Κίτρινα Γιλέκα – Πράξη Τέταρτη: Πού βαδίζει η Γαλλία;

"Μαζί με το Σχέδιο Φόβος, οι ειδικοί δημοσίων σχέσεων του κράτους, που κάνουν υπερωρίες, έχουν σκεφτεί και κάποια άλλα τρικ. Τα ΜΜΕ παίρνουν συνεντεύξεις μέρα-νύχτα από τα μέλη μιας μικρής ακροδεξιάς διάσπασης των Κίτρινων Γιλέκων (τα λεγόμενα «ελεύθερα Κίτρινα Γιλέκα») που πρακτικά δεν έχει καμιά σημαντική επιρροή. Παίρνουν συνεντεύξεις από ανώνυμους ματατζήδες, οι οποίοι μιλάνε για το πόσο φοβούνται για τις ζωές τους στις διαδηλώσεις. Και κάποια ΜΜΕ επιμένουν να ισχυρίζονται ότι το κίνημα είναι στα χέρια της ακροδεξιάς και ο Μακρόν είναι η μόνη άμυνα απέναντι στο φασισμό."
John Mullen, Παρίσι | 10.12.2018

Είναι δύσκολο να μετρήσει κανείς τους διαδηλωτές που συμμετέχουν σε πολλαπλές κινητοποιήσεις, αλλά φαίνεται ότι πάνω από 500.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην «Τέταρτη Πράξη» της κινητοποίησης των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία, το Σάββατο 8 Δεκέμβρη.

Στο Μπορ­ντό, μια τεράστια κοινή δια­δή­λω­ση φοιτητών και Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων φώ­να­ζε «Φοι­τη­τές και Κί­τρι­να Γι­λέ­κα – κοι­νός ο Μα­κρόν, κοι­νός αγώ­νας!». Στην Του­λούζ, τη Λιόν, το Σεντ Ετιέν, τη Μασ­σα­λία, την Ντιέπ και δε­κά­δες άλλες πό­λεις δια­δή­λω­σαν πολ­λές χι­λιά­δες.

Ακόμα και σε μι­κρό­τε­ρες πό­λεις όπως η Albi ή η Auch υπήρ­ξαν αξιο­ση­μεί­ω­τες δια­δη­λώ­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων.
Στην Sarthe, υπήρ­ξε μια ζωηρή δια­μαρ­τυ­ρία έξω από το ερ­γο­στά­σιο που πα­ρά­γει τα δα­κρυ­γό­να.
Στην Saint-Avold, στην ανα­το­λι­κή Γαλ­λία, εγκα­τα­στά­θη­κε ένα ομοί­ω­μα γκι­λο­τί­νας σε κε­ντρι­κή δια­σταύ­ρω­ση.
Λίγες μέρες νω­ρί­τε­ρα, στο λι­μά­νι της Σεντ Ναζέρ στη Βρε­τά­νη, οι δια­δη­λω­τές έβα­ψαν κί­τρι­να κτί­ρια της πόλης, ενώ ένας ζα­χα­ρο­πλά­στης στο Νότο άρ­χι­σε να πουλά εκλέρ λε­μό­νι με τη μορφή δια­δη­λω­τή με κί­τρι­νο γι­λέ­κο!

Ένα τέ­τοιο λαϊκό κί­νη­μα δεν μπο­ρεί ποτέ να στέ­κε­ται ακί­νη­το: πρέ­πει να συ­νε­χί­σει να προ­χω­ρά αλ­λιώς θα υπο­χω­ρή­σει. Οι άν­θρω­ποι κά­νουν θυ­σί­ες για να βγουν στο δρόμο και να κα­τα­λά­βουν τις κε­ντρι­κές δια­σταυ­ρώ­σεις και τους σταθ­μούς διο­δί­ων στις εθνι­κές οδούς. Βρί­σκουν το χρόνο και το χρήμα για να πάνε στο Πα­ρί­σι ή την πε­ρι­φε­ρεια­κή τους πρω­τεύ­ου­σα κατά τις δια­δη­λώ­σεις του Σαβ­βά­του.
Ζουν την γε­μά­τη έντα­ση και άγχος ζωή του ακτι­βι­σμού. Αλλά θέ­λουν απο­τε­λέ­σμα­τα. Αν και το αί­σθη­μα συλ­λο­γι­κό­τη­τας και η αξιο­πρέ­πεια της αντί­στα­σης είναι ση­μα­ντι­κά για τους αν­θρώ­πους, αν δεν βλέ­πουν να υπάρ­χει κά­ποια πρό­ο­δος κάθε βδο­μά­δα, θα τεί­νει να ενι­σχύ­ε­ται ο πει­ρα­σμός να γυ­ρί­σουν σπίτι, να δουν τη­λε­ό­ρα­ση, να βά­ψουν το μπά­νιο τους (σσ: αντί για τα δη­μό­σια κτί­ρια).

Τη βδο­μά­δα που πέ­ρα­σε, δεν υπήρ­ξε κα­νε­νός εί­δους τέ­τοια τάση –υπήρ­ξε ένα τε­ρά­στιο προ­χώ­ρη­μα. Κα­ταρ­χήν, εκα­το­ντά­δες σχο­λεία έχουν κλεί­σει από τους μα­θη­τές που ορ­γα­νώ­νουν δια­δη­λώ­σεις σε Πα­ρί­σι, Λιλ, Μασ­σα­λία και αλλού. Αυτή η κι­νη­το­ποί­η­ση εμπνέ­ε­ται από τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, αλλά στη­ρί­ζε­ται στα ει­δι­κά αι­τή­μα­τα της νε­ο­λαί­ας –ενά­ντια σε πρό­σφα­τες με­ταρ­ρυθ­μί­σεις που δυ­σκο­λεύ­ουν την πρό­σβα­ση στην πα­νε­πι­στη­μια­κή εκ­παί­δευ­ση, και ενά­ντια στην από­φα­ση της κυ­βέρ­νη­σης να υπο­χρε­ώ­σει τους ξέ­νους φοι­τη­τές να πλη­ρώ­νουν 3.000 ευρώ δί­δα­κτρα ετη­σί­ως (από 300 ως σή­με­ρα).

Σε αρ­κε­τά πα­νε­πι­στή­μια –Ρεν Του­λούζ και Να­ντέρ με­τα­ξύ άλ­λων- μα­ζι­κές συ­νε­λεύ­σεις με τη συμ­με­το­χή χι­λιά­δων ψή­φι­σαν να κλεί­σουν τα πα­νε­πι­στή­μιά τους και να ενω­θούν με τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα. Δε­κά­δες σταθ­μοί διο­δί­ων πα­ρα­μέ­νουν κα­τει­λημ­μέ­νοι από τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα και αφή­νουν τα αυ­το­κί­νη­τα να περ­νούν δω­ρε­άν. Μπλό­κα συ­νε­χί­ζουν να υπάρ­χουν στις υπε­ρα­γο­ρές και τις δια­σταυ­ρώ­σεις: Έγινε ήδη ορα­τός ο σο­βα­ρός αντί­κτυ­πος στην εμπο­ρι­κή κί­νη­ση του σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου. Του­λά­χι­στον μια υπερ-αγο­ρά ήταν κλει­στή εξαι­τί­ας της έλ­λει­ψης προ­μη­θειών.

Για αυτή τη βδο­μά­δα, έχουν ανα­κοι­νω­θεί απερ­γί­ες στον τομέα της ενέρ­γειας, κά­ποια συν­δι­κά­τα εκ­παι­δευ­τι­κών κα­λούν σε απερ­γί­ες και ένα κί­νη­μα μι­κρών αγρο­τών με ση­μα­ντι­κή επιρ­ροή κά­λε­σε το λαό να συμ­με­τέ­χει στην εξέ­γερ­ση.

Το Σάβ­βα­το, οι δια­δη­λώ­σεις για την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή σε πολ­λές πό­λεις (Πα­ρί­σι, Αμιάν, Ναντ) ενώ­θη­καν με τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, κα­τα­φέ­ρο­ντας το τε­λι­κό πλήγ­μα στο ψέμα ότι οι φόροι του Μα­κρόν ήταν με κά­ποιο τρόπο «πρά­σι­νοι», όταν στην πράξη ο ίδιος κλεί­νει χι­λιά­δες χι­λιό­με­τρα σι­δη­ρο­δρο­μι­κών γραμ­μών και αρ­νεί­ται να υπο­χρε­ώ­σει τις με­γά­λες πε­τρε­λαϊ­κές εται­ρί­ες να πλη­ρώ­σουν τους φό­ρους τους.


Στο Πα­ρί­σι οι νο­ση­λευ­τές που αγω­νί­ζο­νται για προ­σλή­ψεις επί­σης ενώ­θη­καν με τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, ενώ οι σε εξέ­λι­ξη απερ­γί­ες στο χά­λυ­βα και το πε­τρέ­λαιο ενι­σχύ­ουν το κλίμα γε­νι­κευ­μέ­νης εξέ­γερ­σης.
Υπάρ­χουν κι αρ­κε­τές άλλες εξε­λί­ξεις, αλλά ας αρ­κε­στού­με να πούμε ότι έχου­με ένα κί­νη­μα το οποίο ακόμα βρί­σκε­ται σε ανο­δι­κή φάση.

Ο Μα­κρόν και η κυ­βέρ­νη­σή του απά­ντη­σαν με 3 τρό­πους: Κα­τα­στο­λή, προ­πα­γάν­δα και πα­ρα­χω­ρή­σεις. Καμία δεν πέ­τυ­χε: το κί­νη­μα συ­νε­χί­ζει να κλι­μα­κώ­νε­ται και η κοινή γνώμη πα­ρα­μέ­νει συ­μπα­γής στο πλευ­ρό των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων. Στις 5 Δε­κέμ­βρη, οι δη­μο­σκο­πή­σεις έδι­ναν 66% «υπο­στή­ρι­ξη ή συ­μπά­θεια» στο κί­νη­μα, απέ­να­ντι στο 24% «δια­φω­νί­ας ή εχθρό­τη­τας». Πριν ένα μήνα, αυτά τα πο­σο­στά ήταν αντί­στοι­χα 71% και 11%.

Στις πιο μι­κρές πό­λεις, η υπο­στή­ρι­ξη είναι ακόμα με­γα­λύ­τε­ρη. Δεν υπάρ­χει ηλι­κια­κή δια­φο­ρο­ποί­η­ση ως προς τα επί­πε­δα υπο­στή­ρι­ξης. Στους χει­ρώ­να­κτες ερ­γά­τες η υπο­στή­ρι­ξη εκτι­νάσ­σε­ται στο 78%. Αυτά τα στοι­χεία είναι από μια από τις λι­γό­τε­ρο ευ­νοϊ­κές για μας δη­μο­σκο­πή­σεις. Άλλες έρευ­νες δεί­χνουν ότι το 50% του πλη­θυ­σμού θέλει να πα­ραι­τη­θεί ο Μα­κρόν.
Αι­σθά­νε­σαι ότι κάτι συμ­βαί­νει στην ατμό­σφαι­ρα γύρω σου.
Η κυρία που κα­θα­ρί­ζει τις σκά­λες στο μπλοκ δια­με­ρι­σμά­των όπου ζω, έχει αναρ­τή­σει πε­ρή­φα­να δύο κί­τρι­να γι­λέ­κα στις θέ­σεις του αυ­το­κι­νή­του της.

Κα­τα­στο­λή, προ­πα­γάν­δα και μι­κρές πα­ρα­χω­ρή­σεις

Αφού σπά­στη­καν καμιά 20α­ρια τρά­πε­ζες και λίγα κα­τα­στή­μα­τα στο Πα­ρί­σι το Σάβ­βα­το 1 Δε­κέμ­βρη, η κυ­βέρ­νη­ση απο­φά­σι­σε να θέσει σε κί­νη­ση ένα Σχέ­διο Φόβου, σε κλί­μα­κα που δεν έχου­με ξα­να­ζή­σει στα Γαλ­λία τα τε­λευ­ταία 35 χρό­νια. Ο εκ­πρό­σω­πος του προ­έ­δρου ισχυ­ρί­στη­κε (χωρίς να πα­ρου­σιά­σει κα­νέ­να στοι­χείο) ότι «ένας σκλη­ρός πυ­ρή­νας αρ­κε­τών χι­λιά­δων αν­θρώ­πων» κα­τευ­θυ­νό­ταν στο Πα­ρί­σι «για να κα­τα­στρέ­ψει και να σκο­τώ­σει».

Ο Πύρ­γος του Άιφελ, το Λού­βρο, όλα τα σχο­λεία στο Πα­ρί­σι και μια σειρά άλλα ιδρύ­μα­τα έκλει­σαν για τη μέρα της δια­δή­λω­σης. Έκλει­σαν επί­σης όλα τα με­γά­λα εμπο­ρι­κά κέ­ντρα, χά­νο­ντας δε­κά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ σε κέρδη πριν τα Χρι­στού­γεν­να. Επι­στρα­τεύ­τη­καν εί­κο­σι τε­θω­ρα­κι­σμέ­να, ενώ τόσο οι γε­λοί­οι όσο και οι σο­βα­ρο­φα­νείς τη­λε­σχο­λια­στές όλη μέρα συ­ζη­τού­σαν για το
«πώς θα απο­φευ­χθούν τα χει­ρό­τε­ρα». (το κα­τέ­βα­σμα του στρα­τού απο­κλεί­στη­κε την τε­λευ­ταία στιγ­μή).

Ένας από τους λό­γους που ενερ­γο­ποι­ή­θη­κε το Σχέ­διο Φόβος ήταν ώστε τα πιο άγρια τμή­μα­τα της αστυ­νο­μί­ας να λά­βουν το σήμα πως ό,τι κι αν κά­νουν, θα έχουν πλήρη κρα­τι­κή κά­λυ­ψη.
Αυτό είχε απο­τέ­λε­σμα.
Στα κοι­νω­νι­κά δί­κτυα κυ­κλο­φο­ρούν ανα­ρίθ­μη­τα βί­ντεο με έφη­βους δια­δη­λω­τές να ξυ­λο­κο­πού­νται άγρια. Πολ­λοί μα­θη­τές έχουν τραυ­μα­τι­στεί σο­βα­ρά και κά­ποιοι έπα­θαν μό­νι­μες βλά­βες από πλα­στι­κές σφαί­ρες ή κά­νι­στρα δα­κρυ­γό­νων. Νέα παι­διά κρα­τή­θη­καν στα κελιά για 36 ώρες επει­δή έκα­ναν γκρά­φι­τι.

Ένας ανώ­νυ­μος μα­τα­τζής είπε σε ένα δη­μο­σιο­γρά­φο ότι για πρώτη φορά στην κα­ριέ­ρα του δέ­χτη­κε την (πα­ρά­νο­μη) εντο­λή να ση­μα­δεύ­ει τα δα­κρυ­γό­να κα­τευ­θεί­αν πάνω στους δια­δη­λω­τές και όχι πάνω από τα κε­φά­λια τους.
Μια 80χρο­νη αρα­βι­κής κα­τα­γω­γής στη Μασ­σα­λία πέ­θα­νε κατά την εγ­χεί­ρη­ση: Είχε ει­σα­χθεί στο νο­σο­κο­μείο αφού χτυ­πή­θη­κε από κά­νι­στρο δα­κρυ­γό­νου την ώρα που έκλει­νε τα πα­τζού­ρια της. Όλα δεί­χνουν ότι η αστυ­νο­μία την ση­μά­δε­ψε σκό­πι­μα. Δύο φω­το­γρά­φοι της Λε Πα­ρι­ζιέν, με τις δια­πι­στεύ­σεις τους σε εμ­φα­νή θέα, χτυ­πή­θη­καν με πλα­στι­κές σφαί­ρες. Σε πολ­λές με­γά­λες πό­λεις υπήρ­ξαν σο­βα­ροί τραυ­μα­τι­σμοί δια­δη­λω­τών. Σε όλη τη Γαλ­λία συ­νε­λή­φθη­σαν 1.700 άν­θρω­ποι στις 8 Δε­κέμ­βρη.

Και βέ­βαια υπήρ­ξε αυτό το βί­ντεο, που έγινε viral, με τους δε­κά­δες μα­θη­τές στην Mantes la Jolie υπο­χρε­ω­μέ­νους να γο­να­τί­ζουν με τα χέρια στα κε­φά­λια τους, όπως σε ένα αστυ­νο­μι­κό κρά­τος. Η γε­νι­κή αντί­δρα­ση του πλη­θυ­σμού ήταν ένα πολύ βαθύ σοκ. Πολ­λοί συ­νά­δελ­φοι οι οποί­οι ποτέ δεν συ­ζη­τού­σαν πο­λι­τι­κά ανέ­φε­ραν οι ίδιοι διαρ­κώς το πε­ρι­στα­τι­κό στη δου­λειά.
Ενώ­σεις γο­νέ­ων κα­τα­θέ­τουν μη­νύ­σεις, ενώ πε­ρι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι και συν­δι­κα­λι­στές του ΚΚ έχουν προ­σφερ­θεί να ορ­γα­νώ­σουν την προ­στα­σία των μα­θη­τι­κών δια­δη­λώ­σε­ων.

Τα τε­λευ­ταία 30 χρό­νια, η αστυ­νο­μι­κή βία ενά­ντια στις δια­δη­λώ­σεις στη Γαλ­λία επι­δει­νώ­νε­ται (όπως δια­πι­στώ­νουν προη­γού­με­νες γε­νιές που είχαν δράση ως μα­θη­τές). Η ση­με­ρι­νή εμ­φα­νής κλι­μά­κω­ση θέλει να μας προει­δο­ποι­ή­σει ότι η κρα­τι­κή εξου­σία είναι πρό­θυ­μη να φτά­σει σε ακόμα πιο ακραί­ες πρα­κτι­κές στο μέλ­λον, καθώς συ­νε­χί­ζει την αγω­νιώ­δη μάχη της να στη­ρί­ξει την δι­κτα­το­ρία των κερ­δών.

Μαζί με το Σχέ­διο Φόβος, οι ει­δι­κοί δη­μο­σί­ων σχέ­σε­ων του κρά­τους, που κά­νουν υπε­ρω­ρί­ες, έχουν σκε­φτεί και κά­ποια άλλα τρικ. Τα ΜΜΕ παίρ­νουν συ­νε­ντεύ­ξεις μέ­ρα-νύ­χτα από τα μέλη μιας μι­κρής ακρο­δε­ξιάς διά­σπα­σης των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων (τα λε­γό­με­να «ελεύ­θε­ρα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα») που πρα­κτι­κά δεν έχει καμιά ση­μα­ντι­κή επιρ­ροή. Παίρ­νουν συ­νε­ντεύ­ξεις από ανώ­νυ­μους μα­τα­τζή­δες, οι οποί­οι μι­λά­νε για το πόσο φο­βού­νται για τις ζωές τους στις δια­δη­λώ­σεις. Και κά­ποια ΜΜΕ επι­μέ­νουν να ισχυ­ρί­ζο­νται ότι το κί­νη­μα είναι στα χέρια της ακρο­δε­ξιάς και ο Μα­κρόν είναι η μόνη άμυνα απέ­να­ντι στο φα­σι­σμό.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, καθώς τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα ενώ­θη­καν με τις δια­δη­λώ­σεις για την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή στις 8 Δε­κέμ­βρη, και καθώς το αί­τη­μα για αύ­ξη­ση στον κα­τώ­τε­ρο μισθό γί­νε­ται όλο και πιο κε­ντρι­κό, η επιρ­ροή της Μαρίν Λεπέν αρ­γά-αρ­γά απο­δυ­να­μώ­νε­ται, καθώς η ίδια είναι κά­θε­τα αντί­θε­τη σε κάθε προ­ο­δευ­τι­κό μέτρο σε αυτά τα ζη­τή­μα­τα.
Στο Πα­ρί­σι, οι εκ­κλή­σεις των ορ­γα­νώ­σε­ων μαύ­ρων ακτι­βι­στών για συμ­με­το­χή στις δια­δη­λώ­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων (με τα δικά τους συν­θή­μα­τα ενά­ντια στη ρα­τσι­στι­κή αστυ­νο­μι­κή βία) έχουν επί­σης βοη­θή­σει να ξε­κα­θα­ρι­στεί η βα­σι­κή πο­λι­τι­κή φύση του κι­νή­μα­τος.

Ο Μα­κρόν προ­σπα­θεί να μην υπο­χω­ρή­σει

Ο Μα­κρόν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν ήθελε με τί­πο­τα να κα­ταρ­γή­σει την αύ­ξη­ση του φόρου στα καύ­σι­μα, γιατί η φήμη του ανυ­πο­χώ­ρη­του βρί­σκε­ται στην καρ­διά της στρα­τη­γι­κής του. Πα­ρό­λα αυτά, ο πρω­θυ­πουρ­γός του, Εντουάρντ Φιλίπ, ανα­κοί­νω­σε στις 4 Δε­κέμ­βρη ότι η αύ­ξη­ση ανα­βάλ­λε­ται.

Η από­φα­ση κα­τα­δι­κά­στη­κε κα­θο­λι­κά ως πολύ λίγη και πολύ κα­θυ­στε­ρη­μέ­νη, και την επό­με­νη μέρα ο ίδιος ο Μα­κρόν απο­φά­σι­σε να ανα­κοι­νώ­σει ότι η αύ­ξη­ση εγκα­τα­λεί­πε­ται ορι­στι­κά και δεν ανα­βάλ­λε­ται απλώς. Αυτό το πε­ρι­στα­τι­κό θε­ω­ρή­θη­κε ση­μά­δι έντα­σης με­τα­ξύ Μα­κρόν και Φιλίπ, με φήμες να λένε ότι ο Μα­κρόν θα κα­θαι­ρέ­σει τον πρω­θυ­πουρ­γό του. Το πε­ρι­στα­τι­κό με τον φόρο με­γά­λου πλού­του επί­σης έδει­ξε ότι επι­κρα­τεί σύγ­χυ­ση. Μία υπουρ­γός του Μα­κρόν ισχυ­ρί­στη­κε την Τε­τάρ­τη ότι ίσως επα­να­φερ­θεί ένας φόρος πλού­του που είχε πρό­σφα­τα κα­ταρ­γη­θεί. Ο Μα­κρόν την διέ­ψευ­σε δη­μό­σια λίγες ώρες μετά.

Ο Μα­κρόν ανα­ζη­τά άλλες πα­ρα­χω­ρή­σεις που να μπο­ρούν να γί­νουν, να διαι­ρούν το κί­νη­μα και να μην κο­στί­ζουν πολύ. Μια ιδέα που ακού­γε­ται είναι να δοθεί κί­νη­τρο φο­ρο­α­παλ­λα­γών στους ερ­γο­δό­τες με την προ­ϋ­πό­θε­ση να προ­σφέ­ρουν ένα ετή­σιο μπό­νους 1.000 ευρώ στους ερ­γα­ζό­με­νούς τους. Σε άλλα πεδία που φαι­νο­με­νι­κά δεν έχουν σχέση με το κί­νη­μα, ανα­ζη­τού­νται πα­ρα­χω­ρή­σεις για να απο­τρα­πεί η εξά­πλω­σή του κι εκεί. Για πα­ρά­δειγ­μα, το υπουρ­γείο Υγεί­ας «ανα­κά­λυ­ψε» ξαφ­νι­κά 400 εκατ. ευρώ για τα νο­σο­κο­μεία, τα οποία επί μήνες υπο­τί­θε­ται ότι δεν μπο­ρού­σαν να βρε­θούν.

Συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες
Αν και πολ­λές το­πι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις
υπο­στη­ρί­ζουν το κί­νη­μα των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων, η στάση των πα­νε­θνι­κών ηγε­σιών είναι χει­ρό­τε­ρη κι από αντι­φα­τι­κή.
Δεν μου αρέ­σουν οι ρη­το­ρι­κές υπερ­βο­λές, αλλά είναι δύ­σκο­λο να απο­φύ­γεις τη λέξη «προ­δο­τι­κή», όταν ανα­φέ­ρε­σαι στην ανα­κοί­νω­ση της πε­ρα­σμέ­νης Πέμ­πτης, που συ­νυ­πο­γρά­φε­ται από όλες τις εθνι­κές συν­δι­κα­λι­στι­κές συ­νο­μο­σπον­δί­ες, εκτός από μία (ΣτΜ: Προ­φα­νώς τα αρι­στε­ρά-μα­χη­τι­κά Sud-Solidaires).
Σε αυτήν κα­ταγ­γέ­λε­ται η βία των δια­δη­λω­τών, αλλά δεν ανα­φέ­ρε­ται καν η αστυ­νο­μι­κή βία. Δια­κη­ρύσ­σε­ται ότι τα συν­δι­κά­τα είναι ανά πάσα στιγ­μή πρό­θυ­μα για δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με την κυ­βέρ­νη­ση. Δεν καλεί τον κόσμο να ενω­θεί με τις δια­δη­λώ­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων ούτε καν εκ­φρά­ζει την επι­θυ­μία να κερ­δί­σουν τα αι­τή­μα­τά τους.

Καθώς αυτό το κί­νη­μα δεν έχει ηγε­σία, είναι δύ­σκο­λο για τους επαγ­γελ­μα­τί­ες δια­πραγ­μα­τευ­τές να επι­χει­ρή­σουν να το κλεί­σουν με σύν­θε­τες αλλά μι­κρές πα­ρα­χω­ρή­σεις (όπως συμ­βαί­νει συχνά με τα απερ­για­κά κύ­μα­τα), αλλά η συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τία ανα­ζη­τά απελ­πι­σμέ­να μια ευ­και­ρία για να πρά­ξει κάτι τέ­τοιο. Στη δή­λω­ση της Πέμ­πτης, ο απα­ρά­δε­κτος ρόλος της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας απο­κα­λύ­φτη­κε στη χει­ρό­τε­ρη μορφή του.

Οι ηγέ­τες των πα­νε­θνι­κών συ­νο­μο­σπον­διών στη Γαλ­λία κερ­δί­ζουν πολύ λι­γό­τε­ρα από τους φου­σκω­μέ­νους μι­σθούς των αντί­στοι­χων Βρε­τα­νών, αλλά η θέση τους ως επαγ­γελ­μα­τί­ες δια­πραγ­μα­τευ­τές εξα­κο­λου­θεί να τους ωθεί προς την τάση να «εξο­μα­λύ­νουν» κάθε εξέ­γερ­ση.
Η σο­βα­ρό­τη­τα της κρί­σης που εξε­λίσ­σε­ται και η μα­ζι­κή υπο­στή­ρι­ξη που απο­λαμ­βά­νει το κί­νη­μα θα αρ­κού­σε για να δι­καιο­λο­γή­σει την ορ­γά­νω­ση μιας 24ω­ρης γε­νι­κής απερ­γί­ας –δεν θα ήταν κα­θό­λου ου­το­πι­κό ένα τέ­τοιο κά­λε­σμα. Η στάση των συν­δι­κα­λι­στών ηγε­τών δεί­χνει την αδή­ρι­τη ανά­γκη για μια εναλ­λα­κτι­κή ηγε­σία μέσα στην ερ­γα­τι­κή τάξη.

Οι αρι­στε­ρές συ­νο­μο­σπον­δί­ες όπως η πα­νί­σχυ­ρη CGT, ωστό­σο, έχουν πιο αντι­φα­τι­κές θέ­σεις. Η εθνι­κή ηγε­σία της CGT, ενώ υπέ­γρα­ψε την κοινή δή­λω­ση, 2 ώρες μετά έβγα­λε μια άλλη δική της ανα­κοί­νω­ση όπου κα­τα­δί­κα­ζε την αστυ­νο­μι­κή βία και κα­λού­σε σε με­γά­λη αύ­ξη­ση του κα­τώ­τε­ρου μι­σθού. Ενώ ο ηγέ­της της Φιλίπ Μαρ­τί­νεζ δή­λω­σε πρό­σφα­τα ότι το κα­θή­κον της CGT είναι να κα­τε­βά­σει τους πά­ντες σε απερ­γί­ες.
Σε το­πι­κό επί­πε­δο, τα συν­δι­κά­τα έχουν προ­σφερ­θεί να ορ­γα­νώ­σουν την προ­στα­σία των δια­δη­λώ­σε­ων των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων ενά­ντια στην αστυ­νο­μία, ενώ πε­ρι­φε­ρεια­κές ομο­σπον­δί­ες της CGT συχνά υιο­θε­τούν μια πολύ ρι­ζο­σπα­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση. Η CGT έχει κα­λέ­σει για πα­νε­θνι­κή απερ­για­κή δράση την Πα­ρα­σκευή 14 Δε­κέμ­βρη.

Η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά

Οι ορ­γα­νώ­σεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς έχουν εμπλα­κεί ακόμα πιο πλή­ρως στο κί­νη­μα αυτή τη βδο­μά­δα. Στη Βουλή, ο Με­λαν­σόν, πρό­ε­δρος της ΚΟ της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας, έβγα­λε μια εντυ­πω­σια­κή ομι­λία που χαι­ρέ­τι­ζε τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα και προ­έ­βλε­πε ότι η κυ­βέρ­νη­ση τε­λειώ­νει. Αξί­ζει να τον πα­ρα­θέ­σου­με:

«Είναι χα­ρού­με­νες αυτές οι μέρες που ζούμε, γιατί επι­τέ­λους η Γαλ­λία είναι σε γε­νι­κευ­μέ­νη εξέ­γερ­ση ενά­ντια σε μια άδικη τάξη πραγ­μά­των που επι­βί­ω­σε για πάρα πολύ καιρό. Έχου­με εκα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους τους οποί­ους η ζωή είχε κάνει αό­ρα­τους, στην μη­τρο­πο­λι­τι­κή Γαλ­λία και στις υπερ­πό­ντιες πε­ριο­χές, και τώρα αυτά τα εκα­τομ­μύ­ρια, ο λαός, βγαί­νουν στο προ­σκή­νιο της ιστο­ρί­ας της Γαλ­λί­ας.

Ως ιστο­ρι­κή ει­ρω­νεία, αυτό το κί­τρι­νο γι­λέ­κο έγινε με μια έν­νοια ο νέος φρυ­γι­κός σκού­φος (ΣτΜ: σύμ­βο­λο της γαλ­λι­κής επα­νά­στα­σης) για τους Γάλ­λους, που εγκα­τα­λεί­πουν την πα­ραί­τη­ση και την απο­μό­νω­ση, που εγκα­τα­λεί­πουν την ιδέα ότι θα συ­νε­χί­σουν να υπο­φέ­ρουν σκλη­ρά αε μια αξιο­πρε­πή σιωπή».

Η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία απαί­τη­σε δη­μό­σια έρευ­να για την αστυ­νο­μι­κή βία, και μαζί με το ΚΚΓ και βου­λευ­τές του ΣΚ σχε­διά­ζουν να κα­τα­θέ­σουν πρό­τα­ση μομ­φής στην κυ­βέρ­νη­ση στις 10 Δε­κέμ­βρη. Το πολύ μι­κρό­τε­ρο αλλά καλά ρι­ζω­μέ­νο Νέο Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό Κόμμα ζητά γε­νι­κή απερ­γία.

Πράξη Πέμ­πτη

Είναι ήδη μια ση­μα­ντι­κή νίκη της πλευ­ράς μας ότι ένα πλή­θος αν­θρώ­πων που μέχρι πρό­τι­νος δεν ασχο­λού­ταν με την πο­λι­τι­κή κι­νεί­ται στη δράση και ότι μια νέα γενιά μα­θη­τών έχει εμπλα­κεί στον αγώνα για να αλ­λά­ξει τις ζωές της. Αυτές είναι εμπει­ρί­ες που θα βοη­θή­σουν θα συ­γκρο­τη­θούν οι πο­λι­τι­κές και ψυ­χο­λο­γι­κές δυ­νά­μεις που θα χρεια­στού­με σε μελ­λο­ντι­κές μάχες.

Καθώς γρά­φε­ται αυτό το κεί­με­νο (ΣτΜ: την Κυ­ρια­κή 9 Δε­κέμ­βρη), ο Μα­κρόν προ­ε­τοι­μά­ζει μια «Ομι­λία προς το Έθνος» για το βράδυ της Δευ­τέ­ρας. Είναι απί­θα­νο να ανα­κοι­νώ­σει με­γά­λες πα­ρα­χω­ρή­σεις. Θα προ­σπα­θή­σει να κερ­δί­σει χρόνο εις βάρος του κι­νή­μα­τος. Καθώς το βί­ντεο από το σχο­λείο στην Mantes la Jolie κυ­κλο­φό­ρη­σε Πα­ρα­σκευή, θα πε­ρι­μέ­νου­με τη Δευ­τέ­ρα και την Τρίτη για να δούμε πόσα σχο­λεία και πα­νε­πι­στή­μια θα μπουν σε δράση.

Αν και αυτή η ερ­χό­με­νη βδο­μά­δα ση­μα­δευ­τεί από την άνοδο του κι­νή­μα­τος, όπως δεί­χνει πι­θα­νό, σύ­ντο­μα μπο­ρεί να έχου­με μπρο­στά μας ένα πολύ ευ­ρύ­τε­ρο κί­νη­μα που θα στο­χεύ­ει σε μα­ζι­κές απερ­γί­ες. Η CGT έχει κα­λέ­σει για την επό­με­νη Πα­ρα­σκευή 14 Δε­κέμ­βρη, που θα είναι η επό­με­νη με­γά­λη ημε­ρο­μη­νία.

Είναι κα­τα­νοη­τό ότι κά­ποιοι σχο­λια­στές έχουν πα­ρα­συρ­θεί από τα γε­γο­νό­τα. Η Γαλ­λία δεν βρί­σκε­ται στα πρό­θυ­ρα επα­να­στα­τι­κής κα­τά­στα­σης ή εμ­φυ­λί­ου πο­λέ­μου. Αλλά το κί­νη­μα ανε­βαί­νει και είναι πολύ απο­φα­σι­σμέ­νο. Ένας μα­τα­τζής από το Πα­ρί­σι που έδωσε συ­νέ­ντευ­ξη πα­ρα­πο­νέ­θη­κε: «Οι άν­θρω­ποι συ­νή­θως μας φο­βού­νταν, αλλά δεν μας φο­βού­νται πια. Μας βά­ζουν στο στό­χα­στρο, γιατί εί­μα­στε σύμ­βο­λα του κρά­τους».

Είναι κρί­σι­μο να κά­νου­με την κρα­τι­κή ηγε­σία να με­τα­νιώ­σει για αυτό που έκανε στους μα­θη­τές της Mantes la Jolie. Και αν το πε­τύ­χου­με αυτό, υπάρ­χει ελ­πί­δα για ρι­ζο­σπα­στι­κή κοι­νω­νι­κή αλ­λα­γή.


*Φωτό: Photothèque Rouge /Martin Noda
από rproject.gr