.

Για τον όχλο φταίνε λοιπόν όσοι υποστήριξαν πως «ο πατέρας και η μητέρα έχουν σημασία» κατά την πρόσφατη συζήτηση για τον νόμο –πλέον– περί γάμου και τεκνοθεσίας των ζευγαριών ιδίου φύλου. Όχι όσοι έσπευσαν να «ακροδεξιοποιήσουν» κάθε διαφωνία, δίνοντας έτσι την εντύπωση στον όντως σωβινισμό ότι νομιμοποιείται σαν την μοναδική αντιπολίτευση έναντι στην ισοπέδωση των πάντων. Λες και μεταξύ της πλειοψηφίας που κατήγγειλε και εξέφρασε τον αποτροπιασμό τους για την διαπόμπευση, δεν ήταν και άνθρωποι που υπερασπίζονται την ανθρωπολογική και πολιτιστική σταθερά των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια.

Ποτέ δεν είναι αργά

Κυριακή 10 Μαρτίου 2024 ·

Κατεβαίνεις στο κέντρο, αγχώνεσαι για την κίνηση, κοιτάς βιαστικά του εργάτη το ρολόι, «άργησα» σκέφτεσαι, φτάνεις αλαφιασμένος και... όλα είναι εκεί. Όλα είναι συνειδητά, η συγκέντρωση ανάβει, η πλατεία είναι γεμάτη, έστω και χωρίς ΕΦΕΕ. Αλλά με αυτήν την αιώνια δικλίδα, της φοιτητικής χαλαρότητας, σχεδόν ηδυπαθούς: μη βιάζεσαι, ποτέ δεν είναι αργά. Τα παιδιά έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Και η πορεία ξεκινά πάντα με ένα διώρο καθυστέρηση απ’ το κάλεσμα.

Κι όμως έχουμε αργήσει -και οι άλλοι έχουν κινήσει. Γιατί έχεις γίνει μεταφοιτητής στα 40, πριν καν το καταλάβεις. Και ο μόνος τρόπος να γεμίσεις με νόημα τα χρόνια, τη στιγμή που περνά και χάνεται, να πυκνώσεις τον χρόνο, να μη νιώσεις ότι γερνάς, είναι το κίνημα, η συλλογικότητα, η ομορφιά του αγώνα που μας έλεγαν. Οργανωθείτε, μας έλεγαν Αστερίξ. Θα συναντήσετε ένα ωραίο, συντροφικό περιβάλλον, μας έλεγαν -και είχαν βασικά δίκιο.

Δίνεις στον εαυτό σου λόγια παρηγοριά ότι είσαι σαν δύο εικοσάρηδες φοιτητές. Προσπαθείς να μπεις ξανά στα παπούτσια τους, να νιώσεις πώς σκέφτονται, τι έχουν ζήσει. Κρίση, μνημόνια, ξανά κρίση, καπάκι πανδημία, μια κρίση διαρκείας, η κρίση σαν κανονικότητα. Αλλά υψώνουν ανάστημα, κόντρα στον κανόνα της εποχής, με τα γονατιστά τετράποδα. Μην καρτεράτε να ξενοιάσουμε, μήτε για μια στιγμή. Μηδέ όσο κρατά ένα χαβαλέ βιντεάκι στο τικ-τοκ.

Παρακολουθείς αμήχανος την αργκό τους, τι λένε, τι (μουσική) ακούνε, τι (βιντεάκια) βλέπουν, τι παίζουν, με τι γελάνε, τι τους συγκινεί. Σε βλέπουν να τους περιεργάζεσαι μουδιασμένος. Συχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί. Οκ, λένε από μέσα τους. Αλλά ποια είναι αυτή η Ρόζα;

Ποτέ δεν είναι αργά να συναντηθούμε -και ας μην βγήκε ένα κάλεσμα για απογευματινό συλλαλητήριο. Ίσως είναι λίγο αργά για να αποτρέψουμε την ψήφιση του νόμου. Δεν είναι αργά για να τον ακυρώσουμε στην πράξη. Πότε ωριμάζουν οι συνθήκες; Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή; Ένα ξεπούλημα πριν αργά, ένα μετά ακόμα πιο αργά. Τώρα είναι η στιγμή. Ποτέ δεν είναι αργά για να παλέψουμε και να τους πάρουμε αμπάριζα -όχι άλλο σύριζα, όχι άλλο Πασόκ.

ΚΚΕ: Τη Δευτέρα στις 7.30 μ.μ. στο Σύνταγμα το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στην εμπλοκή – Θα μιλήσει ο Δ. Κουτσούμπας

·


Μεγάλο συλλαλητήριο διοργανώνει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τη Δευτέρα 11 Μάρτη, στις 7.30 μ.μ., στο Σύνταγμα, με σύνθημα «Καμία στρατιωτική αποστολή εκτός συνόρων! Να σταματήσει η..

Μεγάλο συλλαλητήριο διοργανώνει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τη Δευτέρα 11 Μάρτη, στις 7.30 μ.μ., στο Σύνταγμα, με σύνθημα «Καμία στρατιωτική αποστολή εκτός συνόρων! Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας στους πολέμους των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Η ελπίδα στην πάλη του λαού!».

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Οι προσυγκεντρώσεις
Οι προσυγκεντρώσεις της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και των αντίστοιχων Οργανώσεων της ΚΝΕ για το συλλαλητήριο στις 11 Μάρτη έχουν οριστεί για τις 6.30 μ.μ. στα εξής σημεία:

Χόρχε Μπουκάι - «Θέλω..»

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024 ·


Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις...

Γιατί το ν' ακούς και το να κρίνεις είναι δύο πράγματα διαφορετικά και συχνά ασύμβατα.

Όταν μ' ακούς όπως εγώ θέλω να μ' ακούσεις, ακούς τη φωνή και τα λόγια μου. Όταν με κρίνεις -εσύ όπως όλοι οι άλλοι-, ακούς μόνο τα δικά σου λόγια, που καμιά φορά δεν είναι καν δικά σου· είναι λόγια που φτάνουν σ' εσένα με τη φωνή όσων σε έκριναν και συνεχίζουν να σε κρίνουν χωρίς να σ' έχουν ακούσει πρώτα.

Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές...

Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις...

Θέλω τη βοήθειά σου και όχι να αποφασίζεις για μένα...

Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις...

Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα...

Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ...

Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρ

Η συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Λένιν γύρω από το Γυναικείο Ζήτημα

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024 ·


Η συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Β.Ι. Λένιν για το «Γυναικείο Ζήτημα», (την ταξική ουσία της φυλετικής ανισοτιμίας, την προοπτική κατάκτησης της ισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και από την πείρα της νεαρής τότε Σοβιετικής Εξουσίας, καθώς και την αναγκαιότητα της οργάνωσης ενός παγκόσμιου γυναικείου κινήματος που θα αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργατριών, όλων των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα) έγινε στα 1920, κατά την περίοδο διεξαγωγής του Β’ Συνεδρίου της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Η Κλάρα Τσέτκιν, ήταν επιφανής παράγοντας του Γερμανικού και του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος. Ήταν επικεφαλής του προλεταριακού κινήματος των γυναικών της Γερμανίας και δούλεψε στις διεθνείς σοσιαλιστικές οργανώσεις των γυναικών, ενώ από το 1921 ήταν μέλος του προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς και επικεφαλής της Διεθνούς Γραμματείας Γυναικών της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Με δική της πρόταση, στη Β` Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιερώθηκε η 8η του Μάρτη, ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Και καθιερώθηκε στη μνήμη των εργατριών από τα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η κινητοποίηση των οποίων στις 8 του Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα.

Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών. Έτσι, στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, ζητήματα ενάντια στην εκμετάλλευση, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών. Στους εργοδότες και στην κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες και οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα.

Έγκλημα στα Τέμπη: Ολόκληρο το πόρισμα του ΚΚΕ – Κατατέθηκε στην Εξεταστική Επιτροπή

·

Κατατέθηκε το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή με θέμα: «Η διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό». Ολόκληρο το πόρισμα έχει..

Κατατέθηκε το πόρισμα του ΚΚΕ στην Εξεταστική Επιτροπή με θέμα: «Η διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό».

Ολόκληρο το πόρισμα έχει ως εξής:

Α. Εισαγωγικά

Η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για την συγκρότηση της εξεταστικής επιτροπής με θέμα την διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό συνέβαλε αφενός στο να μην ξεχαστεί το έγκλημα και αφετέρου έφερε στο φως πολλά και ουσιαστικά στοιχεία για την απόδοση των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Δόθηκε και έτσι η δυνατότητα σε πλήθος κόσμου να ενημερωθεί για τις συνθήκες και τα πραγματικά αίτια του δυστυχήματος, για τη σημασία της συμμετοχής στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τις απεργιακές συγκεντρώσεις ατομικά ή μέσα από συλλόγους φοιτητών, μαθητών, γονέων, Εργατικά Κέντρα και σωματεία, για να μην επαναληφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.

Παλαιστίνη: Ένα παιδί-σύμβολο του αποκλεισμού της Γάζας, σοκάρει την Δύση για τις ευθύνες της

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024 ·


Σε κάθε πόλεμο πεθαίνουν χιλιάδες αθώοι, όμως πρώτα πεθαίνουν οι πιο αδύναμοι. Ο Γιαζάν δεν είχε την σωστή διατροφή που επέβαλε η ασθένειά του, με την οποία ζούσε για 9 χρόνια.

Οι γονείς του 9χρονου Γιαζάν αλ Καφάρνα αποκάλυψαν ότι ο γιος τους έχασε δυστυχώς τη ζωή του εξαιτίας της έλλειψης διατροφής, η οποία ήταν συνέπεια των συνεχιζόμενων καταστροφικών βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα.

Disclaimer: Σε κάθε περίπτωση, ακολουθούν πολύ σκληρές εικόνες, οπότε εφόσον όλο αυτό σας καταβάλει ήδη, καλό είναι να αποχωρήσετε από το παρόν άρθρο.

Είναι ένα από τα παιδιά που πέθαναν στη Γάζα από την πείνα και την έλλειψη σωστής διατροφής. Οι τοπικές ειδήσεις αναφέρουν ότι ο Γιαζάν πέθανε από την πείνα στο νοσοκομείο al-Najjar στη Ράφα τη Δευτέρα. Έχει αναφερθεί ότι συνολικά 16 παιδιά έχουν χάσει με τραγικό τρόπο τη ζωή τους εξαιτίας της ανεπαρκούς πρόσληψης τροφής από τον Οκτώβριο.

Η Επανάσταση του 1943

Η Επανάσταση του 1943

revolution in the world

ελευθερη εκφραση

Η λίστα ιστολογίων μου

προσωπικές ιστοσελίδες

τύπος

διαφορα

È